ทว่า... เขากลับเห็นเธอ
เธอ...ตัดสินใจเดินเข้าไปทักทาย
และก่อนที่เธอจะเดินจากไปด้วยใจที่ระทมนั้น...
เขากลับคว้าเธอเข้ามากอดอย่างแนบชิด
พร้อมคำพูดที่เป็นดั่งยาถอนพิษความอาดูร
“ใครบอกเธอกัน ว่าฉันไม่คิดถึงเธอ”
สิ้นสุดประโยคนั้น เขาก็จุมพิตอย่างอ่อนโยนบนหน้าผากของเธอ
จูบนั้นที่เคยเป็นของเธอ จูบที่เธอจดจำสัมผัสนั้นได้ดี
เธอกอดเขาด้วยความโหยหา คิดถึงและรัก...อย่างสุดหัวใจ
ระยะเวลาสั้นๆที่แก้มขวาแนบแน่นลงไปที่หน้าอกด้านซ้ายที่คุ้นเคย