6 มิ.ย. 2021 เวลา 07:12 • ปรัชญา
#25บทเรียนแพ้ภัยตนเองในสามก๊ก
ตอนที่ 15
เมื่อหลักกูเป็นใหญ่หลักการก็เล็ก
ซิหลงแค้นอองเป๋ง
ซิหลง 1 ในทหารเอกของโจโฉ
ผู้มีบทบาทสำคัญในหลายๆศึก
ในครั้งศึกฮันต๋งเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นทัพหน้า
รับภารกิจเข้ายึดทุ่งราบฮันซุย
ทว่าซิหลงไม่ชำนาญทางจึงจำเป็นต้องมีนายทหารคอยช่วยเหลือ
อองเป๋ง นายทหารคนหนึ่ง ซึ่งเป็นชาวปาเส
จึงขออาสานำทางให้ซิหลง
โจโฉจึงแต่งตั้งให้เป็นรองแม่ทัพ
พอมาถึงทุ่งฮันซุยตะวันออกก็ตั้งค่ายกัน
ซิหลง ปรึกษาอองเป๋งว่า
"ข้าตั้งใจจะข้ามแม่น้ำไปยึดทุ่งฮันซุยตะวันตก
จากนั้นจึงตั้งค่ายพิงน้ำ (หลังค่ายติดแม่น้ำ)
เหมือนที่ฮั่นสินแม่ทัพใหญ่ฮั่นอ๋อง(ในเรื่องไซฮั่น)เคยทำ"
อองเป๋งได้ฟังดังนั้นจึงห้าม
เพราะไม่ทราบจำนวนศัตรู
การข่าวก็ยังไม่ปรากฎ
แค่เราเข้ายึดบริเวณนี้ก็เสี่ยงพอแล้ว
อย่าได้ข้ามแม่น้ำไปเลย
ซิหลง เป็นนักรบที่ชั่วโมงบินสูงและมั่นใจตนเอง
จึงไม่ฟังคำอองเป๋ง
ยกพลข้ามแม่น้ำและตั้งค่ายพิงน้ำ
จูล่งและฮองตง ขุนพลฝ่ายเล่าปี่ดักซุ่มอยู่นาน
พอเห็นซิหลงรุกเข้ามาจึงเห็นเป็นโอกาสสร้างความชอบ
ตกดึกจูล่งและฮองตงจึงยกทัพบดขยี้ทัพซิหลง
สุดท้ายซิหลงแพ้ไม่เป็นท่า
ตีฝ่าทัพศัตรูหนีออกมาได้
จึงไปหาอองเป๋ง
"ทำไมท่านไม่ยกทัพมาช่วยข้า"
ซิหลงถามด้วยโทสะ
อองเป๋งตอบว่า
"เราเตือนท่านแต่ท่านไม่ฟังคำเตือน
หากยกทัพไปช่วยท่าน
ค่ายทหารตรงนี้คงจะถูกทหารเล่าปี่ยึดไปแล้ว
(พูดง่ายๆคือหากไปช่วยทั้งมึงและกูคงไม่ได้มายืนตรงนี้)"
ซิหลงได้ฟังคำตอบก็ยิ่งเดือดดาล
(ทั้งที่ตนเองดันทุรังไปเอง)
จึงชักกระบี่หมายจะเสียบอองเป๋งต่อหน้าแม่ทัพนายกองคนอื่นๆ
โชคดีหลายคนมาห้ามไว้จึงไม่เกิดเหตุนองเลือด
อองเป๋งตระหนักดีว่า
หากยังทำงานอยู่กับซิหลง
ในไม่ช้าก็คงจะต้องตาย
หากไม่ตายก็คงเลี้ยงไม่โต
ตกดึกจึงลอบวางเพลิงในค่าย
แล้วจึงหนีไปอยู่กับเล่าปี่
คุณผู้อ่านเคยเจอเจ้านายแบบซิหลงไหม???
ใช้หลักกูเป็นตัวนำ
ใครไม่เชื่อกูหรือผิดจากกู
แสดงว่ากำลังท้าทาย
แน่นอนว่าบางหลักกูอาจจะถูก
แต่อย่าลืมว่าใครมันจะไปรู้ทุกเรื่อง
บางสถานการณ์ก็ต้องฟังความเห็นของคนอื่น
ทว่าซิหลงเชื่อในความคิดของตนเป็นหลัก
เพราะหลักกูมันใหญ่กว่าหลักการ
ขนาดพ่ายแพ้มาอย่างยับเยิน
ก็ยังไม่ยอมรับฟังความเห็นของอองเป๋ง
คิดว่าตนเองถูก ดันทุรังจะให้อองเป๋งเคลื่อนทัพไปช่วย
คุณผู้อ่านถ้าเป็นอองเป๋งจะทำอย่างไร
1.ยกทัพไปช่วย พังร่วมกัน
2.ต้้งค่ายเตรียมตั้งรับให้ดี
หัวหน้าแบบซิหลงต้องการลูกน้องแบบข้อ1
ถ้ากูพัง มึงต้องพินาศด้วย
ความคิดของซิหลงมันจึงเป็นเรื่องอารมณ์และความรู้สึกเป็นหลัก
ในโลกยุคนี้หัวหน้างานแบบนี้มีไม่น้อย
ห้ามใครได้ดีหรือเกินหน้าเกินตากู
สิ่งใดที่เป็นความดี ความชอบ
ก็มักจะเสนอหน้ามารับแต่ผู้เดียว
ทว่าในเวลามีปัญหาหรือทำงานผิดพลาด
ก็ไม่เคยยอมรับผิด พยายามที่จะโทษคนอื่น
โทษเพื่อนร่วมงาน โทษลูกน้อง
คนแบบนี้ผมเห็นมาเยอะ
เวลางานมีปัญหาจะใช้วิธีบูชายัญเพื่อแก้ปัญหา
นั่นคือหา "แพะรับบาป"
พนักงานไม่รู้เรื่องก็ไปโยนความผิด
ยัดข้อหาแบบไร้เหตุผล
ขอให้ตนเองรอดไปก่อน
2
ขอย้ำว่าคนแบบนี้มีเยอะ
ฉะนั้นขอให้ระวังให้ดีนะครับ
🙏ด้วยจิตคารวะ🙏
เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป
ติดตามผลงานที่ผ่านมาได้ที่
💥Facebook #ครบเครื่องเรื่องสามก๊ก
🎉Youtube #สามก๊กทอล์ค
โฆษณา