ตั๊บแกเอย..
👨👩👦🎵🎶👇
ตั๊บแกเอย ตัวลายพร้อยพร้อยห้อยหัวลงมา
เด็กไหนนอนไม่หลับ
กินตับดีกว่า...
...
...
เพลงกล่อมลูกเปี่ยมมนต์ขลัง เลือกสรรมาเพื่อเทศกาลซาเล้ง
❤️❕❤️🌸👩❤️👨❤️❕🥰❤️
เพลงแห่งความรัก ฟังคราใดก็เคลิ้ม..หลับทู้กที ทั้งแม่และลูก
..
พ่อและแม่แต่งงานแล้วรอลูกกว่าจะมาเกิดอีกแปดปีเต็ม
เมื่อมีลูกแล้ว แม่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวอีกนานเลย..ระหว่างนั้นพ่อช่วยแม่เลี้ยงตลอด
เมื่อพ่ออุ้มลูกตัวน้อยทีไร อดไม่ได้ก็หอมแก้มใหญ่กลมป๊อกทู้กที..ลูกก็ร้องเบา ๆ ว่า “คูล ๆ “ แล้วก็ดูดจมูกพ่อดังจ๊วบ ๆ ทุกครั้งที่พ่อหอม
โตอีกนิดก็พูดว่า ม้ำ ๆ ม้ำ ม้ำ ม้ำ ๆ เป็นจังหวะ
👉เมื่อลูกโตขึ้นเราถึงรู้ว่า คำว่า”คูล” ของลูกคือตัวบอกว่า ลูกรักการเรียนภาษาปะกิตมาก..
(มีเวลาป้าจะเล่าเทคกะนิค การเรียนภาษาปะกิตด้วยตัวเองของลูกให้ฟังค่ะ แม่เฝ้าขอให้ติวให้ เก้าะไม่ยอม!!)
..
แถมบทนำของ
”กว่าลูกจะมาเกิด”
ให้อ่านกันด้วยนิดหนึ่งค่ะ
❤️🌸🐥
นี่เร้ย👇
บทที่ 1 พ่อกับแม่👩❤️💋👨
🐥กว่าลูกจะมาเกิด
พ่อเริ่มรู้จักกับแม่เมื่อประมาณ...สิบปีมาแล้ว แม่อ้างว่าเคยเห็นพ่อ มาตั้งแต่ปีการศึกษาแรกที่พ่อกับแม่เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย
ส่วนวันที่..อันเป็นวันแรกที่พ่อจำได้ว่าเจอหน้าแม่นั้น เค้าเรียกว่า”วันสุกดิบช่วงเปิดเทอม”
หรือคือวันก่อนวันรับน้องรถไฟจริง ๆ (ประเพณีรับน้องรถไฟของมหาลัยภูธรแห่งหนึ่งค่ะ)
ตอนนั้นพ่อเรียนที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ชั้นปีที่3 พ่อกำลังยืนอยู่ที่บอร์ด สายตาจ้องไปที่รายชื่อน้องใหม่มี่มาจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา(ต.อ.) เพราะได้ข่าวว่ายกขบวนกันลงมาเรียนที่นี่
ตามองดูไปปากก็พูดแซวออกไปกับเพื่อน ๆ ที่ยืนอยู่ด้วยกันว่า
“ไหนดูซิ..เขาจะรับน้องตอ(ไม้)กันยังไง”
ก็บังเอิญมีเพื่อนเก่าจากสงขลาที่เรียนอยู่คณะนี้...อยู่ด้วย เธอพูดขึ้นมาว่า "แหม ๆ ไปแซวเขาว่า ตอ(ไม้) แถวนี้ มีเด็ก ตอ-ออ ตัวจริงอยู่ด้วยนะ"
และเด็กหน้าหมวยคนหนึ่งก็พูดเสียงเข้มขึ้นมาว่า
"เขาเรียก ตอ-ออ ไม่ใช่ตอ"
..
..
พ่อรู้สึกทึ่งและฉงนในความกล้าที่จะมาปะทะคารมกับพ่อ
เธอคนที่ว่าตัวเล็กนิดเดียว หน้าขาวหมวย ไว้ผมหน้าม้าทรงบ๊อบแบบ "จินตหรา" ไม่น่าจะกล้ามาตอบโต้กับเด็กซ่าส์ คณะวิศวะ ผู้ไว้ผมยาวจนผูกได้ อต่งกายโลโซ..มาดเซอร์ ดูเป็นจิ๊กโก๋..ตามภาษาสมัยนี้แบบพ่อ..
..พ่อเลยแกล้งยกธงขาวยอมแพ้เธอไว้ก่อน ไม่อยากต่อปากต่อคำด้วย
ในแว่บหนึ่งของความรู้สึก พ่อรู้สึกคุ้นหน้าเธออยู่พอสมควรในฐานะเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย
จำไม่ได้เหมือนกันว่าเคยเห็นหรือ เจอกันตอนไหน คงเคยเดินผ่านหน้ากันที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย
หลังจากเหตุการณ์คืนนั้น เราก็ไม่เจอหน้ากันสักเท่าไหร่
จนเหตุการณ์ผ่านไปอีกนาน
..
..
กระทั่งวันหนึ่ง
@>~~
❤️🥰🐥🦋
เรื่องกุ๊กกิ๊ก โบร้าน โบราณ..น้า
ใครอยากอ่านอีกบ้างคะ
กรุณากดไลค์ กดบุ๊คมาร์ค กดแชร์ (ขอจังนิ)ป้าจะได้มีกำลังใจค่ะ เรืรองราวมันก็น้านนาน..ซะเหลือเกิน
เพลงกล่อมเด็กค่ะ👇
- 16
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
