ตอนที่แล้ว เป็นการปูพื้นเรื่องก่อนวันสุกดิบ ตอนที่ 2 นี้ จะเป็นวันสุกดิบ ก่อนจะพาเข้าสู่ วันระทึกขวัญครับ
ตามผมมา
เช้าวันที่ 29 เป็นวันเสาร์ ตื่นมากับอาการทรงตัวของต่อมน้ำลายอักเสบ วันนี้ไม่มีการขยายตัวเพิ่ม เหมือน 3 วันที่ผ่านมา คิดในใจ
อิ อิ อิ "เราชนะ"
ต่อมน้ำลายยังเอาอยู่ ตากุ้งยิง ก็แค่ปัญหากุ้งฝอยละวะ
ดูอาการ วันเสาร์กับอาทิตย์ที่บ้านก่อน ถ้ามันหนักหนา วันจันทร์ค่อยไป รพ. ก็ได้ ไปวันนี้ก็ไม่มีหมอเฉพาะทาง
จึงอยู่บ้านชิวๆ จิบกาแฟ กินขนม บ่ายๆก็ออกกำลังกายปรกติ
ออกกำลังกายถึง 4 โมงเย็น ส่องกระจกอีกที
เอาละสิ! ทำไมตาขาวมันบวมสูงจนล้นลูกตาดำ
ทำท่าว่ากุ้งฝอยที่คิด จะเป็นปัญหากุ้งแชร์บ๊วยเกรดภัตตาคารจีนซะแล้ว!!!
เห็นท่าไม่ดี ไป รพ.ดีกว่า อย่างน้อยๆเย็นวันเสาร์อย่างนี้ ก็คงมีหมอเวรที่รู้มากกว่า หมอกูเกิ้ล อย่างเรา
จึงรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ไปพบหมอทันที
เจอหน้าหมอ หมอดูตา ดูแก้ม แล้วก็ถามว่า
"ทำไมเพิ่งมาป่านนี้"
ตอบว่า เห็นมันเป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ตั้งใจว่าถ้าวันจันทร์ไม่ดีขึ้นค่อยมาหาหมอครับ ไม่จำเป็นจริงๆช่วงนี้ก็ไม่อยากมาเสี่ยงกับโควิดที่โรงพยาบาล
หมอถามว่า จะ admit ไหม? ที่นี่เป็น รพ.เอกชน ถ้ามาก่อนบ่าย 3 โมง จะมีหมอเฉพาะทาง แต่ตอนนี้ 5 โมงกว่าต้องรักษาตามอาการไปก่อน คือ ต้องให้ยาฆ่าเชื้อ 3 วัน กับยาหยอดตา ยาแก้อักเสบ
จึงบอกหมอว่า ขอเป็นจะมาให้ยาฆ่าเชื้อ แล้วกลับทุกวันดีกว่า (ยังอยากอยู่ รพ. ให้น้อยที่สุด เท่าที่จะทำได้
หมอจึงออกใบนัดให้ยาฆ่าเชื้ออีก 2 วันโดยไม่จำเป็นต้องเจอหมอ
แล้วไปนั่งให้ยาฆ่าเชื้อ รับยา แล้วกลับบ้านได้
ยังครับ สำหรับบางวันที่มี 24 ชม. เท่ากัน แต่เหตุการณ์มันมากมายกว่า จนดูจะมีเพิ่มไปหลาย ชม. วันที่ 29 จึงต้องมีอีก ในตอนถัดไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
