#ใจเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องดูแล
"ใจ" จิตวิญญาน(mind) ทำงานร่วมกัน และคู่ควบสติปัญญา (inteligent)
ใจเป็นตัวสร้างอารมณ์
#ความสุขความทุกข์
คนส่วนใหญ่มักคิดเองว่าพุทธศาสนาต้องการหลุดพันจากความทุกข์ ที่มีเป้าหมายคิอ "ไม่เกิดไม่ตาย"
แต่ดันไปตีความเองว่าเป็นคนคือความทุกข์
ถ้าอย่างนั้น ทำไมพุทธจึงเน้นว่า เป็นมนุษย์เท่านั้จึงมีโอกาสสร้างบารมี
สรุปประเด็นนี้น่าจะเป็น ว่า
อยู่ที่ "ใจ"จะโดนจิตบ่มอารมณ์แค่ไหน ให้เห็นอุปสรรค(แปลว่า "ใกล้สวรรค์) ก็จงเปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาศ
คือไม่ใช่แค่ "จ้อง, แสวงหา หากแต่สร้างโอกาศขึ้นมา(ด้วยสติปัญญาที่รู้เท่าทันโลก/ไม่ใช่คนโลกสวย) จากทุกๆสถานะการณ์ไม่ว่าทุกข์สุขให้เกิดโอกาสทั้งสิ้น ที่ถ้าเป็นคนทาง "โลกิยสุข"ก็คือ มีทั้งโภคทรัพย์และอริยทรัพย์ ที่เกิดจากสติปัญญา
ดังนั้นสรุปได้แน่นอนคือ "ทุขขังในไตรลักษณ์" ก็คือ ใจจะเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ขึ้นอยู่กับ การบ่ม การฝึกฝนทางจิต(จิตวิญญาณ=mind)ให้เกิดการสั่ง "ใจ"ให้แยกแยะเหตุปัจจัยหลัก ที่สู่ความสุข ที่ต่างระดับกันของกลุ่มโลกิยสุข (ด้วยการละลด กิเลศตัณหา ที่แค่มีศีล5ที่ไม่เบียดเบียนใคร มีสมาธิ/ใจจดจ่อกับเป้าหมายตามโม้ดลชีวิตของตนเอง/นิโรจ )กับกลุ่ม โลกุตตาระสุข/ที่เน้นไม่เกิดไม่ดับ(ด้วยการเลิกกิเลศตัณหา)
เอาอะไรเป็นเกณฑ์วัด (criteria) เอาอะไรเป็น "ตัวชี้วัดวัด(indicator) เรื่องความดีความชั่ว ความเย็นความร้อน
ความสงบความวุ่นวาย
ที่เกิดจากใจผ่านทางอารมณ์มนุษย์ทั้งสิ้น (ที่ทำให้เกิดสวรรค์ในอกนรกในใจเท่านั้นที่พิสูจน์ได้ เพราะอจินไตยถ้าพูดถึงนรกภูมิและสวรรค์ภูมิ ที่ "เกจิอ้างอรหันตร์อจินไตยทั้งนั้นที่อ้างว่าไปท่องสวรรค์มาแล้ว
อ้างไปท่องสวรรค์มาแล้วนะรู้ไหมว่า "ทางช้างเผือกดาราจักร/milky way อยู่ที่ไหนที่สุริยจักรวาลเราเป็นแค่กลุ่มดาวไม่กี่ดวงเป็นบริวาล
แล้วยังดาราจักรอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน
ดังนั้น "ใจ"จึงเป็นเรื่องที่มนุษย์ที่เกิดมาเพื่อสร้างบารมีพึงใช้สติปัญญาที่รู้เท่าทันโลกดูแล
ไม่ใช่เอาจิตที่ "สุขเทียม"(กินเหล้า,เมายาบ้าไง) มาดูแลควบคุม
ไม่ใช่เอาจิตที่ไม่ได้ฝึกสมถะสมาธิ กับสัมมาสมาธิ ดันฝึกจิตเน้นไปทาง "ฌาน"อยากเอาฤทธิ์ เอาเดช มาคุมใจ ก็ได้ผลลัพย์แค่ "กล่อมสุข(จิตปรุงแต่งคิดไปเองว่าไปท่องสวรรค์มาแล้ว)
***โดย ศ.ดร.ดิเรก ฤกษ์หร่าย , 10มิย.2564 www.blockdit/direkrerkrai
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
