เด็กโฮมสคูล เรียนที่บ้าน ไม่มีเพื่อน เหงามั้ย ??
นี่แหละ! ความเหงา ที่เราควบคุมได้
คำถามยอดฮิต ของเด็กโฮมสคูล
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
เราใส่ใจผู้คนที่แวดล้อมเรา
แบบตั้งใจบ้าง ไม่ได้ตั้งใจบ้าง
แต่เป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้คือ
สังคมแวดล้อม มีผลกระทบ กับเรา
ความคิด ทัศนคติ คำพูด การกระทำ
ดั่งคำที่ว่า
“ คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล “
ทั้งประสบการณ์ชีวิต และความรู้เรื่องจิต
จากการเรียนศาสตร์ NLP ถึงระดับ มาสเตอร์โค้ช
พบว่า คนที่มีความสงบสุขกับชีวิต
มองโลกแง่ดี มีกายและจิตที่แข็งแกร่ง
ล้วนผ่านการพัฒนาเรื่องจิตใจ
ให้มีภูมิต้านทาน คือ ไม่สั่นสะท้านต่อสภาวะแวดล้อม
โดยเฉพาะ กับ คนรอบตัว
ครูป้อมอธิบายเรื่องทักษะสังคมแบบนี้ค่ะ
คนมีรูปแบบความสัมพันธ์ 4 ระดับ
เหมือนวงกลมหลายวงที่ซ้อนกัน
วงกลมแห่งความสัมพันธ์
วงกลมวงแรกคือตัวเรา
เป็นวงกลมที่สำคัญที่สุด
คือการที่เราสนับสนุนให้เด็กๆรู้จักและเข้าใจตนเอง
ให้มากที่สุด
ชอบและสนใจอะไร
อะไรทำให้มีความสุข
รู้สึกอย่างไร อะไรทำให้เกิดความรู้สึก
เข้าใจ ใส่ใจความรู้สึกตัวเอง
เมื่อเราให้พื้นที่วงกลมด้านในสุด
ได้เติบโต และแข็งแกร่ง
การขยายออกสู่ วงกลมวงนอก
ก็ง่ายและให้ผลลัพธ์ดีกว่า
เมื่อเข้าใจตัวเองแล้ว ก็ค่อยก้าวสู่วงกลมที่ 2
คือ ครอบครัว
และใช้เวลาสร้างความแข็งแกร่ง
เพื่อความสุขในการใช้ชีวิต
เอาตรงๆ
นึกย้อนกลับไปตอนสมัยเรายังวัยอนุบาล
ให้เลือกระหว่าง
อยู่กับแม่ หรือ อยู่กับครู
เราอยากอยู่กับใคร
เราก็อยากอยู่กับครอบครัว
เรามองว่า ลูกจะได้ฝึก ฝืนใจ 555
จะได้ฝึกปรับตัว
ใช่ เด็กๆควรได้ฝึกทักษะแบบนั้น
แต่ เวลาไหนหล่ะ ที่เหมาะสม
เราเลยใช้อายุเป็นเกณฑ์วัด
แค่นี้ก็ยึดข้างนอกก่อนข้างในแล้ว
ข้างในก็คือ ตัวตน เฉพาะบุคคล
ที่แตกต่างกัน
วัยเดียวกัน เก่งต่างกัน
เชี่ยวชาญต่างกัน
ที่เจ็บจี๊ดคือ
การผลักดันให้ลูกออกไปฝึกทักษะ
ที่ไม่ถนัด ก่อนเวลาที่เหมาะสม
กลายเป็น การสกัดกั้น จุดแข็งของเค้า
และ การที่ลูกเรามีจุดแข็ง
มันเป็น ความสนใจ ของใครบางคน
ที่ ไม่พร้อม เหมือนๆกัน
ครูป้อมเอง เติบโตมาในภาพลักษณ์ของคุณหนู
สิ่งที่เจอคือ เพื่อนแสดงออกในแบบที่ไม่ตรงใจเรา
ถูกล้อเลียน กลั่นแกล้ง บ่อยๆ
ย้ายโรงเรียนบ่อย
แต่ย้ายไป ก็เจออีก แค่เปลี่ยนตัวละคร
วันที่ตัดสินใจเลือกทางนี้ให้ลูก
กลัวลูกไม่มีเพื่อนมั้ย
หวั่นไหวบ้าง
แต่ถ้า ไม่มีเพื่อน
กับ มีเพื่อน ที่บั่นทอนความสงบในใจ
เราเลือก ตัวเราเอง ก่อน
น่าจะดีกว่า
ก็เอาตัวเองเป็นที่ตั้งแหละนะ
เพราะลูกเจอเหมือนเรา
วันนั้นตอนที่เป็นเด็ก
เราไม่ได้บอกแม่ ว่าเจออะไรบ้าง
วันนี้ เรื่องที่ลูกเจอ
ลูกบอกเรา เพราะเราเลี้ยงมาแบบนั้น
ให้ลูกไว้ใจ และบอกเราทุกเรื่อง
สมัยลูกไปโรงเรียน
เราเห็นความกังวล
ที่เค้ามีต่อเพื่อน
และ ตอนที่เราเรียนแบบโฮมสคูล
ลูกโฟกัสที่จะทำความเข้าใจตัวเอง
และพ่อแม่ พี่น้อง ครอบครัว
แล้วก้าวสู่วงกลมที่ 3
คือ เพื่อน
การเรียนรู้ที่บ้าน ได้รู้จักตัวเอง
และรู้ว่าเราต้องการเพื่อนแบบไหน
ทำให้ลูกๆ เลือกเพื่อนเป็นค่ะ
เพื่อนที่ใช่
สนใจ ใส่ใจ ให้ความสำคัญ
เรื่อเดียวกัน หรือเหมือนๆกัน
เป็นตัวเองชัดเจน
และไม่ทำอะไรตามใคร
เพียงเพราะเค้าทำตามๆกันไป
เราก็แค่ พาลูกทำกิจกรรมที่สนใจ
และมีเพื่อนที่มาทำกิจกรรมที่เหมือนๆกัน
คุยเรื่องเดียวกัน
นี่ก็เป็นการสร้างสังคมคุณภาพ
คือ มุ่งหมายผลลัพธ์เดียวกัน
สุดท้ายนอกสุดคือ
เพื่อนร่วมภารกิจ
อาจเป็น เพื่อนร่วมงาน
เพื่อนร่วมทีม ไม่ว่าจะเรื่องงาน
หรือเป้าหมายสั้นๆเช่น
งานจิตอาสา งานแสดง หรือ งานเทศกาลใด
ที่ต้องการความร่วมมือ และสายสัมพันธ์
ทั้งแบบระยะสั้นหรือระยะยาว
ทักษะสังคมของเด็กที่เรียนในโรงเรียน
คือ จากวงนอก เข้าหาวงใน
และทักษะสังคมแบบเด็กโฮมสคูลคือ
จากวงใน ออกไปหาวงนอก
เด็กๆได้เรียนรู้เรื่องที่สำคัญที่สุดก่อนนั่นคือ
ตัวเอง
เพราะฉนั้น
ความโดดเดี่ยว Alone
จึงไม่ใช่ ความเดียวดาย Lonely
เพราะมีชีวิตที่เลือกได้
เลือกสังคม เลือกเพื่อน
ที่เหมาะสมและสนับสนุนตัวเองเป็นค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
