ใบไม้เจ้าเอย เจ้าช่างร่วงหล่นอยู่จนเต็มลาน
ใบไม้เจ้าเอย ต้นของเจ้ามิต้องการเจ้าแล้วหรืออย่างไร
ใบไม้เจ้าเอย วันนี้ที่เจ้าล่วงลงมากราดเกลื่อนอยู่ด่านล่างนี้
ก็เพราะสายนทีจากท้องฟ้าเริ่มคราไป...
ยามน้ำขาด เข้าหน้าแล้ง ลมโถมซัด
ต้นไม้ผลัด ทิ้งใบเสีย เจียใบไหว
ผลิดจากกิ่ง ทิ้งจากก้าน ปลิวเร็วไว
เจ้าช่วยให้ ต้นอยู่หยัด ยืนคงทน
ผลิใบ
ครั้นหมดแล้ง ก็หมดภัย เริ่มผลิชัด
ต้นเจ้าผลัด คอยหมุนเวียน เปลี่ยนใบใหม่
แต่ใบเก่า มิได้หาย ประโยชน์ไป
ช่วยคลุมดิน ป้องน้ำไอ หายจากดิน
ครั้นสลาย กลายเป็นปุ๋ย ให้ต้นแม่
เจ้าเร่งแปร สารอาหาร มิเฉฉัย
ด้วยสายใย ผันผูก มิห่างไกล
วนเวียนว่าย รักษากัน รันทดแทน
ไม้ใบใหม่ สังเคราะห์สาร สีเขียวเขียว
ไม้ใบเก่า เฝ้าคอยเจียว แผ่นดินไหว
ใบทั้งสอง สร้างประโยชน์ แก่ดวงใจ
ไม่นานไป ดอกเริ่มออก ได้สานพันธุ์
ดมดอม
แมลงน้อย จากใต้ต้น ริมใบเก่า
ที่แม่เจ้า เฝ้าฟูมฟัก อยู่ไหวไหว
เจ้าบินออก เกาะมาสูด เกสรไป
มินานไซร้ ไม้ต้นใหม่ ได้เกิดพลัน
ใบไม้เอย ตกหล่นใน วัฏจักร
มีคุณชัด ประโยชน์ใหญ่ หาใดเหมือน
คุณของเจ้า เราจักรู้ มิแชเชือน
เจ้าย้ำเตือน ใจเรา ให้พ้นภัย
เราเป็นคน เรารู้รัก ษาจิตรอด
ให้จิตปลอด เภทภัย ในสงสาร
ครั้งเห็นภัย เข้าใกล้ ไม่ได้กาล
ต้องเร่งจาน ตัดทุกข์ออก เสียจากใจ
ในวันทุกข์ เก็บทุกข์ ไม่ดีแน่
ถ้าเก็บแม้ หายใจหนึ่ง อาจสั่นไหว
สั่นที่ต้น สั่นถึงโคน สั่นทั้งใจ
ทุกข์นั้นไซร้ อาจฆ่าเรา เผาจิตพลัน
ครั้งเมื่อผ่าน คราพายุ เหมือนฟ้าเปิด
ทุกข์นั้นเลิศ เป็นครูสอน ทางสวรรค์
กลับมาตรึก หวนมาตรอง ถึงเหตุพลัน
ได้ป้องกัน รักษา คราต่อไป
เกาะเกี่ยว
ประสบการณ์ สอนตน ให้ตนรู้
ทุกข์เคียงคู่ ใต้ต้นไม้ ชีวิตนั่น
รู้จักทุกข์ ผิดตามคิด เกิดคุณพลัน
ช่วยสอนฉัน รู้ตอทุกข์ เพื่อป้องใจ
ใต้ใบไม้ แห่งทุกข์นั้น มีคุณชัด
เปรียบเหมือนสัตว์ แมลงน้อย ปลอยไสว
ครั้นเกิดทุกข์ ขึ้นครั้งใหม่ ในคราใด
แมลงไซร้ ช่วยต่อเหตุ ปัจจัยพลัน
เจ้าทุกข์เอ๋ย เรารู้ทัน เจ้าทุกข์แล้ว
เจ้าเหมือนแก้ว ส่องกระจก หาเงาไม่
ไร้จิตจับ ไร้จิตปรุง ไร้ทุกข์ภัย
ทุกข์นั้นไซร้ ครั้นเกิดได้ ดับได้เอง
เกิดที่ใด ดับที่นั่น มิวิ่งหนี
เกิดแล้วตี ตบให้ล่วง ด้วยทุกข์นั่น
ต้องใช้ทุกข์ แก้ทุกข์ ด้วยรู้ทัน
เพราะทุกข์นั่น เหมือนใบไม้ ที่ผลัดใบ.......
ผูกพันธ์
- 20
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
