Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Oui Prophet Doll
•
ติดตาม
21 มิ.ย. 2021 เวลา 07:01 • หนังสือ
นิยายผ่านตา : ม่านกูเอ๋อร์ผ่านภพพบพานรัก
ชื่อเรื่อง : #ม่านกูเอ๋อร์ผ่านภพพบพานรัก (蠻姑兒)
นักเขียน : #หูเตี๋ย ( seba蝴蝶)
ผู้แปล : ปิงถังหูลู่
สำนักพิมพ์ : #เฟยฮุ่ย #FeiHui
จำนวน 301 หน้า
ปกหลัง
ฉันแต่งงานแล้ว
ไม่ได้แต่งงานในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบวุ่นวาย แต่เป็นการแต่งงานซึ่งเกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิงที่แสนจะอนุรักษ์นิยม!
ฉันคิดว่าที่เรื่องราวต่าง ๆ กลับกลายมาเป็นเช่นนี้ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษแพทย์หญิงที่ฆ่าตัวตายเพราะความรักคนนั้น หลังจากเกิดเรื่องขึ้น ฉันงุนงงไปหมด จนคืนก่อนวันแต่งงาน ฉันถึงตระหนักขึ้นมาได้ว่า ตัวฉันข้ามภพมาเสียแล้ว!
ฉันนี่ช่างอับโชคอย่างที่สุดจริง ๆ ทันทีที่ข้ามภพมา ทำไมถึงต้องมาแต่งงานกับบุรุษพราวเสน่ห์ที่น่ารักน่าเอ็นดูแต่เพียงภายนอกด้วยนะ หนำซ้ำยังกลายเป็นลูกไก่ในกำมือเขาอย่างไม่อาจหลบเลี่ยงอีกด้วย
แค่เขายิ้ม ก็รู้สึกว่าเขาช่างน่ารักเสียเหลือเกิน เปล่งประกายสดใส ส่องแสงสว่างไสวให้กับชีวิตของฉัน ทำไมฉันถึงต้องมาอยู่กับเจ้านายที่เจ้าคิดเจ้าแค้นเสียยิ่งกว่าอะไรด้วยนะ?! ของข้างในไม่ตรงปกชัด ๆ ฉันขอคืนสินค้าได้มั้ยเนี่ย...?
อ่านจบแล้วคุยกัน
ม่านกูเอ๋อร์ ผ่านภพพบพานรัก นิยายจาก หูเตี๋ย นักเขียนอีกหนึ่งท่าน ที่ชะนีค่อนข้างจะติดใจสำนวนของนักเขียนท่านนี้พอสมควร ซึ่งปกติ งานส่วนใหญ่ของนักเขียน LC จะเป็นของ แจ่มใส มีเจ้าเรื่องนี้แหละ กระเด็นมาอยู่ FeiHui นี่ชะนีเชื่อว่าก็พึ่งรู้ใช่ไหมล่ะ ว่ามีเจ้าเรื่องนี้อยู่
ม่านกูเอ๋อร์ ขอเรียกชื่อสั้นๆ นะ ขี้เกียจพิมพ์55 เป็นนิยายจีนโบราณ ที่ตัวละครเอก วิญญาณจากยุคปัจจุบัน สวมร่างคนตายในยุคอดีตช่วงราชวงศ์หมิง ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเคร่งครัดขนบธรรมเนียมจารีตเป็นที่สุด
อันผิง หญิงสาวป่วยติดเตียง ด้วยโรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง ที่กำลังรอวันตายอยู่ในห้องสู่ขิต (ห้องสุดท้าย ซึ่งใครได้มา แปลว่าตายแน่ๆ) ได้มีโอกาศประสบกับเหตุการณ์ประหลาดจากเพื่อร่วมห้องเตียงข้างๆ จนไม่รู้อิท่าไหน ดวงวิญญาณพิการๆ ของตัวเอง ดันไปอยู่ในร่างของ หลินหลาง คุณหนูขี้วีนที่หนีพิธีแต่งงานด้วยการฆ่าตัวตาย
เจ้าของร่างเดิมน่ะ ไม่อยู่แล้ว เลยเป็นตัวเธอเองที่เข้ามาสวมร่างแบบงงๆ และก็ต้องเข้าพิธีแต่งงานแทนเจ้าตัวแบบงงๆ กลายเป็นภรรยาของ เซียนซิน บัณฑิตพิการขาขาดไปหนึ่งข้างเพราะอุบัติเหตุรถม้าตกเขา และนี่คงเป็นสาเหตุที่เจ้าของร่างเดิมที่คิดจะหนีตาย แต่ไม่ยอมแต่งงานกับคุณชายรูปงามฐานะร่ำรวยแต่พิการท่านนี้
หากแต่พิการแล้วอย่างไร เดินไม่ได้แล้วอย่างไร ไม่ใช่ปัญหาของอันผิง เพราะประสบการณ์หลายสิบปีในชีวิตที่แล้ว ทำให้เจ้าตัวรู้และเข้าใจความพิการของสามีหมาดๆ คนนี้เป็นอย่างดี และในฐานะที่ต้องใช้ชีวิร่วมกันจากนีไปตลอดชีวิต ม่านกูเอ๋อร์ คนใหม่ที่แสนดีคนนี้ ยินดีจะดูและสามีหนุ่มน้อยรูปงามไม่ต่างลูกกระต่ายตัวน้อยๆ คนนี้ิเอง โดยที่ไม่ได้เอะใจเลยว่า กระต่ายน้อยตัวนี้ แท้จริงอย่างไร ก็คือสัตว์เพศผู้คนหนึ่ง และก็ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ใช่กระต่าย น่ารัก อย่างที่นางมองเห็นเพียงผิวเผินเท่านั้น
เมาท์มอยด์เชิงวิเคราะห์
เรื่องนี้เป็นนิยาย Feel Good ไร้ดราม่า ที่ปลอมปละโลมใจเพื่อนมนุษย์ค่ะ เนื่อเรื่องเล่าแบบผ่านบุรุษที่หนึ่ง ซึ่งก็คือตัวนางเอก หลายๆคนอาจจะไม่ถูกจริตกับนิยายแนวนี้ แต่กับเจ้าเรื่องนี้ มันมีเสน่ห์เหมาะสมกับเนื้อเรื่องที่สุดเลยค่ะ
ด้วยตัวนางเอก เป็นพวกอยู่ตัวคนเดียว (ก็พิการนี่เนอะ) พยายามใช้ชีวิตพิการๆ ของตัวเอง ด้วยตัวคนเดียวมาตั้งแต่เริ่มป่วย พยายามเข้มแข็งไม่เป็นภาระของครอบครัว จนติดนิสัย ชอบคุยกับตัวเอง คิดและวิเคราะห์ทุกอย่างด้วยพลังบวกอันเปี่ยมล้น จนเมื่อมีโอกาสเกิดใหม่ ในร่างใหม่ที่ไม่ป่วยไข้ สองขาเดินได้ อวัยวะสมบูรณ์ 32 ประการ เจ้าตัวก็พร้อมจะส่งต่อพลังบวกเหล่านั้นให้กับ เซียนซิน ด้วยความเข้าอกเข้าใจ
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงเต็มไปด้วยความเข้าอกเข้าใจกัน อ่านแล้วก็ปลื้มนะ ที่ทั้งคู่หากันจนเจอ นักเขียนเล่าเรื่องราวของสองสามีภรรยาได้น่าอิจฉามากๆ ไม่มีการดูแคลนวาสามีจะพิการ ภรรยาหาใช่หญิงงามล่มเมือง แต่ที่สุดคือ ทั้งคู่รักกันหวานชื่นจนชาวบ้านชาวช่องตาร้อนกันไปหมด
รวมๆ เป็นนิยายสร้างพลังบวกได้อย่างดีเชียวล่ะ บวกกับสำนวนโบ๊ะบัะ จิกกัดแบบมีเสน่ห์ตามสไตล์หูเตี๋ย ที่ถ้าใครชอบ และเคยอ่านงานของนักเขียนท่านนี้ น่าจะจำเอกลักษณ์ในงานของนักเขียนได้ ซึ่งชะนัคิดว่า ถ้าได้ลองอ่านเจ้าเรื่องนี้ ก็จะติดใจในสำนวนของนักเขียนเหมือนเดิม แต่นะแต่ มันก็มีข้อตะขิดตะขวงใจที่คงจะต้องบอกเกล่ากันหน่อยค่ะ
ราคานิยายเรื่องนี้ ค่อนข้างจะดุค่ะ กับ ราคา 360 บาท ในขนาดทีฟอนท์ ค่อนข้างจะใหญ่กว่านิยายทั่วไป อ่านสบายตา แต่ราคาไม่สบายใจ เพราะไอ้ที่เห็นว่าหนา มันมาจากขนาดฟอนท์ค่ะ ซึ่งถ้าว่ากันจิงๆ ถ้าเทียบกับขนาดอักษรที่ได้อ่านจากนิยายเล่มอื่นๆ ความหนาไม่จะเกินจาก 250+ หน้าค่ะ ก็นะ อาจจะเป็นตามนโยบายของ สนพ ก็เป็นได้ แต่ว่าก็ว่า เจอราคานี้ เวลาจะควักเงินจ่าย ก็คิดหนักเหมือนกันนะเออ
บันทึก
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย