ทำไม "7 เซียน" แห่งทีมวอลเลย์บอลสาวไทย ถึงเป็นตำนานที่ยิ่งใหญ่ นี่คือบทสรุปเรื่องราว อันเต็มไปด้วยความทรงจำ ของวรรณา, ปลื้มจิตร์, วิลาวัณย์, นุศรา, อำพร, อรอุมา และ มลิกา
ปี 1997 สมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทย กำลังมีความกลัดกลุ้ม เนื่องจากนักกีฬาของทีมชาติชุดใหญ่ แต่ละคนเริ่มมีอายุมากขึ้น มีวี่แววว่าจะปลดระวางในอนาคตอันใกล้
นั่นทำให้สมาคม จึงต้องการปั้นผู้เล่นดาวรุ่ง อีกหนึ่งชุดขึ้นมาเป็นทางเลือกเส้นใหม่ โดยมีเป้าหมายคือ เด็กๆเหล่านี้ ควรพร้อมใช้งานจริงในซีเกมส์ปี 2001
ไอเดียของสมาคมคือ นับจากปี 1997 กว่าจะถึงปี 2001 ก็อีก 4 ปี ถ้าเริ่มปั้นเด็กๆ อายุ 15-16 ตั้งแต่ตอนนี้ อีก 4 ปี เด็กๆ ก็จะมีอายุ 19-20 คือเริ่มแข็งแกร่ง และใช้งานได้พอดี
แต่ปัญหาคือ สมาคมจะเอาใครมาเป็นโค้ชล่ะ? เพราะการต้องคลุกคลี และปั้นเด็กวัยรุ่นสักกลุ่ม คุณต้องมีจิตวิทยาสูงพอสมควร มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ
หลังเจรจากับโค้ชหลายคน และไม่มีใครตอบตกลง ในที่สุดสมาคมก็ติดต่อกับ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร อดีตนักวอลเลย์บอลทีมชาติ ที่รีไทร์ไปทำงานที่บริษัท วิทยุการบิน ขอร้องให้หวนกลับคืนวงการอีกครั้ง
โค้ชอ๊อตมีทางเลือก 2 ทางในชีวิต ทางแรกคือเขาทำที่วิทยุการบินต่อ ซึ่งตอนนั้นเงินเดือนดี ตำแหน่งก็ขึ้นเรื่อยๆ เป็นหนทางชีวิตที่ดูจะปลอดภัยกว่า ส่วนอีกทาง คือทิ้งงานประจำ ไปเป็นโค้ชทีมชาติแทน
สุดท้ายโค้ชอ๊อตตอบรับข้อเสนอของสมาคม เนื่องจากสมัยเขาเป็นนักกีฬา ไม่สามารถพาทีมไปถึงดวงดาวได้ ดังนั้นมันจึงเป็นความฝันของเขา ที่จะปลุกปั้นเด็กสักกลุ่มขึ้นมา ให้ประสบความสำเร็จให้ได้ เพื่อชดเชยความผิดหวังในอดีตของตัวเอง
โค้ชอ๊อต เริ่มต้นกระบวนการสร้างทีมดาวรุ่ง โดยแผนของเขาคือจะตระเวนไปหาดาวรุ่งจากทั่วประเทศ แล้วเอามารวมตัวกัน ในแนวทางแบบ "ดรีมทีม" คือจับเด็กพรสวรรค์กลุ่มหนึ่งมารวมตัวกัน กินอยู่ด้วยกัน สร้างความเข้าใจกัน และฝ่าฟันการซ้อมไปร่วมกัน ถ้าเด็กคนไหน ผ่านการซ้อมที่โหดหินไปได้ ก็มีโอกาสแจ้งเกิดได้
นักกีฬาคนแรกๆ ที่เข้าร่วมกับดรีมทีมของโค้ชอ๊อตคือ วรรณา บัวแก้ว
วรรณา บัวแก้ว เป็นเด็กที่มาจากโรงเรียนที่ไม่ได้โดดเด่นเรื่องกีฬา คือโรงเรียนหนองกะพ้อ จังหวัดสระแก้ว วรรณาอยู่ในครอบครัวที่ยากจน พี่น้องทั้งหมด 6 คน ไม่เคยมีใครได้เรียนเกิน ป.4 ซึ่งตอนแรกเธอก็คิดว่า จะเดินตามรอยคนอื่นเหมือนกัน จบ ป.4 แล้วก็ไปทำเกษตรกรรม แต่พอเธอรู้จักวอลเลย์บอล ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
เวลาเจอสิ่งที่ชอบ และทำได้ดี ชีวิตมันจะพุ่งทะยานไปอย่างรวดเร็วมาก วรรณาเล่นวอลเลย์บอลได้ยอดเยี่ยม ทักษะเธอดีอยู่แล้ว ยิ่งบวกกับการเติบโตมาจากพื้นฐานครอบครัวที่ลำบาก ทำให้เธอมีความอดทนสูงมากกว่าใคร
พอจบ ม.3 เธอได้ข้อเสนอจากโรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สวนกุหลาบ สมุทรปราการ ให้เป็นนักกีฬาโรงเรียน โดยตอนแรกพ่อแม่ไม่อยากให้ไป เพราะกลัวไม่มีเงินส่งลูกเรียน จนจบ ม.6 แต่ สุดท้ายอาจารย์พยุง เข็มทอง โค้ชทีมวอลเลย์บอล ยืนยันว่าจะซัพพอร์ทเรื่องค่าใช้จ่ายเอง ทำให้วรรณาได้โอกาสเข้ามาเรียนที่สวนกุหลาบ สมุทรปราการในที่สุด
หลังจากเรียน ม.ปลายได้สักระยะ พรสวรรค์ของเธอ ไปเข้าตาโค้ชอ๊อต และดึงตัวไปติดชุดดรีมทีม ซึ่งจริงๆแล้ว ตำแหน่งแรกสุดของวรรณาคือหัวเสา แต่โค้ชอ๊อตบอกว่า "วรรณาคือลิเบโร่ ที่ดีที่สุดที่ผมเคยร่วมงานมา" เขาเห็นศักยภาพของวรรณา ว่าเด่นที่เกมรับมากกว่า จึงจับเธอไปเล่นลิเบโร่แทน ซึ่งโค้ชอ๊อตก็มองได้ถูกต้อง เพราะพอเวลาผ่านไป วรรณา ก็เหมาะกับลิเบโร่มากกว่าจริงๆ
ชุดดรีมทีมในปี 1997 ของโค้ชอ๊อต จะมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ชุดยะลา" เพราะโค้ชจะจับเอาเด็กดาวรุ่งราว 15 คน ลงไปเก็บตัวที่จังหวัดยะลา อยู่กินด้วยกัน ตัดขาดจากโลกภายนอกไปเลย
ทำไมต้องไปยะลา? สาเหตุคือตอนนั้น สมพร ใช้บางยาง เป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัดยะลา และเขาสามารถจัดหาสถานที่ให้นักกีฬาอยู่กินกันได้ ตัวโค้ชอ๊อตก็เลยคิดว่า การไปอยู่ต่างจังหวัด น่าจะเป็นบรรยากาศที่เอื้อกับการซ้อม มากกว่าการอยู่กรุงเทพ โดยทีมชุดยะลา นอกจากวรรณาแล้ว ก็มี กระแต-ปิยะมาศ ค่อยจะโป๊ะ และ ภาพ-สุภาพ ผงทอง เป็นต้น
ดาวรุ่งอีกหนึ่งคนที่มีประสบการณ์ ได้ใกล้ชิดกับโค้ชอ๊อต ตั้งแต่ที่ยะลา คือ กิฟท์-วิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์
วิลาวัณย์ เรียนที่ โรงเรียนชุมชนหนองหัวฟาน อำเภอขามสะแกแสง จังหวัดนครราชสีมา หลังจบประถม เธอได้ทุนไปเรียนต่อที่ โรงเรียนสุรนารีวิทยา จากนั้นฝีมือก็พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง และสุดท้ายก็ไปเข้าตาโค้ชอ๊อตและทีมงาน ดึงตัวมาติดดรีมทีมด้วยอีกคน
ฝีมือของวิลาวัณย์ มีพัฒนาการที่เด่นชัดมาก จากยุวชนทีมชาติ กระโดดไปสู่เยาวชนทีมชาติ พร้อมๆกับ วรรณา บัวแก้ว และที่นี่เอง ที่เธอได้รู้จักเพื่อนใหม่ ที่ชื่อ หน่อง-ปลื้มจิตร์ ถินขาว
ปลื้มจิตร์ เรียนมัธยมต้น ที่โรงเรียนอ่างทอง ปัทมโรจน์ฯ ตอนแรกเธอชอบเล่นปิงปอง แต่พ่อมองว่าปิงปองน่าจะรุ่งยาก เลยขอให้เปลี่ยนไปเล่นวอลเลย์บอลแทน ปลื้มจิตร์เชื่อพ่อ เปลี่ยนมาเล่นวอลเลย์บอล แล้วเข้าร่วมชมรม ตั้งแต่ ม.1
ด้วยหน่วยก้านที่ดี ทำให้โรงเรียนบดินทรเดชา ให้ทุนมาเรียนที่กรุงเทพฯ ซึ่งตอนแรกปลื้มจิตร์ เป็นแค่ตัวสำรองของโรงเรียนเท่านั้น ไม่ติด 1 ใน 6 ตัวจริงด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งโค้ชยะ-ณัฐพนธ์ ศรีสมุทรนาค ที่มาดูการแข่ง อยู่ๆก็ประทับใจจุดไหนก็ไม่รู้ เรียกตัวปลื้มจิตร์ติดเยาวชนทีมชาติเฉยเลย
ปลื้มจิตร์ เล่าว่า "งงสิคะ งงมาก หน่องได้มาซ้อมกับทีมชาติชุดนี้ได้ยังไง เพื่อนทั้งโรงเรียนก็งง เพราะเราไม่ใช่ 6 คนแรกเลยด้วยซ้ำ และมีคนเก่งกว่าเราตั้งเยอะ"
มีการวิเคราะห์กันว่า โค้ชยะ เห็นสรีระ และมองว่าเด็กคนนี้ปั้นได้ จึงลองเสี่ยงดู แต่เรื่องนี้ก็ทำให้ปลื้มจิตร์โดนคำครหาเยอะเหมือนกันในช่วงแรก ว่าเป็นเด็กเส้น ทั้งๆที่เธอก็เป็นเพียงเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่ง ไม่มีแบ็กอัพอะไรเลย คือกว่าจะผ่านเสียงติฉินนินทามาได้ ก็ใช้เวลาพอสมควรเลยทีเดียว
การติดทีมชาติชุดเยาวชน ทำให้ปลื้มจิตร์ ได้สนิทสนมกับวิลาวัณย์ เพราะทั้งคู่เป็นเด็กต่างจังหวัดที่อายุใกล้ๆกัน (ปลื้มจิตร์แก่กว่า 7 เดือน) ทำให้ทั้ง 2 คนกลายเป็นบัดดี้ซี้กันที่สุด
ทั้งคู่สนิทกันจนโดนเพื่อนในทีมแซวว่าเป็นแฟนกัน และได้ฉายาว่า "พลอย-โดม" สองดาราดังที่คบกันเป็นแฟนในช่วงนั้น
แน่นอนว่าจริงๆ ทั้งคู่ไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่พวกเขาเป็นคนสำคัญของกันและกันอย่างไม่ต้องสงสัย วิลาวัณย์เล่าว่า ตอนเธอ จบ ม.6 เคยคิดจะเลิกเล่นวอลเลย์บอลแล้วไปเรียนหนังสืออย่างเดียว เพราะคิดว่าตัวเองไม่เก่งพอที่จะแย่งตำแหน่งจากรุ่นพี่ทีมชาติชุดใหญ่ แต่ปลื้มจิตร์ไปตามตื๊อให้วิลาวัณย์กลับมาเล่น สุดท้ายวิลาวัณย์ ใจอ่อน กลับมาในที่สุด และได้ติดทีมชาติในเวลาต่อมา
จากชุดดรีมทีมของโค้ชอ๊อต ตอนนี้ทั้งวรรณา วิลาวัณย์ และ ปลื้มจิตร์ ก็ค่อยๆกระโดดเข้าสู่ทีมชาติชุดใหญ่ทีละคนในช่วงเวลาใกล้ๆกัน
[ เจ้าแม่ไหลหลัง และ อัจฉริยะเซ็ตเตอร์ ]
ในมุมของโค้ชอ๊อต ชุดดรีมทีมที่เซ็ตอัพในปี 1997 ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี คว้าแชมป์รายการต่างๆ ระดับอาเซียน และเอเชียเป็นว่าเล่น
โค้ชอ๊อตจะมีแนวทางคือ ซ้อมหนักๆไว้ก่อน ซึ่งเขาเคยกล่าวว่า "ผมต้องการให้นักกีฬาของผม มีร่างกายทนทาน ใกล้เคียงกับทีมระดับโลก" ตัวอย่างการซ้อม เช่น จะบังคับให้ทั้งทีม 12 คน วิ่ง 2,000 เมตร ใน 9 นาทีครึ่ง หากใครในทีมวิ่งไม่ทัน ทุกคนวิ่งใหม่พร้อมกันตั้งแต่แรก
นอกจากนั้น ยังคิดอะไรฉีกแนวแปลกใหม่ เช่น เมื่อก่อนผู้หญิงเสิร์ฟก็จะยืนเสิร์ฟกันหมด แต่โค้ชอ๊อตเปลี่ยนมาใช้ การกระโดดเสิร์ฟแบบผู้ชาย
"ถ้าคุณอยากชนะในวอลเลย์บอลคุณต้องทำแต้ม แล้วการทำแต้มจะทำจากไหนได้ อย่างแรกคือการตบ แต่การตบมันก็อยู่ที่ดวงด้วย ว่าเพื่อนรับบอลแรกดีไหม คนเซ็ต เซ็ตมาดีหรือเปล่า อย่างที่สองคือการบล็อค ถ้าคุณกระโดดบล็อคสัก 4 ครั้ง ได้มา 1 แต้ม ก็ถือว่าดีแล้ว ดังนั้นการเสิร์ฟต่างหาก เป็นวิธีทำแต้มที่ผู้เล่นควบคุมได้มากที่สุด เพราะบอลอยู่ในมือเรา"
เมื่อคิดแบบนั้น โค้ชอ๊อตจึงให้ผู้เล่น หัดกระโดดเสิร์ฟกันทุกคน ถ้าใครทำได้ ก็จะเป็นอาวุธเด็ดไว้โจมตีคู่แข่ง
ในปี 1998 รายการยุวชนชิงแชมป์เอเชีย ไทยเจอไต้หวัน เริ่มเซ็ตแรก ไทยนำ 10-0 และทั้ง 10 แต้ม มาจากการกระโดดเสิร์ฟทั้งหมด
พัฒนาการของชุดดรีมทีมของโค้ชอ๊อต ทำให้เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นเฮดโค้ชทีมชาติชุดใหญ่ ในปี 2001 และคราวนี้ โค้ชอ๊อต ก็ค้นพบเพชรงามอีกหนึ่งเม็ด ที่ชื่อ แจ๊ค-อำพร หญ้าผา
อำพร เป็นเด็กนครสวรรค์ แต่ย้ายมาเรียน ที่โรงเรียนสตรีนนทบุรี ก่อนจะติดทีมวอลเลย์บอลของโรงเรียน ในระดับมัธยมเธอเล่นได้ดี แต่เมื่อเข้าร่วมทีมชาติ เธอยังมีความ Raw หรือดิบอยู่ ซึ่งโค้ชอ๊อตก็ต้องค่อยๆ ขัดเกลาเธอให้เฉียบคมยิ่งขึ้น และสอนในหลายๆสิ่งที่เธอยังไม่รู้
"ตอนแรกที่เข้ามาซ้อมกับทีมชาติ ด้วยความที่เราเป็นเด็ก และหน้าใหม่มาก แทบไม่มีเบสิคอะไรเลย อาจารย์ต้องเริ่มสอนตั้งแต่อันเดอร์บอล เซ็ตบอล ตีบอล สร้างเบสิคที่ดีให้ อาจารย์จัดหนักตลอด แบบว่าทุกอย่างต้องหนักกว่ารุ่นพี่" อำพรกล่าว
"อย่างเวลาวิ่ง ก็ต้องวิ่ง 5 รอบสนามฟุตบอล โดยคนอื่นกำหนดเวลาไว้ 9 นาทีครึ่ง แต่ของหนูจะต้องวิ่งให้ถึงเส้นชัยภายใน 8 นาทีกว่าๆ เท่านั้น ถ้าทำไม่ได้ก็วิ่งใหม่ ซึ่งตอนแรกมันก็ท้อ แต่ก็อาศัยแรงฮึด ทำให้ผ่านมาได้ตลอด"
อำพร เป็นหนึ่งในคนที่พัฒนาได้ไวมากที่สุด ตอนแรกเธอเล่นตำแหน่งบอลหัวเสา เพราะชอบตีบอลโค้ง แต่เธอค่อยๆ เปลี่ยนมาเล่นตำแหน่งบอลเร็ว และกลายเป็นว่า มันคือตำแหน่งที่เธอเล่นได้ดีจริงๆ
อำพรสร้างทีเด็ดของตัวเองขึ้นมา คือการตี "ไหลหลัง" กล่าวคือเป็นสไตล์การเล่นบอลเร็ว ที่ตัวเซ็ตจ่ายออกไปด้านหลัง แล้วเธอจะวิ่งไปที่จุดนัดพบ ตบเปรี้ยงลงไป
จากคนที่ไม่คุ้นเคยกับการเล่นไหลหลัง พอได้ฝึกจริงๆ จังๆ นี่กลายเป็นอาวุธไม้ตายของเธอ จนแฟนๆกีฬา ขนานนามเธอว่า "เจ้าแม่ไหลหลัง" จนถึงปัจจุบัน
ทีมชาติไทยตอนนี้ มีตัวหัวเสา มีบอลเร็ว มีลิเบโร่แล้ว อีกหนึ่งตำแหน่งที่โค้ชทุกคนเฝ้าฝันถึงมาตลอดก็คือ "ตัวเซ็ต"
เพราะในเกมวอลเลย์บอล ตัวเซ็ตเกรดเอ จะนำแต้มมาให้ทีมอย่างมหาศาล นี่จะเป็นคนใช้มันสมอง ในการแอสซิสต์ สร้างสรรค์จังหวะให้เพื่อน
และในที่สุดทีมชาติไทย ก็ค้นพบเด็ก ม.5 อัจฉริยะจากโรงเรียนสุรศักดิ์มนตรี ที่ชื่อ นุช-นุศรา ต้อมคำ
นุศรา เป็นเด็กจังหวัดราชบุรี เธอเรียนที่โรงเรียนวัดบ้านฆ้องน้อย ในอำเภอบ้านโป่ง ซึ่งในการแข่งขันกีฬาระดับประเทศ เป็นโรงเรียนที่โนเนมมาก แต่ด้วยความสามารถของนุศรา เธอพาวัดบ้านฆ้องน้อย คว้าแชมป์มินิวอลเลย์บอลของปลากระป๋องปุ้มปุ้ยทัวร์นาเมนต์ จนได้สิทธิ์ไปแข่งที่ไต้หวัน
เด็กคนเดียว สามารถแบกทีมให้ประสบความสำเร็จขนาดนี้ ไม่แปลกที่ตอนจะจบ ม.3 โรงเรียนดังๆ ทั่วไทย ยื่นข้อเสนอให้เธอไปอยู่ด้วย แต่เธอตัดสินใจเลือกสุรศักดิ์มนตรี และเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ถูก เพราะก่อนจบ ม.4 (ปี 2002) นุศราติดเยาวชนทีมชาติ ไปแข่งขันชิงแชมป์เอเชียที่เวียดนาม ซึ่งไทยได้รองแชมป์กลับมา
ปริม อินทวงศ์ ตำนานทีมชาติไทย เมื่อเห็นฟอร์มการเล่นของนุศรา ถึงกับยอมรับว่า "เด็กคนนี้ มีคุณลักษณะพิเศษต่างจากคนอื่น เธอรอแค่เวลาเท่านั้น"
ในปี 2003 ตอนนุศรา อยู่ ม.5 สองตัวเซ็ตทีมชาติ จิ๋ม-วัลภา จิตรอ่อง และ นก-วิสุตา หีบแก้ว อำลาทีมไป และโค้ชก็เรียกนุศราติดทีมชาติชุดใหญ่แทน คือ เด็ก ม.5 หลายคนยังไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตเลย แต่เธอก้าวไปติดทีมชาติแล้ว ซึ่งถ้าดูจากพรสวรรค์ของเธอ ก็ไม่ใช่เรื่องเซอร์ไพรส์อะไรนัก
นอกจากนั้น ยังเป็นจังหวะดีของนุศราด้วย ที่เธอได้โอกาสเทรนตัวต่อตัว กับปริม อินทวงศ์ มันส่งผลต่อวิธีคิด และวิธีการเล่นของเธอจนถึงปัจจุบัน โดยนุศรากล่าวว่า "พี่ปริมสอนทุกอย่าง ให้เทคนิค ให้ความรู้ สอนการวางตัว เรียกได้ว่าไม่หวงวิชาเลย พี่ปริมมีเท่าไหร่ ใส่ให้นุชหมด"
กรกฎาคม 2003 นุศรา เด็ก ม.5 จากสุรศักดิ์มนตรี ติดทีมชาติชุดใหญ่ไปแข่งรายการเวิลด์กรังด์ปรีซ์ที่อิตาลี และต่อจากนี้ไม่นานนัก ทั้งโลกจะได้รู้จักเธอ ในฐานะหนึ่งในตัวเซ็ตที่สม่ำเสมอที่สุดในโลก
[ มือตบพิฆาต และ จิ๊กซอว์ชิ้นที่ 7 ]
ผู้เล่น 5 คน ไล่ตั้งแต่ วรรณา, ปลื้มจิตร์, วิลาวัณย์, อำพร และ นุศรา ติดทีมชาติชุดใหญ่ในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ซึ่งพวกเธอก็เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเรื่อยๆ ตอนนี้ทีมชาติไทยเล่นดีขึ้น แต่ยังไม่สุกงอม
จนมาถึงในปี 2007 จิ๊กซอว์อีกหนึ่งชิ้นก็เติมเต็มทีมให้เกือบจะสมบูรณ์ นั่นคือตัวตบที่ร้ายกาจที่สุด เธอคือ อร-อรอุมา สิทธิรักษ์
อรอุมา เป็นคนอำเภอเคียนซา จังหวัดสุราษฎร์ธานี พ่อแม่มีอาชีพรับจ้างกรีดยางให้สวนในท้องถิ่น ส่วนเรื่องวอลเลย์บอล อรอุมา เริ่มเล่นตอน ป.5
ในสมัย ม.ต้น อรอุมา ได้โควตานักกีฬาจากโรงเรียนสุราษฎร์พิทยา และระหว่างที่ลงแข่งขันตามปกติ ฟอร์มของเธอไปสะดุดตาอาจารย์บรรเทิง ขาวผ่อง โค้ชจากสุรศักดิ์มนตรี และดึงเธอมาอยู่ที่โรงเรียนด้วย
ตอนย้ายมา อรอุมาอยู่ ม.4 ส่วนนุศราที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ ม.6 แล้ว
ในขณะที่นุศราเป็นอัจฉริยะที่ติดทีมชาติตั้งแต่เด็ก แต่อรอุมาเป็นผู้เล่นที่ผลิบานช้า เธอเคยไปคัดตัวกับทีมชุดใหญ่มาแล้วหลายหน แต่ก็ไม่ติดทีม
ก่อนที่เธอจะตัดใจยอมแพ้ เธอคิดถึงพ่อแม่ ที่ลำบากกรีดยางทุกวัน พ่อแม่ทั้งส่งเสียเงินทอง และให้กำลังใจเธอ จนเธอใกล้เคียงจะติดทีมชาติอยู่แล้ว แล้วเธอจะยอมแพ้กลับสุราษฎร์ไปง่ายๆอย่างนั้นหรือ เธอทำไม่ได้หรอก
อรอุมาจึงฝึกหนักขึ้นทุกวัน ทุกวัน พัฒนาการตบของตัวเองให้แรงกว่านี้ แม่นยำกว่านี้ ในปี 2006 อรอุมาติดทีมชาติชุดใหญ่ไปเล่นเอเชียนเกมส์ที่โดฮา แต่ไม่ได้เล่นแม้แต่นาทีเดียว แต่เธอก็ไม่ยอมตัดใจ เธอพยายามซ้ำอีก และในที่สุด ปี 2007 ซีเกมส์ที่โคราช เธอก็ได้ติดทีมชาติชุดใหญ่ที่เธอรอคอยในที่สุด
อรอุมา ติดทีมชาติชุดใหญ่ในวัย 21 ปี คืออาจจะช้ากว่า ปลื้มจิตร์ หรือนุศรา ที่ติดกันตั้งแต่ยังไม่ 18 แต่ตอนนี้เธอก็ทำได้แล้ว และจะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปแน่
6 ผู้เล่นที่แข็งแกร่ง ทำให้ทีมมีความสมดุลมากขึ้น และเมื่อมารวมกับผู้เล่นอีกหนึ่งคนที่ชื่อ ปู-มลิกา กันทอง ทำให้องค์ประกอบทั้งหมด ครบสมบูรณ์อย่างแท้จริง
มลิกา เป็นคนอ่างทอง ก่อนจะได้โควต้านักวอลเลย์บอลจากโรงเรียนกีฬาสุพรรณบุรี จากนั้นพอจบ ม.6 เธอย้ายมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
มลิกาเล่นในตำแหน่ง "บีหลัง" เธอติดทีมชาติก่อนอรอุมาเล็กน้อย แต่ด้วยความที่มลิกาอายุน้อยกว่าคนอื่น ทำให้เธอถูกเรียกว่า "น้องเล็ก" ในกลุ่มนี้
จุดเด่นของเธอคือ "ยินดีจะเป็นผู้เล่นสารพัดประโยชน์" เธอยืนยันว่าเล่นได้หมด หัวเสา บีหลัง ตำแหน่งอะไรก็ได้ เธอมีความเร็ว อ่านเกมดี เกมรับดี ดังนั้นขอแค่ได้ลงอยู่ในสนาม เธอพร้อมจะช่วยทีมทุกอย่าง
ถ้านึกถึงทีมวอลเลย์ชุดนี้ มีปลื้มจิตร์ หรือนุศรา เป็นคนที่โดดเด่นกลางแสงไฟ มลิกาก็จะดูเป็นคนพูดน้อย แบ็กอัพอยู่เบื้องหลัง แต่เป็นเบื้องหลังที่เพื่อนๆไว้ใจได้เสมอ
ตอนนี้จิ๊กซอว์ 7 คน จาก 6 จังหวัด รวมตัวกันครบแล้ว และมันทำให้ภาพวาดของทีมชาติไทยมีความสมบูรณ์จริงๆ
[ 7 เซียน บวก 1 โค้ช ]
ปลายปี 2008 อันดับโลกของทีมชาติไทย ตกไปอยู่ที่ 26 ทำให้สมาคมวอลเลย์บอล ได้ปรับแก้เรื่องบุคลากร โดยเอาเฮดโค้ชคนปัจจุบัน โค้ชยะ-ณัฐพนธ์ ศรีสมุทรนาค ไปดูแลเรื่องการเงิน จากนั้นก็ทาบทาม โค้ชอ๊อตให้เข้ามาคุมทีมชาติเป็นการชั่วคราว ในศึกชิงแชมป์เอเชียที่เวียดนาม ในเดือนตุลาคมปี 2009
เวลาที่โค้ชอ๊อตห่างหายไป เขาก็ไม่ได้หายไปไหนไกล ก็ศึกษาเกมการแข่งอยู่ตลอด และที่น่าสนใจก็คือ ตอนโค้ชอ๊อตลงจากตำแหน่งในปี 2003 เหล่า 7 ผู้เล่นตัวดัง ที่เคยเป็นดาวรุ่ง ตอนนี้แต่ละคนก้าวหน้าถึงขีดสุด ได้ไปเล่นในลีกยุโรปมาแล้วทั้งสิ้น
ว่ากันง่ายๆ คือโค้ชอ๊อต จะได้ใช้งานผู้เล่นที่มีพรสวรรค์มากที่สุด เท่าที่ไทยเคยมีมา
แต่โค้ชอ๊อตก็ยอมรับว่า เขาเองก็ปรับเปลี่ยนวิธีการซ้อมของตัวเองด้วย จะมาซ้อมหนักแบบทหารเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว "ผมเปลี่ยนทัศนคติ เปลี่ยนวิธีคิดใหม่หมด ผมไม่จำเป็นต้องซ้อมหนักเท่าเมื่อก่อนอีกแล้ว เพราะพวกเขาพิสูจน์ตัวเองให้เห็นมาแล้ว ว่าจะซ้อมหนักแค่ไหน ก็รับมือได้"
โค้ชอ๊อตกล่าวว่า ทีมชาติไทยชุดนี้ มี 3 จุด ที่อยู่ในระดับเวิลด์คลาส มันแข็งแกร่งพอ ที่จะขึ้นไปอยู่แถวหน้าของเอเชียได้
"เวิลด์คลาสคนแรก คือเรามีคนที่รับบอลได้ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ประเทศ นั่นคือวรรณา บัวแก้ว ตบแรงแค่ไหนก็รับได้ มันคือความเหนียวแน่น สำหรับผมวรรณาคือตัวรับที่ดีที่สุด ฝีมือการรับบอลของเขาคือ A+"
"คนที่สอง คือนุศรา เธอคือมือเซ็ตระดับโลก ผมเทียบว่านุศราคือควอเตอร์แบ็กในอเมริกันฟุตบอล นุศราต้องจำแผน 30 แผนในหัว ว่าจะเข้าโจมตีอย่างไร และไม่ใช่นักกีฬาทุกคนแน่ๆ ที่จะทำแบบเธอได้"
"และอย่างที่สามคือตัวตบ เรามีอรอุมา ที่เป็นสไปเกอร์อันดับหนึ่ง ลูกตบของเธอรุนแรงที่สุดเท่าที่ผมจะนึกออก ส่วนหน่องกับกิฟท์ ก็ตบได้ดี ทำได้เฉียบขาดเสมอ"
กันยายน 2009 การแข่งขันชิงแชมป์เอเชียที่เวียดนามก็มาถึง ถ้าดูจากฟอร์มของไทยใน 2-3 ปีที่ผ่านมา ก็ต้องยอมรับว่า เราอยู่ห่างไกลจากคำว่าตัวเต็งเยอะ ตั้งแต่มีการแข่งขันชิงแชมป์เอเชียครั้งแรกในปี 1975 มีแค่สองชาติที่ผลัดกันได้แชมป์ คือจีนกับญี่ปุ่น
ไทยมาในฐานะม้ามืด เรามาเงียบๆของเราและผ่านรอบแบ่งกลุ่มมาได้สวย เข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายไปเจอคาซัคสถาน ก่อนจะชนะไป 3-1 เซ็ต เข้ารอบรองไปเจอญี่ปุ่น
สถิติของไทย เจอญี่ปุ่น 6 ครั้ง ในรอบ 8 ปี ปรากฏว่าไทยแพ้รวด 100% ไม่เคยชนะเลย ทำให้นักกีฬามีความหวั่นใจกลัวจะแพ้อีก แต่โค้ชอ๊อตกระตุ้นให้ทุกคนมั่นใจว่าอย่าไปกลัว ทุกคนทำได้
12 กันยายน 2009 รอบรองชนะเลิศ ไทยเจอญี่ปุ่น เซ็ตแรกญี่ปุ่นเล่นดีกว่าเอาชนะไป 25-20 แต่โค้ชอ๊อต ดึงสตินักกีฬาทุกคนให้กลับมาสู่เกม โดยกระตุ้นว่า "ที่เราจะแพ้เขา ไม่ใช่เพราะเราอ่อนกว่า แต่เราชอบคิดว่าสู้เขาไม่ได้ ทั้งๆที่เอาจริงๆ ไม่ได้เป็นรองกันเลย"
สุดท้าย ไทยคัมแบ็กกลับมาได้ 3 เซตต่อมาชนะรวด พลิกเอาชนะ 3-1 เซ็ต และเป็นครั้งแรกในรอบ 8 ปี ที่ไทยเอาชนะญี่ปุ่นได้สำเร็จ สาวไทยทำได้จริงๆ
และในที่สุด ด่านยากที่สุดของทีมชาติไทยก็มาถึง นั่นคือการเจอทีมชาติจีนในรอบชิงชนะเลิศ
ในประวัติศาสตร์ตั้งแต่มีสมาคมวอลเลย์บอล ไทยยังไม่เคยชนะจีนแม้แต่หนเดียว นี่เป็นกำแพงที่ขวางไทยเอาไว้ ไม่ให้ก้าวไปไกลกว่านี้
ก่อนเจอจีน โค้ชอ๊อตนอนไม่หลับ ในอดีตไทยไม่เคยได้ลุ้นแชมป์อะไรนอกจากแชมป์ซีเกมส์ นี่คือการเข้าชิงรายการระดับทวีปครั้งแรกของประเทศ และที่สำคัญนัดนี้มีการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์กลับมาสู่ประเทศไทยอีกด้วย
ไทยจะก้าวไปอีกขั้นได้หรือไม่ อยู่ที่เกมนัดนี้ล่ะ
[ ประวัติศาสตร์จารึก ]
การเจอจีน เซตแรก จีนเอาชนะได้ตามคาด 25-20 ขึ้นนำ 1-0 เซต แต่โค้ชอ๊อต กระตุ้นเหมือนเดิม ญี่ปุ่นเราชนะมาแล้ว ทำไมจีนเราจะชนะไม่ได้ เราจะสร้างประวัติศาสตร์กันวันนี้แหละ ไม่ต้องฝากความหวังถึงเด็กรุ่นต่อไป เราจะชนะจีนกันวันนี้
ไทยคัมแบ็กกลับมาได้ 2 เซตรวด ขึ้นนำจีนเป็น 2-1 เซต
เซตที่ 4 ไทยกับจีน คะแนนหยุดที่ 23-22 ไทยขึ้นนำ จนจีนต้องขอเวลานอก กลับมาลงเล่น ไทยขึ้นนำ 24-22 จากการตีแก้ของมลิกา กันทอง ขึ้นไปยืนแมตช์พอยต์เป็นครั้งแรก และนี่คือแมตช์พอยต์ครั้งแรกที่ไทยเคยได้จากจีน ในประวัติศาสตร์ด้วย
แต้มต่อไปสำคัญมาก ทั้งสองทีมตีโต้กันพักหนึ่ง และในจังหวะสุดท้าย กมลพร สุขมาก ตัดสินใจเซ็ตให้วิลาวัณย์ ที่หัวเสาด้านซ้ายเป็นคนตบ ปรากฏว่าโดนจีน บล็อคเต็มๆ จีนไล่มาเป็น 24-23 ถ้าไทยทำแต้มนี้ไม่ได้ ก็ต้องยืดเยื้อกันต่อ และจะเปิดโอกาสให้จีนคัมแบ็กกลับมาได้
แต้มแมตช์พอยต์ครั้งที่ 2 จีนเสิร์ฟมา เป็นวิลาวัณย์รับไว้ได้ บอลลอยโด่งขึ้นเหนือฟ้า ไปถึงตัวเซต นุศรา ต้อมคำ และเธอตัดสินใจทำย้ำเหมือนกับแต้มที่แล้ว นั่นคือเซ็ตให้วิลาวัณย์ตบ แม้คราวที่แล้วกิฟท์จะเพิ่งตบติดบล็อกก็เถอะ
แต่คราวนี้วิลาวัณย์ไม่พลาด ฟาดเน้นๆ ลงในแดนจีนอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด
นั่นคือแต้มที่ทำให้ไทย หักปากกาเซียนทั้งทวีป เอาชนะจีน 3-1 เซต เป็นชัยชนะที่มีกับจีนครั้งแรก และเป็นจุดเริ่มต้นความยิ่งใหญ่ของวงการวอลเลย์บอลหญิงไทยนับจากนั้น
[ ไอดอลของเด็กไทย ]
ช่วงเวลาแห่งความสุขของชาวไทยในการดูวอลเลย์บอลก็เริ่มขึ้นจากตรงนี้เป็นต้นไป
ไทยพัฒนาเป็นทีมระดับท็อปโฟร์ของเอเชีย และเข้าร่วมแข่งขันในเวทีโลกเป็นประจำ จากนั้นคว้าแชมป์เอเชียได้อีกรอบในปี 2013
สาวๆ 7 เซียน เป็นแรงบันดาลใจให้เด็กๆ รุ่นใหม่ เล่นวอลเลย์บอลกันมากขึ้น พวกเธอคือ "ฮีโร่" ของเด็กๆ อย่างแท้จริง
หลายคนอยากเป็นพี่ใหญ่ใจดีเหมือนวรรณา บางคนอยากเท่เหมือนปลื้มจิตร์ บางคนอยากเป็นนักกีฬาที่มีความเป็นผู้นำสูงอย่างวิลาวัณย์
บางคนอยากเป็นอัจฉริยะเหมือนนุศรา บางคนอยากพัฒนาตัวเองได้เก่งๆเหมือนอำพร บางคนอยากตบได้สนั่นโลกเหมือนอรอุมา และบางคนอยากปิดทองหลังพระแบบมลิกา
ถ้าไม่มีพวกเธอเหล่านี้ ก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าวงการวอลเลย์บอลไทย คงไม่มาไกลถึงจุดนี้
อีกข้อสังเกตหนึ่ง ที่ทำให้พวกเธอทั้ง 7 เป็นที่รักของคนทั้งประเทศ บางคนก็เชื่อว่า เพราะนี่คือการรวมตัวกันของคนทุกภาคในประเทศไทย
มีทั้งภาคใต้ - สุราษฎร์ธานี
มีทั้งภาคอีสาน - นครราชสีมา
มีทั้งภาคตะวันออก - สระแก้ว
มีทั้งภาคกลาง - อ่างทอง
มีทั้งตะวันตก - ราชบุรี
และมีทั้งภาคเหนือ (ตอนล่าง) - นครสวรรค์
ต่างคน ต่างมา จากคนละที่ แต่มารวมตัวกัน กลายเป็นคอมบิเนชั่นที่ลงตัว และเดินหน้าพาทีมไปสู่ชัยชนะ สมกับคำว่ารวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทยดีจริงๆ
[ อำลาตำนาน ]
คำถามคลาสสิคอีกหนึ่งข้อคือ จริงๆแล้ว เราควรจะเรียกว่า "7 เซียน" หรือ "6 เซียน" กันแน่
คำตอบคือ ถ้าในช่วงปี 2009-2013 จะเรียกว่าช่วง 7 เซียน เพราะทั้ง 7 คนอยู่กันครบ เป็นไลน์อัพในตำนาน
แต่จากนั้นในบางช่วงที่แจ๊ค-อำพร หลุดจากทีมชาติไป หรือช่วงที่วรรณา บัวแก้วเลิกเล่นไปแล้ว ก็จะเรียกว่า 6 เซียนบ้าง (เพราะมี 6 คน) แต่ถ้าเราพูดถึงไลน์อัพคลาสสิค คำว่า 7 เซียนจะครอบคลุมมากที่สุด
ท้ายที่สุดนี้ ในวันที่นักกีฬา 7 เซียนทั้งหมด ประกาศอำลาทีมชาติอย่างเป็นทางการแล้ว สำหรับคนรักกีฬา ก็บอกได้คำเดียวว่า "ขอบคุณ" ที่สร้างความสุขให้คนไทยมาอย่างยาวนาน
ขอบคุณ ที่ทำให้เราทำลายความเชื่อว่า วอลเลย์บอลไทย ไม่มีทางชนะจีนได้ (ก็เห็นแล้วว่ามันไม่จริง)
ขอบคุณ ที่ทำให้เราทำลายความเชื่อว่านักกีฬาไทย ไม่เก่งพอจะเล่นลีกระดับโลก (ก็เห็นแล้วว่ามันไม่ใช่)
ขอบคุณ ที่ทำให้เรากล้าที่จะฝันให้ใหญ่ขึ้น แทนที่จะพอใจแค่การยืนอยู่ที่เดิม
มั่นใจได้เลยว่า ความพยายาม ความอุตสาหะ ความอดทน และความสำเร็จทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น จะไม่ถูกแฟนกีฬาลบเลือนไปจากความทรงจำโดยง่ายอย่างแน่นอน
#7PLAYERS1DREAM
- 119
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
