"หนึ่งชายหนุ่ม กับหญิงสาวที่แตกต่างกันทั้งสาม ระหว่างภาพมายา ความดีงามตามอุดมคติ หรือจะเป็นความจริงแท้ที่เขาเสาะแสวงหา" ✨✨✨
.
#ชวนอ่าน #อ่านจบแล้วเอามาเรียงๆ
.
🌟 มายา
👩🦳 ผู้เขียน ว.วินิจฉัยกุล
📚 สำนักพิมพ์ ทรีบีส์
.
🖍 “พิตะวัน สัจจามาตย์” สาวสวยทันสมัย ช่างพูดช่างคุย พ่วงท้ายด้วยนามสกุลผู้ดีเก่า ได้ทุนมาเรียนต่อปริญญาโทในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งในอเมริกา และด้วยความที่เป็นเมืองเล็ก จึงไม่ค่อยมีนักเรียนไทยมากนัก การมาของพิตะวันจึงสร้างแรงกระเพื่อมบางอย่าง
.
🖍 ตระกูลสัจจามาตย์นั้นสืบเชื้อสายอย่างมียศฐาบรรดาศักดิ์เรื่อยมาจนถึงคุณหลวงที่มีตำแหน่งในช่วงยุคเปลี่ยนผ่านของบ้านเมือง แม้จะไม่ได้รุ่งโรจน์ในสายงานราชการ แต่จับกิจการค้าขายได้ดีจนมีฐานะร่ำรวย ด้วยความเป็นคนหัวเก่า หัวโบราณ คุณหลวงจึงให้ค่าเพียงลูกชายที่เกิดจากเมียเอกส่งไปเล่าเรียนถึงเมืองนอก ผิดกับลูกที่เกิดจากเมียอื่นได้เรียนแค่ในประเทศ ลูกผู้หญิงยิ่งแล้วใหญ่ คุณหลวงเห็นว่าไม่ควรต้องเรียนสูงเกินไปไม่อย่างนั้นจะฉลาดเกินชาย
.
🖍 แต่แล้ว “มนตรี” ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณหลวงกลับแต่งกับสาวแหม่ม หลังเรียนจบก็พากลับมาไทย แต่คุณหลวงไม่ยอมรับถึงขนาดจะตัดออกจากมรดก มนตรีก็รักลูกรักเมียจึงตัดสินใจพาครอบครัวกลับไปอยู่อังกฤษไม่กลับมาไทยอีกเลย
.
🖍 หลังคุณหลวงเสียไป ตระกูลสัจจามาตย์มีลูกสาวที่เกิดจากภรรยาหลวงอย่าง “อินทนิล สัจจามาตย์” วัยหกสิบปี ที่ได้รับมรดกส่วนใหญ่จากคุณหลวงทำให้มีฐานะดีกว่าลูกภรรยารองคนอื่น
.
🖍 อินทนิลนั้น ใช้ชีวิตอยู่อย่างคนมีฐานะมาตลอด จึงมีนิสัยเจ้ายศเจ้าอย่าง ไม่มีเหตุผล อารมณ์ร้าย เปลี่ยนใจไปมา เอาแน่เอานอนไม่ได้ อีกทั้งยังสืบทอดนิสัยมองคนสูงต่ำมาจากคุณหลวงผู้เป็นบิดามาอย่างเต็มเปี่ยม นิสัยเช่นนี้ย่อมทำให้คนรอบข้างอยู่ไม่เป็นสุขโดยเฉพาะพิตะวัน
.
🖍 พิตะวันหรือ “ตะวัน” ลูกสาวคนเฝ้าสวนกับอดีตนางเอกลิเก หลังพ่อตายจาก แม่ก็แต่งงานกับสามีคนใหม่ ด้วยฐานะยากจนจึงเลี้ยงลูกอย่างอดๆ อยากๆ แต่แล้วเมื่ออินทนิลไปดูที่ดินที่เจ้าของจะปล่อยขาย แล้วได้เห็นเด็กหญิงตะวันอายุเพียงแค่หกขวบหน้าตาน่ารักเนื้อตัวมอมแมม พอสืบเอาความจึงได้ขอมาเลี้ยงโดยแลกกับเงินไม่กี่ร้อยบาท
.
🖍 เด็กหญิงตะวันยังเล็กนัก เมื่อต้องมาอยู่ในบ้านสัจจามาตย์แม้จะได้สวมเสื้อผ้าใหม่ กินอิ่ม มีของเล่น แต่ด้วยความที่อินทนิลมีนิสัยเห็นแก่ตัวเองเป็นใหญ่ เปลี่ยนใจไปมาแล้วแต่อารมณ์ จึงทำให้เด็กคนหนึ่งเติบโตมาอย่างบิดเบี้ยว ตะวันจึงมีโลกสองใบ
.
🖍 ใบหนึ่งยังคงมีเงาของเด็กหญิงที่ถูกทอดทิ้ง ขาดความอบอุ่น เพราะนิสัยของอินทนิลเลี้ยงดูเธอมาอย่างเจ้าชีวิตที่ชอบทวงบุญคุณ ไม่ใช่พ่อแม่ที่จะเลี้ยงอย่างให้ความรักความอบอุ่น จึงทำให้เธอมีนิสัยปรับตัวไปตามเรื่องตามราว โกหกเพื่อเอาตัวเองให้รอด ส่วนโลกอีกใบ เป็นโลกของความสวยงาม เฉกเช่นยามที่อินทนิลนึกเอ็นดูเธอ ก็จะอุ้มชูให้ตะวันเข้าใจว่าสมบัติทั้งหลายที่มี สุดท้ายแล้วจะตกเป็นของหญิงสาว ด้วยเหตุนี้ เมื่อโตขึ้นตะวัน จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นพิตะวัน ชื่อที่ดูมีสกุลกว่าตะวันที่มีพ่อเป็นแค่คนเฝ้าสวน
.
🖍 พิตะวันเดินทางมาเรียนต่อเร็วกว่าที่กำหนด “ดร.ภิทูร” หนุ่มโสดวัยสี่สิบ ที่หลังเรียนจบปริญญาเอกก็ถูกทาบทามให้เป็นอาจารย์มหา’ลัยรวมทั้งเป็นประธานนักเรียนไทยที่เมืองนี้อีกด้วย ภิทูรจึงเป็นผู้รับผิดชอบดูแลหาที่พักให้กับพิตะวัน ด้วยความฉุกละหุกจึงได้ฝากให้เธออาศัยกับมรกตชั่วคราว
.
🖍 “มรกต” พยาบาลสาววัยสามสิบห้า มาทำงานไกลบ้านเพื่อหาเงินเพื่อส่งเสียน้องๆ ที่เมืองไทย หลังน้องๆ เรียนจบเธอก็เลือกที่จะทำงานที่อเมริกาต่อเพราะรายได้ดี ก่อนหน้านี้ด้วยความที่คนไทยมีน้อย ส่วนภิทูรกับมรกตก็เป็นคนรุ่นๆ เดียวกัน กลุ่มนักเรียนไทยจึงมักจะเชียร์ทั้งคู่คบกันอยู่เสมอ
.
🖍 มรกตเองก็มีใจให้ภิทูร แต่ด้วยนิสัยเรียบร้อยจึงไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกไป การมาของพิตะวันทำให้มรกตเห็นอะไรบางอย่าง จากเดิมภิทูรติดจะเป็นคนเฉื่อยชากลับแสดงออกอย่างใส่ใจในตัวของพิตะวันอย่างชัดเจน นั่นทำให้มรกตรู้สึกแจ็บแปลบและน้อยใจเป็นอย่างยิ่ง
.
🖍 ตลอดชีวิตของพิตะวันล้วนอยู่ภายใต้สายตาจับผิดของอินทนิล เมื่อมาได้อยู่ห่างไกลก็เหมือนนกที่ได้เจอกับอิสระเสรีบนท้องฟ้า ประกอบกับหน้าตาที่สวยโดดเด่นยิ่งทำให้เธอเป็นจุดสนใจโดยเฉพาะกับเพศตรงข้าม พิตะวันมักจะอ้างถึงคุณแม่และครอบครัวที่มั่งคั่งให้ผู้คนที่เข้ามาพูดคุยได้ฟังและเข้าใจว่าเธอเป็นลูกหลานจากสกุลผู้ดีเก่า โดยที่เธอคิดว่าคงไม่มีใครรู้จักเทือกเถาเหล่ากอตระกูลสัจจามาตย์ หลังเรียนจบกลับประเทศไทยก็คงไม่ได้คบหาหรือพบเจอกันอีก จึงไม่ต้องกลัวว่าใครจะรู้ความจริง
.
🖍 หากแต่เมื่อพิตะวันได้พบกับ “มิ้นต์ บุษบามินตรา” นักเรียนไทยอีกคน ถึงแม้บุษบามินตราจะไม่สวยเท่าเธอ แต่พิตะวันก็รู้สึกไม่ชอบบุษบามินตราเท่าไหร่ อาจเพราะลักษณะบางอย่างของบุษบามินตราที่ทำให้เธอรู้สึกไปถึงบรรดาหลานของอินทนิลที่ชอบเหยียดและกดข่มเธอ
.
🖍 บุษบามินตรา ลูกสาวนักการเมือง มาเรียนไกลถึงอเมริกาตั้งแต่อายุสิบห้า เป็นคนมีโลกส่วนตัว เอาการเอางาน แต่งตัวโฉบเฉียว หญิงสาวสนิทกับ “รวิศ” หนุ่มนักเรียนไทยอีกคน เมื่อใดที่พิตะวันต้องไปออกงานแล้วเจอกับ บุษบามินตราก็มักจะทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจเพราะเกลียดท่าทางนิ่งดุจนางพญาของบุษบามินตรา ทำให้พิตะวันอดไม่ได้ที่จะคุยถึงคุณแม่และความร่ำรวยของครอบครัวตัวเองเพื่อกลบความไม่มั่นใจ จนในตอนนี้นักเรียนไทยในเมืองล้วนรู้จักตระกูลสัจจามาตย์แล้วทั้งสิ้น
.
🖍 อินทนิลได้รู้ข่าวว่ามนตรีน้องชายของเธอประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกเสียชีวิตไปพร้อมกับภรรยา จึงอยากที่จะให้ “อลิซ อลิสา” หลานสาวของเธอมาอยู่ด้วย แม้ว่าอินทนิลจะรังเกียจสะใภ้แหม่มของน้องชายเหมือนเช่นบิดา แต่กับตัวของหลานสาว อินทนิลกลับชอบใจเพราะน่าเอ็นดูคล้ายตุ๊กตาจึงอยากให้หลานสาวย้ายมาอยู่ด้วยถาวร เรื่องนี้ทำให้ “เจริญศรี” รู้สึกขัดเคืองใจมาก
.
🖍 ตระกูลสัจจามาตย์ก็เป็นอีกหนึ่งตระกูลผู้ดีที่ฐานะร่ำรวย มีที่ดินผืนใหญ่ตัดแบ่งสร้างบ้านให้ลูกหลานได้อาศัยระแวกเดียวกัน น้องสาวน้องชายที่เป็นลูกภรรยารองจึงมีบ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่นัก อินทนิลเองก็มักให้คนใช้ไปตามน้องสักคนเมื่อมีเรื่องจะไหว้วาน กระนั้นก็ไม่วายที่อินทนิลจะพูดจากดข่มวางท่าสูงส่งตามแบบลูกภรรยาหลวงซึ่งสร้างความอึดอัดให้น้องสาว น้องชายและบรรดาหลานจนไม่มีใครอยากจะใกล้ชิดด้วย ยกเว้นก็แต่เจริญศรี
.
🖍 “เจริญศรี” ลูกที่เกิดจากภรรยารองของคุณหลวง ปัจจุบันเป็นหม้ายเพราะหย่าขาดจากสามีมานานแล้ว อาศัยอยู่ในบ้านที่คุณหลวงปลูกให้ไม่ไกลจากบ้านใหญ่ เจริญศรีมี “แตง กีรติสุดา” เป็นลูกสาวเพียงคนเดียว กีรติสุดานั้นเป็นคนไม่สวยไม่โดดเด่น แต่มักจะคุยเบ่งกันกับพิตะวันอยู่เสมอโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเงินทอง มรดกที่มารดาได้จากคุณหลวงค่อยๆ สูญไปเพราะการใช้เงินเกินฐานะของตนและแม่
.
🖍 เมื่อกีรติสุดาสอบเข้ามหา’ลัยไม่ได้ อีกทั้งพิตะวันยังได้ทุนไปเรียนถึงต่างประเทศ ทำให้หญิงสาวไม่อยากน้อยหน้าเด็กในบ้านจึงขอให้แม่ส่งเธอไปเรียนด้วยเช่นกัน เจริญศรีที่รักลูกก็ยอมขายตึกเพื่อส่งลูกสาวเรียนโดยที่เธอไม่เคยบอกให้ลูกสาวได้รับรู้ถึงฐานะการเงินในบ้านเลยเพราะกลัวว่าลูกสาวจะเสียใจ นั่นยิ่งทำให้กีรติสุดาเป็นคนฟุ้งเฟ้อ หัวสูง คิดว่าตนร่ำรวยมีฐานะ
.
🖍 เมื่อเงินฝืดเคือง เจริญศรีจึงเข้าไปขอหยิบยืมเป็นครั้งคราวจากอินทนิล นิสัยของอินทนิลนั้น จึงมีเพียงเจริญศรีเท่านั้นที่ยอมอดทน อีกทั้งเจริญศรียังหวังว่าหากอินทนิลตายเธอคงจะได้เสพสุขจากทรัพย์บัติของอินทนิลบ้าง เมื่อเจริญศรีเห็นพี่น้องคนไหนไปหาอินทนิลก็จะเกิดความระแวง กลัวว่าจะมีใครไปประจบเอาสมบัติจากอินทนิล แม้แต่บรรดาหลานๆ ก็ไม่เว้น เธอจะไม่ยอมให้หลานคนไหนได้เข้าหาอินทนิลนอกจากกีรติสุดาลูกสาวของเธอ ดังนั้น การที่อลิสาหลานสาวแท้ๆ จะมาอยู่กับอินทนิลจึงสร้างความไม่พอใจให้เจริญศรีเป็นอย่างมาก
.
🖍 อลิสา หญิงสาวลูกครึ่ง เธอหน้าตาละหม้ายคล้ายแม่แต่ได้สีผมมาจากพ่อ อีกทั้งยังมีสีตาที่ชวนมองอย่างไม่เหมือนใคร อลิสาตัดสินใจตอบรับคำชวนมาไทยของป้าเพราะอยากหลีกหนีจากบรรยากาศเก่าๆ ที่ชวนให้คิดถึงพ่อกับแม่ที่จากไป เธอตัดสินใจพักการเรียนและเดินทางมาในประเทศไม่คุ้นเคย กระทั่งอินทนิลป้าแท้ๆ อลิสาเองก็ไม่เคยเห็นรูปถ่าย เธอไม่รู้เลยว่าป้าเป็นคนนิสัยอย่างไร
.
🖍 เมื่อเดินทางมาถึงเมืองไทย อลิสาได้พบกับป้าผู้สูงวัยของเธอพร้อมกับ “หม่อมมณีฉาย” ที่มารอรับเธอที่สนามบิน อลิสารู้สึกแปลกใจกับอะไรหลายอย่างทั้งบ้านเมืองที่แตกต่างจากอังกฤษ โดยเฉพาะอากาศที่ร้อนจนเธอแทบทนไม่ไหว หรือฐานะที่ร่ำรวยของป้า ป้าของเธอต้อนรับขับสู้เธอด้วยดี หากแต่เธอมองไม่เห็นความอ่อนโยนใดๆ จากใบหน้าของป้าเลย ยังไม่นับป้าเจริญศรีที่อลิสาสัมผัสได้ว่าไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรอีกด้วย
.
🖍 พิตะวันมาเรียนต่อได้หลายเดือนแล้ว ณ ตอนนี้เธอย้ายออกจากที่พักของมรกตหลังจากที่อึดอัดกับนิสัยบางอย่างของเพื่อนรุ่นพี่ พิตะวันย้ายมาอยู่หอพักนักศึกษาโดยมีเพื่อนร่วมห้องเป็นหญิงผิวสี ในทุกๆ วัน ภิทูรจะคอยดูแลเธอไม่ห่าง ทั้งไปรับไปส่ง ให้ยืมของใช้ ให้ยืมรถขับ เลี้ยงข้าวเธอแทบทุกวัน ทำให้เธอรู้สึกเพลิดเพลินใจเป็นอย่างมาก
.
🖍 แต่แล้วจดหมายของอินทนิลก็มาถึง แรกเริ่มก็ว่ากล่าวที่พิตะวันไม่เคยส่งจดหมายกลับไปหาสักฉบับ พร้อมทั้งบอกเล่าว่าหม่อมมณีฉายเพื่อนสนิทของอินทนิลจะเดินทางมาท่องเที่ยวพร้อมกับ “เพ็ญพักตร์” เพื่อนอีกคน อินทนิลจึงสั่งให้หญิงสาวไปตามรับใช้เฉกเช่นเมื่อตอนที่รับใช้เจ้านายที่เมืองไทย พร้อมทั้งยังคาดโทษว่าหากพิตะวันไม่ทำตามที่บอก หลังเรียนจบกลับเมืองไทยจะจัดการกับเธอ
.
🖍 พิตะวันได้แต่คับข้องเคียดแค้นในใจกับคำสั่งของอินทนิล เท่านั้นไม่พอ เพ็ญพักตร์คือแม่ของบุษบามิตรา หากเธอไปหาหม่อมมณีฉาย บุษบามิตราคงรู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวผู้ดีอย่างที่เธอเคยเล่า และในไม่ช้านักเรียนไทยทุกคนคงได้รู้ว่าเธอเป็นเพียงเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยง นั่นทำให้พิตะวันทนไม่ได้
.
🖍 แต่ตะวันก็คิดได้ว่าถึงหม่อมมณีฉายจะคบหาสนิทใกล้ชิดกับอินทนิลแต่อินทนิลก็ไม่วายนินทาหม่อมมณีฉายลับหลัง ทำให้พิตะวันรู้ว่าหม่อมมณีฉายมีแต่ตัว ทุกวันนี้มีกินมีใช้อยู่ได้เพราะทำหน้าที่เป็นผู้จัดการมรดกให้หลานชาย ลำพังตัวเองมีแต่หนี้สินที่สามีทิ้งไว้ให้เท่านั้น พิตะวันจึงคิดว่าหากหม่อนมณีฉายประจานเธอ เธอก็จะหยิบเรื่องของหม่อมมณีฉายมาพูดเช่นกัน
.
🖍 บุษบามิตรารับรู้ได้ว่ามรกตนิสัยเปลี่ยนไป เธอรู้ว่าก่อนหน้านี้เพื่อนรุ่นพี่มีใจให้ดร. ภิทูร แต่เมื่อภิทูรมีใจให้พิตะวันทั้งตามเช้าตามเย็น ก็อดเห็นใจมรกตไม่ได้ แต่แล้วมรกตก็มาทำท่าทีกระด้างกับเธอ อีกทั้งยังทำตัวสนิทกับรวิศแทน แต่ด้วยนิสัยไม่สนใจเรื่องของคนอื่น บุษบามินตราจึงไม่ได้อยากจะสนใจมรกตมากนัก
.
🖍 พิตะวันยังคงวางท่าเฉกเช่นคุณหนูผู้ดีตระกูลใหญ่ จนบางครั้งภิทูรกลัวว่าครอบครัวของหญิงสาวจะไม่ชอบเขาที่เป็นเพียงคนมีความรู้แต่ไม่ใช่คนร่ำรวย หรือผู้ดีมาจากไหน หารู้ไม่ว่าทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่เขากังวลไปเอง ทุกวันนี้นอกจากพิตะวันจะรู้สึกดีที่มีชายหนุ่มมาพะเน้าพะนอแล้ว ภิทูรยังถูกหญิงสาวออดอ้อนจนยอมควักจ่ายให้จนหมดไม่รู้ต่อเท่าไหร่
.
🖍 มรกตขบคิดหลายอย่างอยู่เพียงลำพัง ด้วยความที่เป็นคนไทยในต่างแดน อีกทั้งยังมีนิสัยขี้อายทำให้เธอมีเพื่อนไม่มากนัก หญิงสาวรู้สึกเสียใจที่ภิทูรชายที่เธอมีใจแต่เขาดันไปให้ความสนใจกับผู้หญิงอีกคน จะหันไปชวนรวิศเที่ยว ชายหนุ่มก็เด็กกว่าเธอหลายปี อีกทั้งยังสนิทกับบุษบามินตรา จนสุดท้ายมรกตเลือกจะออกไปดูหนังแก้เครียด แล้วได้บังเอิญเจอกับ “สุธี” ชายหนุ่มอีกคนที่เคยเกี้ยวพิตะวัน แต่อาจเพราะฐานะ หน้าตาไม่โดดเด่นทำให้สุดท้ายจึงค่อยๆ ถอยห่างไป เมื่อได้ทักทายพูดคุยกัน มรกตจึงได้รับฟังจากสุธีว่าพิตะวันชอบหลอกไถให้ซื้อของให้ ถึงจะบอกว่าตัวเองเป็นลูกสาวเศรษฐีแต่ซื้อหาอะไรไม่เคยควักเงินจ่ายเลย มรกตได้ฟังก็เก็บเอามาคิด
.
🖍 บุษบามินตราเข้าใจว่าสาเหตุที่แม่ลงทุนบินมาหาเธอถึงอเมริกาเป็นเพราะมีใครบางคนไปเล่าให้แม่ฟังเรื่องของรวิศจนทำให้แม่อดกังวลไม่ได้ แต่เดิมครอบครัวของเธอเป็นครอบหาเช้ากินค่ำทั่วไป พ่อแม่มีลูกห้าคน เธอเป็นลูกคนกลาง สมัยเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก บุษบามินตราจำได้ว่าเธอยังต้องช่วยแม่เข้าครัวเพื่อทำกับข้าวขาย
.
🖍 ต่อมาพ่อของเธอเอาเงินเก็บไปลงเล่นการเมืองแล้วดันมีโชค ตำแหน่งก็ค่อยๆ ใหญ่ขึ้นจนเคยเป็นถึงอดีตรัฐมนตรีด้วยซ้ำ เมื่อครอบครัวมีฐานะ แม่ของเธอจึงอยากให้เธอแต่งงานไปกับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกันมากกว่านักเรียนทุนอย่างรวิศ
.
🖍 บุษบามินตรามารับแม่ของเธอที่สนามบินจึงได้พบกับหม่อมมณีฉาย ซึ่งหม่อมมณีฉายเองก็บอกว่าอินทนิลเพื่อนของเธอได้สั่งเด็กให้มารับใช้ ช่วยดูแล ทำอาหารให้ในช่วงที่พักอยู่ที่นี่ นั่นจึงทำให้บุษบามินตราได้รู้ความจริงว่าพิตะวันเป็นเพียงเด็กในบ้านที่ถูกขอมาเลี้ยงเท่านั้น
.
🖍 แต่กระนั้นบุษบามินตราก็ยังโทรศัพท์มาแจ้งให้พิตะวันไปหาหม่อมมณีฉายที่โรงแรม พิตะวันได้แต่นึกโมโห เธอตั้งใจว่าจะไม่ไปหาหม่อมมณีฉายและจะหลบหน้า หากอินทนิลจะลงโทษเธอก็พร้อมที่จะรับแต่นั่นก็อีกหลายปีกว่าเธอจะเรียนจบ ด้วยความที่พิตะวันอยู่ในอารมณ์โมโห ภิทูรเห็นอย่างนั้นจึงได้ปลอบใจเพราะคิดว่าหญิงสาวจากบ้านมาไกลอารมณ์อาจแปรปรวน พิตะวันได้ทีจึงขอให้ภิทูรรับปากว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับบุษบามินตรา โดยอ้างว่าไม่อยากให้ใครมองว่าภิทูรประจบคนมีเงิน ทั้งที่จริงแล้วเธอกลัวบุษบามินตราจะบอกเรื่องของเธอกับภิทูรต่างหาก ด้วยความใจอ่อน ภิทูรจึงยอมรับปากในที่สุด
.
🖍 รวิศอยากไปพบกับเพ็ญพักตร์สักครั้งแต่บุษบามินตรารู้จักแม่ตัวเองดี จึงยังไม่พร้อมที่จะพาคนรักไปหาแม่ ด้านเพ็ญพักตร์มาเยี่ยมลูกสาวครั้งนี้เธอหอบหิ้วปัญหามาด้วยสารพัด ทั้งลูกสาวคนโตที่แต่งงานมีลูกแล้วแต่ไปติดเด็กหนุ่ม ลูกชายคนรองที่ไปติดสาวแก่ สามีที่ยังขนเงินก้อนโตไปลงการเมือง แล้วยังมีบุษบามินตราที่เธออยากให้ลูกสาวได้เกี่ยวดองกับหลานชายของหม่อมมณีฉายมากกว่าจะไปลงเอยกับนักเรียนไทยธรรมดา
.
🖍 พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา “รชานนท์ สุเรนทร” หลานชายคนเดียวของหม่อมมณีฉายเดินทางมาหาผู้เป็นอาโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้า บุษบามินตราจึงพาไปหาภิทูรเพื่อขอฝากให้รชานนท์ค้างด้วยสักคืน แต่ภิทูรไม่อยู่ บุษบามินตราพอจะเดาได้ว่าต้องไปหาตัวชายหนุ่มได้ที่ไหน ทั้งคู่จึงไปที่ห้องพักของพิตะวันซึ่งก็ได้พบภิทูรตามที่ตั้งใจ ก่อนจากมา บุษบามินตราหันกลับไปบอกกับพิตะวันอีกครั้งว่าหม่อมมณีฉายอยากให้ไปพบ
.
🖍 พิตะวันรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ขณะเดียวกันเมื่อได้เห็นหลานชายคนเดียวของหม่อมมณีฉายก็รู้สึกชมชอบเพราะรู้ดีว่าชายหนุ่มคือเจ้าของมรดกมหาศาลตัวจริงไม่ใช่หม่อมมณีฉาย เมื่อมีชายหนุ่มอีกคนที่มีคุณสมบัติดีกว่าเข้ามาเปรียบเทียบ พิตะวันจึงรู้สึกว่าภิทูรด้อยกว่าอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ภิทูรตามใจเธอสารพัด
.
🖍 พิตะวันรู้ว่ารชานนท์จะอยู่เที่ยวในเมืองเพียงหนึ่งอาทิตย์ จากนั้นจะเดินทางไปเที่ยวยุโรปพร้อมกับหม่อมมณีฉาย โดยมีบุษบามินตราเดินทางไปด้วย แล้วทั้งคณะจะเดินทางกลับเมืองไทย พิตะวันพยายามจะคิดหาทางเข้าหาชายหนุ่ม ติดแต่เพียงว่าหม่อมมณีฉายรู้ว่าเธอเป็นใคร ทำให้หญิงสาวไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะได้พบรชานนท์อีกครั้ง
.
🖍 พิตะวันรู้สึกหงุดหงิดที่หลายอย่างไม่เป็นดั่งใจ ภิทูรจึงชวนหญิงสาวออกไปฟังเพลง พิตะวันรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่เธอกำลังต้องการ จึงได้เอ่ยว่าไม่อยากไปแค่สองคน ทั้งยังหว่านล้อมให้ชวนรวิศ บุษบามินตรา รชานนท์และมรกตไปด้วย
.
🖍 และแล้วเรื่องราวทั้งหมดก็ดำเนินไปดั่งใจของพิตะวัน แน่นอนว่าบุษบามินตราต้องเต้นรำกับแฟนหนุ่ม ส่วนภิทูรก็ถูกพิตะวันกล่อมให้ชวนมรกตไปเต้นด้วยกัน ส่วนเธอได้ควงคู่กับรชานนท์สมใจ อีกทั้งยังกึ่งชวนกึ่งออกตัวว่าจะพาชายหนุ่มเที่ยวชมมหา’ลัยอีกด้วย
.
🖍 ในวันถัดมา รชานนท์จึงมาหาพิตะวันเพื่อให้เธอพาชมมหา’ลัย เท่านั้นไม่พอ วันถัดมาทั้งคู่ยังนัดกันไปว่ายน้ำ จากนั้นพิตะวันยังพาชายหนุ่มไปดินเนอร์ต่อที่ห้อง โดยที่รชานนท์ไม่ได้บอกใครกระทั่งอาของเขา ก่อนลากลับชายหนุ่มยังเอ่ยว่าไม่แน่เขาจะกลับมาที่อเมริกาอีกเพื่อเที่ยวชมภูเขาในเมืองนี้
.
🖍 รชานนท์เดินทางกลับไปได้หลายเดือนแล้ว แต่พิตะวันยังคงคิดถึงชายหนุ่มอยู่มาก เธอชมชอบในรูปร่างหน้าตาชวนมองของเขา ยามที่ได้อยู่ด้วยกัน พิตะวันรู้สึกเป็นตัวของตัวเอง เธอไม่เคยหยิบยกเรื่องคุณแม่หรือสัจจามาตย์ขึ้นมาพูดคุยเพราะไม่แน่ใจว่าเขาเคยได้ยินเรื่องของเธอจากหม่อมมณีฉายหรือไม่ ขณะเดียวกันเธอกลับแสดงออกถึงความเป็นตัวเองได้เพราะรชานนท์ไม่เคยแสดงท่าทีอวดรวยหรืออวดความเป็นผู้ดีต่อเธอเลย พิตะวันจึงยิ่งทุกข์ใจไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้พบกับชายหนุ่มอีกครั้ง
.
🖍 “แสงอรุณ” นักเรียนไทยอีกคนหนึ่งเข้ามาทักทายภิทูรอย่างหยอกล้อกึ่งแซวเรื่องของพิตะวันไปด้วย อีกทั้งยังหยอดเรื่องที่เห็นว่าพิตะวันนัดพบกับชายหหน้าตาดีคนหนึ่งในคาเฟ่ แต่ภิทูรก็ไม่ได้คิดอะไร เข้าใจไปเองว่าคงเป็นเพื่อสักคนของพิตะวัน ดั่งนั้นชายหนุ่มจึงรู้สึกรำคาญแสงอรุณที่มาพูดเรื่องไร้สาระกับเขา
.
🖍 ภิทูรรู้สึกรักใคร่พิตะวันด้วยใจจริง ส่วนหนึ่งเพราะเขาชอบความสวยงามและความอ่อนโยนของหญิงสาว แต่พักหลังมานี้ชายหนุ่มรู้สึกว่าพิตะวันมักจะอารมณ์ไม่ดี หงุดหงิดและแข็งกระด้างใส่เขาหลายต่อหลายครั้ง ยิ่งเมื่อพูดถึงบุษบามินตรา เขาก็รู้สึกว่าพิตะวันไม่ชอบบุษบามินตราถึงขั้นตั้งแง่ ซึ่งพิตะวันก็อ้างว่าเป็นเพราะบุษบามินตราหยิ่งเกินไป เขาเองก็ได้แต่ตามใจเธอโดยไม่ได้ต่อว่าอะไร
.
🖍 พิตะวันได้รับจดหมายของรชานนท์จากฝรั่งเศสทำให้อารมณ์เปลี่ยนจากเหี่ยวเฉากลับมาชุ่มชื่นอีกครั้ง หญิงสาวคาดหวังว่ารชานนท์จะกลับมาหาเธอที่อเมริกาตามที่เขาเคยบอกไว้ในเร็ววัน
.
🖍 ด้านอลิสาหลังจากที่อยู่เมืองไทยมาหลายเดือนแล้ว เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงสิ่งของอย่างหนึ่งที่ป้ามักจะหอบหิ้วเอาไปโอ้อวดใครต่อใคร เธอสัมผัสได้ว่าในเครือญาติพี่น้องไม่ค่อยสนิทสนมกันเท่าไหร่ ออกจะเหินห่างกัน ซึ่งไม่นับป้าเจริญศรีที่อลิสารับรู้ได้ถึงความเกลียด เจริญศรีมักจะเอาอกเอาใจเธอเฉพาะในยามที่อยู่ต่อหน้าผู้เป็นป้าเท่านั้น
.
🖍 อินทนิลนั้นชอบของสวยงามอยู่แล้ว ที่รับพิตะวันมาเลี้ยงดูเพราะเห็นว่าหน้าตาน่ารัก ยิ่งกับอลิสาที่เป็นหลานแท้ๆ หน้าตาสวยแบบลูกครึ่งจนหาที่ติไม่ได้ อินทนิลจึงไม่เคยต่อว่าอะไรหลานสาวเลย เมื่อหลานสาวทำผิดก็คิดแค่เพียงเพราะความเป็นฝรั่งถึงไม่รู้ความ ตรงข้ามกับอลิสาที่เห็นถึงความไร้เมตตาเวลาที่ป้าพูดกับคนที่มีฐานะต่ำกว่ารวมไปถึงบรรดาญาติทั้งหลาย อีกทั้งหญิงสูงวัยยังไม่ได้ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน วันๆ ได้แต่พบปะผู้คนพูดแต่เรื่องไร้สาระตามแบบหญิงชราทั่วไป
.
🖍 วันนี้ก็เช่นกันที่อินทนิลบอกให้อลิสาแต่งตัวเพราะจะหอบหิ้วเธอไปพบกับหม่อมมณีฉายที่เพิ่งเดินทางกลับจากการท่องเที่ยว ด้วยความเอ็นดูอินทนิลจึงได้มอบเครื่องประดับที่เคยเป็นของมารดาหรือย่าของอลิสาให้กับผู้เป็นหลาน เมื่อเจริญศรีได้เห็นก็รู้สึกอิจฉา
.
🖍 อินทนิลมาเยี่ยมหม่อมมณีฉายก็พูดคุยเรื่องต่างๆ ส่วนอลิสาก็เคยชินแล้วกับการที่ต้องมานั่งเป็นไม้ประดับของป้า แต่แล้วหม่อมมณีฉายก็อยากจะพูดถึงเรื่องเด็กที่อินทนิลสั่งว่าให้คอยไปรับใช้เมื่อครั้งไปเที่ยวอเมริกา จึงให้อลิสาออกไปเดินเล่นเสียก่อน
.
🖍 อลิสาจึงปลีกตัวออกมาด้วยความเต็มใจเพราะรู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก กระทั่งอยากกลับอังกฤษแต่ไม่รู้จะบอกกับผู้เป็นป้าอย่างไร
.
🖍 รชานนท์ที่รู้สึกโมโหเมื่อได้เห็นเอกสารรายจ่ายของบ้านที่ดูสูงลิ่วเกินจริง เมื่อไล่เรียงกับคนรับใช้จึงพอจะเดาได้ว่าป้าใช้จ่ายเงินของเขาฟุ่ยเฟือยแค่ไหน ด้วยความโมโหจึงออกมาเดินเล่นเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ทำให้ได้พบหญิงสาวแปลกหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว ด้วยความที่ทั้งคู่คุ้นชินกับวัฒนธรรมตะวันตกจึงทักทายและแนะนำตัวกันอย่างไม่เก้อเขิน
.
🖍 หลังจากอินทนิลและหลานสาวกลับไป รชานนท์จึงได้สบโอกาสคุยกับผู้เป็นอาว่านับแต่นี้จะจัดการดูแลบ้านด้วยตัวเอง สร้างความไม่พอใจให้กับหม่อมมณีฉายเป็นอย่างมาก เพราะเดิมหม่อมมณีฉายคิดว่าหลานชายเป็นคนหัวอ่อน จึงตั้งใจจะหาสะใภ้ที่ว่าง่ายอีกคนให้ตบแต่งด้วย จะได้ไม่มีใครมาขัดขวางการใช้จ่าย แต่รชานนท์กลับนิสัยเหมือนแม่ของเขาที่จากไป ทั้งประหยัดและระมัดระวังทำให้หม่อมมณีฉายได้แต่อึดอัดใจ
.
🖍 อินทนิลหลังจากที่รู้ว่าพิตะวันไม่มารับใช้หม่อมมณีฉายตามที่สั่งด้วยความโมโหและเสียหน้าจึงได้เขียนจดหมายด่ากราดพร้อมคาดโทษพิตะวัน อีกทั้งยังขู่ว่าจะริบนามสกุลคืน ซึ่งเป็นสิ่งที่หญิงสาวแทบทนไม่ได้ พิตะวันนอนคิดฟุ้งซ่าน รู้แต่ว่าคงไม่สามารถกลับไทยได้ หญิงสาวคิดไปถึงการเลือกที่จะแต่งงานกับภิทูรโดยให้ชายหนุ่มชดใช้ทุนให้ แต่พิตะวันก็รู้ดีกว่าการแต่งงานกับชายหนุ่มไม่ใช่ทางที่เธอออยากจะเลือกเลย
.
🖍 รชานนท์เกิดเบื่อจึงได้โทรชวนบุษบามินตราออกไปข้างนอกแต่หญิงสาวไม่อยู่ จึงได้โทรชวนอลิสาไปฟังดนตรี อินทนิลกลับคิดว่ารชานนท์ไม่เข้าตามตรอกออกตามประตู ด้านอลิสาที่ไม่เข้าใจธรรมเนียมคนไทยเท่าไหร่ แต่ก็อยากไปฟังดนตรีจึงได้ออดอ้อนขออินทนิลไปดูดนตรีคนเดียว อินทนิลที่ตลอดชีวิตไม่เคยมีใครมาออดอ้อนมีแต่คนอยู่ใกล้แล้วหวั่นเกรงทำให้รู้สึกแทบใจละลายไปกับหลานสาว จึงอนุญาตให้อลิสาออกมาฟังดนตรีได้
.
🖍 ด้านรชานนท์ก็หันไปชวนบุษบามินตราออกมาฟังดนตรีด้วยกัน แล้วก็บังเอิญได้เจอกับอลิสา แต่รชานนท์ไม่ได้เข้าไปทักทาย อีกทั้งยังหวังว่าเธอจะมองไม่เห็นว่าเขาควงผู้หญิงอีกคนมาฟังดนตรีด้วยกัน
.
🖍 บุษบามินตราเขียนจดหมายถึงรวิศด้วยความคิดถึง แต่รวิศกลับสับสนเพราะเพื่อนของเขาเขียนจดหมายมาว่าได้บังเอิญเจอบุษบามินตราควงผู้ชายคนอื่นมากินข้าว ซึ่งรวิศก็พอจะเดาได้ว่าผู้ชายคนนั้นน่าจะเป็นรชานนท์ ขณะที่มรกตก็ทำทีเอาข้าวเช้าพร้อมหนังสือพิมพ์จากไทยมาฝากรวิศ ทำให้รวิศได้เห็นข่าวที่บุษบามินตราไปกินข้าวกับรชานนท์ในหน้าข่าวสังคม เขาจึงตัดสินใจเขียนจดหมายถามความจริงจากบุษบามินตรา
.
🖍 บุษบามินตราได้รู้อย่างนั้นก็ยิ่งร้อนใจอยากที่จะกลับไปเรียนต่อให้จบ เธออยากมีความรู้ติดตัวเพื่อวันข้างหน้าจะได้ไม่ลำบาก อีกทั้งยังไม่อยากเลิกรากับรวิศ แต่บุษบามินตราก็รู้แน่ว่าแม่คงไม่อนุญาตจึงได้ขอเช็คจากพ่อเป็นค่าเดินทางแต่ก็โดนปฏิเสธ จึงตัดสินใจจะขอวางสร้อยเพชรรูปนกที่แม่ซื้อกับรชานนท์เพื่อแลกกับเงินสี่หมื่นเป็นค่าเดินทาง โดยที่หญิงสาวสัญญาว่าจะหาเงินมาไถ่คืนไป รชานนท์ก็เข้าใจรับฝากด้วยความยินดี แต่แล้วรชานนท์ก็เปลี่ยนแผนจะเดินทางมาอเมริกาด้วย ทำให้เพ็ญพักตร์เข้าใจว่ารชานนท์จะตามบุษบามินตราไปอเมริกาจึงเต็มใจให้ลูกสาวกลับไปเรียนต่อ ด้วยเหตุนี้บุษบามินตราจึงไม่ต้องเป็นหนี้
.
🖍 หม่อมมณีฉายเพิ่งจะแน่ใจว่าตัวเองไม่เข้าใจหลานชายแม้แต่น้อย โดยเฉพาะหลังจากกลับมาถึงไทยไม่ทันไรสองอาหลานก็มีเรื่องไม่พอใจกันเสียแล้ว ด้านหลานอย่างรชานนท์คงไม่มีอะไรจะเสีย ต่างจากหม่อมมณีฉายที่มีหน้ามีตาในสังคมอยู่ได้เพราะอาศัยสวมรอยความมั่งคั่งของผู้เป็นหลาน หลังจากรชานนท์บอกกล่าวว่าจะเป็นคนจัดการเรื่องการเงินเอง นั่นยิ่งทำให้หม่อมมณีฉายรู้สึกกังวล เพราะลำพังเงินรายเดือนที่พี่ชายแบ่งให้จากมรดกไม่เคยเพียงพอ ดังนั้น หม่อมมณีฉายจึงคิดจะทำอะไรสักอย่าง
.
🖍 หม่อมมณีฉายจึงสวมหน้ากากทำตัวเหมือนไม่เคยมีเรื่องไม่พอใจกันมาก่อนเข้ามาพูดคุยชักชวนให้รชานนท์ตั้งกองทุนในนามสายสกุลสุเรนทรอันเป็นนามสกุลผู้ดีเก่า เพื่อบริจาคช่วยเหลือคนยากไร้ ซึ่งชายหนุ่มก็ปฏิเสธตามตรงว่าเดี๋ยวนี้คงไม่มีใครสนใจความเป็นผู้ดีเก่าแล้ว หม่อมมณีฉายก็ยังไม่ยอมแพ้พูดเกลี้ยกล่อมให้ชายหนุ่มขายที่ดินในย่านทำเลทองดีกว่าปล่อยให้คนเล็กคนน้อยเช่า แต่ชายหนุ่มก็ปฏิเสธโดยอ้างว่าการปล่อยเช่าก็เป็นการช่วยเหลือคนยากไร้แบบหนึ่ง
.
🖍 หม่อมมณีฉายที่หัวคิดไม่ทันว่าจะทำยังไงถึงจะใช้เงินของผู้เป็นหลานได้ รชานนท์ก็ชิงบอกเสียก่อนว่า อีกไม่นานเขาคงจะย้ายไปอยู่แฟลตหรือบ้านหลังเล็กๆ เพราะไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่บ้านหลังใหญ่ให้เสียค่าบำรุงมากมายอย่างสูญเปล่า ชายหนุ่มตั้งใจจะปล่อยให้ฝรั่งมาเช่าทำเป็นสถาบันวัฒนธรรม นั่นทำให้หม่อมมณีฉายถึงกับพูดไม่ออก ชายหนุ่มยังคงบอกอีกว่าหม่อมมณีฉายคงจะสามารถกลับไปอยู่บ้านของตัวเองได้ ซึ่งรชานนท์หมายถึงบ้านหลังเก่าที่เคยติดจำนองแล้วพ่อของเขาช่วยไถ่กลับมาปล่อยเช่าให้เป็นรายได้ของหม่อมมณีฉาย นั่นทำให้หม่อมมณีฉายถึงกลับพูดไม่ออก
.
🖍 ด้านอลิสารู้สึกเบื่ออยากที่จะกลับไปเรียนต่อจึงได้อ้อนขออินทนิลกลับไปเรียนให้จบ แม้อินทนิลจะไม่พอใจแต่ก็เข้าใจความสำคัญของการเรียนจึงได้ยินยอม แต่กระนั้นก็ตัดสินใจจะไปอังกฤษด้วย อลิสาก็ตอบรับด้วยความยินดีเพราะหวังว่าหากป้าได้ไปเห็นโลกกว้างอาจจะเมตตาและใจกว้างกับผู้อื่นมากขึ้น
.
🖍 ก่อนที่อลิสาจะบินกลับอังกฤษ รชานนท์ได้มาขออนุญาตอินทนิลพาอลิสาเที่ยว ชายหนุ่มพาเธอออกไปนอกเมืองให้พ้นจากอากาศที่ร้อน ทั้งคู่พูดคุยกันหลายอย่างโดยพาะความในใจ รชานนท์บอกกับอลิสาตามตรงว่าเธอคือรักแรกพบของเขา อยากจะขอโอกาส หากเธอเรียนจบก็อยากให้เธอกลับมาอยู่ที่เมืองไทย
.
🖍 สำหรับอลิสาเธอคิดว่าโลกกว้างใหญ่ หลังเรียนจบเธออยากออกเดินทางไปเห็นโลก เห็นผู้คน อลิสายังเล่าให้ชายหนุ่มฟังอีกว่าการที่เธอพาป้าไปอังกฤษด้วยนั้นเพราะอยากให้ป้าได้เห็นโลกภายนอก ได้ลงจากหอคอยงาช้าง อยากให้ป้าเปลี่ยนตัวเองจากความเจ้ายศเจ้าอย่าง เป็นคนที่เมตตาต่อเพื่อนมนุษย์บ้าง
.
🖍 บุษบามินตราเดินทางกลับมาอเมริกาพร้อมกับรชานนท์โดยมีรวิศไปรับที่สนามบิน รวิศพาคนทั้งคู่มาร่วมงานเลี้ยงชุมนุมกลุ่มคนไทยในรัฐ ในงานเต็มไปด้วยคนไทยที่มาจากหลายเมือง พิตะวันกลายเป็นหญิงงามที่โดดเด่นโดยเฉพาะการรำในชุดฉุยฉาย อีกทั้งเธอยังได้พบกับรชานนท์อีกครั้ง ทั้งคู่แต่งรำด้วยกัน ทำให้พิตะวันรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในฝัน
.
🖍 แต่แล้วกีรติสุดา ลูกสาวคนเดียวของเจริญศรีที่เดินทางมาร่วมงานนี้ด้วยเช่นกัน ก็เข้ามาพูดคุยกับบุษบามินตราเพื่อนสมัยเรียนเมืองไทย ดังนั้น เมื่อได้ยินจากรวิศว่าพิตะวันอยู่ที่นี่จึงเข้าใจได้ทันทีว่าพิตะวันคงแอบอ้างสวมรอยเป็นญาติอย่างที่เคยทำมาก่อนจึงตั้งใจจะไปหาเรื่องเต็มที่
.
🖍 ระหว่างที่รชานนท์ไปหาเครื่องดื่ม กีรติสุดาเห็นพิตะวันจึงเข้ามาด่ากราดเต็มที่ แม้จะเสียขวัญแต่พิตะวันคิดว่ายังไงอินทนิลหรือเจริญศรีก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ กีรติสุดาพูดไปก็อาจไม่มีใครเชื่อ จึงด่ากลับเรื่องที่กีรติสุดาก็ใช้นามสกุลแม่เหมือนกัน จากนั้นก็รีบหนีออกมาเจอกับรชานนท์ พร้อมกันนั้นก็ขอให้ชายหนุ่มพากลับโดยใช้รถของภิทูร
.
🖍 พิตะวันรู้สึกกังวลกลัวว่ารชานนท์จะได้ยินที่กีรติสุดาพูด จึงได้แต่งเรื่องว่าตัวเองเป็นลูกบุตรธรรม กีรติสุดาอิจฉาที่คุณแม่ให้ความรักกับเธอจึงเกลียดชังและด่ากราดเธอแบบนั้น พิตะวันได้แต่ภาวนาในใจว่าหม่อมมณีฉายคงไม่ได้เล่าอะไรให้ชายหนุ่มฟัง ทันใดนั้นภิทูรที่หาพิตะวันในงานเลี้ยงไม่เจอ จึงได้ขอยืนรถของบุษบามินตรามาหาพิตะวันที่ห้อง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวอยู่กับรชานนท์ก็นึกระแวง แต่สุดท้ายพิตะวันก็เอาตัวรอดไปได้
.
🖍 พิตะวันรำคาญภิทูรแต่จะให้ตัดสัมพันธ์เลยก็เป็นไปไม่ได้เพราะยังต้องพึ่งพิงชายหนุ่มระหว่างที่ยังเรียนที่นี่ ขณะเดียวกันก็คิดถึงรชานนท์ ชายหนุ่มผู้เป็นภาพมายาที่หญิงสาวมองว่าเขาจะเนรมิตชีวิตแสนสุขและมั่งคั่งให้เธอได้โดยไม่ต้องไปรับใช้ใคร
.
🖍 วันถัดมา กีรติสุดาไปเที่ยวเล่นที่ห้องของบุษบามินตราและได้พบกับรชานนท์ก็นึกชอบ แต่ชายหนุ่มเป็นคนที่แสดงออกอย่างมีมารยาท แม้กระทั่งบุษบามินตราเองก็มองว่าชายหนุ่มเป็นคนลึกเสียจนไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
.
🖍 ภิทูรต้องไปประชุมที่เมืองอื่นแต่พิตะวันยังขอใช้รถ ด้วยเหตุนี้ภิทูรจึงต้องมาขอยืมรถของบุษบามินตราทำให้ได้เจอกับรชานนท์และกีรติสุดา บุษบามินตรายินดีให้ภิทูรยืมรถแต่ได้ฝากให้ชายหนุ่มแวะส่งกีรติสุดาถึงที่พักด้วย
.
🖍 หลังจากภิทูรและกีรติสุดาอออกไป บุษบามินตรากลัวว่าเรื่องของพิตะวันจะทำให้ชายหนุ่มสองคนวุ่นวาย แต่ไม่รู้จะเอ่ยปากเตือนอย่างไรดี ด้วยนิสัยแข็งทื่อของบุษบามินตราทำให้คิดสับสนวุ่นวายกลัวว่าจะเป็นการยุ่งเรื่องส่วนตัวของคนอื่นโดยไม่เข้าท่า รชานนท์กลับเข้าใจดีจึงได้แนะให้หญิงสาวพูดกับเขาได้ตามตรง บุษบามินตราจึงพูดถึงภิทูรชายหนุ่มนิสัยดีที่เพิ่งจะมีความสุขแบบคนอื่นเขาบ้างก็เมื่อได้พบพิตะวัน แต่ตอนนี้ภิทูรกลับดูไม่มีความสุข รชานนท์จึงบอกว่าไม่คิดว่าจะเป็นมือที่สามของใคร อีกทั้งยังแนะนำอีกว่ารวิศนั้นนิสัยดี แต่หากจะพัฒนาความสัมพันธ์ก็ต้องให้แน่ใจว่านั่นคือความรัก ไม่ใช่แค่ความผูกพันธ์ ทันใดนั้นรชานนท์ก็โน้มตัวมาจูบที่หน้าผากหญิงสาว และอีกครั้งที่ริมฝีปาก
.
🖍 พิตะวันร้อนใจกลัวจะไม่ได้เจอรชานนท์อีกจึงได้ไล่โทรหาตามโรงแรมจนได้พบว่าชายหนุ่มไปพักอยู่ที่โมเต็ลขนาดเล็กเท่านั้น หญิงสาวอ้างว่าอยากสอบถามเรื่องคุณแม่ที่เดินทางไปอังกฤษพร้อมกับหลานสาวที่ชายหนุ่มเล่าให้ฟังเมื่อวันก่อน รชานนท์จึงรับปากจะแวะไปหาที่ห้องโดยจะเอาที่อยู่ของหลานสาวอินทนิลที่อังกฤษไปให้ด้วย
.
🖍 พิตะวันต้อนรับรชานนท์อย่างดี รชานนท์ก็วางตัวอย่างผู้มีมารยาท แต่แล้วก็มีคนมาเคาะประตู พิตะวันจำเสียงเคาะได้ทันทีว่าเป็นใคร จึงพยายามไม่ให้รชานนท์เปิดประตู โดยอ้างว่าภิทูรมาตามตื้อ เธอเคยปฏิเสธแล้วแต่ภิทูรไม่ยอมเข้าใจ แต่รชานนท์เห็นว่าถ้าไม่เปิดภิทูรคงไม่ไปไหน สุดท้ายหญิงสาวจึงได้ยอมเปิดประตูในที่สุด
.
🖍 ภิทูรรู้สึกระแวงในตัวของพิตะวันอยู่แล้ว เมื่อเห็นว่ามีผู้ชายคนอื่นอยู่ด้วยจึงอยากคุยให้ชัดเจนแม้ว่าหญิงสาวจะพยายามร้องขอให้เขากลับไปก่อน พิตะวันคิดคำนวณในหัวเพื่อหาทางออก เธอไม่อยากให้รชานนท์เข้าใจว่าเธอมีคนรัก ขณะเดียวกันก็ไม่อยากเสียความสบายที่ได้จากภิทูร
.
🖍 แต่สุดท้ายด้วยความกดดันเธอจึงเลือกปฏิเสธภิทูรไปพร้อมทั้งบอกว่าไม่เคยคิดกับชายหนุ่มอย่างคนรัก ทำให้ภิทูรรู้สึกเสียใจจนต้องวิ่งออกจากห้องไป พิตะวันรู้สึกเสียดายชายหนุ่ม แต่เมื่อเห็นว่ารชานนท์เข้าใจ แม้จะมีบางครั้งที่หญิงสาวอ่านชายหนุ่มไม่ออก แต่ก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้หมางเมินเธอ พิตะวันจึงขอเลี้ยงส่งก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินทางไปนิวยอร์ค รชานนท์จึงชวนหญิงสาวไปไนท์คลับที่ได้เจอกันครั้งแรกแทน
.
🖍 บุษบามินตรารู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งได้รู้ว่าภิทูรเมาหนักเพราะเลิกกับพิตะวัน ยิ่งคิดถึงการที่รชานนท์มาจูบเธออย่างไม่มีที่มาที่ไปก็ยิ่งรู้สึกขุ่นเคือง ดังนั้นเมื่อรชานนท์โทรมาชวนเธอกับรวิศไปไนท์คลับด้วยกันเธอจึงปฏิเสธ
.
🖍 แต่แล้วรชานนท์กลับเอารถที่ยืมมาคืนกลางดึก บุษบามินตราที่อยู่ในชุดนอนกำลังจะเข้านอนจึงแกล้งชายหนุ่มด้วยการปล่อยให้รชานนท์เดินฝ่าอากาษหนาวจนเกือบจะถึงที่พักแล้วจึงขับรถไปเรียกอาสาไปส่ง ชายหนุ่มที่รู้ทันก็ไม่ได้ว่าอะไร สุดท้ายทั้งคู่จึงได้มานั่งกินกาแฟใกล้โมเต็ล บุษบามินตราพูดหลายอย่างเปิดอกกับชายหนุ่ม ก่อนลาจากกันรชานนท์ขอโทษสิ่งที่ทำไป บุษบามินตราเข้าใจได้ทันทีว่าคงเป็นเรื่องที่เขาจูบเธอ
.
🖍 รชานนท์เดินทางมาหาอลิสาถึงอังกฤษ ได้พบกับอินทนิล ชายหนุ่มครุ่นคิดถึงครั้งสุดท้ายที่ได้พูดคุยกับหญิงสาว อลิสาบอกว่าอยากพาป้ามาอังกฤษเพื่อให้ป้าได้เห็นโลก ได้ลงจากหอคอยงาช้าง ซึ่งเขาก็เห็นว่าอินทนิลเปลี่ยนแปลงไป ไม่ได้แต่งตัวหรือเครื่องเพชรหรือหรูแบบเช่นเมื่อก่อน คำพูดคำจาก็นึกถึงใจคนอื่นมากขึ้น
.
🖍 ด้านพิตะวันนั้น ข่าวลือเรื่องการเลิกราของเธอกับภิทูรเป็นที่รับรู้โดยทั่วกัน เพื่อนของภิทูรโดยเฉพาะรวิศก็พยายามเชียร์ให้ชายหนุ่มคบหากับมรกต ซึ่งภิทูรก็เหมือนจะเอนเอียงเพราะไม่อยากเสียหน้า ไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนที่ต้องเสียใจเมื่อเลิกรากับพิตะวัน ส่วนใจของพิตะวันก็มั่วแต่ครุ่นคิดถึงรชานนท์ หญิงสาวอยากกลับเมืองไทยเพราะกลัวชายหนุ่มจะไปคบหากับผู้หญิงคนอื่น หากแต่เธอไม่มีเงินที่จะใช้เดินทางไปและเดินทางเพื่อกลับมาเรียน
.
🖍 ภิทูรที่บังเอิญได้เจอกับพิตะวันจึงอดทักทายไม่ได้ เมื่อชายหนุ่มเห็นหญิงสาวพูดจาตอบรับอย่างดี จึงหวังง้องอน อาสาไปรับไปส่ง ทำให้พิตะวันแน่ใจว่าได้ทาสรักกลับคืนมา เธอจึงตอบรับไมตรี แล้วก็เป็นไปตามที่หวังเมื่อชายหนุ่มพาเธอไปซื้อของโดยที่เขาเป็นคนจ่ายให้อย่างไม่เกี่ยงงอน เหลือเพียงมรกตที่ทำอาหารตั้งใจจะชวนภิทูรมากินแต่ชายหนุ่มไม่เคยอยู่ห้องเลย
.
🖍 บุษบามินตราที่เห็นภิทูรกลับไปคืนดีกับพิตะวันก้ไม่ได้สนใจอะไร เพราะกำลังสับสนเรื่องของตัวเอง บุษบามินตราเรียนจบแล้วกำลังจะกลับเมืองไทย ส่วนรวิศต้องเรียนปริญญาต่อ หนทางของทั้งคู่ยากที่จะบรรจบกัน สุดท้ายจึงได้ตัดสินใจว่าทั้งคู่จะคบหากันฉันเพื่อน
.
🖍 อินทนิลเดินทางกลับเมืองไทยหลังจากไปพักผ่อนที่อังกฤษหลายเดือน กลับมาหนนี้หญิงสูงวัยเปลี่ยนไปมาก อลิสาผู้เป็นหลานแนะนำให้ผู้เป็นป้ามองหาด้านดีของผู้อื่น ประกอบกับความยากลำบากของผู้คนที่เธอได้พบเห็น ทำให้อินทนิลใจเย็น รู้สึกเห็นใจคนรอบข้างที่ต้องมารองรับอารมณ์เธอมาตลอด นั่นทำให้น้องๆ ที่มาพูดคุยรู้สึกประหลาดใจและหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพี่สาวจะนิสัยดีแบบนี้ตลอดไป จะมีก็แต่เพียงเจริญศรีที่รู้สึกไม่ชอบใจ
.
🖍 เจริญศรีพูดถึงกีรติสุดาที่เขียนจดหมายมาเล่าว่าพิตะวันเอาอินทนิลไปแอบอ้างเป็นคุณแม่ แต่อินทนิลกลับใจกว้างไม่ถือสา อีกทั้งยังรู้สึกตัวว่าที่ผ่านมาใจร้ายกับตะวันมากเกินไป ถ้าตะวันนับถือเป็นแม่ก็ดีจะได้ฝากผีฝากไข้ ถ้าเรียนจบกลับมาอาจต้องทำห้องให้ใหม่เพราะถือเป็นคนมีการศึกษาสูงแล้ว เจริญศรีได้ฟังก็ยิ่งโมโห
.
🖍 แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่ออินทนิลตกบันไดเส้นเลือดในสมองแตกจนเป็นอัมพาต เจริญศรีได้ทีจึงบอกว่าจะดูแลพี่สาวเอง พี่น้องคนอื่นเสนอให้แต่งตั้งผู้จัดการขึ้นมาดูแลทรัพย์สิน ค่าเช่าต่างๆ แต่เจริญศรียืนกรานจนพี่น้องคนอื่นต้องถอย
.
🖍 จากนั้นเจริญศรีย้ายตัวเองขึ้นมาอยู่ในห้องนอนของอลิสาบนตึกใหญ่ ยักย้ายถ่ายเทสมบัติมาเป็นของตัวเองทิ้งให้อินทนิลนอนบนเตียงเพียงลำพัง
.
🖍 พิตะวันตัดสินใจว่าจะกลับเมืองไทยจึงได้บอกกับภิทูรว่าจะไปอ้อนวอนขอให้คุณแม่ยอมให้เธอได้แต่งงานกับเขา พิตะวันรู้แน่ว่าภิทูรกลับพร้อมเธอไม่ได้เพราะติดสอน หญิงสาวจึงได้บอกว่าขืนกลับไปช้าอาจมีคนอื่นมาทาบทามเธอกับแม่ หากชายหนุ่มอยากตามไปให้ซื้อตั๋วแบบไม่ระบุชื่อไว้ ถึงช่วงสะดวกเมื่อไหร่ค่อยตามไป จากนั้นไม่นานพิตะวันบอกกับภิทูรว่าคุณแม่อาจไม่ส่งตั๋วมาให้เพราะอาจไม่พอใจที่เธอคบหากับภิทูร ดังนั้นจึงขอให้ภิทูรเอาตั๋วแบบไม่ระบุชื่อให้เธอก่อน ชายหนุ่มก็ยอมทำตามโดยดี
.
🖍 พิตะวันกลับมาถึงเมืองไทยเห็นอินทนิลนอนติดเตียงก็ลิงโลด หญิงสาวเข้าหาเพื่อนสมัยเรียนอย่าง “สธินี” ลูกสาวเจ้าของกิจการหนังสือพิมพ์เพื่อหวังจะเข้าวงสังคมชั้นสูง และได้พบกับรชานนท์อีกครั้ง ซึ่งก็เป็นไปตามที่หวังเมื่อได้พบกับรชานนที่สปอร์ตคลับเพียงแต่รชานนท์มาพร้อมกับบุษบามินตรา ชายหนุ่มยังคงปฏิบัติกับพิตะวันอย่างดี ขากลับชายหนุ่มไปส่งบุษบามินตราที่บ้านจึงได้รู้ว่าพ่อและแม่ของบุษบามินตราประสบเหตุรถคว่ำ
.
🖍 บุษบามินตรารู้สึกเหนื่อยล้าเพราะที่ผ่านมาความร่ำรวยของครอบครัวมาจากการที่พ่อใช้ฐานะทางการเมืองเป็นเครดิตค้ำบวกกับความสามารถในการหมุนเงินของแม่ เมื่อพ่อและแม่จากไปจึงไม่มีลูกคนไหนรู้เลยว่าจะรักษาฐานะอย่างไร ลูกทุกคนจึงลงมติกันว่าจะรีบจัดการทรัพย์สินเอามาจ่ายหนี้ให้เรียบร้อยก่อน แต่แล้วพี่สาวคนโตก็มาขอเบิกเงินก้อนจากบุษบามินตราทั้งที่เธอไม่มีนั่นทำให้บุษบามินตรารู้สึกทุกข์ใจมาก
.
🖍 ด้านอินทนิลยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง เจริญศรีหอบทรัพย์สินมาประโคมตัวเข้างานสังคมและเตรียมจะไปทัวร์อเมริกาหาลูกสาว ส่วนพิตะวันก็มาพูดกรอกหูซ้ำเติมอินทนิลว่าเป็นเวรกรรมที่ทำไว้กับคนอื่น พร้อมกันนั้นก็เอากุญแจไขเซฟของอินทนิลเอาสร้อยเพชรมาใส่ออกงาน โดยบอกว่าอินทนิลเคยพูดมาก่อนว่าจะยกสมบัติให้เธอแต่ก็ไม่เคยยกให้เลย
.
🖍 กระนั้น ในใจของพิตะวันก็หวาดกลัวว่าเจริญศรีจะไล่เธอออกจากบ้าน จึงหมายหมาดว่าจะรีบลงเอยกับรชานนท์ให้เร็วที่สุด โดยที่เธอก็ควงคู่รชานนท์ออกงานสังคมเพื่อยกฐานะไปด้วย
.
🖍 บุษบามินตราเข้าทำงานในบริษัทเงินทุน แต่เดิมเจ้านายยังคงเกรงใจแม่ของเธอจึงไม่ได้มอบหมายงานเท่าไหร่ แต่หลังจากงานศพผ่านไปงานของหญิงสาวก็เพิ่มขึ้นเท่าตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่บุษบามินตราเข้าใจได้ว่าเป็นเรื่องปกติที่นายจ้างต้องการจากลูกจ้างอยู่แล้ว ดีเสียอีกเธอจะได้ไม่ต้องคิดฟุ้งซ่านไปเรื่องอื่น
.
🖍 สำหรับเรื่องเงินบุษบามินตราหาทางออกไม่เจอจึงตัดสินใจที่จะขายเพชรรูปนกให้รชานนท์แต่ชายหนุ่มพูดกึ่งเล่นกึ่งจริงว่ายินยอมให้มากกว่าที่เธอบอก ยอมให้ทั้งหมดที่มีแลกกับสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอโกรธ แน่นอนว่าหญิงสาวจำได้ดีว่าเธอเคยโกรธที่ชายหนุ่มจูบเธอ บุษบามินตราเสียงแข็งบอกปัดว่าไม่เคยคิดที่จะขาย ชายหนุ่มจึงตอบรับอย่างยินยอม
.
🖍 รชานนท์มาหาบุษบามินตราอีกครั้งเพื่อเอาเช็คมาให้ และก็ได้รู้ว่าหญิงสาวจะรับเอาหลานมาอยู่ด้วยเพราะพี่สาวของเธอได้เลือกแต่งงานกับผู้ชายคนใหม่แล้ว รชานนท์จึงโอบเพื่อปลอบใจเธอ บุษบามินตรารู้สึกอึดอัดบางอย่างจึงได้ถอยห่างพร้อมกับบอกว่าจะแต่งงานกับรวิศหลังจากรวิศมาถึงเมืองไทย รชานนท์ได้ยินดังนั้นก็บอกว่าจะรอฟังข่าวดี
.
🖍 บุษบามินตรายังคิดถึงอีกเรื่องหนึ่ง เธอจึงทวงสัญญาที่ชายหนุ่มเคยพูดไว้ว่าไม่เคยคิดจะเป็นมือที่สามของใคร แต่ตอนนี้ข่าวที่เขาควงพิตะวันเป็นที่พูดถึงไปทั้งเมือง รชานนท์ได้ฟังก็ตอบด้วยความหนักแน่นว่ายังคงเป็นเช่นนั้นพร้อมแนะว่าให้ภิทูรกลับเมืองไทยจะได้รู้ว่าเขาเป็นมือที่สามหรือเปล่า
.
🖍 พิตะวันเอาจดหมายของทั้งภิทูรและอลิสาที่ส่งมาจากอังกฤษไปเผาทิ้ง พิตะวันยังไม่รู้จะทำยังไงกับภิทูร อีกทั้งยังมีกำหนดกลับไปเรียนต่อในอีกไม่กี่เดือน ซึ่งหญิงสาวยังคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไร
.
🖍 แต่แล้วอลิสาก็มาปรากฎตัว พิตะวันเห็นชัดว่าหลานสาวของอินทนิลเป็นผู้หญิงที่หน้าตาสวย แต่กระนั้นพิตะวันก็ไม่ได้วางตัวต่ำกว่า อีกทั้งยังเรียกอินทนิลว่าคุณแม่ทุกคำ
.
🖍 อลิสาได้พบกับอินทนิลก็รู้สึกสงสารจับใจ พิตะวันที่ยังไม่ทันได้คิดอะไร รชานนท์ก็มาถึงที่บ้าน พิตะวันเข้าใจว่าชายหนุ่มมาหาตน แต่แล้วกลับเห็นว่าชายหนุ่มดีใจแค่ไหนที่ได้รู้ว่าอลิสามาเมืองไทย
.
🖍 หลังชายหนุ่มกลับไป พิตะวันพยายามจะหลอกถามอลิสาเรื่องรชานนท์จึงได้รู้ว่ารชานนท์เคยบอกรักหลานสาวอินทนิลคนนี้มาแล้ว นั่นทำให้เธอรู้สึกชิงชังอลิสาเป็นอย่างมาก
.
🖍 หลังจากที่อลิสาได้เห็นอาการของผู้เป็นป้าก็พยายามที่จะดูแลทุกอย่างโดยเมินเฉยต่อพิตะวันเพราะเห็นแล้วว่าพิตะวันปรนนิบัติต่อป้าของเธอได้แย่แค่ไหน การดูแลอย่างใกล้ชินทำให้อาการของอินทนิลค่อยๆ ดีขึ้น
.
🖍 ส่วนพิตะวันก็รู้สึกโล่งใจได้ออกข้างนอกดีกว่าดูแลคนป่วย แต่หญิงสาวก็ต้องกังวลใจเพราะภิทูรเขียนจดหมายมาว่าจะมาเมืองไทยในไม่ช้า พิตะวันจึงรู้สึกว่าต้องรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย
.
🖍 พิตะวันตอบรับคำชวนไปว่ายน้ำที่แฟลตของรชานนท์ อาจด้วยเพราะเหล้าชั้นดี เพลงเสนาะหู การเต้นรำแนบชิดของชายหนุ่มหญิงสาว ทำให้พิตะวันมีสัมพันธ์ทางกายกับรชานนท์ในที่สุด
.
🖍 รชานนท์โทรหาอลิสาเพื่อขอนัดพบข้างนอกเพราะไม่อยากให้พิตะวันเข้ามายุ่งเกี่ยว อลิสาตอบตกลงเพราะอยากรู้ว่ารชานนท์จะคุยธุระอะไร ช่วงเวลาที่ผ่านมาอลิสารู้สึกทึ่งกับตัวตนของพิตะวันเป็นอย่างมาก หน้าฉากที่พิตะวันสร้างกับสิ่งที่พิตะวันเป็นทำให้อลิสารู้สึกประหลาดใจ ในขณะเดียวกันก็รับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างพิตะวันกับรชานนท์เป็นอย่างดีเพราะพิตะวันไม่เคยที่จะหยุดโอ้อวดต่ออลิสาเลย
.
🖍 พิตะวันรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก ณ ตอนนี้เธอกำลังขาดเงิน การที่อลิสานอนเฝ้าผู้เป็นป้าด้วยตัวเองทำให้พิตะวันไม่สามารถเข้าไปไขกุญแจเซฟได้ อีกทั้งเมื่อแอบได้ยินว่าอลิสานัดใครคนหนึ่งก็อดที่จะระแวงไม่ได้ว่าจะเป็นรชานนท์
.
🖍 ด้วยเหตุนี้พิตะวันจึงไปหารชานนท์ที่ห้องเพื่อถามว่าเขาเคยรักอลิสาใช่ไหม รชานนท์นิ่งขรึมให้คำตอบไม่ตรงกับใจของพิตะวัน และบางทีก็อาจไม่ตรงกับใจของเขาด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มได้แต่บอกว่ารักมีหลายรูปแบบ รักที่เขามีให้กับอลิสาคือรักที่ปรารถนาดี พร้อมกับเตือนพิตะวันว่าอย่าบังคับเขาเรื่องการคบหาเพื่อนผู้หญิง พิตะวันได้แต่สับสนและไม่เข้าใจ
.
🖍 รชานนท์มารับอลิสาตามที่ได้รับหมาย ทั้งคู่พูดถึงพิตะวัน ชายหนุ่มยังถามเธอว่าสามารถช่วยเหลือพิตะวันได้ไหม คนอย่างพิตะวันมีพร้อมทุกอย่างขาดแต่ความดี หากทำให้พิตะวันเป็นคนดีเธอจะสมบูรณ์แบบ อลิสาบอกปฏิเสธอย่างชัดเจนพร้อมบอกว่าคนที่น่าจะช่วยพิตะวันได้น่าจะเป็นตัวของชายหนุ่มเองเพราะเขาคือคนที่พิตะวันรัก
.
🖍 รชานนท์รู้สึกประหลาดใจเพราะไม่คิดว่าอลิสาจะรู้เรื่องเขากับพิตะวันมากขนาดนี้ ชายหนุ่มได้บอกตามตรงว่าเขาแค่ต้องการความรักจากใครสักคนและพิตะวันก็รักเขา นั่นไม่ผิดไม่ใช่หรือ อลิสาจึงรู้ว่านี่คือตัวตนของรชานนท์ ความเห็นแก่ตัวและความถือดีตามแบบคนที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ชายหนุ่มต้องการให้ทุกสิ่งที่เขาปรารถนามากองอยู่แทบเท้า
.
🖍 อลิสาถามชายหนุ่มไปตามตรงว่าจะแต่งงานกับพิตะวันหรือไม่ ชายหนุ่มถามกลับว่าเขาควรแต่งงานอย่างนั้นหรือ พร้อมกับเล่าเรื่องครอบครัวในอดีตให้หญิงสาวฟัง อลิสาจึงเข้าใจว่ารชานนท์คงไม่อยากแต่งงานเท่าไหร่ อีกทั้งยังบอกว่าเรื่องของพิตะวันคงช่วยอะไรไม่ได้
.
🖍 รชานนท์พาอลิสาไปหาบุษบามิตราที่บ้าน รชานนท์จึงได้รู้ว่ารวิศกับภิทูรกำลังจะเดินทางกลับมาไทย หากเป็นไปตามที่บุษบามิตรากับรวิศเคยคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ ทั้งคู่ก็จะแต่งงานกันก่อนที่รวิศจะกลับไปเรียนต่อ ส่วนสองสาวอย่างอลิสาและบุษบามิตราต่างพูดคุยกันด้วยดีเพราะต่างก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายเป็นคนตรงไปตรงมาน่าคบหา
.
🖍 หลังจากมาอลิสานึกชมนิสัยของบุษบามิตรา แต่เมื่อเห็นท่าทีของรชานนท์จึงเข้าใจได้รางๆ ว่าก่อนหน้านี้บุษบามิตราคงเป็นผู้หญิงอีกคนที่เขาคิดจะผูกใจด้วย อลิสาจึงรู้สึกดีที่ตัวเองยังไม่ได้รักชายคนนี้ ด้านรชานนท์ที่รู้สึกตัวว่าอาจพูดอะไรให้อลิสาสะกิดใจเรื่องของเขากับบุษบามิตราจึงได้เงียบลง
.
🖍 รชานนท์กลับมาถึงห้องก็พบว่าพิตะวันมารอปรนนิบัติเขาเฉกเช่นภรรยาคนหนึ่ง กลางดึกชายหนุ่มหวนคิดถึงบุษบามิตราเขาไม่รู้ว่าเขารักเธอเมื่อไหร่ หญิงสาวผู้มีความมั่งคั่งเป็นเปลือกนอก หากแต่เนื้อแท้น่านับถือ เธอเป็นคนจริงใจและซื่อตรง บุษบามิตราไม่สวยเหมือนอลิสา อลิสาเป็นเหมือนนางในฝันของชายทุกคนที่จะสวย มีเสน่ห์ ฉลาด สูงส่ง แต่บุษบามิตราคือหญิงสาวในความเป็นจริง เป็นเหมือนแม่ของเขา
.
🖍 แม่ของรชานนท์ไม่ใช่คนสวย แต่เป็นคนฉลาด หลังจากแม่ของเขาจากไป พ่อของเขามักบอกเสมอว่าแม่คือคนที่รักและอดทนกับพ่อมาตลอด ความดีของแม่ไม่ว่าพ่อจะตอบแทนอย่างไรก็คงไม่มีวันหมด เมื่อชายหนุ่มเดินทางไปเรียนต่อได้ไม่นานพ่อของเขาก็จากไป ชายหนุ่มจึงรู้สึกอ้างว้างและความอ้างว้างยังคงอยู่กับเขาจนถึงบัดนี้
.
🖍 รวิศและภิทูรเดินทางมาถึงเมืองไทย บุษบามิตราไปรับถึงสนามบินและก็ต้องอึดอัดเมื่อภิทูรถามถึงพิตะวัน บุษบามิตราจึงได้แต่บอกปัดไปพร้อมกับเชิญทั้งคู่ไปทานข้าวเย็นที่บ้าน ระหว่างทานข้าวภิทูรยังขอโทรศัพท์ไปหาพิตะวันและก็ได้รับคำตอบแบบเดิมว่าหญิงสาวไม่อยู่
.
🖍 ขณะเดียวกันรชานนท์ก็โทรศัพท์มาหา บุษบามิตราจึงให้รวิศรับสาย รชานนท์โทรมาชวนไปเต้นรำ บุษบามิตราพยายามปฏิเสธแต่รชานนท์ก็ขับรถมารับถึงบ้านพร้อมบอกว่าคืนนี้พิตะวันก็จะไปด้วย นั่นทำให้บุษบามิตราถึงกลับพูดไม่ออกกับการกระทำของรชานนท์ ส่วนภิทูรก็สับสนเพราะเขาเพิ่งโทรไปแต่พิตะวันไม่อยู่ ขณะที่รชานนท์กลับบอกว่าพิตะวันอยู่บ้านเพราะเขาเพิ่งโทรไปชวนอีกทั้งจะต้องไปรับถึงบ้านอีกด้วย
.
🖍 เมื่อมาถึงบ้านสัจจามาตย์ ทั้งรวิศและภิทูรก็ต้องประหลาดใจเพราะคนใช้พูดถึงพิตะวันแบบไม่ค่อยให้เกียรติ อีกทั้งยังบอกว่าพิตะวันไม่ใช่ลูก แต่อินทนิลเป็นเจ้านายที่รับพิตะวันมาเลี้ยง และเมื่อพิตะวันปรากฎตัวขึ้นก็โฉบมาควงแขนของรชานนท์ในทันที
.
🖍 ภิทูรได้เห็นดั่งนั้นก็ตะลึงพร้อมทวงถามเรื่องที่หญิงสาวจะแต่งงานกับเขา พิตะวันได้แต่ตอบปฏิเสธพร้อมกับบอกว่าเคยปฏิเสธภิทูรไปหลายครั้งแล้ว ทำไมภิทูรถึงไม่เข้าใจพร้อมกับบีบน้ำตา ท่าทางของพิตะวันสร้างความตะลึงให้กับทุกคนไม่เว้นแม้แต่บุษบามินตราที่สบกับรชานนท์ บุษบามินตราเข้าใจได้ทันทีที่รชานนท์เคยบอกว่าจะไม่เป็นมือที่สาม ไม่ได้หมายถึงว่าเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพิตะวันฉันชู้สาว แต่หมายถึงพิตะวันไม่เคยรักภิทูร ดังนั้นจึงไม่เคยมีคู่รัก การเข้ามาของรชานนท์จึงไม่ใช่มือที่สามของใคร
.
🖍 บุษบามินตราตัดสินใจลากภิทูรออกมาขึ้นรถรับจ้างกลับ เพราะไม่อยากให้เขาแสดงท่าทีน่าสมเพชอะไรออกไป ขณะที่ในใจของบุษบามินตราก็กรีดร้องเพราะเธอรู้แก่ใจว่าสำหรับรวิศเธอรักเขาฉันเพื่อน เธอรู้สึกผิดที่เขาบินมาหาเธอจากอเมริกา แต่จะให้เธอทำอย่างไรเมื่อเธอเพิ่งรู้ใจตัวเองว่าเธอรักรชานนท์ เธอรักผู้ชายที่นิสัยไม่ดีคนนั้น
.
🖍 พิตะวันรู้สึกเหมือนอยู่ในฝัน เธอย้ายมาค้างที่ห้องของรชานนท์จนเป็นที่รับรู้โดยทั่วกัน เมื่อร้องขอเงินติดกระเป๋า ชายหนุ่มก็หยิบยื่นโดยไม่เกี่ยงงอน ในแต่ละวันหญิงสาวจึงหมดเวลาไปกับการกินอาหารในโรงแรมและจับจ่ายซื้อของ เมื่อสธินีชวนเธอไปดูรถ พิตะวันก็ตั้งใจว่าจะขอให้รชานนท์ซื้อรถหรูให้สักคัน
.
🖍 บุษบามินตราได้รู้จากรวิศว่าภิทูรล้มป่วยเป็นเหยื่อหุ้มสมองอักเสบจึงได้ลางานไปดูที่โรง’บาล ด้วยความเป็นโรง’บาลรัฐภิทูรจึงยังไม่ได้รับการรักษา หญิงสาวจึงตั้งใจจะเบิกเงินสักก้อนพาภิทูรไปโรง’บาลเอกชน แต่แล้วก็ได้รู้ว่ารชานนท์ย้ายภิทูรไปที่โรง’บาลเอกชนแล้ว บุษบามินตราด่าชายหนุ่มอย่างรุนแรง รชานนท์เองก็รู้สึกตัวว่ามีส่วนผิดแต่ก็ยืนยันว่าคนอย่างตะวันยังไงก็ไม่จริงใจกับใคร สู้ให้ภิทูรตัดใจดีกว่าหลอกตัวเองไปวันๆ เสียดีกว่า
.
🖍 รชานนท์กลับมาถึงห้องก็พบว่าพิตะวันรอเขาอยู่พร้อมกับออดอ้อนเขาให้ซื้อรถคันใหม่ แต่ชายหนุ่มปฏิเสธตามตรงว่าไม่มี เพราะเขาไม่ใช่นักธุรกิจเงินล้าน
.
🖍 ภิทูรออกจากโรง’บาลมาพักที่บ้านของพี่ชายรวิศ บุษบามินตราจึงแนะให้รวิซบอกภิทูรให้กลับอเมริกา รวิศก็อยากให้เป็นเช่นนั้น หากกลับไปอเมริกาจะเชียร์ให้ภิทูรคบกับมรกตจะได้เลิกเสียใจ แต่บุษบามินตรากลับบอกว่าสงสารมรกต หากพิตะวันเลิกกับรชานนท์ ภิทูรก็อาจใจอ่อนอีก แบบนั้นมรกตจะเสียความรู้สึก รวิศไม่เห็นด้วยพร้อมกับบอกว่าบุษบามินตรานิสัยเปลี่ยนไปหลายอย่าง หญิงสาวก็เห็นตรงกัน ประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาบังคับให้เธอโต
.
🖍 คืนนั้นทั้งรวิศและบุษบามินตราบอกลากันโดยไม่มีใครพูดถึงเรื่องงานแต่งงาน รวิศนึกถึงคำพูดของรชานนท์ที่บอกว่า มิตรภาพของบุษบามินตราและเขาเป็นสิ่งที่ดี อย่าทำลายด้วยการแต่งงาน เพราะรักแบบเพื่อนกับรักแบบความรักนั้นไม่เหมือนกัน
.
🖍 รชานนท์เคยคุยกับรวิศอย่างจริงจังเรื่องบุษบามินตรา พร้อมบอกว่าหญิงสาวเป็นคนรักษาน้ำใจคน คงไม่ทำลายน้ำใจของรวิศแม้จะไม่ได้รัก บุษบามินตราคงไม่เอ่ยถึงเรื่องแต่งงานก่อน แต่อาจปล่อยให้เวลาผ่านไปจนรวิศปฏิเสธหญิงสาวเองมากกว่า รวิศได้ฟังก็รู้สึกโมโหแต่ก็จับความรู้สึกได้เช่นกันจึงได้ถามตามตรงว่ารชานนท์รักบุษบามินตราใช่หรือไม่ ซึ่งชายหนุ่มไม่ปฏิเสธ
.
🖍 ภิทูรตัดสินใจเดินทางกลับอเมริกา ซึ่งรวิศเห็นว่าสมควรอย่างยิ่ง ไม่งั้นอาการชายหนุ่มอาจแย่ลง โดยเฉพาะเมื่อมีนักเรียนไทยอย่างสุธีมาเยี่ยม พร้อมกับเล่าว่าพิตะวันควงรชานนท์ตั้งแต่สมัยอเมริกาแล้ว อีกทั้งยังเล่าถึงเรื่องที่พิตะวันหลอกให้จ่ายเงินซื้อของให้อีกด้วย ในตอนหลังที่ภิทูรกลับไปถึงอเมริกาก็สานสัมพันธ์กับมรกตและพากันย้ายไปสร้างครอบครัวด้วยกันที่ชิคาโก
.
🖍 รวิศมาหาบุษบามินตราพร้อมกับพูดเรื่องแต่งงาน หญิงสาวก็ตอบรับโดยดีพร้อมถามถึงแผนการหลังแต่งงาน รวิศได้ฟังก็รู้สึกเหมือนกำลังพูดคุยเรื่องทั่วไปกับเพื่อน ไม่ได้รู้สึกเหมือนคนที่กำลังรักกันแต่อย่างใด รวิศจึงบอกกับหญิงสาวตามตรงว่าถ้าไม่พร้อมแต่งงานหากฝืนแต่งไปก็คงไม่มีอะไรดี ระหว่างคนสองคนที่แต่งงานกันแล้วมีคนที่สามตรงกลางอย่างรชานนท์ด้วยก็คงไม่ดีเท่าไหร่ บุษบามินตราได้ยินดังนั้นก็ตกใจ หากแต่รวิศก็พูดด้วยความเข้าใจทุกอย่าง
.
🖍 อลิสาดูแลอินทนิลอย่างใกล้ชิด ทั้งเปลี่ยนหมอ เปลี่ยนยา พร้อมกับพูดคุยกับบรรดาญาติๆ ให้มาเยี่ยมอินทนิลจนอาการดีขึ้น แต่แล้วเจริญศรีก็เดินทางกลับมาจากท่องเที่ยว บอกปฏิเสธการเปลี่ยนหมอ อีกทั้งจะไม่ยอมให้อลิสาเบิกค่าใช้จ่าย
.
🖍 พิตะวันรู้สึกเหมือนทุกอย่างสมบูรณ์แต่ก็ไม่สมบูรณ์ เธอขอให้รชานนท์ไปงานกลางคืนด้วยกัน ชายหนุ่มก็ปฏิเสธ หญิงสาวจึงขอสร้อยเพชรมาใส่ แต่ชายหนุ่มบอกว่าไม่มี สมบัติของแม่เขาล้วนเก็บไว้ที่ธนาคาร ระหว่างที่พิตะวันหงุดหงิดจึงได้เปิดลิ้นชักของชายหนุ่มเห็นเพชรรูปนกจึงหยิบออกมาใส่ด้วยความดีใจแม้จะรู้สึกว่าสร้อยเพชรนี้ดูคุ้นตาก็ตามที
.
🖍 เมื่อรชานนท์เห็นพิตะวันสวมสร้อยเส้นนั้นจึงขอคืนพร้อมรับปากจะให้อย่างอื่นแทน พิตะวันจึงขอให้เขาซื้อรถให้ แต่ชายหนุ่มปฏิเสธ พิตะวันจึงรู้สึกโมโหพร้อมกับถามด้วยความไม่พอใจว่าจะเอาสร้อยไปให้อลิสาใช่หรือไม่ เมื่อเถียงกันไม่จบ พิตะวันจึงปาสร้อยเส้นนั้นลงพื้นพร้อมกับเดินเข้าห้อง
.
🖍 ชายหนุ่มรู้สึกเบื่อหน่ายพร้อมกับนึกถึงนิสัยถมไม่เต็มของหญิงสาว พิตะวันใช้เงินเปลืองยิ่งกว่าอะไร รชานนท์เดาได้เลยว่าเมื่อหญิงสาวได้เห็นเครื่องเพชรของมารดา จะต้องอยากได้ไปทุกอย่าง เขาหวนนึกถึงว่าหากอยู่นานไป สุดท้ายต้องลงเอยเหมือนเช่นที่หม่อมมณีฉายทำให้เขาต้องจ่ายเงินมากมายอย่างสูญเปล่าหรือไม่ พร้อมกันนั้นก็นึกถึงหญิงเจ้าของสร้อย เขาจึงตัดสินใจจะขับรถไปหาเธอ อาจดึกสักหน่อย แต่คงไม่ดึกไปกว่าคืนที่เขาไปหาเธอเมื่อครั้งที่อยู่อเมริกาอยู่ดี
.
🖍 บุษบามินตรารู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นว่ารชานนท์มาหาเธอกลางดึก ระหว่างที่ชายหนุ่มยังไม่ได้พูดธุระ บุษบามินตราก็เล่าถึงอลิสาที่เธอได้ไปเยี่ยม ทำให้รู้ว่าอลิสามีปัญหาเรื่องเงินอยากจะหายืมมาเพื่อรักษาอินทนิล โดยจะพยายามเบิกเงินจากธนาคารที่อังกฤษมาใช้คืนภายหลัง รชานนท์ก็ตอบรับยอมตกลงให้ยืม
.
🖍 รชานนท์ถามหารวิศจึงได้รู้ว่ารวิศเดินทางกลับอเมริกาไปแล้ว ชายหนุ่มรู้สึกดีใจทันทีเพราะนั่นหมายถึงบุษบามินตราไม่ได้แต่งงานกับรวิศ หญิงสาวพยายามถามเหตุผลที่เขาไปคุยกับรวิศ แต่ชายหนุ่มไม่มีอื่นใดนอกจากคำว่ารักพร้อมกับอ้อมกอดที่อบอุ่นและจุมพิตด้วยหัวใจสองดวงที่ตรงกัน
.
🖍 รชานนท์ยืนยันว่ารักและอยากแต่งงานกับเธอ ส่วนพิตะวันเขาจะชดเชยให้อย่างเหมาะสม บุษบามินตรารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เธอก็อดหึงชายหนุ่มไม่ได้
.
🖍 แต่แล้วบุษบามินตราก็ได้รับโทรศัพท์จากอลิสาที่บอกว่าพิตะวันที่มีอาการเมาเหล้าไปหาหญิงสาวที่บ้านสัจจามาตย์เพราะคิดว่ารชานนท์เอาสร้อยเพชรมาให้ แต่ตอนนี้พิตะวันขับรถกลับไปแล้ว รชานนท์จึงได้รีบกลับ เมื่อมาถึงห้องจึงได้เห็นว่าพิตะวันเมาแค่ไหน
.
🖍 เช้าวันถัดมาพิตะวันจำได้ว่าตัวเองเมามากไปที่บ้านสัจจามาตย์หาเรื่องต่อว่าอลิสารวมไปถึงอินทนิล ขากลับออกมาคล้ายกับขับรถชนอะไรสักอย่างแต่จำไม่ได้ พิตะวันตัดสินใจง้อรชานนท์ แต่ชายหนุ่มกลับบอกว่าจะตามใจเธอ ทั้งบ้าน ทั้งรถ ทั้งค่าใช้จ่าย หากเธอได้พบผู้ชายดีๆ คนใดก็สามารถแต่งงานไปได้เลย
.
🖍 พิตะวันรู้สึกเหมือนโลกถล่มทลาย หญิงสาวโมโหพร้อมกับบอกอย่างชัดเจนว่าเธอต้องการทั้งหมด รวมถึงการแต่งงาน แต่ชายหนุ่มปฏิเสธ พิตะวันจึงรู้ว่ารชานนท์มีผู้หญิงคนอื่น เธอขู่จะแฉกลางกลางงานแต่งหากเขากล้าไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น รชานนท์จึงตอบกลับจนพิตะวันเจ็บเข้ากลางใจว่า หากเธอทำให้เขาเสื่อมเสีย เธอก็จะเสื่อมเสีย พิตะวัน สัจจามาตย์ นักเรียนทุน สวย โก้ หรูก็จะเสียหายเช่นกัน
.
🖍 รชานนท์บอกเล่าเรื่องราวของพิตะวันให้บุษบามินตราฟัง พร้อมกับขอให้เธอแต่งงานกับเขาแบบเงียบๆ ดีกว่าการถูกพิตะวันแฉกลางงาน อีกทั้งยังขอมาอยู่ด้วยกันที่บ้านนี่ บุษบามินตราตอบตกลง
.
🖍 วันรุ่งขึ้นทั้งคู่พากันไปจดทะเบียนสมรส จากนั้นรชานนท์ก็ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันเต็มตัวที่บ้านน้าสาวของบุษบามินตรา
.
🖍 รชานนท์หายออกจากห้องไปเป็นเดือน พิตะวันไปหาชายหนุ่มที่ทำงานถึงได้รู้ว่าเขาแต่งงานแล้วกับบุษบามินตรา ด้วยความโมโหจึงได้บอกว่าสธินีเพื่อนสาวที่เป็นเจ้าของกิจการหนังสือพิมพ์ว่าจะแฉเรื่องราวทั้งหมด แต่เพื่อนของเธอปฏิเสธ
.
🖍 อลิสามาหาพิตะวันถึงที่ห้องเพื่อบอกว่าอินทนิลอาการดีขึ้นแล้วและอยากพบเธอ ป้าของเธอนั้นไม่ได้โกรธเกลียดอะไรพิตะวันเลยเพราะรู้ดีกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาได้ทำร้ายพิตะวันมากแค่ไหน แต่พิตะวันไม่รับฟังพร้อมกับด่ากราด
.
🖍 พิตะวันโทรไปหารชานนท์ บุษบามินตราเป็นคนรับสาย พิตะวันขู่ว่าถ้ารชานนท์ไม่มาหา เธอจะฆ่าตัวตายให้อื้อฉาว แต่ปรากฎว่าคนที่มาหาพิตะวันกลับเป็นบุษบามินตรา เพราะรชานนท์เดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ บุษบามินตราพยายามเกลี้ยกล่อม แต่พิตะวันกลับด่าทอบุษบามินตราไม่ไว้หน้า อีกทั้งยังสั่งว่าให้รชานนท์กลับมาหาเธอ แต่บุษบามินตรากลับบอกว่ารชานนท์คงไม่กลับมาหาพิตะวันเพราะเขาคงทิ้งลูกไม่ได้ บุษบามินตราเพิ่งรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง พิตะวันได้ฟังก็ตกใจเพราะที่ผ่านมาเวลาที่ชายหนุ่มอยู่กับเธอเขาป้องกันตัวเองอย่างดี
.
🖍 หลังจากบุษบามินตรากลับไป พิตะวันรู้สึกเหนื่อยล้า จึงหยิบยามากินเพื่อให้หลับก่อนที่จะลุกขึ้นมาสู้ใหม่อีกครั้ง เพียงแต่เธอจะกินยาให้เยอะหน่อย จะได้หลับไปถึงวันพรุ่งนี้
.
🖍 ส่งท้ายถ้อยคำสุดท้ายจากอินทนิลถึงเด็กสาวที่เธอเคยอุ้มชู หากสิ่งใดที่เคยทำผิดก็ขออโหสิ หากชาติหน้ามีจริงขอให้ตะวันได้เกิดใหม่อย่างสมบูรณ์พูนพร้อมเทิด
.
🌼 คำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวหลังอ่านจบคือ มั่วซั่วจริงๆ 55+ ความสัมพันธ์อีรุงตุงนังไปหมด สำหรับเรานิยายเรื่องนี้เราชอบการวางตัวละครอย่างพิตะวัน ภิทูร อินทนิล มากกว่า ส่วนคู่พระนางนี่ ไม่ไหว ไม่รู้สึกเลยว่ารักกันตอนไหน สรุปพระเอกบอกรักตัวเอกหญิงทั้งสามคน แต่คนที่ได้ลงเอยก็ยังงง รักกันเมื่อไหร่ แล้วนางเอกอย่างบุษบามินตรารักรชานนท์ได้ยังไง อ่านแล้วไม่เข้าใจ แต่พอนั่งคิด ช่วงหลังๆ ที่ได้อ่านนิยายไทยโดยเฉพาะของ ว.วินิจฉัยกุล เราก็ไม่อินกับพาร์ทความรักอยู่แล้ว เพราะมันห้วนมากๆ แบบเขียนมาให้จู่ๆ ก็รักแบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ยเลย
.
🌼 แต่กระนั้น นิยายเรื่องมายานี่ มันเน้นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มาทั้งเรื่อง ก็น่าจะให้อินกับความรักสักหน่อย แต่มันไม่มีเลย อ่านแล้วแบบรู้สึกมันมั่วซั่วมากๆ อะไรของผู้หญิงผู้ชายพวกนี้ ถ้าให้พูดข้อดี สำหรับเราคงเป็นเรื่องรายละเอียดของตัวละครแหละ งานดีคงเส้นคงวา พวกรายละเอียดของนิสัยสัมพันธ์กับการกระทำ ข้อนี้เป็นจุดแข็งของนักเขียนเลย หลายเรื่องของนักเขียนคนเดียวกันก็มีข้อดีตรงนี้
.
🌼 จุดดีอีกอย่าง ด้วยความที่เป็นนิยายเรื่องยาว ตัวละครเยอะ และแต่ละตัวก็มีความสัมพันธ์โยงใย มีเรื่องราวทับซ้อน นักเขียนวางมาแบบสมูทดี พล็อตหลัก พล็อตย่อย รับส่งกันอย่างมีเหตุผล แต่ส่วนท้ายๆ เราก็แอบรู้สึกว่าไม่สมดุลเท่าไหร่ ช่วงครึ่งแรกของเล่ม เล่าถึงอินทนิล พิตะวันค่อนข้างเยอะ แต่ครึ่งหลังความสัมพันธ์ของอินทนิลกับพิตะวันกลับหายไป เล่าออกจะติดห้วน แล้วตัดจบไปเลย
.
🌼 นอกนี้เราคิดไม่ออก 55+ อ่านจบแล้วมันรู้สึกพิลึกมาก เข้าใจว่าเรื่องนี้ทำเป็นละครหลายครั้งแล้ว เรายังไม่เคยมีโอกาสได้ดู แต่เราคิดว่าถ้าไม่ชูตัวละครพิตะวัน นิยายเรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ห่อเหี่ยวมากกับเส้นเรื่องที่พระนางลงเอยกัน ตอนพิตะวันถามรชานนท์ว่ารักอลิสาใช่ไหม รชานนท์ตอบว่ารักมีหลายแบบ บลาๆ ตอบเสร็จพิตะวันงง แม่เจ้า เราคนอ่านก็งง เข้าถึงพิตะวันสุดๆ 55+
.
🌼 ในมุมเรา นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายโรแมนติกชวนฝัน ไม่ใช่นิยายที่มีบทสรุปอิ่มเอมความสุข อย่าหลงหยิบมาอ่านเพราะชื่อเรื่องเด็ดขาด นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงสามคน สามที่มา สองในสามมีปมเยอะหน่อยโดยเฉพาะพิตะวัน กับชายหนุ่มที่เห็นแก่ตัว รักได้หมด พร้อมเปย์อย่างทั่วถึงเพราะรวยมาก เรื่องราวดำเนินไป ปิดจบด้วยผู้ชายเห็นแก่ตัว กับผู้หญิงที่เหมือนจะดี ปูมาตลอดเรื่องว่าเป็นคนซื่อตรง นึกถึงใจคนอื่น แต่กลับไปจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายที่มีเมียอยู่แล้ว แต่ไม่เป็นไร ตามคติเดิม ใครมีทะเบียนสมรสหัวเราะดังกว่า ส่วนพิตะวันเมียตามพฤตินัยนิสัยไม่ดี ช่างมัน กินยาตายซะงั้น เนี่ยแหละ สรุปอย่างสั้น
.
🌼 ขอบ่นอีกนิด รชานนท์ พระเอกของเรื่อง หล่อ เชื้อสายผู้ดี การศึกษาสูง บุคคลิกนิ่มขรึม เวลาปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นก็นุ่มลึก อ่านยาก ปูมาโดดเด่นมาก แต่พอรู้ว่าบุษบามินตราไม่แต่งงานกับรวิศแล้วก็ดีใจมาก จะไปเลิกกับพิตะวัน พอพิตะวันไม่ยอม สิ่งที่พระเอกทำคือ หอบเสื้อผ้าหนีมาอยู่บ้านผู้หญิงคนใหม่ แล้วพาผู้หญิงคนนั้นไปจดทะเบียนสมรส ฮือ มันใช่เหรอหว่า..... ตอนที่รชานนท์บอกว่า ถึงยังไงพิตะวันก็ต้องมีคนอื่น ให้ภิทูรเจ็บสั้นดีกว่าเจ็บยาว เราอ่านแล้วแบบ นี่คือคนเลว แย่งผู้หญิงเขามาแล้วยังสอนเขาอีก ตลกดี 55+
.
🌼 ขอบ่นอีกหน่อย เรื่องราวของเจริญศรีและลูกสาวหายไปเฉยเลยไม่ได้มีการพูดถึง อุตส่าห์มีบทบาทตั้งเยอะ เสียดายมาก ส่วนท้ายๆ นี่ เล่าเหมือนนักเขียนรีบ อลิสา อินทนิล ถูกรวบมากๆ ส่วนนี้แอบไม่สมเหตุสมผล พิตะวันดูมีมิติและรับผลของการกระทำที่สอดคล้องกับนิสัย แต่อินทนิลนิสัยเสียตั้งแต่เด็กยันแก่ ไปอังกฤษครั้งเดียวเปลี่ยนทุกอย่างได้เฉยเลย ตอนท้ายก็ไม่ได้เล่าด้วย ว่าอินทนิลทำยังไงกับเจริญศรี เสียดายมาก
.
🌼 ในหน้าคำนำเปรียบเปรย #พิตะวัน เป็นดั่งภาพมายาสวยงาม ชวนหลงใหล ไม่จีรัง #บุษบามินตรา เป็นดั่งความจริง งามด้วยเนื้อแท้ ไม่ว่าจะอยู่สถานะไหน #อลิสา เป็นดั่งอุดมคติ งามพร้อมบริบูรณ์ด้วยคุณค่าและคุณธรรม สำหรับเรา อลิสานั้นเราไม่เถียง พิตะวันเราก็ไม่เถียง แต่บุษบามินตรานี่ซิ การแย่งสามีคนอื่นไม่ใช่ความดี แถมตอนท้ายเรื่องดันไปเกลี้ยกล่อมให้พิตะวันยอมรับความจริง ถ่างตาดูยังไง ก็ไม่ใช่ความดีอ่ะ ถ้าเรามีลูกสาว แล้วลูกเราทำตัวแบบนี้เราเอาด้ามไม้กวาดฟาดอ่ะ 55+
.
🌼 นิยายเรื่องนี้ สำหรับเราตอบชัดๆ เลย คือไม่ชอบ เราไม่รู้สมัยตอนที่หนังสือออกมาเป็นอย่างไง แต่สมัยนี้ บุษบามินตราคือแรดเงียบนะคะ พระเอกก็เหยียบเรือซะหลายแคม ทั้งเรื่องและบทสรุป เราไม่ชอบเลยสักอย่าง คงไม่หยิบเอามาอ่านอีก อย่างที่เราบอกข้างบน อ่านจบมีคำเดียวเลยที่ผุดขึ้นมา เหมือนอ่านเรื่องกลุ่มคนที่ทำอะไรไม่รู้ ใครอยากลองก็หามาอ่านดูนะคะ เผื่อสนุก นิยายเรื่องนี้เราได้มาราคาแรงอยู่ เห็นว่าหายาก เราหามาอ่านเพราะคำชมล้วน ซึ่งก็ไม่รู้จะบอกยังไง ไม่ชอบจริงๆ ค่ะ ลางเนื้อลางยา ยังไงก็ลองหามาพิสูจน์ดูค่ะ 😊😊
.
#มายา #ววินิจฉัยกุล #ทรีบีส์ #นิยายไทย #พิมพ์ครั้งที่หก #2558
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
