การเน้นจังหวะ
การเน้นจังหวะ (Accented beat) มี 2 ประเภท ได้แก่
1. การเน้นจังหวะตามชีพจรจังหวะ เป็นการเน้นจังหวะตามธรรมชาติ โดยมีจังหวะที่ 1 หรือชีพจรจังหวะที่ 1 เป็นจังหวะสำคัญที่สุดและถูกเน้นมากที่สุดและจังหวะหรือชีพจรจังหวะสุดท้ายของห้องจะถูกเน้นน้อยที่สุด จังหวะที่ถูกเน้นมากเรียกว่า จังหวะหนัก (Strong beat) ส่วนจังหวะที่ไม่ค่อยเน้นจะเรียกว่า จังหวะเบา (Weak beat) หลักการใช้กับทั้งอัตราจังหวะธรรมดาและอัตราจังหวะผสม
- อัตราจังหวะสอง ทั้งอัตราจังหวะธรรมดาและอัตราจังหวะผสมมีชีพจรจังหวะเท่ากับ 2 เหมือนกัน การเน้นจังหวะย่อมจะต้องเน้นเหมือนกันคือ ชีพจรจังหวะที่ 1 เป็นจังหวะหนักและชีพจรจังหวะที่ 2 เป็นจังหวะเบา
- อัตราจังหวะสาม ทั้งอัตราจังหวะธรรมดาและอัตราจังหวะผสมมีชีพจรจังหวะเท่ากับ 3 เหมือนกัน การเน้นจังหวะย่อมจะต้องเน้นเหมือนกันคือ ชีพจรจังหวะที่ 1 เป็นจังหวะหนัก ชีพจรจังหวะที่ 2 และที่ 3 เป็นจังหวะเบา โดยชีพจรจังหวะที่ 3 เป็นจังหวะที่เบามากกว่าชีพจรจังหวะที่ 2
- อัตราจังหวะสี่ ทั้งอัตราจังหวะธรรมดาและอัตราจังหวะผสมมีชีพจรจังหวะเท่ากับ 4 เหมือนกัน การเน้นจังหวะย่อมจะต้องเน้นเหมือนกันคือ ชีพจรจังหวะที่ 1 เป็นจังหวะหนัก ชีพจรจังหวะที่ 2, 3, 4 เป็นจังหวะเบา แต่ในอัตราจังหวะสี่นี้ชีพจรจังหวะที่ 3 มีความสำคัญมากกว่าชีพจรจังหวะที่ 2 และชีพจรจังหวะที่ 2 ก็มีความสำคัญมากกว่าชีพจรจังหวะที่ 4
2. การเน้นจังหวะเฉพาะที่ เป็นการเน้นจังหวะที่เกิดขึ้นเฉพาะเจาะจงที่ตัวโน้ตใดตัวโน้ตหนึ่งหรือคอร์ดใดคอร์ดหนึ่ง มี 2 ลักษณะ ได้แก่
- การเน้นจังหวะโดยใช้เครื่องหมายเน้นจังหวะ เช่น ^ หรือ > หรือ _ วางที่ตำแหน่งใต้หัวโน้ตในกรณีที่ก้านโน้ต (Stem) ชี้ขึ้นหรือวางเหนือหัวโน้ตในกรณีที่ก้านโน้ตชี้ลง
- การเน้นจังหวะโดยใช้อักษรย่อ เช่น sf, sfz (Sforzando), fz (Forzando) ซึ่งมีความหมายว่าให้เน้นจังหวะ จะมีตำแหน่งอยู่ใต้ตัวโน้ตเสมอ
สอบถามเพิ่มเติมเลยนะคะ ยินดีตอบทุกคำถามที่เกี่ยวกับทฤษฎีดนตรีค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
