🌼Monday Museum🌼 Ep. 1
🔅สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ🔅
เช้านี้มิวเซียมทุกแห่งปิดหมด
และก็ช่างบังเอิญเสียเหลือเกิน ที่วันนี้เป็นวันแรกที่มีคำสั่งให้คนกรุงเทพกลับไป”จำกัด” ตัวเองอยู่ในบ้านให้มากที่สุด เพราะ โรคโควิดยังระบาดแบบยั้งไม่อยู่
พี่เขียนจึงคิดว่า ถึงเวลามาเปิดห้องแง้มประตูมิวเซียมดูกันทุกวันจันทร์ดีกว่าค่ะ
❤️ใครที่สนใจศิลปะ ❤️รักของเก่าอันทรงคุณค่า ❤️รักการเดินดูพิพิธภัณฑ์
💕ชวนมาเดินดูด้วยกันค่ะ💕
พูดคุยแบบสบายๆ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ
พี่เขียนไม่ได้เรียนมาทางด้านศิลปะ ก็จะดูผลงานศิลปะในสายตาของคนธรรมดาๆ ชื่นชมตามความชอบ ตรงไปตรงมา ไม่ซับซ้อน
แต่ถ้ามีผู้รู้มาช่วยเพิ่มเติมก็จะยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เริ่มต้นวันนี้เราข้ามไปอีกซีกโลกหนึ่ง นั่งเครื่องบินนานข้ามวันไปลงที่ สนามบินนานาชาติ O’Hare ที่ Chicago ค่ะ
สิงโตเขียวหน้าตึก The Art Institute of Chicago by เขียนตามใจ
ที่นี่มีสถาบันศิลปะที่มีชื่อเสียงมาก คือ The Art Institute of Chicago ตั้งมาตั้งแต่ปี คศ 1879 นับเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่และเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกาเลยทีเดียวค่ะ
นี่คือด้านหน้าตึกเก่า มีสิงโตสีเขียวยืนตระหง่านอยู่ที่ทางเข้า ช่วงที่ไปชม มีนิทรรศการ Manet &Modern Beauty พอดี แต่ยังไม่พาไปดูวันนี้นะคะ😀 รอก่อน….
โค้งระเบียงหน้าตึก The Art Institute of Chicago by เขียนตามใจ
พี่เขียนตรงดิ่งไปที่นี่ก่อนค่ะ
🖼Thorne’s Miniature Rooms🖼
“ห้องจิ๋วของ คุณนายธอร์น”
มีใครเป็นเหมือนพี่บ้าง…..เห็นของอะไรที่เล็กๆ จิ๋วๆน่ารักๆ จะวิ่งเข้าใส่ทันที😍
ชอบมุดหัวเข้าไปดูบ้านตุ๊กตามาตั้งแต่เด็ก
ครั้งนี้เปิดโบรชัวร์ของพิพิธภัณฑ์ จิ้มนิ้วไปที่ห้องนี้…..อยู่ชั้นใต้ดินค่ะ…ต้องตั้งใจจริงๆถึงจะหาทางเจอ 55555… ทางเข้าแอบอยู่ในซอกเล็กๆ เป็นทางไปห้องน้ำอีกต่างหาก 😀
ขนาดของห้องจิ๋วเทียบกับตัวคน
Narcissa Niblack Thorne เป็นผู้สร้างสรรค์ห้องจิ๋วเหล่านี้ โดยจำลองจากบ้านอังกฤษ และอเมริกาในยุคต่างๆ
เธอมีพรสวรรค์และความคิดสร้างสรรค์เป็นยอด ได้เนรมิตห้องต่างๆในขนาดย่อส่วน 1นิ้วต่อ 1 ฟุต หรือ 1:12 (อัตราส่วนนี้ยังคงใช้ในวงการของจิ๋วมาจนถึงปัจจุบัน)
มีห้องทั้งหมด 68ห้อง เรียงรายอยู่รอบๆและตรงกลางห้อง สร้างในช่วงปี 1932-1940 โดยศิลปิน นักออกแบบ สถาปนิกหลายๆท่านใน Chicago มาร่วมกันผลิตเครื่องเรือนจิ๋ว ผ้าปัก เครื่องมือเครื่องใช้ชิ้นเล็กๆ เครื่องดนตรีมาประกอบกันเป็นห้องต่างๆ
ตามพี่เขียนไปเกาะขอบตู้ดูทีละห้อง ทีละห้อง ให้เพลิดเพลินกันค่ะ….
E-12: English Drawing Room of the Georgian Period, c. 1800, c. 1937 by เขียนตามใจ
ห้องแรก English Drawing Room
ค่อยๆคุกเข่าแนบหน้าลงกับแผ่นกระจกใสของห้องสไตล์อังกฤษสมัย Georgian ช่วงปีคศ 1800 ห้องที่ E-12 กันค่ะ
มองเข้าไปสิคะ เห็นอะไรบ้าง?
ผนังห้องสีขาว มีแสงสว่างส่องเข้ามาตามช่องหน้าต่างทางด้านขวา ให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนเป็นห้องในบ้านจริงๆ….. ทำตัวให้เล็กลงแล้วแอบเข้าไปในห้องนี้กันเถอะ….
เดินมานั่งที่ที่นั่งโค้งริมหน้าต่าง มองออกไปข้างนอกมีต้นไม้ และสวนดอกไม้
กล่องดำนี่ใส่อะไรไว้ ? เปิดฝาขึ้นมาดู โอ้!ไวโอลิน….หยิบขึ้นมาซิ…ว้าว! มีคันชักเล็กๆ สีเป็นเพลงได้ด้วย แปร่งนิดหน่อยก็ช่างเถอะ คันเล็กขนาดนี้สีแล้วมีเสียงก็ดีมากๆแล้ว
ลองดีดฮาร์ปซิคอร์ดที่วางข้างเตาผิงนี่อีกอย่างซิ…..ก็ใช้ได้อยู่นะ
บนเตาผิงมีแจกันลายจีนตั้งเรียงกัน 3 ใบ เหนือเตาผิงมีรูปวาดผู้หญิงแขวนอยู่
ผนังริมหน้าต่างแขวนชั้นหนังสือเล็กๆ กับโต๊ะครึ่งวงกลมวางเชิงเทียนแก้วใส
น่าสบายจัง!
ห้องของนักดนตรี
ห้องแต่ละห้องจะใช้เฟอร์นิเจอร์ของแต่ละยุคอย่างถูกต้อง ใช้สอนประวัติศาสตร์การตกแต่งภายในได้เลยล่ะค่ะ
ตัวอย่างของจิ๋วที่ทำรายละเอียดเหมือนจริง
ห้อง E-30 บ้านชาวจีน
มิสซิส Thorne ไม่เคยเห็นบ้านจีน แต่ได้ว่าจ้างให้คนจีนที่ฮ่องกงออกแบบ และทำผนังไม้ลายฉลุให้ตรงตามแบบจีนดั้งเดิม
แบ่งห้องออกเป็น 3 ส่วน ด้านนอกพักรอ ตรงกลางรับแขก ข้างในเป็นห้องนอน มีที่จุดเทียนไหว้บรรพบุรุษ
E-30 Chinese Traditional by เขียนตามใจ
งานไม้ที่สวยงามแบบจีน
ห้องนี้ถ่ายแต่ภาพมา เพราะชอบฉากกั้นวาดภาพแบบตะวันออก ดูไม่ชัดว่าเป็นของจีนหรือญี่ปุ่น
ชอบผ้าม่านกับเก้าอี้โซฟาในห้องนี้
คนในบ้านนี้คงชอบปักครอสติ๊ช
บ้านนี้มีพิณตั้งไว้ข้างหน้าต่าง
โบสถ์ที่ดูอลังการ
มีกระจกสีประดับที่หน้าต่าง
ห้อง A-37
A37: California Hallway, c. 1940, c. 1940
ห้องที่ค่อนข้างทันสมัยที่สุด
คือห้อง “Modern art gallery “ จุดที่น่าสนใจคือภาพเขียนและรูปปั้นจิ๋ว ซึ่งมิสซิส Thorneได้ว่าจ้างให้ศิลปินที่มีชื่อเสียงเป็นผู้วาด เช่น Fernand Léger, Amédée Ozenfant, and Léopold Survage.
ที่จริงแล้วเธออยากให้ Pablo Picasso วาดรูปจิ๋วให้สักรูปหนึ่ง ถึงกับส่งน้องสาวไปหาปิกัสโซถึงสตูดิโอในยุโรป 4-5 ครั้ง แต่ละครั้งก็ต้องปีนบันไดขึ้นไป 5 ชั้น หอบแฮก แต่สุดท้ายก็ถูกปฏิเสธ บอกว่า “Silly!” เขาคงเคยแต่วาดรูปใหญ่ๆมั้ง😀
เราก็เลยอดเห็นภาพจิ๋วที่วาดโดยปิกัสโซ!
มิสซิสThorne ค่อนข้างที่จะไม่ชอบ “packing box furniture,” ที่เหมือนทำจากกล่องกระดาษ และ ทนไม่ได้กับ “ขาเก้าอี้ที่เหมือนท่อประปาชุบโครเมี่ยมและเบาะหนังลื่นๆ”
California Hallway
รูปสไตล์ Cubism ที่แขวนอยู่เหนือโซฟาสีแดงวาดโดย Leger
รูปเล็กๆที่วาดโดยศิลปิน กับรูปปั้นจิ๋ว
❤️ทำไมถึงชอบของจิ๋วๆบ้านตุ๊กตาเล็กๆ?❤️
พี่เขียนชอบเพราะ ชื่นชมความพยายามค่ะ ที่จะทำของจิ๋วเลียนแบบให้ละเอียด ถอดแบบให้เหมือนที่สุด
เวลามองเข้าไป เหมือนหลุดเข้าไปในอีกโลกหนึ่ง…ดินแดนแห่งความฝัน…จินตนาการอันบรรเจิด แล้วแต่ความคิดแต่ละคนจะพาไป
มองหน้าเด็กๆดูสิคะ เวลาที่เขาเล่นกับตุ๊กตา ดวงตาเขาจะเปล่งประกาย ฉายแวว มีความฝัน สมมุติว่าเข้านอน ตื่นเช้า ลุกขึ้นมาทำครัวแล้วแต่งตัวออกไปทำงาน…
เด็กๆเขาจะเล่าเรื่องไปเรื่อยค่ะ
และนี่เองทำให้สมองส่วนความคิดสร้างสรรค์ได้ทำงานและได้ปลดปล่อยความเครียดกังวล
อย่างน้อยเวลาเล่นตุ๊กตา เขาก็เป็นคนกำหนดเองว่าจะให้ตุ๊กตาทำอะไรบ้าง ฝึกการเป็นผู้นำได้ด้วย
นี่คงเป็นเหตุผลที่ทำไมคนถึงชอบของจิ๋ว
จะได้ความเป็นเด็กกลับมาบ้างไงคะ😀
ใครชอบหรือไม่ชอบ ของจิ๋ว บ้านจิ๋ว เพราะเหตุผลใดกันบ้างคะ? แชร์มาในคอมเม้นท์ก็ได้ค่ะ
(มีรูปบ้านตุ๊กตา มาฝากอีก 2 รูป รูปแรกจาก อัมสเตอร์ดัม รูปที่ 2 Ann Sharp’s Baby House ของขวัญจาก Queen Anne )
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม Thorne’s Miniature rooms ได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ
ขอให้มีความสุขทั้งสัปดาห์ รักษาสุขภาพ กันด้วยค่ะ
ภาพจาก https://www.bustle.com/p/why-do-we-love-tiny-things
ภาพจาก https://www.rubylane.com/blog/categories/dolls/why-we-love-dollhouses-and-you-should-too/
🌸พบกับ Monday Morning Museum ใหม่วันจันทร์หน้าค่ะ🌸
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
47 ถูกใจ
15 แชร์
3.2K รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
- 47
- 15
โฆษณา
