6 ก.ค. 2021 เวลา 00:00 • ความคิดเห็น
ผมเรียนภาษาจีนมาตั้งแต่เด็ก เป็นภาคบังคับของพ่อแม่
1
ทุกวันหลังโรงเรียนเลิกราวบ่ายสาม กลับบ้านแล้วก็หิ้วสมุดหนังสือจีน เดินเท้าเกือบกิโลฯ ไปที่บ้านครูสอนภาษาจีน
ครูวัยกลางคนสอนภาษาจีนให้เด็กหลายสิบคนในเมือง ค่าเล่าเรียนราวๆ 25 บาทต่อเดือน
ตำราที่เรียนเป็นแบบมาตรฐาน เล่ม 1 ก็เริ่มด้วย “ม่ามา ม่ามาหลาย หลายหลายหลาย หลายคั่นตี้ตี้...” (媽媽, 媽媽来. 来来来, 来看弟弟...)
1
เรียนไปทีละบท วิธีเรียนก็ออกเสียงตามครู คัดลอกข้อความ กลับบ้านก็ท่องจำข้อความที่ครูสั่ง รุ่งขึ้นก็ไปเขียนข้อความนั้นจากความจำ
ทรมานสาหัสยิ่งนัก
1
พอจบเล่ม 1 ก็ขึ้นเล่ม 2 ไล่ไปเรื่อยๆ
3
นอกจากนี้ก็มีการเขียนตามคำบอก (dictation) ครูพูด เราเขียน
เป็นความทรมานที่สุดในชีวิต เล่าฮูแทบตายคาโต๊ะเรียน
ใครเคยดูหนังตลกเรื่อง Top Secret! ของกลุ่ม ZAZ (Zucker, Abrahams and Zucker) บ้างครับ? ตัวเอก (Val Kilmer) เป็นนักร้องถูกทหารนาซีจับไปทรมาน ขณะที่ถูกกระทำทารุณกรรมโบยตีสารพัด เขาก็นึกถึงสมัยเรียนหนังสือ ทำข้อสอบไม่ได้ แล้วสะดุ้งตื่น กลับมาสู่โลกของความจริงที่กำลังถูกนาซีทรมาน เขายิ้มอย่างมีความสุข บอกว่า "โชคดีจัง มันเป็นแค่ความฝัน"
แล้วยิ้มรับการโบยตีของนาซีอย่างมีความสุข!
2
การเรียนการสอบเป็นฝันร้ายของมนุษย์จำนวนมาก
ผมเรียนภาษาจีนเพราะถูกบังคับ ไม่มีความสนุกเลยสักนาทีเดียว จนบางครั้งก็ใช้วิธีโกง เช่น แอบดูตอนครูเผลอ ฯลฯ เพื่อให้มันจบๆ ไปสักที
2
เรียนหนังสือแบบนี้แทบไม่มีประโยชน์อะไร ความรู้ที่ได้มาจากท่อนนี้ของชีวิตมาจากความจำอย่างเดียว
อย่างไรก็ตาม คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต ช่วงเป็นวัยรุ่นผมอ่านนิยายหนักจนผลสอบร่วงจากลำดับต้นๆ เป็นที่ 25 พ่อจึงบอกให้เลิกเรียนภาษาจีน ไปเน้นภาษาอังกฤษแทน
นั่นคือจุดสิ้นสุดของการเรียนภาษาจีนจากครู
แต่มิใช่จุดสิ้นสุดของการเรียนภาษาจีน
9
บทเรียนต่อมา ผมเรียนด้วยตัวเอง
ตอนอยู่มหาวิทยาลัย ผมคลั่งไคล้นิยายจีนกำลังภายในมากจนกระทั่งไปขวนขวายหาตำรามาเรียนเอง ตั้งเป้าว่าจะอ่านต้นฉบับนิยายจีนให้ได้
1
คราวนี้ผมเรียนอย่างสนุก และก้าวหน้ารวดเร็วมาก ช่วงหลายปีนั้นผมอ่านนิยายจีนได้หลายเล่มทีเดียว
น่าเสียดายที่ต่อมาทิ้งภาษาจีนไป ไม่ได้เรียนต่อถึงขั้นสูงขึ้นไป ผ่านไปสามสิบห้าปี ก็ลืมไปเกือบหมด แต่รากฐานยังไม่ลืม
ประสบการณ์นี้สอนว่า วิธีสอนสำคัญมาก ถ้าไม่สามารถทำให้สนุก ก็ยากจะถ่ายทอดความรู้ไปยังนักเรียนได้
6
และบางครั้งการเรียนการสอนให้สนุกอาจต้องลืมกระบวนท่ามาตรฐานไปก่อน
ไร้กระบวนท่าก็คือกระบวนท่าอย่างหนึ่ง
.
[ติดตามข้อเขียนของ วินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวัน
3
โฆษณา