"12 กฎที่ใช้ได้ตลอดชีวิต"
กับ 12 เรื่องที่เข้าใจแล้วชีวิตจะมีแต่ดีขึ้น และดีขึ้นไปเรื่อยๆ!
กฎข้อที่ 1 ยืนให้ตัวตรง อกผายไหล่ผึ่ง
เมื่อร่างกายเศร้า คุณจะเศร้า เมื่อร่างกายสุข คุณจะสุข หากคุณไหล่ค้อมห่อ ก้มหัว ผู้คนจะโต้ตอบกับราวกับคุณกำลังแพ้ หากคุณยืดตัวตรงขึ้น ผู้คนจะมองคุณต่างไปเช่นกัน เรื่องนี้ชัดเจนแล้วในทางวิทยาศาสตร์ คุณใช้จิตใจกำหนดร่างกาย และร่างกายกำหนดจิตใจ และสภาพแวดล้อมรอบตัวได้ คนเราทำได้ทั้งสองทาง
กฎข้อที่ 2 ดูแลตัวเองให้ดี เหมือนเวลาที่ดูแลคนอื่น
ในฐานะมนุษย์ มีเพียงตัวเราเท่านั้นที่รู้ถึงความผิด ความขลาด ความอ่อนแอที่เป็นความลับของตัวเอง หลายครั้งนั่นทำให้คนเราเลือกจะละเลยตัวเอง คิดว่าตัวเอง "ไม่คู่ควร" แต่ถ้าการที่มนุษย์ปกป้องดูแลคนอื่นที่อ่อนแอหรือถูกรังแก หมายถึงทั้งการให้อภัยและเต็มใจช่วยเหลือคนอื่นๆ ที่ล้มลง แม้เขาจะมีความผิดบาปในตัวและไม่ได้สมบูรณ์แบบ คุณก็มีหน้าที่ทางศีลธรรมที่จะต้องดูแลตัวคุณอย่างดีที่สุดเช่นกัน
กฎข้อที่ 3 คบหาคนที่อยากให้คุณได้ดี
คนเราถ้าไม่เชื่ออย่างเต็มเปี่ยมว่าตัวเองสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า เราจะไม่ยอมไปค้นหาคนดีๆ ที่จะเข็นตัวเองให้ดีขึ้น หลายครั้งกลับจมปลักกับคนที่พร้อมจะจมปลักเช่นกัน แต่ถ้าคุณเชื่อในตัวเองอยู่บ้าง และหากคนที่คบหาอยู่ไม่พาชีวิตไปไหน ลองถามตัวเองให้ดีว่า ถ้าคุณมีเพื่อนสักคนที่คุณไม่ได้คิดจะแนะนำให้พี่สาว น้องสาว พ่อแม่ของคุณรู้จัก คุณยังจะควรคบกับคนคนนั้นอยู่ไหม
กฎข้อที่ 4 เปรียบเทียบตัวคุณกับคุณในอดีต ไม่ใช่คนอื่นในวันนี้
ไม่ว่าคุณจะทำบางอย่างได้เก่งแค่ไหน หรือจัดอันดับความสำเร็จตัวเองไว้อย่างไร โลกนี้ยังมีคนที่ทำให้คุณรู้สึกด้อยได้อยู่ดี พึงระวังนิสัยชอบเปรียบเทียบให้จงดี ยิ่งเมื่อคุณโตเป็นผู้ใหญ่ คุณมีปัญหาเฉพาะของคุณเอง ไม่ว่าจะเรื่องเงิน จิตใจ ความสัมพันธ์ ฯลฯ ปัญหาพวกนี้ฝังตัวอยู่ในบริบทและรายละเอียดเฉพาะของชีวิตคุณ คุณไม่จำเป็นต้องจัดสรรเวลาในชีวิตตามแบบใคร คุณไม่จำต้องตัดสินใจว่าจะไขว่คว้าหรือปล่อยวางอะไรเหมือนคนอื่นๆ
กฎข้อที่ 5 อย่าให้ลูกของคุณทำสิ่งใดที่จะทำให้คุณไม่ชอบพวกเขา
เด็กชนิดที่ทำให้ผู้พบเห็นต้องถอนหายใจและพ่อแม่อับอายตลอดเวลา ไม่ใช่เรื่องปกติ การปล่อยปละเรื่องวินัย ไปจนเรื่องการกิน การนอน ให้กลายเป็นสนามรบประจำวัน หลายครั้งลุกลามไปสู่ปัญหาชีวิตคู่ ปัญหาสะสมพวกนั้นบั่นทอนความ "ชอบ" ในตัวพวกเขาโดยที่คุณก็อาจไม่รู้ตัว การปล่อยปละไม่ถือภาระของการฝึกวินัยของพ่อแม่ ทำร้ายทั้งตัวเด็กและครอบครัวอย่างมีนัยสำคัญ ต่อไปอย่างยาวนาน
กฎข้อที่ 6 ดูแลบ้านของคุณให้เรียบร้อยก่อนที่จะวิจารณ์โลก
ก่อนที่จะก่นด่าโลก ลองถามตัวเองก่อนว่า สิ่งที่คุณขุ่นเคืองอยู่ จริงๆ แล้วคือปัญหาของโลกหรือปัญหาส่วนตัวที่คุณไม่อยากจัดการแก้ไข เพราะคนที่ดึงชีวิตตัวเองขึ้นมาได้และพบความสุข แม้ชีวิตเหมือนโดนสาปแช่ง จะไม่ด่าโลก แต่จะเริ่มต้นด้วยการถามตัวเองว่า ตัวเขาเองมีส่วนต่อหายนะในชีวิตของตัวเองหรือเปล่า แล้วมีทางไหนที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้บ้าง แล้วค่อยๆ แก้ไปทีละเล็ก ทีละน้อย
กฎข้อที่ 7 ทำสิ่งที่มีความหมาย (ไม่ใช่สิ่งที่ง่ายทันใจ)
เมื่อทำสิ่งต่างๆ โดยเน้นง่ายเข้าว่า เรามักใช้มุมมองแบบคับแคบ เห็นแก่ตัว และหลอกลวง (กระทั่งหลอกตัวเอง) ไปวันๆ การทำสิ่งที่ง่ายๆ ลวกๆ จึงมักหมายถึงจิตใจที่เปล่าเปลี่ยว แตกแยกอยู่ภายใน การทำสิ่งที่มีความหมายนั้นไม่ง่าย แต่นำมาซึ่งความสุขสงบใจอย่างจีรังยั่งยืน เพราะมันมักหมายถึงการทำตัวเองให้สมบูรณ์ขึ้น ทั้งตอนนี้ พรุ่งนี้ และในอนาคต เพื่อตัวคุณ เพื่อครอบครัว นั่นช่วยสร้างจิตใจที่มั่นคงเป็นหนึ่งเดียว
กฎข้อที่ 8 พูดความจริง หรืออย่างน้อยก็ไม่โกหก
การโกหกนั้น อยู่บนพื้นฐานของการหลีกหนี หากคุณไม่ต้องการเปิดเผยตัวเองให้คนอื่นเห็น คุณย่อมไม่สามารถเผยตัวตนต่อตัวเองเช่นกัน มันคือการเก็บกดรูปแบบหนึ่ง อันนำมาซึ่งความทุกข์ การปั้นแต่งเรื่องหลอกจนเป็นนิสัย ต่อให้มันไม่ทำร้ายใคร คุณจะเก็บกดศักยภาพดีๆ อีกมากมายที่การพูดความจริงจะบังคับให้มันเผยตัวออกมา และคุณได้โตขึ้นไปอีกขั้น การพูดความจริงจำเป็นมากต่อการก่อเกิดวุฒิภาวะ
กฎข้อที่ 9 สงสัยไว้ก่อนว่าคนที่คุณกำลังฟังอาจรู้บางสิ่งที่คุณไม่รู้
คนที่คุณคิดว่าโง่ที่สุดก็ยังสอนอะไรบางอย่างกับคุณได้ ดังนั้นถ้าคุณจะฟังใครสักคนแล้ว ให้ฟังจริงๆ ไม่ใช่ฟังเพื่อด่วนจะตัดสิน โน้มน้าว ครอบงำ หรือมองเป็นเรื่องขำ เพราะมันอาจทำให้ทั้งคุณและเขาพลาดสิ่งสำคัญที่อาจค้นพบด้วยกัน ยิ่งถ้าคุณเป็นที่ปรึกษาของใคร แค่การปล่อยให้เขาพูดสิ่งที่ต้องพูดออกมา ก็จะช่วยให้เขาค้นพบระบบระเบียบในจิตใจตัวเองมากขึ้นแล้ว
กฎข้อที่ 10 พูดอะไรให้ชัดเจน
มีความรู้สึกอะไรบ้างที่คุณรู้ดีอยู่แก่ใจว่า หากไม่พูดออกไปให้เจาะจงชัดเจนแล้วมันกำลังจะทำลายทุกอย่าง คุณรู้ดีว่าแค่ซื้อเวลา จะเลี่ยงไปทำไม เมื่อต่อให้เลี่ยงไปมันก็ทำลายอนาคตอยู่ดี บางครั้งในชีวิตคู่ หรือความสัมพันธ์โดยเฉพาะที่ลึกซึ้ง การมีปากเสียงอาจจำเป็นต่อการแก้ปัญหา ความชัดเจนอาศัยความกล้าและความพร้อมที่จะเผชิญความเจ็บปวด แต่มันจะช่วยเยียวยาอนาคต
กฎข้อที่ 11 อย่าไปยุ่งเวลาที่เด็กๆ กำลังเล่นสเกตบอร์ด
คุณป้องกันภัย หรือกีดกั้นสัญชาตญาณความกล้าหาญของคนที่คุณรักเกินไปหรือไม่ ไม่ว่าจะขี้กลัวแค่ไหน ทำไมลึกๆ แล้วคนเราถึงโหยหาการผจญภัย และอยากเป็นคนกล้า ก็เพราะการเสี่ยงนิดๆ (แต่ก็ปลอดภัยพอ) เป็นประสบการณ์สำคัญที่นำมาซึ่งความมั่นใจ และการได้เผชิญกับความโกลาหลบ้างช่วยให้เราได้พัฒนา มากกว่าจะเป็นเหมือนตัวสล็อตที่ลากตัวเองไปมา ไม่พัฒนา ไม่น่าสนใจ
กฎข้อที่ 12 หยุดเพื่อลูบแมวที่พบเจอตามถนนบ้าง
สุนัขอาจจะอยากเล่นกับคุณตลอดเวลา แต่แมวคือตัวแทนของธรรมชาติของแท้ คือสัจธรรมของชีวิต มันควบคุมไม่ได้ คาดเดาไม่ได้ มันฝึกไม่ได้ อยากเล่นกับเราบ้าง ไม่อยากเล่นกับเราบ้าง มันมีปฏิสัมพันธ์กับเราด้วยเหตุผลประหลาดๆ ของมัน นั่นทำให้เวลาที่แมวยอมทิ้งตัวลงให้คุณลูบ หรือเล่น มันจึงเป็นนาทีอุ่นๆ ที่มีค่านัก มันเตือนเราว่า ถ้าชีวิตสวยงาม หรือเป็นมิตรตลอดเวลา มันจะน่าสนุกตรงไหนกันล่ะ
ข้อคิดดีๆ จากหนังสือ
"12กฎที่ใช้ได้ตลอดชีวิต 12 RULES FOR LIFE"
โดย จอร์แดน บี ปีเตอร์สัน
สำนักพิมพ์ Amarin HOW-TO
- 24
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
