😭วิบากกรรมของไกด์ไทย ที่ไม่ค่อยมีใครได้รับรู้
สวัสดีครับ ไกด์ปิงหายไปสองสามวัน พอดีต้องทำภารกิจที่ไม่เคยถนัดเพื่อประคองตัวครับ คงเดายาก เป็นช่างปิง ครับ รับซ่อมแซม รีโนเวทอาคารบ้านเรือน อีกอย่างนึงคือจำหน่ายติดตั้งโคมไฟฟ้าพลังแสงอาทิตย์ และยังจำหน่ายผลิตภัณฑ์นวัตกรรมใหม่เพื่อการฆ่าเชื้อโรคครับ
รอวันใหม่ ฟ้าสดใสอีกครั้ง ตอนนี้ต้องล่องเรือท่ามกลางความมืดมิดไปก่อน
ที่ร่ายมาไม่ได้เพื่อเป็นการอวดตัว เพียงแค่แสดงให้เห็นว่า ด้วยหน้าที่การงานของเราในภาวะปกติ มันก็ยังไม่ปกติครับ เกินกว่า 90% ของไกด์บ้านเรา เป็นฟรีแลนซ์ เราไม่มีเงินเดือนประจำ มีรายได้ต่อจ๊อบ ที่ดูอาจจะพอสมควร ตามที่ผมเขียนไปในตอนที่แล้ว แต่ด้วยความไม่แน่นอนนี่เอง ที่ทำให้ไกด์เราสามารถหาช่องทางที่เอาตัวรอดได้ในหลายสถานการณ์ ด้วยเราต้องแสวงหาทางรอดตั้งแต่ การทำทัวร์ในแต่ละวัน ทั้งจากพฤติกรรมของลูกทัวร์ คำถามของลูกทัวร์ที่ส่วนมากก็น่าตอบ แต่บางทีอาจจะมีน่าต.. บ้าง แต่เราทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ ต้องข่มใจ ทำใจดีสู้เสือไว้ บางทีก็ต้องเอาตัวเราและลูกทัวร์ให้รอดจากความยุ่งยาก ความไม่สบาย แม้กระทั่งการจราจร เพื่อให้งานแต่ละวันผ่านไปด้วยดี และสมกับหน้าที่ "ทูตวัฒนธรรม" แห่งประเทศไทย
แต่นอกจากความเป็น ทูตวัฒนธรรม ที่ผมและเพื่อนร่วมอาชีพทั้งหลายมีความภาคภูมิใจอยู่นั้น หลายครั้งที่เราอยู่ในสภาพ "มีรอยยิ้มกลบคราบน้ำตา" บ่อยครั้งที่เกิดสภาวะการณ์ร้ายแรง อาชีพเราเป็นด่านหน้าที่ต้องเผชิญความยุ่งยาก และลำบาก โดยที่ไม่มีใครได้กล่าวขวัญถึง
เปลี่ยนจากไปที่สวย ใน-นอกประเทศ เป็นปรากฎร่างตามหลังคาบ้านทั่วไป
เช่น การทำทัวร์ในช่วงที่มีวิกฤติการณ์ทางการเมือง ผมและเพื่อนร่วมอาชีพหลายคนเคยผ่านมา บางทีระหว่างการเดินทาง มีการประท้วง มีการวางระเบิด เราไม่มีอาวุธที่จะไปปกป้องลูกทัวร์ แต่เราต้องทำให้เขาปลอดภัย และให้รู้สึกอุ่นใจที่สุด ไม่ตื่นตระหนก เมื่อคราวที่มีการวางระเบิดที่ราชประสงค์ ผมกับลูกทัวร์พักอยู่ย่านสีลม ซึ่งช่วงนั้นลูกทัวร์มีเวลาว่างตอนค่ำ ต่างคนก็ต่างไปตามทางของตัว จนเกิดเหตุการณ์ขึ้น เราต้องตามหาลูกทัวร์ทุกคน ให้รู้ว่าทุกคนปลอดภัย คนที่หาไม่เจอก็ทิ้งโน้ตไว้ให้ติดต่อเราทันทีที่กลับห้องพัก ช่วงเวลานั้นก็ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เวลาดูภาพคนบาดเจ็บในข่าว แต่ยังไม่เห็นลูกทัวร์เรา กระนั้นก็ยังนอนไม่หลับ จนกระทั่งลูกทัวร์ชุดสุดท้ายโทรเข้ามาตอนตีหนึ่ง เค้าก็เกรงใจว่าเราจะนอนแล้ว เกรงว่าเราจะโกรธที่ถูกปลุก คำตอบที่ผมให้ไปคือ คุณจะโทรมาตอนไหนก็ได้ ขอแค่ให้เรารู้ว่าคุณปลอดภัย เราถึงจะหลับตาลงได้
แม้กระทั่งช่วงปิดสนามบินที่ กทม ช่วงนั้นเพื่อนร่วมงานบางคน ไม่ได้กลับบ้านกลับช่อง บางคนต้องทำหน้าที่เพิ่ม คือเดินทางนำลูกทัวร์ โดยทางรถยนต์ รถบัส นับร้อยนับพันกิโลเมตร เพื่อนำส่งลูกทัวร์ไปยังสนามบินนานาชาติ ที่จะสามารถบินกลับบ้านเกิดเมืองนอนเขาได้อย่างเรียบร้อยและปลอดภัย อาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่
ผลพวงนอกจากนั้น คือ เรากลายเป็นคนตกงานชั่วขณะไปในทันที เพราะคงไม่มีใครมั่นใจที่จะเดินทางเข้ามาเที่ยวกันได้ กว่าจะฟื้นตัวก็ใช้เวลาสักระยะหนึ่ง หรือภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ เช่น สึนามิ ก็ช็อคโลก ช็อคนักท่องเที่ยวไปช่วงใหญ่ ๆ เหมือนกัน เปรียบเทียบกับหลาย ๆ อาชีพ ที่อาจจะไม่ได้รับผลกระทบจากหลาย ๆ เหตุการณ์ แต่อาชีพเราบอกได้เลยว่าทุกเหตุการณ์ มีผลกระทบกับเราหมด
และครั้งนี้ ก็เป็นที่รู้กัน ที่เราตกงานกันมาร่วมสองปีหลายคนต้องผันตัวไปขายอาหาร ทำขนม ขายต้นไม้ ขายสลากกินแบ่ง รวมถึงขายทรัพย์สมบัติที่เคยมี เพื่อประคองตัวให้รอด รอวันที่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์
แต่หลายท่านอาจคาดไม่ถึงว่า อาชีพเรา อยู่ในสถานภาพ "ไม่แน่นอนทางการเงิน" ทั้งในภาวะปกติและไม่ปกติ ยกตัวอย่าง เช่นในยุคโควิดนี้ พวกเราไม่เคยได้รับการเยียวยาเป็นพิเศษอย่างใด จากทางรัฐบาล ในประเทศที่รายได้หลักมาจากการท่องเที่ยว แต่บุคลากรทางด้านการท่องเที่ยว เหมือนเป็นคนเร่ร่อนกลุ่มหนึ่ง ช่วงแรก ๆ มีการประกาศให้กู้เงินจากหลาย ๆ ธนาคาร แต่พอพวกเราไปขอกู้ แทบจะไม่มีใครได้สิทธิ์นั้น เพราะความไม่แน่นอนทางสถานภาพทางการเงิน ที่พวกเราถูกมอง มีแต่วาทกรรมสวยหรูที่หยอดตามทีวีให้ฟังไปวัน ๆ จนทุกวันนี้พวกเราแทบทุกคน แทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่พวกเราได้แต่ก้มหน้าทน รอวันฟ้าใส หรือที่ไม่ไหวก็ตัดช่องน้อยไปกันหลายคน
แม้แต่การขอกู้เงินซื้อสินทรัพย์ ก็ไม่ได้ง่ายนัก อย่างผมต้องใช้วิธีลักไก่นิด ๆ คือ ขอยืมตัวเลขจากบัญชีธนาคารของเพื่อนสนิท เพื่อเข้าบัญชีเรา ให้ตัวเลขดูดีชั่วระยะเวลาหนึ่ง จากนั้นถึงไปขอกู้ธนาคาร ไม่เช่นนั้น ถ้าไม่มีเงินกองอยู่ในแบงค์ อย่าหวังจะได้ซื้อรถ ซื้อบ้านกับชาวบ้านเขาง่าย ๆ ครับ
แม้แต่ช่วงก่อนโควิด ช่วงการท่องเที่ยวรุ่งเรือง โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวจีนเต็มบ้านเต็มเมือง ก็ยังมีความพยายามของคนบางกลุ่มที่กุมบังเหียนการท่องเที่ยว แต่อยู่ในวงการป้องกันประเทศมากกว่า ที่จะให้คนต่างชาติเข้ามาทำงานบ้านเราในฐานะไกด์อย่างอิสระเสรี ถือเป็นการแย่งอาชีพคนไทยตามที่กฎหมายให้การคุ้มครองแบบเห็น ๆ พอไกด์ที่ถูกกฎหมาย พยายามร้องเรียน ก็มีเริ่มมีการตรวจสอบ แต่ที่ตลกร้ายก็คือ พยายามมีการออกระเบียบมากมายขึ้นมาควบคุม แต่ผู้ที่ถูกตรวจสอบคือ ไกด์ที่ถูกกฎหมายเอง มีการออกกฎเกี่ยวกับเครื่องแต่งกาย โดยอ้างว่าเพื่อง่ายแก่การตรวจสอบ ว่าซั่น.....
แม้กระทั่งเคยมีการกำหนดชุดฟอร์มของไกด์ให้เป็นแบบเดียวกันทั่วประเทศ เหมือนพนักงานในออฟฟิศ ซึ่งมันก็ดูดีครับ แต่ลักษณะของการทำทัวร์มันไม่เหมือนในออฟฟิศ คุณลองนึกดู แต่งตัวเหมือนพนักงานธนาคาร แต่คุณต้องไปทำทัวร์ปั่นจักรยาน สามสี่สิบกิโลเมตร หรือไปทัวร์เกาะ ทัวร์ป่า นอกเหนือจากนั้น แม้กระทั่งชายเสื้อหลุดออกนอกกางเกง
บัตรอนุญาตที่เราต้องคล้องคอตลอดเวลาทำงาน ถูกลมพัดหมุนกลับด้าน ไกด์หลายคนถูก จนท.บ้านเมืองจับปรับด้วยข้อหานักเรียนอนุบาลแบบนี้มาหลายต่อหลายคนแล้วครับ
วิบากกรรมของคนอาชีพผมยังมีอีกมากมาย แต่เอามาเล่าให้ฟังนิดหน่อย ถือเป็นตัวแทนของเพื่อนร่วมอาชีพ กลุ่มที่มีส่วนร่วมสร้างรายได้มหาศาลเข้าประเทศ ลูกทัวร์เป็นส่วนมากเลยที่ติดใจในอัธยาศัยไมตรี ความเอาใจใส่ ของไกด์ไทยเรา หลายคนออกปากว่าเดินทางท่องเที่ยวมาหลายประเทศ แต่ไกด์ที่ไหนก็ไม่ประทับใจเท่าไกด์ไทย แต่เราเป็นคนที่ไม่มีสิทธิ์มีเสียงเรียกร้องอะไรมากมายในสถานการณ์ยุ่งยากกับคนบนหอคอย กระนั้นก็ตาม เรายังมีความภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งของหน้าตาของประเทศ ยังคอยที่จะให้วันเก่า ๆ ของเรากลับมา ซึ่ง ณ เวลานั้น มันไม่ใช่แค่สร้างรายได้ให้แก่พวกเราในวงการท่องเที่ยวเท่านั้น ทั้งโรงแรมที่พัก ร้านอาหาร
ไปจนถึงเกษตรกรที่ผลิตวัตถุดิบมาจำหน่ายให้ผู้มาเยือน
โพสต์นี้คงเป็นอีกครั้งเดียว ที่ผมจะพูดถึงลักษณะงาน ความเป็นมาเป็นไปของอาชีพที่ผมและหลาย ๆ คนรักครับ ในบางมุมหลาย ๆ คนก็คาดไม่ถึงก็มาเล่าให้ฟังในนี้ซักนิดนึง ไม่งั้นจะกลายเป็นว่าเรื่องราวที่ผมเล่าขาดความหลากหลาย พลอยจะไร้คนติดตามอ่านไปซะ สถานการณ์เครียด ๆ จะมีแต่เรื่องเครียดไปอีก ในตอนต่อ ๆ ไปจะขอเปลี่ยนไปเป็นบอกเล่าเรื่องราวของสถานที่ต่าง ๆ ในมุมมองของคนทำงานให้เพื่อน ๆ นักอ่านได้ทราบครับ ติดตามกันต่อไปนะครับ ฝากกดไลค์ กดแชร์ น้อมรับทุกความเห็นครับ ขอบพระคุณอย่างสูงครับ🙏
ซาปา เวียดนาม
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
