เจ้มันดาเป็นพี่สาวคนโต ที่ต้องได้รับการเลี้ยงดูเป็นพิเศษไม่ต่างจากเด็กคนอื่นๆ
เพราะด้วยความที่ยังเล็กมาก และต้องมีน้องถึง2คน
ใจเค้าจะเป็นยังไง บางทีแม่ก็หยั่งไม่ค่อยจะถึง (แม่ก็พยายามในทุกๆครั้ง) ต้องลดโทสะของตัวเองลงแล้วมองเด็กเล็กๆ ที่เค้าต้องการจะสื่อสารอะไรบางอย่างจากผู้เป็นแม่ หลายครั้ง เผลอตัดสินลูกประจำ
จนทำให้ลูกไม่กล้าที่จะทำอะไรใดๆ เลย
แม้แต่การแสดงออกความเป็นตัวเอง
บทบาทของพ่อก็มาสกิดใจ มาเตือนสติแม่
ให้หยุดและมองลงที่ในตาเด็กอายุ4ขวบนั้น
มันทำให้แม่นั้น รู้สึกเสียใจไม่น้อย เวลาตัวเองไร้สติ
เผลอพูดกระทบใจแรงๆไปด้วยความรำคาญ
ระหว่างทางของแม่เองนั้น ก็ต้องว่ายทวนกระแสไม่น้อยเลยน่ะที่แม่ต้องเปลี่ยนตัวเอง เห็นตัวเอง
ให้ชัดขึ้น ลึกขึ้น หลายมุมมองมากขึ้น
เช้านี้ตื่นมา ลูกชวนทำอาหารเช้า อยากทำไข่เจียว
แม่ก็เริ่มที่จะหงุดหงิดอีก
ตั้งแต่ตอกไข่ ทำไมต้องแกะเปลือกไข่แบบนั้น
ตอกลงไปเลยแบบนี้ไม่ได้หรอ %#&##* บลาๆ
แม่รอไม่ได้เอง ไม่ได้เกี่ยวกับลูกเลย แม่ก็สะดุดใจ เงียบและเริ่มใหม่