ฉันคือคนแบบเป็ด ...
กำลังคิดๆอยู่ว่าเราเก่งเรื่องอะไร
"ไม่มีเลย"
ภาษาจีน ก็พอพูดออกฟังได้
อยู่เมืองนอกตั้งหลายปี ภาษาอังกฤษก็งั้นๆ
เคยรับจ้างแต่งหน้าแต่ก็พบว่าเราแต่งไม่สวย
ชอบนวดหน้าชอบบริการ แต่ทำนานๆก็เบื่อ
วันนี้เจอบทความ "โลกของคนแบบเป็ด"
ใช่เลย... เราแค่ทำได้ทุกอย่างที่อยากทำ
แต่ไม่เคยคิดว่าต้องทำสิ่งนั้นให้สำเร็จสุดๆ
เราเคยอยากเล่นเปียโน เพราะ hostอยากฟัง ก็เปิดยูทูปหัด ก็ทำได้แต่ไม่เพราะ ใครฟังก็บอกหยุดเล่นเถอะ แต่เราก็ภูมิใจว่าได้ทำและทำได้
วันหนึ่งอยากเก่งภาษาจีน ก็บังคับให้แฟนพูดจีนด้วย24ชม แค่6เดือนก็พูดได้ฟังได้สื่อสารธุรกิจเข้าใจแต่ไม่เก่ง คู่ค้าคนไหนฟังเราไม่เข้าใจก็บังคับให้เขาพยายามเข้าใจเรา
จำได้ว่ามีผู้ชายนิสัยไม่ดีคนหนึ่ง บอกว่าเราไม่มีค่าคู่ควร เราก็เลยเก็บเงินเรียนโทอเมริกาเพื่อกลับไทยมาหางานที่ได้เงินเยอะกว่า เชื่อว่าตอนนี้ชีวิตมันน่าจะไม่คู่ควรเรามากกว่า
ตอนนี้เราชอบตัวเองมากที่มีความรู้แบบเป็ดๆ
มีความคิด การกระทำ และการใช้ชีวิตแบบเป็ดๆ
แบบไม่สุด แบบครึ่งๆกลางๆ แต่เป็นแบบที่ได้ข้อสรุปว่าได้ทำ ได้ลอง ได้ชนะในจังหวะหนึ่ง เป็นความภูมิใจในความไม่สุดในสักอย่าง
เพราะถ้าเราไปสุดแล้ว เราจะเดินต่อไปอย่างไร
เพราะบางทีชีวิตเดินออมบางก็ได้ แวะชมนกชมไม้ แวะดีใจ แวะร้องไห้ หรือแวะดื่มด่ำกับชีวิตก่อนก็ได้
เพราะเชื่อว่า เราทุกคนถูกขับเคลื่อนด้วยเป้าหมาย มากกว่าความแบบเป็ดหรือความแบบสุดโต่ง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
