"รอนแรม" บันทึกคนแรมทางแสวงหาแก่นแท้ของชีวิต ของ แฮร์มันน์ เฮสเสอะ แปลโดย แมกไม้ เป็นการกลับไปอ่านงานของ Herman Hesse หลังจากที่ได้รู้จักกับงานเรื่อง Siddhartha เมื่อหลายปีนานมาแล้ว ภาษา คำการแปลของ #แมกไม้ สวยงามมาก เรื่องสลับไปมาระหว่างการเล่าเรื่องกับบทกวีในแต่ละบท ทำให้มีจังหวะที่เราได้หยุดพักระหว่างทาง สบายๆ พริ้วๆ ระหว่างที่เรารอนแรมไประหว่างทางผ่านบ้านไร่ สุสานชนบท ช่องเขา เดินไปในยามราตรี หลงทาง สายฝน ต้นไม้ ทะเลสาบ ภูเขา บ้านสีแดง ฯลฯ ซึ่งนั้นทำให้ได้ทบทวนการรอนแรมของตนเอง
"อีกครั้งที่ฉันรู้สึกหลงรักทุกสิ่งที่บ้านอย่างลึกซึ้ง เพราะฉันต้องจากมันไป แต่พรุ่งนี้ฉันก็จะหลงรักบ้านหลังอื่น กระท่อมหลังอื่น ฉันจะไม่ทิ้งหัวใจของฉันไว้ข้างหลังอย่างที่ใครๆมักเขียนกันในจดหมายรักหรอก ทว่าจะนำหัวใจไปด้วยเมื่อท่องอยู่เหนือขุนเขา เพราะฉันยังต้องการมันเสมอ ฉันคือคนแรมทาง มิใช่ชาวไร่ ฉันเป็นคนบูชาความไม่จงรักภักดี ความเปลี่ยนแปลง และความน่าพิศวง ฉันไม่ยอมยึดโยงความรักของฉันไว้กับผืนดินว่างเปล่าบนโลกนี้ ฉันเชื่อว่าสิ่งที่เรารักนั้นเป็นเพียงสัญลักษณ์ เมื่อใดก็ตามที่ความรักของเรายึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกินไป ไม่ว่าศรัทธา หรือคุณงามความดี นั่นชวนให้ควรเคลือบแคลง" น.20
"คงไม่ผิด...ทุกคนล้วนเป็น 'คนแรมทาง' อยู่บนหนทางชีวิตอันแสนวกวน เต็มไปด้วยความขัดแย้งทั้งจากสภาวะภายในและภายนอก เราต่าง 'รอนแรม' เพื่อแสวงหาคำตอบของตน เพื่อจะค้นพบและเรียนรู้ เพื่อที่จะเกิดคำถามใหม่และความปรารถนาใหม่ ไม่รู้จบสิ้น แต่ขอให้ 'คนแรมทาง' ทั้งหลายเชื่อเถิดว่า 'สักวันหนึ่งทุกสิ่งจะเผยให้เห็นความหมายของมัน' ตราบเท่าที่เวลาในการ 'รอนแรม' ของเราทุกคน--ยังไม่สิ้นสุดลง" น.ระหว่างรอนแรม
#Wandering:Notes and Sketches #Wanderung:Aufzeichnungen
ลงรักเลยครับ ลองหาอ่านกันดู :) ณ อ่าน The Reader- The Klin Library #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
