#29 เล่ม 3 บทที่ 5 หน้า 138 ~ 140
...
N : ขอชัดๆเลยได้มั้ยครับว่า ตกลงชีวิตหลังความตายนั้นมันเป็นยังไงกันแน่❓ เอาตามที่เป็นจริงๆเลยนะครับ อยากให้บอกผมมาให้หมดเลย
...
...
...
G : มีบางสิ่งที่มิอาจเปิดเผย ไม่ใช่เพราะฉันเลือกที่จะไม่บอก แต่เป็นเพราะสภาวการณ์ในปัจจุบันของเธอ ณ ระดับความเข้าใจของเธอในตอนนี้ บอกไปเธอก็ไม่เข้าใจ เธอไม่อาจทำใจให้เชื่อในสิ่งที่ฉันบอกได้ แต่ว่ายังมีเรื่องที่พอบอกได้
อย่างที่เราได้พูดคุยกันไปก่อนหน้านี้ ในภพที่เธอเรียกว่า "ชีวิตหลังความตาย" เธอมีทางเลือก 3 ทาง เช่นเดียวกับที่เธอกำลังประสบอยู่ในชีวิตตอนนี้นี่ล่ะ
1️⃣ เธออาจไหลไปตามการสร้างสรรค์ของความคิดที่ไม่ได้ควบคุม
2️⃣ เธออาจสร้างสรรค์ประสบการณ์ของเธอขึ้นมาด้วยความมีสติรู้สึกตัว หรือ
3️⃣ เธออาจประสบกับการผสานเข้าสู่จิตสำนึกแห่งบูรณภาพ★ เราเรียกประสบการณ์อันหลังนี้ว่า "การกลับสู่ต้นกำเนิด" หรือ "การกลับไปเป็นหนึ่งเดียวกับสิ่งอันเป็นทั้งหมดนั้น"
★จิตสำนึกแห่งบูรณภาพ หรือ จิตสำนึกแห่งองค์รวม หรือ จิตสำนึกแห่งพระเจ้า (จักรวาลและเอกภพล้วนแต่มีจิตสำนึก) ~ แอดมิน
หากเลือก 1️⃣ "ทางแรก" พวกเธอส่วนใหญ่จะไม่อยู่กับทางเลือกนี้นานนัก (ไม่เหมือนกับตอนที่ใช้ชีวิตอยู่บนโลก) นั่นเป็นเพราะเมื่อไหร่ที่เธอไม่ชอบสิ่งที่ตัวเองกำลังประสบอยู่ เธอก็จะเลือกสร้างความจริงใหม่ที่น่าพอใจยิ่งกว่าเดิม ซึ่งทำได้ง่ายๆเพียงแค่ 🔸หยุดความคิดด้านลบของตัวเอง🔸
ด้วยเหตุนี้ ทำให้เธอไม่จำเป็นต้องประสบกับการ "ตกนรก" ที่เธอหวาดกลัว🔸เว้นแต่ว่าเธอจะเลือกอย่างนั้น🔸
และถึงแม้เธอจะเลือกแบบนั้นแต่เธอก็จะ "มีความสุข" ในแง่ที่เธอได้รับประสบการณ์นี้ได้เป็นเพราะเธอต้องการอย่างนั้นเอง (มีคนมากมายเกินกว่าที่เธอจะคาดคิด "มีความสุข" ที่ตัวเอง "ประสบเคราะห์กรรม" มีความสุขในความทุกข์ของตน)🔸แล้วเธอก็จะได้รับประสบการณ์แบบนั้นไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะไม่เลือกแบบนั้นอีก🔸
ซึ่งพวกเธอส่วนใหญ่จะรีบถอยจากประสบการณ์ (ตกนรก) นั้นทันทีแม้เพิ่งได้สัมผัส และจะสร้างประสบการณ์ใหม่ขึ้นมาแทน
📌 เธอสามารถกำจัดนรกที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอบนโลกนี้ได้ด้วยวิธีเดียวกัน★
★เมื่อเรารู้ว่าชีวิตกำลังทุกข์ตรม (ไม่มีเงิน ไม่มีงาน เจ็บป่วย แฟนมีชู้ ฯลฯ) เราก็แค่คิดใหม่ แค่อย่าไปคิดถึงมัน แต่ปัญหาคือเรา "ไม่รู้" ว่าความคิดมีพลังสร้างสรรค์ ว่าความคิดนั่นแหละเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดในชีวิตของเรานี้ เมื่อความทุกข์ถาโถมเข้ามาจากทุกทิศทาง และเราไม่เคยฝึกควบคุมความคิดหรือหัดคิดแต่เรื่องที่ดีๆ มันก็เลยทำให้เรา "เลิกคิด" ถึงเรื่องไม่ดีไม่ได้ ทำให้เราต้องนอนคิดกลุ้มอยู่กับมันในทุกๆขณะ
มันจึงเกิดเป็นวงจรอุบาทว์ คือ ยิ่งคิดเรื่องแย่ๆมันก็ยิ่งเกิดแต่เรื่องแย่ๆ แต่จะให้คิดเรื่องใหม่ก็ทำไม่ได้อีก จึงเกิดเป็นวงจร คิดเรื่องที่ทำให้ทุกข์ ➡️ ความทุกข์ก็เกิด ➡️ พอความทุกข์เกิดก็คิดเรื่องทุกข์ต่ออีก ➡️ ความทุกข์ก็เกิดอีก วนเวียนอยู่อย่างนี้ร่ำไปไม่รู้จบ 🔸แต่ตอนนี้พวกคุณรู้แล้ว🔸
— แอดมิน
หากเลือก 2️⃣ "ทางที่สอง" ซึ่งคือการสร้างประสบการณ์ของตัวเองด้วยความมีสติรู้สึกตัว ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอจะได้ประสบกับภาวะ "ขึ้นสวรรค์" เพราะนี่คือภพที่ไม่ว่าใครก็เลือกได้อย่างอิสระ และใครก็ตามที่เชื่อเรื่องสวรรค์ก็จะสร้างมันขึ้น แต่หากเธอไม่เชื่อเรื่องสวรรค์ เธอก็จะได้รับประสบการณ์ไม่ว่าแบบใดก็ตามที่เธอปรารถนา และในห้วงขณะที่เธอเข้าใจเรื่องนี้ ความปรารถนาของเธอก็จะมีคุณภาพดีขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายที่สุดเธอก็จะเชื่อเรื่องสวรรค์จนได้❗
หากเลือก 3️⃣ "ทางที่สาม" ซึ่งคือการคล้อยตามไปกับการสร้างสรรค์ของจิตสำนึกของสิ่งอันเป็นทั้งหมดนั้น เธอจะเข้าสู่ภาวะแห่งความยินยอมพร้อมใจอย่างเต็มเปี่ยมและเห็นด้วยอย่างสมบูรณ์ มีสันติสุขอย่างเต็มที่ มีความเบิกบานเป็นอย่างยิ่ง มีความตระหนักรู้อย่างเต็มเปี่ยม และมีความรักอย่างเปี่ยมล้นได้อย่างรวดเร็ว เพราะนั่นคือ 🔸สภาวะของจิตสำนึกแห่งองค์รวม (คือสภาวะของพระเจ้า)🔸 แล้วเธอก็จะเป็นหนึ่งเดียวกับตัว "ความเป็นหนึ่งเดียว" นั้น และจะไม่มีอย่างอื่นอีกนอกจากสิ่งที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้
ซึ่งก็หมายถึง "ทั้งหมดที่เธอเคยเป็นมา" จนกว่าเธอจะตัดสินใจว่าควรจะมีสิ่งอื่นอีก นี่เองคือ "นิพพาน" (Nirvana) ซึ่งคือ ✨ประสบการณ์ของการเป็นหนึ่งเดียวกับตัวความเป็นหนึ่งเดียว✨ ที่พวกเธอหลายคนได้สัมผัสเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆระหว่างการทำสมาธิและเกิดสุขเกินบรรยาย
📌 หลังมีประสบการณ์เป็นหนึ่งเดียวมาชั่วกาล–ไร้กาล เธอก็จะไม่รู้สึกถึงภาวะนั้นอีก เพราะเธอไม่อาจมีประสบการณ์ถึงความเป็นหนึ่งเดียวว่าเป็นหนึ่งเดียวได้ถ้าไม่มี (และจนกว่าจะมี) สิ่งอื่นดำรงอยู่ด้วย
📌 "พอเธอเข้าใจเรื่องนี้" เธอก็จะสร้างแนวคิดและความคิดเกี่ยวกับการแยกตัวและความไม่เป็นเอกภาพขึ้นอีกครั้ง
📌 แล้วเธอก็จะออกเดินทางไปบน "กงล้อแห่งเอกภพ" มุ่งหน้าไป วนเวียนไป เป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไป เรื่อยไป ตลอดไป🔸ไม่มีที่สิ้นสุดและไม่มีวันจบสิ้น🔸
📌 เธอจะหวนคืนสู่ความเป็นหนึ่งเดียวหลายครั้งหลายหน (จะกี่ครั้งก็ได้ไม่จำกัด และแต่ละครั้งจะยาวนานแค่ไหนก็ได้ไม่มีที่สิ้นสุด) และเธอก็จะรู้ว่าตัวเองมีเครื่องมือที่จะกลับสู่ความเป็นหนึ่งเดียวตรงจุดไหนก็ได้ของ "กงล้อแห่งเอกภพ"
✴️ เธอทำอย่างนั้นได้ในตอนนี้ แม้ในขณะนี้ที่เธอกำลังอ่านหนังสือเล่มนี้อยู่
✴️ เธอทำอย่างนั้นได้พรุ่งนี้ตอนทำสมาธิ
✴️ เธอจะทำตอนไหนก็ได้ทุกเวลา
N : พระองค์เคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่า จิตสำนึกของเราไม่จำเป็นต้องคงอยู่ในสภาวะเดิมตอนที่เราตาย อย่างนั้นใช่มั้ยครับ❓
G : ใช่ ไม่จำเป็น เธอสามารถเปลี่ยนสภาวะได้เร็วเท่าที่เธอต้องการ หรือจะ "ใช้เวลา" อยู่กับมันนานแค่ไหนก็ได้ตามที่เธอพอใจ
✴️หากเธอ "ตาย" ในสภาวะจิตที่มีมุมมองอันคับแคบจำกัดพร้อมกับความคิดที่ไม่ได้ถูกควบคุม เธอจะได้ประสบกับภพที่สภาวะจิต (และความคิด) แบบนั้นนำพามาให้ นานจนกว่าเธอจะไม่อยากอยู่ (ในภพนั้น) หรือไม่อยากได้รับประสบการณ์แบบนั้นอีก จากนั้นเธอก็จะ "ตื่นขึ้น" (มีสติรู้สึกตัว) และเริ่มมีประสบการณ์ว่าตัวเองเป็นคนสร้างความเป็นจริงนี้ขึ้นมาเอง✴️
เธอจะมองย้อนกลับไปที่สภาวะแรก 1️⃣ และเรียกมันว่า "ไฟชำระ"★ — ส่วนสภาวะต่อมา 2️⃣ ที่เธอสามารถมีได้ทุกสิ่งที่เธอต้องการด้วยความเร็วเท่าความคิด เธอจะเรียกมันว่า "สวรรค์" — และสภาวะสุดท้าย 3️⃣ ที่เธอได้ประสบกับบรมสุขของความเป็นหนึ่งเดียว เธอจะเรียกมันว่า "นิพพาน"★★
★ตามแนวคิดของชาวคาทอลิก purgatory (ไฟชำระ) คือไฟที่ใช้ชำระตนให้บริสุทธิ์ก่อนที่จะได้เข้าสู่อาณาจักรของพระเจ้า
★★พระองค์ใช้คำว่านิพพาน (Nirvana) จริงๆตรงนี้ รวมถึงตรงย่อหน้าข้างบนนั้นด้วย จึงพอจะสรุปได้ว่า นิพพาน คือ สภาวะเป็นหนึ่งเดียวกับตัวความเป็นหนึ่งเดียวนั้น ~ แอดมิน
N : มีอีกเรื่องที่ผมอยากทำความเข้าใจ มันไม่เกี่ยวกับ "ชีวิตหลังความตาย" แต่เกี่ยวกับประสบการณ์ที่วิญญาณออกนอกร่าง อธิบายได้ฟังหน่อยได้มั้ยครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น❓
...
...
...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
