จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ขอข้าวขอแกง
ขอแหวนทองแดง
ผูกมือน้องข้า ฯลฯ....
✨ ยามใดที่มีคน หรือใครก็แล้วแต่ แหงนหน้าขึ้นมองบนฟ้า แล้วรำพึงรำพัน ถึงกลอนบทนี้
ซึ่งเป็นบทกลอนที่คนรุ่นเก่าๆเคยได้ยิน เคยได้ร้อง เคยได้ท่อง กันมาแล้วจนขึ้นใจ
และเชื่อว่า ผู้ที่ท่องบทกลอนบทนี้ออกมา คงจะต้องมีความในใจอะไรสักอย่าง
ท้อแท้ รอคอย สิ้นหวังหรือกำลังต้องการให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
และส่วนใหญ่ ก็จะเป็นคนจน เท่านั้นนะ ที่จะรู้ซึ้งถึงความหมายของบทกลอน ที่เป็นอมตะ บทนี้ดี
แต่ก็ดูเหมือนว่า จะมีคนเข้าใจถึงความทุกข์ยาก ลำบากของคนจน อยู่บ้าง และก็แทบจะ ไม่น่าเชื่อเลยว่า เขาจะเข้าใจเห็นใจ คนจนๆจริงเหรอ
มาดูความหวังดีของคนรวยที่มีให้กับคน จนๆ
ครอบครัวของคนจน
ในยามบ้านเมืองเกิดภัยพิบัติ โรคระบาด 😷 ข้าวยากหมากแพงผู้คนตกงาน ไม่มีเงินมาจุนเจือครอบครัว แม้แต่ข้าวสารก็แทบจะไม่มีเงินซื้อกิน
เหม่อมองออกไป กลางท้องทุ่ง เห็นควายแม่ลูกเดินตามกันไป แทะเล็มหญ้าไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อนอะไร ดูมีความสุขทั้งแม่ลูก
ควายกินหญ้าได้ ร่างกาย อ้วนท้วนสมบูรณ์
แล้วคนล่ะกินหญ้าได้มั้ย??
ว่าแล้ว จึงพาครอบครัวออกไปกินหญ้า ตามข้างทางแบบควายมั่ง เพราะไม่มีเงินจะซื้อข้าวซื้อของอะไรแล้ว
มาวันหนึ่ง ก็มีผู้ดีมีเงิน ผ่านมาเจอคนกำลังหากินอะไรอยู่ริมทาง หรืออย่างไร ก็ไม่แน่ใจ
จึงให้คนขับรถ จอดรถ แล้วถามออกไปว่า
คนรวย : ลุง มาทำอะไร หรือหาอะไรตามข้างทาง ครับ
คนจน : มากินหญ้ากันครับ
คนรวย : อ้าว แล้วทำไมต้องออกมากินหญ้าเหรอ
คนจน : ทุกวันนี้ ตกงานครับ ลูกผมก็พึ่งจะถูกทางโรงงานให้ออกจากงาน เมื่อวานนี้เองครับ ไม่มีเงินซื้อข้าวกินกันหรอกครับ
คนรวย : เอางี้... ขึ้นรถผมมาเลย ไปอยู่บ้านผมมั้ย? พอดีเลย
บ้านผม มีเนื้อที่เยอะหลายไร่ ไม่มีคนดูแล
คนจน : ไปไม่ได้หรอกครับ ผมยังมี ลูกกับเมียกินหญ้าอยู่ใต้ต้นไม้ฝั่งโน้น 4-5 คนครับ
คนรวย : ไม่เป็นไร พาครอบครัวลุงทั้งหมดไปอยู่ที่บ้านของผมเลย พื้นที่เยอะไม่มีคนดูแล
🌤️ ดูเหมือนว่าบทกลอนที่ รำพึงรำพันออกไป
จะได้ยินไปถึงเทวดาบนดวงจันทร์ เข้าจริงๆ
จึงส่งคนมีบุญ มีวาสนามาเพื่อจะบรรเทาความเดือดร้อนของครอบครัว เป็นแน่แท้
📌 เป็นผู้ใจบุญโดยแท้
ทั้งหมดจึงขึ้นรถของผู้ใจบุญ ออกไปจากที่แห่งนั้น ทิ้งให้ควาย มองดูแบบงงๆ
เมื่อเดินทางมาถึง คฤหาสน์ของผู้ใจบุญ
ลุง : บ้านช่องใหญ่โต เราจะสบายกันแล้วล่ะแม่ ลูกๆจะได้มีข้าวกิน ไม่ต้องกินหญ้าเป็นวัวเป็นควายกันอีกแล้ว
ลุงพูดกับเมีย ด้วยความหวัง เมียลุงยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัว
เมียลุง : สาธุ ขอให้เจริญๆนะ ผู้ใจบุญ
แล้วคนขับรถก็เอาน้ำเย็นๆเหยาะน้ำยาอุทัยทิพย์ มาให้
คนขับรถ : ลุงครับกินน้ำกินท่าเสร็จแล้ว คุณท่านให้ไปหาหน่อย
ลุง : เออ เดี๋ยวข้าไป ท่านคงจะสั่งงาน ให้ข้าทำ ใช่มั้ย ?
คนขับรถ : คงงั้นล่ะครับ ลุง
เมื่อกินน้ำกินท่าเย็นๆ จนหายเหนื่อยแล้ว ตาลุงก็เดินไปหา ผู้ใจบุญ
คนรวย : เป็นไงลุง พอจะอยู่ได้มั้ย
คนจน : อยู่ได้ครับ เป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยครับ ที่ให้ครอบครัวของผมมาอยู่ ช่วยงาน
คนรวย : ไม่เป็นไรหรอกลุง ที่ดินของผมมีอีกเยอะ
ลุงกับครอบครัวก็ค่อยๆกินไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบร้อน
ถ้าแปลงนี้หมดผมยังมีแปลงของแม่ที่ต่างจังหวัดอีก ลุงไม่ต้องเป็นห่วง
ลุงยืนตัวตรง สายตามองตรงออกไปข้างหน้า
เหมือนโดนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ
" คน จน ก็ คือ คน จน
ขัด สน ชั่ว นา ตา ปี
ความรู้ พื้นฐาน ไม่มี
อาหาร จะกิน ไม่มี
จึงเป็น อย่างนี้ ชั่วกัป ชั่วกัลป์ "
แล้วพบกันครับ
ตะเกียง 8/7/64
# ตามตะวัน
# สี่พันหนึ่ง
ฝากกดติดตาม Comments
เพื่อเป็นกำลังใจ จะเป็นพระคุณยิ่ง
ขอบคุณภาพจาก Google
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
