ทุกวันนี้มีเรื่องน่าแปลก ที่ความรู้สึกทุกข์ถูกทำให้ดูเหมือนกับเป็นโรคร้าย
ทั้ง ๆ ที่มันก็มีธรรมชาติเหมือนกับความสุข คือเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นธรรมดา
ภาพในโลกออนไลน์ที่ดูเหมือนทุกคนล้วนมีควาสุข มีชีวิตดี แต่ทำไมถึงเป็นเราที่มานั่งทุกข์จุ้มปุ๊กอยู่ตรงนี้ หรือเรากำลังถูกค่านิยมบางอย่างที่บอกว่าเราทุกคนล้วนต้องมีความสุขอยู่ตลอดเวลามาครอบงำอย่างไม่รู้ตัวเลย ทั้ง ๆ ที่ในใจนั้นวุ่นวายขุ่นมัว บางครั้งอาจเป็นความน้อยใจในชีวิตที่เราเองก็ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าเราทุกข์ แต่บอกว่าสบายดีอยู่
ใช่ ฉันสบายดี ด้วยท่าทีที่ฝืนยิ้มแหย ๆ แห้ง ๆ บ้างก็มี
แต่ก็ยังดี เก่งนะที่ยิ้มออกมาได้
แน่นอนว่าถ้าเป็นไปได้ก็ไม่มีใครอยากมีความรู้สึกนี้หรอก เพราะมันทรมาน และทนอยู่กับมันได้ยาก
ทั้งนี้ก็ไม่ได้สื่อว่าทุกคนจะคิดเห็นเช่นนี้ แต่เชื่อได้เลยว่ามีคนไม่น้อยแหละที่มีความรู้สึกแบบนี้
แค่อยากจะบอกว่า #อนุญาตให้ตัวเองทุกข์บ้าง ก็ดีเหมือนกันนะ อย่าพยายามปิดกั้นความรู้สึกนี้เลย
ตอนนี้ก็เห็นอยู่ไม่ใช่หรอ ว่าที่ปิดกั้นนั้นมันไม่ได้ผลจริง ๆ เพราะถ้าดูดี ๆ แล้วก็เห็นอยู่ว่ากำลังทุกข์อยู่
ความทุกข์นี้น่ะ ถ้ายิ่งปิดกั้น หลีกหนี ต่อต้าน หรือเมินเฉย ไม่ยอมรับมันว่าแท้จริงเรารู้สึกอย่างไร ก็จะยิ่งทุกข์อยู่ดี มันไม่ถูกระบายออกมา แต่ก็ไม่ใช่การปลดปล่อยไปเลยจนทำให้สิ่งรอบตัวเดือดร้อน จนไปถึงจมปลักอยู่กับมัน
แค่ปล่อยมันออกมาวิ่งเล่นในใจเราบ้าง โดยที่เราทำตัวเป็นผู้สังเกตการ มองมันดูอย่างไม่ต่อต้าน มองอย่างเดียว สังเกตมัน ว่ามีลักษณะหน้าตาเป็นอย่างไร ทรมาณแบบไหน เพราะการจมไปเลยก็ไม่ใช่ทางออกเช่นกัน
การที่เราออกมาดูอารมณ์ที่ปลดปล่อยพลุ่งพล่านในใจ ไม่เหมือนกับการจมไปกับความรู้สึกนั้น…
…ตรงที่เราเริ่มเป็นผู้อยู่เหนืออารมณ์ขึ้นมา ไม่ได้เป็นทาสของมัน
…มีสติรู้ตัว ไม่ใช่ปล่อยการปล่อยไหลไปตามอารมณ์
เพราะ #ความทุกข์เป็นสิ่งธรรมดาของคนทุกคน มันเกิดขึ้นได้เป็นธรรมชาติ
หน้าที่ของเราจึงไม่ใช่การต่อต้านธรรมชาติ แต่เป็นการเข้าใจและยอมรับมัน เพื่อรับมือกับมันได้อย่างถูกวิธีมากขึ้นตามกลไกของธรรมชาติ ตามเหตุปัจจัย
จงอนุญาตให้ตัวเองทุกข์บ้าง
(Allow your self to suffer)
แต่ไม่จมกับมัน
และยอมรับความรู้สึกของตัวเอง
(Accept the feeling of yourself)
Ekchart Tolle ผู้เขียนหนังสือ The Power of Now เคยกล่าวไว้ว่า
“Accepting means you allow yourself to feel whatever it is you are feeling at that moment. It is part of the isness of the now. You can’t argue with that is. Well, you can , but if you do, you suffer. “
“การยอมรับหมายความว่า เธอได้อนุญาตให้ตัวเองรู้สึก ไม่ว่ามันจะรู้สึกอย่างไรในขณะนั้น ๆ มันเป็นส่วนหนึ่งของการอยู่กับปัจจุบัน เธอไม่สามารถโต้แย้งการตั้งอยู่ของมันได้, แน่นอน เธอสามารถ แต่ถ้าเธอทำ เธอจะทุกข์”
ท้ายนี้ก็ขอให้ทุกคนสามารถพบและมองเห็นมุมสุขได้จริง ๆ โดยเฉพาะในภาวะวิกฤติเช่นนี้ แต่ก่อนจะสุขได้ อย่าลืมว่าอนุญาตให้ตัวเองทุกข์บ้าง ก็ไม่เป็นไรนะ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
