เรื่องเล่าของหมูตะกับมะมายด์ EP.2🐱
นิทานกลางป่าใหญ่
ณ เวลา 19.00 น. กับโต๊ะทำงาน📝🖊ของหมูตะ
เสียงร้องเพลงของเด็กหญิงตัวน้อยๆดังมาจากห้องข้างๆ ทำให้หมูตะที่กำลังนั่งทำงานอยู่นั้นถึงกับนั่งอมยิ้มเลยทีเดียว พลางคิดอยู่ในใจว่า วันนี้มะมายด์คงอารมณ์เป็นพิเศษ… ไม่นานนัก เสียงร้องเพลงนั้นก็หยุดนิ่งไป แต่กลับได้ยินเดินของเท้าเล็กๆของคนบางคนที่มาพร้อมกับเสียงอันเจื้อยแจ้ว ที่เสียงนั้นมาหยุดที่หน้าประตู พร้อมกับเสียงเคาะ “ก๊อกๆ “
มะมายด์ : “น้าหมูตะ….(เสียงลากยาว) ยังทำงานไม่เสร็จอีกหราคะ” ด้วยสีหน้าอันสงสัย
หมูตะ : ยิ้มและตอบไปว่า “ ยังเลยค่ะมะมายดี วันนี้น้าหมูตะงานเยอะมากเลยค่ะ”🗂📚
มะมายด์ : “เออ..วันนี้เราต้องมาเล่านิทานก่อนนอนไม่ใช่แล้วเหรอ” พูดด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง
หมูตะ…นั่งทำงานไปก็อดยิ้มเสียมิได้😊กับหลายๆคำที่แปลกๆไม่คุ้นหูออกมาจากปากของมะมายด์ อย่างคำว่า “ไม่ใช่แล้วเหรอ” 🤣🤣🤣 ท้ายสุด..น้าหมูตะคนนี้ก็ต้องใจอ่อนกับคำพูดของเด็กหญิงคนนี้😍🥰
หมูตะ : จึงตอบว่า “ งั้นก็ได้ค่ะมะมายด์ เดี๋ยวเรามาเล่านิทานก่อนนอนกัน แต่เราต้องช่วยกันเล่านินานเรื่องนี้ด้วยกันน๊า พอเล่าจบ..มะมายด์ต้องเข้านอนนะคะ โอเคมั้ยเอ่ย?☺️”
มะมายด์ : รีบตอบโดยพลันด้วยความดีใจ “ โอเคเลยค่า..น้าหมูตะ เย้ๆ ได้เล่านิทานแล้ว
ปะ🤝ไปเล่านิทานที่ห้องนอนของมะมายด์ค่ะ” หลังจากนั้น หมูตะก็ลุกจากเก้าอี้ที่โต๊ะทำงานเดินจูงมือน้อยๆของมะมายด์พากันเดินเข้าไปในห้องนอน
ณ ที่นอนนุ่มๆ🛌บนเตียงของมะมายด์🐱
หมูตะและมายด์ไม่รอช้ารีบเอนตัวลงนอนอย่างสบายใจ ประหนึ่งว่า ไม่มีอะไรที่สบายไปกว่าการได้นอนที่นอนนุ่มๆหอมๆจากผงซักฟอกด้วยกลิ่นอันคุ้นเคยที่บ้านเรา🥰❤️
หมูตะ : เราจะเล่าเรื่องอะไรดีน๊า…. เพราะตอนนี้เราอยู่ในป่าใหญ่เลยมะมายด์
มะมายด์ : “อยากเล่าเรื่องการเก็บผลไม้ในป่าค่ะ”
หมูตะ : “โอเคเลย…. วันนี้เราจะเล่านิทานเรื่อง เชอรี่สีแดง กันค่ะ”🥰📖
💜หมูตะ : กาลครั้งหนึ่ง..เมื่อไม่นานมานี้ มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อว่า มะมายด์ ได้เดินเข้าไปในป่าใหญ่ เดินทางไปเรื่อยๆ ในป่าที่เต็มไปด้วยผลไม้นานาชนิด เหตุผลที่เธอเข้าป่ามานั้นก็คือ การที่จะได้เก็บเชอรี่ผลโตๆกลับไปให้แหม่แม่(แม่)ของเธอเอง เพื่อที่จะได้ทำน้ำเชอรี่ที่แสนอร่อย แต่เดินมาตั้งนานก็ยังไม่เจอต้นเชอรี่เสียที… จนกระทั่ง‼️เดินมาเจอกระท่อมหลังหนึ่ง
มะมายด์ก็หยุดชะงัก ในใจก็ครุ่นคิดว่า ที่นี้บ้านใครกันน๊า เราจะเข้าไปถามดีมั้ย🤔 ยังคิดไม่ทันไร มะมายด์ก็ตกใจเล็กน้อย ⁉️เพราะเสียงเปิดประตู”แอ๊ด…”พร้อมกับหญิงชราที่อยู่ตรงหน้าประตู และหญิงชราก็พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆตามวัยขึ้นว่า “ มาหาใครหรือเปล่าจ๊ะหนู”
มะมายด์ : “ เออ.. หนูไม่ได้มาหาใครค่ะ แต่กำลังตามหาผลเชอรี่อยู่จ้ะ” พูดด้วยสีหน้าจริงจัง
หมูตะ(เสียงหญิงชรา) : อ่อ.. ที่แท้ก็กำลังหาผลเชอรี่อยู่นี่เอง ยายรู้ว่าต้นเชอรี่อยู่ที่ไหน รับรองได้ว่า หนูจะได้ผลเชอรี่ลูกโตๆเลยล่ะ แต่มันมีวิธีเก็บนะ ถ้าเก็บไม่ถูกวิธี เชอรี่ที่หนูเอาไปกินมันจะเป็นยาพิษ.. หนูอยากจะรู้วิธีการเก็บผลเชอรี่มั้ยล่ะ??
มะมายด์ : “อยากรู้ค่ะคุณยาย”
หมูตะ(เสียงหญิงชรา) : ถ้าอย่างนั้น หนูจะต้องนับเลข 1-10 และก็นับถอยหลังจาก10-1 ด้วย
ยายถึงจะบอกวิธีการเก็บผลเชอรี่ให้หนู” มะมายด์รู้สึกดีใจ
เป็นอย่างมากจึงรีบนับเลขทันที
มะมายด์ : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 แล้วก็ 10 9 8…..เอ่อ?..7 6 5 4 3 2 1 😂(โล่งใจเลย)
หมูตะ(เสียงหญิงชรา) : เก่งมากๆเลยหนู 👍👏 ..ขยับมาใกล้ๆยายหน่อย แล้วเอียงหู
ของหนูมา ยายจะบอกวิธีให้ มันเป็นความลับพูดดังไม่ได้😌
มะมายด์ : “ค่ะคุณยาย” พร้อมกับเอียงหูน้อยๆเข้าใกล้คุณยาย
หมูตะ(เสียงหญิงชรา) : “ฟังให้ดีนะ ยายจะพูดแค่ครั้งเดียว… เดินขึ้นไปบนเนินเขาที่อยู่ด้าน
ทางโน้น👆สังเกตจะมีต้นเชอรี่ที่มีผลโตๆ เพียงต้นเดียว 📌จงเลือก
เชอรี่ผลโตๆสีแดง จำนวน 10 ลูกเท่านั้น เพราะอีก 5 ลูกที่เป็นสีเขียว
มันอาบยาพิษอยู่😳ถ้าหนูเอาไปกิน รับรองตายแน่นอน”☠️😱😱
มะมายด์ : “ขอบคุณมากๆ🙏ค่ะคุณยาย” หลังพูดจบ มะมายด์ก็ออกเดินไปตามทางที่หญิงชราคนนั้นบอกไว้ …⛰🌲ไม่นานนัก มะมายด์ก็เห็นต้นเชอรี่ที่มีลูกขนาดใหญ่มากๆ อยู่ตรงด้านหน้าของเธอ เธอจึงหยุดเดินพร้อมกับพูดด้วยสีหน้าที่ดีใจว่า “นี่ไง เชอรี่ที่คุณยายบอกไว้”
หมูตะ(เสียงปกติ) : “ มะมายด์จะเก็บผลเชอรี่ยังไงคะ?”
มะมายด์ : “ก็เก็บเชอรี่ 10 ลูกที่สีแดงๆไงคะ”
หมูตะ(เสียงปกติ) : “ อ้าว แล้วอีก 5 ลูกสีเขียวๆนี้ไม่เก็บไปด้วยหราคะ”
มะมายด์ : รีบตอบในทันทีว่า “ เก็บไม่ได้ค่ะ เพราะสีเขียวมันมียาพิษ กินไปต้องตายแน่ๆ”😱
หมูตะ(เสียงปกติ) : “ เก่งมาก👍มะมายด์ที่ยังจำที่คุณยายบอกไว้ได้” หลังจากนั้น หมูตะก็เล่าต่อไปว่า เมื่อมะมายด์เก็บผลเชอรี่แล้วก็รีบเดินกลับลงไปจากเชิงเขา เพราะตอนนี้พระอาทิตย์ก็ใกล้จะตกดินแล้ว🌅
เมื่อมาถึงกระท่อมของหญิงชรา มะมายด์ก็หยุดเดินพร้อมกับเอ่ยเสียงอันเจื้อยแจ้วออกไปว่า “ คุณยายค่ะ มะมายด์ได้เชอรี่มาแล้วค่า มะมายด์แบ่งให้คุณยาย 5 ลูกนะคะ”
หมูตะ(เสียงหญิงชรา) : ไม่เป็นไรจ้ะหนู เก็บไว้กินเถอะ😊..อะ เอาไข่ไก่นี้ไปด้วยนะ ยายให้”
เมื่อพูดจบหญิงชรามอบไข่ไก่ให้มะมายด์ไปอีก 9 ฟอง มะมายด์จึงรับไข่ไก่ไว้ด้วยความตื่นเต้นดีใจที่ได้ไข่ไก่ฟองใหญ่มาก ถ้าทอดกิน🍳คงอร่อยสุดๆ😋 พร้อมกับกล่าวขอบคุณ🙏คุณยาย……หลังจากนั้น มะมายด์ก็ได้กล่าวลาหญิงชราและออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังบ้านของเธอ🛤🏞🏘🏡
💜เมื่อมะมายด์เดินทางกลับมาถึงบ้าน🏡
หมูตะ (เสียงปกติ) : มะมายด์คะ บอกน้าหมูตะหน่อยค่ะว่า มะมายด์ได้อะไรมาบ้างจากการที่
เดินเข้าไปในป่าครั้งนี้
มะมายด์ : “ก็มีเชอรี่สีแดง 10 ลูก แล้วก็ไข่ไก่ที่คุณยายให้ 9 ฟองค่ะ”
หมูตะ : แล้วเชอรี่กับไข่ไก่ที่มะมายด์ได้มา รวมกันแล้วได้เท่าไหร่คะ? ทราบมั้ยเอ่ย🤔😊
มะมายด์ : “เอ่อ..ขอนับแป๊บนึงค่ะ🤔 มีเชอรี่แล้ว 10 ก็นับไข่ไก่ไปอีก 9 ก็จะเป็น เอ่อ…11
12 13 14 …..?🤔15 16 17 18 19 ค่ะ ถูกมั้ยคะน้าหมูตะ”
หมูตะ : “ถูกต้องค่ะ👍เก่งมากๆ👏เลยค่า😻ดังนั้นวันนี้มะมายด์ก็มีเชอรี่กับไข่ไก่มาฝาก
แหม่แม่แล้วนะคะ🥰
มะมายด์ : “ เย้ๆ😍แหม่แม่ จะต้องดีใจมากแน่ๆ มะมายด์รักแหม่แม่ ป่อป้อ และน้าหมูตะ
จังเลยค่ะ🥰💜
หมูตะ : “แสดงว่า ตอนนี้นิทานะของเราเล่ามาถึงตอนจบแล้วนะคะ มะมายด์ก็ต้องนอนได้แล้ว
น๊า😻ฝันดีนะคะมะมายด์ของน้าหมูตะ” พูดจบ ก็ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเด็กน้อยคนนี้แล้ว
ก็จุ๊บ😘หน้าผากไปเบาๆ 1 ครั้ง และไปลืมที่จะปิดไฟก่อนที่จะเดินออกจากห้องนอนไป…
⁉️👂ทันใดนั้น หมูตะก็ได้ยินเสียงดังจากด้านหลังเบาๆว่า “ ฝันดีค่ะน้าหมูตะ พรุ่งนี้เราเล่นบูชายัญกันนะคะ”😳😳😱😱……………..!!!!อะไรคือ “เล่นบูชายัญ”😱🤣🤣🤣
…💜รอติดตามตอนต่อไปนะคะ🤔😍……………………………………………………………
💜เล่านิทาน : เล่าอย่างไรให้เด็ก🧒มีส่วนร่วมในการคิด ฝึกความจำ การสังเกต
: เล่าอย่างไรนิทานเรื่องเดิม📚แต่เนื้อเรื่องไม่เคยซ้ำ
: เล่าอย่างไรให้เขาสนุกตื่นเต้นกับการที่เขาต้องตัดสินใจเอง อาจช้าบ้างเร็ว
บ้างก็ไม่เป็นไร เพราะนั่นเขาคือเด็กน้อย👧คนนึงเท่านั้น
🐱…………………………………………………………………………………By murf 🐱……
