บทที่ 11 นันทมูลกะ พื้นที่โล่งอันเป็นรากเหง้าแห่งความยินดี
บทที่แล้วเราได้รู้จักคันธมาทนกูฏกันไปแล้ว บทนี้เราจะมารู้จักกับนันทมูลกะ ซึ่งเป็นพื้นที่ราบโล่งบนคันธมาทนกูฏกันครับ
พื้นที่บริเวณด้านบนของยอดเขาคันธมาทน์นั้นเป็นที่ค่อนข้างราบและโล่ง ถูกล้อมรอบด้วยแนวเทือกเขาโดยรอบ แนวเทือกเขามีช่องให้สายน้ำที่อยู่บนยอดเขาสามารถไหลออกจากพื้นที่ได้ ทว่าสายน้ำนั้นไม่ได้ไหลลงสู่โลกหิมพานต์โดยตรง แต่สายน้ำไหลเป็นน้ำตกไปตามกำแพงด้านในของยอดเขาลงสู่สระอโนดาต ทำให้พื้นที่ราบด้านบนของยอดเขาคันธมาทน์มีลักษณะเหมือนเงื้อมมือ คือมีแนวเทือกเขาสูงเปรียบดั่งนิ้วมือและมีพื้นที่ราบใจกลางเปรียบดั่งฝ่ามือมนุษย์ แต่นี้ก็เป็นเพียงการเปรียบเปรยเท่านั้น
พื้นที่เงื้อมนี้เรียกว่า “นันทมูลกะ” อันหมายถึง รากเหง้าแห่งความยินดี แนวเขารอบเงื้อมนันทมูลกะนั้นมีถ้ำอยู่เป็นจำนวนมาก ทั้งถ้ำเงินบริเวณที่ติดกับยอดเขาไกรลาส ถ้ำทองบริเวณที่ติดกับยอดเขาสุทัสสนะและถ้ำมณีซึ่งตั้งอยู่บริเวณปลายยอดเขาที่ยื่นเขาไปหาสระอโนดาต โดยมีโถงประตูทางเข้าเป็นมณี สูงและกว้าง 1 โยชน์ (16 กม.) ณ สถานที่แห่งนี้เป็นที่พำนักของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลายในยามที่โลกว่างเว้นจากพระรัตนไตร
นันทมูลกะเป็นพื้นที่อันงดงามด้วยโอสถทิพย์และดอกไม้หอมนานาพันธุ์ ที่ต่างพากันขึ้นปกคลุมผืนดินรับกับแสงทองอ่อนๆของดวงอาทิตย์บริเวณขอบฟ้าตลอดเวลา ใจกลางพื้นที่นันทมูลกะมีลักษณะเป็นเนินเขาอันงดงาม บนเนินเขานั้นมีต้นไม้แห่งสวรรค์ต้นหนึ่งงอกงามขึ้น มีลำต้นสูงราว 6 โยชน์ ( 96 กม.) ชื่อต้น"ต้นมัญชุสกะ(มัญชุศรี/พลับพลึงแดง)"ต้นมัญชุสกะส่องประกายงดงามราวกับเป็นแสงที่ส่องมาจากสรวงสวรรค์ ณ ใต้ต้นมัญชุสกะเป็นที่ตั้งของวิหารรัตนมาลา ใช้สำหรับเป็นที่ชุมนุมและทำอุโบสถศีลของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย
ต้นมัญชุสกะ (มัญชุศรี/พลับพลึงแดง)
ลึงลงไปใต้เนินเขาอันงดงามนั้นเป็นปากปล่องภูเขาไฟ ที่โดนปิดทับไว้ด้วยเนินเขาและรัตนมาลา การเข้าไปยังปากปล่องภูเขาไฟทำได้ง่ายกว่าการขึ้นมายังเงื้อมนันทมูลกะจากเบื้องล่างนับหมื่นเท่า เพราะมีปากถ้ำอันงดงามด้วยรัตนะที่ไม่เคยปิดและพร้อมต้อนรับผู้มาเยือนเสมอ ทางเดินสว่างไสวด้วยแสงอันงดงาม เมื่อเดินเข้าไปถึงใจกลางจะพบกับโถงอันกว้างใหญ่ที่อยู่ด้านใน บริเวณใจกลางโถงนั้นเป็นปล่องแมกมาขนาดใหญ่ลึกลงสู่เบื้องล่าง ปล่องแมกมานี้มีนามว่า "มหาปปาตะ" ซึ่งแปลว่า เหวใหญ่(ลึก)
ถึงแม้โถงนี้จะมีปล่องแมกมามหาปปาตะขนาดใหญ่อยู่ใจกลาง แต่อุณหภูมิข้างในกลับให้ความรู้สึกอบอุ่นเบาสบาย บริเวณโดยรอบมหาปปาตะถูกใช้เป็นที่สำหรับเก็บพระบรมธาตุ(กระดูก)ของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย โดยมีรัตนมาลาและดอกมัญชุสกะเบ่งบานอยู่เบื้องบนโถงเก็บพระบรมธาตุ
นันทมูลกะช่างเป็นที่โล่งโปร่งอันงดงามและเงียบสงบ เหมาะกับการเป็นที่พำนักของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย สมดั่งชื่อ นันทมูลกะ “รากเหง้าแห่งความยินดี”เพราะรากเหง้าแห่งความเศร้าหมอง คือ กิเลสตัณหา ได้ถูกถอนออกไปจนหมดสิ้นแล้ว
ครบทั้งห้ายอดเขาบนภูเขาหิมพานต์ไปแล้ว บทต่อไปเราจะย้อนเวลาไปน้อมนมัสการพระปัจเจกพุทธเจ้าสักบท ก่อนจะไปทำความรู้จักกับสระอันเป็นหัวใจของโลกหิมพานต์นาม “สระอโนดาต” กันต่อครับ โดย ลามะน้อย
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
