EP118 : บันทึกถึงลูก (สอนลูกให้รวยตามแนวพุทธะ)
วันนี้พ่อพักร้อน
แต่ไม่วายที่จะทำโน่นนี่นั่น และช่วงว่างหรือรอต่างๆ พ่อเขียนบันทึกนี้ถึงลูกว่าด้วยเรื่อง wealth management หรือการบริหารความมั่นคงของชีวิต
หลักการหาเงินและใช้เงินอิงตามคำสอนพระพุทธเจ้า และประสบการณ์ที่ผ่านมา🤓🤓🤓
1. รายได้ : ทำงานมาโดยธรรม ด้วยฝ่ามืออันชุ่ม ไม่เครียดครัด ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น และไม่เบียดเบียนตัวเองและผู้อื่น
งานที่ทำควรเป็นสัมมาอาชีพ คือไม่ผิดศีลธรรม ทำงานที่ชอบ ที่ถนัด งานอาจเลือกไม่ได้แต่ต้องมองหาจุดเป้าหมายได้ ใช้ความพยายามที่มีได้อย่างเหมาะสม
งานถ้าไม่มีพรสวรรค์ก็ทำได้ สำคัญคืออย่าได้มาด้วยความโลภ พยาบาท เบียดเบียน
เจริญด้วยบาปไม่มีหรอก แต่เสื่อมด้วยบาปนี่มีแน่นอน ตอนตายจะรู้สึกตัวก็สายไปแล้ว
ฉะนั้นเราต้องใส่ศรัทธา ใส่ความอุตสาหะ ความเพียร มองโลกในแง่บวกคือมองตามเนื้อผ้าจริงๆ ระวังนิสัยรักสบายหรือขี้เกียจ ไปเรื่อยๆให้ความเพียรเป็นน้ำไม่เต็มแก้วเสมอ ก็จะได้ความรู้ ความสำเร็จ และความสุขมาพร้อมๆกัน
2. รายจ่าย : คือ สิ่งที่เห็นในกราฟเป็นสิ่งที่ล้อมรายได้อยู่
พระพุทธเจ้าสอนไว้ตามแนวพอเพียงสำคัญมากคือ การหลงในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสและอารมณ์ที่ติดยึดอยู่คือหลงกามคุณ (เสพได้พอเพียงอย่าหลงมันเป็นของเรา) ฝ่าม่านกันความสำเร็จข้อแรกคือต้องเข้าใจว่า ตาหูจมูกลิ้นกายใจ เป็นของไม่เที่ยง
คุณร่ำรวยได้แต่อย่าหลงว่าคุณขาดมันไม่ได้ เสวยสุขได้แต่อย่ายึดหวงมัน ใครหลงมันก็เหมือนติดคุก การเป็นหนี้ก็เป็นการติดคุก การที่เรามีรายจ่ายมากกว่ารายรับคือการเป็นหนี้
ถ้าเราพลาดเป็นหนี้ทางรายจ่ายมากกว่ารายรับ ก็ต้องใช้หนี้แล้วเริ่มใหม่ให้ดี ใครที่ยังไม่เป็นหนี้ก็ต้องวางแผนรายจ่ายให้สมฐานะ มองความต้องการอย่างแท้จริง
คนที่มีความสุขไม่จำเป็นต้องรวย คนรวยไม่จำเป็นต้องมีความสุข พระพุทธเจ้าสอนว่าให้มีรายได้มากกว่ารายจ่าย เราต้องวางแผนการจ่ายเทียบกับรายได้ รายวัน รายเดือน รายปี รายห้าปีสิบปีก็ว่าไป
เมื่อไหร่มีการวางเป้าหมายเรียกว่าเริ่มมีการใคร่ครวญทางที่จะไป รับรองไปเจริญไม่มีเสื่อม
รายจ่ายแบ่งอย่างไรดี ?
พ่อมองประมาณนี้ 6 ประเภท
2-1. การดูแลตัวเองสีแดง : อันนี้ปัจจัยสี่
ในการมีชีวิตมนุษย์ อาหาร ที่อยู่ เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ใช้ให้สุขกายใจ ให้อิ่มหนำ ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ตระหนี่
ตอนเด็กๆพอกินมาม่าตอนสิ้นเดือน ต้นเดือนกินอร่อย ที่ไม่ดีคือติดหรูกินอร่อย หลงรสมาก สุดท้ายก็ต้องกินมาม่านานวันขึ้น สุขทุกข์ในการกินไม่ราบเรียบเสมอกัน ทำให้ความคิดเครียด มองแง่ร้าย โลภ เบียดเบียนรอบข้าง คือกินอร่อยแต่ละมื้อต้องไม่จุกมีช่องว่างในท้องเหลือทุกมื้อ และไม่ตามใจปาก บางครั้งหัดกินของที่ตัวเองคิดว่าไม่อร่อยให้อร่อย
กินให้ครบห้าหมู่ กินสะอาด ออกกำลังกายเหมาะสม มันจะไม่อ้วน ไม่เป็นโรค
แต่อย่างขี้เหนียวตัวเองกินแต่ถูกเข้าว่า ห้องหอคับแคบสกปรกรุงรัง เสื้อผ้าเก่าขาด ทั้งนี้เพราะตระหนี่ สุดท้ายเป็นโรค
สำคัญอย่าไปหลงเทียบกับคนที่เขากินดีกว่า เสื้อหล่อสวยกว่า ห้องหอที่พักหรูกว่า ช่างเขา คนเราเลือกเกิดไม่ได้ คอยนึกถึงคนที่ด้อยโอกาสกว่าเรา ยังมีอีกมากนะ กินอยู่ตามความพอเพียงนะลูก
2-2. การดูแลตัวเองสีชมพู : อันนี้จ่ายเพื่อให้รางวัลตัวเอง
ถ้าเราสำเร็จเป้าหมายแล้วให้รางวัลมันเป็นเรื่องที่เยี่ยมมาก อาจไม่ใช่ปัจจัยสี่ที่จำเป็นแต่มันสร้างpassion สำหรับเป้าหมายที่สูงขึ้นมาก็ดี ระวังของไม่จำเป็นเหล่านี้ ถ้ามันเป็นการสร้างความเพลิดเพลินในกามคุณตรงนี้อันตรายเพราะมันจะคอยทำลายโครงสร้างค่าใช้จ่ายอื่นหมดเลย เพราะมันตามใจตนเองให้อ่อนแอ
จากที่ควรจะ beyond the tning กลายเป็น depend on the thing ถ้าเราทบทวนตัวเองแล้วเห็นว่าเป็นคนฟุ่มเฟือย คุณควร ทบทวนตั้งสติมองโลกในความเป็นจริงมากขึ้น แล้วre mind set ตั้งต้นใหม่นะจ๊ะ
2-3. การดูแลภรรยา บุตร และข้าทาสบริวาร :
ถ้าเป็นฝรั่งเป็นแนววัตถนิยมจ๋า เน้นตัวใครตัวมันก็จะใช้จ่ายเรื่องนี้น้อย
พ่อแนะเพราะศึกษาธรรมะพระพุทธเจ้า ท่านสอนหน้าที่สามีภรรยามีข้อหนึ่งต้องให้เกียรติและเลี้ยงดูภรรยา บุตร ข้าทาสบริวาร ทำเท่าที่จะทำได้ตามความเหมาะสมที่สุดคือการทำหน้าที่ที่ดีของตนนะ
2-4. การให้ทาน : การให้ทานเป็นประโยชน์ต่อตนเองมาก
การให้ทานคือการไม่โกงใครเขามา ทำมาหาสุจริต มีเหลือส่วนหนึ่งให้น้อมจิตตั้งใจละความตระหนี่ ให้ทานโดยไม่หวังตอบแทน แล้วผลดีจะเกิดแก่ตัวมากๆ ภาษีจ่าย ให้ทานสม่ำเสมอ ต่อสมณพรามหณ์ ผู้ยากไร้ มีประโยชน์ทั้งนั้นจะกี่มากน้อยลองศึกษาดูในพุทธวจน
2-5. การลงทุนasset : เราต้องมองอนาคต มองความมั่นคง
จึงควรเก็บหอมรอมริดเพื่อลงทุนซื้อรถซื้อบ้าน ถ้าทีว่ามาข้างต้นมาดี
ข้อนี้ก็ใช้เงินเก็บมาซื้อได้ หรือมีเงินมรดกก็มาซื้อได้ ของพ่อนี้มากลางๆคือใช้เครดิตการทำมาหากินเป็นมนุษย์เงินเดือนมากู้เงินซื้อ อย่างนี้ก็ต้องวางแผนละเอียด
ถ้าจะกู้นะวางไว้ไม่เกินสักอายุ40ปีนะ ของพ่อนี่ 50กว่าพึ่งมาคิดก็ค่อนข้างต่ำมาตรฐาน
2-6. เก็บออม : เสียดายบ้านเราไม่เก่งเรื่องนี้คงเป็นเพราะไม่รู้เรื่องโดยเฉพาะการใช้จ่ายเพื่อตนเอง
แต่ของลูกๆยังโสดกัน ควรจะวางแผนไว้นะครับ พ่อพอมีกองทุนที่สะสมร่วมกับบริษัทมาเลยมีข้อนี้กับเขาบ้าง เอาไว้ใช้ยามเกษียณนะลูก วางไว้สัก10-20% เป็นประกันสุขภาพ เป็นเงินลงทุนเดือนละเท่าไหร่ก็ว่าไปเริ่มจากเล็กๆน้อยๆยิ่งหลายปีในระยะยาวมันเป็นเงินล้านได้นะลูก
จำไว้ว่าไม่รวยก็สุขได้ ถ้ารู้จักเริ่มวางแผน จัดรายจ่าย 6 อย่างอย่าให้เกินรายรับ เพื่อความมั่นคงในจิตใจและร่างกาย โชคดีครับ
พ่อเอง 😎😎😎
4 ถูกใจ
2 แชร์
588 รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
- 4
- 2
โฆษณา
