#ชวนดู มินิซีรีส์ญี่ปุ่น ความยาว 10 ตอน "Kikazaru Koi ni wa Riyuu ga atte: เหตุผลที่ต้องแต่งแต้มความรัก" บอกเล่าเรื่องราวของกลุ่มคนที่ได้มาอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกัน ในบ้านของ โคโกะ วัย 50 ปี ผ่านการหย่าร้างกับสามี ตัดสินใจจะไปเรียนต่อเมืองนอก จึงเปิดเป็นแชร์เฮาส์ให้กับคนที่เธอรู้จักมาเช่าอาศัย ทั้ง มาชิบะ พีอาร์สาวในบริษัทสรรหาของใช้ของตกแต่งในบ้านชื่อดัง และยังเป็นอินฟลูอินเซอร์จากการแนะนำของประธาน (ฮายามะ) ซึ่งเธอชอบและชื่นชมเขามากจนสมัครมาทำงานที่นี่ด้วย โดยหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เป็นผู้ซื้อ หาของดีๆ มาให้ผู้คนได้ไปใช้สอยตามกัน คนต่อมาคือ ชุน เชฟยอดฝีมือ มินิมอลลิสต์ตัวพ่อ ที่ถูกแนะนำให้เปิดร้านอาหาร แต่ไปไม่รอด เลยเบนเข็มมาทำคิทเช่นคาร์ จัดการทุกอย่างเพียงคนเดียว เพราะขยาดการทำงานร่วมกับคนอื่นในครั้งอดีต พอได้มาเจอกับมาชิบะที่ต้องดูดีเลเวล 10 อยู่เสมอ เขาและเธอจึงได้เรียนรู้ความต่างของกันและกัน จนก่อเกิดเป็นความรัก (กับดักแสนหวาน) ยังมีอีกสองคน ฮารุโตะ จิตแพทย์ที่รับปรึกษาปัญหาชีวิตผ่านการวิดีโอคอล โดยใช้ห้องพักเป็นที่ทำงานเต็มตัว และ ฮาเสะ ทำงานพาร์ตไทม์ แถมยังเป็นศิลปินที่ไม่หยุดสร้างผลงาน แต่ทำเท่าไหร่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน บุคลิกคือพูดน้อยต่อยหนักประมาณนั้น อ้อ..ลืมไม่ได้อีกหนึ่งคน ไม่ใช่สิ หนึ่งตัวก็คือ โคจิ หมาแสนรู้ของโคโกะ (น่ารักมากกก) ซึ่งทุกคนในบ้านจะคอยสับเปลี่ยนหมุนเวียนพาไปเดินเล่นข้างนอก เติมอาหาร และมันเองก็ช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลาแย่ๆ ไปได้
ช้าก่อน..ถึงจะมีแค่ 10 ตอน แต่ก็ต้องยอมรับว่างานสร้างร้ายกาจมาก ไม่ว่าจะฉากทำอาหารที่ริวเซย์พระเอกขนตางามของเราก็คือจัดเต็มสุดๆ (ดูแล้วหิววว) ไหนจะเสื้อผ้าหน้าผม ที่ใส่ใจรายละเอียดแต่ละแคแรกเตอร์ชนิดเต็มสิบไม่มีให้หัก ความเป็นธรรมชาติมากๆ ของตัวละคร อย่างเวลาที่มีฉากรวม ถึงตอนนั้นตัวเอกจะไม่มีบทพูดสำคัญ เท่าที่เห็นก็จะมี นั่งกินอาหาร ทำกิจวัตรส่วนตัวบ้าง กระทั่งการขานบอกยามต้องเข้า-ออก จากบ้าน กล้องจะไม่ดึงสายตาคนดูให้หลุดโฟกัสจนเกินไป แต่รับรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขา ตอนชมก็จะรู้สึกเหมือนว่าเราอยู่ในบ้านด้วย
เท่าที่ดูซีรีส์ญี่ปุ่นมาพอสมควร ส่วนใหญ่เนื้อหาใจความแบบว่าดูจบแล้วคือมูฟออนไม่ยาก ขณะเดียวกัน กลับมาดูซ้ำก็ยังรู้สึกสดใหม่ได้ ที่เขียนแนะนำเรื่องนี้ คงต้องพูดเหมือนเดิมคือ ไม่อยากให้พลาด ใช้คำว่าดูแล้วอยากมีความรักแบบไหลไปตามน้ำเหมือนในเรื่องก็ไม่ได้เกินเลย แถมยังเติมเต็มความรู้สึกในหลายๆ ด้าน ไม่ว่าจะ การออกห่างจากโลกโซเชียล (ดิจิทัล ดีท็อกซ์) การพิสูจน์ตัวเอง การพยายามอย่างเต็มที่กับสิ่งที่เรียกว่าความฝัน ก็เป็นประเด็นที่คุยกันได้ไม่เบื่อ หรือความต้องการที่แท้จริงของชีวิตคนเราคืออะไรกันแน่ ท้ายที่สุดคำตอบอาจเปลี่ยนแปลงไปตามช่วงอายุ แต่เมื่อไหร่ที่ค้นพบแล้วก็ "ลุย" ไปกับทางที่เลือก ยังไงก็ "กัมบัตเตะเนะ" // "ไฟโตะ" นะ ความหมายเหมือนกัน และใช้ได้กับทุกคน
ดีงามจนต้องเขียนถึงขนาดนี้ ยัง..ยัง..ยังไม่ไปดูตามกันอีกกก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
