ความตายที่น่าสยดสยองของ “เบนิโต มุสโสลินี (Benito Mussolini)”
“เบนิโต มุสโสลินี (Benito Mussolini)” อดีตผู้นำอิตาลี ถูกประหารชีวิตเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488)
หากแต่การตายของเขายังไม่ใช่จุดจบ โดยเมื่ออดีตผู้นำอิตาลีเสียชีวิต ศพของเขาก็ยังถูกนำมาประจาน ประชาชนที่โกรธแค้นจำนวนมากได้หยาม นำศพของเขามาประจานอย่างรุนแรง
แต่ทำไมชาวอิตาลีถึงได้โกรธแค้นชิงชังเขาถึงขนาดนี้? ลองมาหาคำตอบกันครับ
“เบนิโต มุสโสลินี (Benito Mussolini)” เกิดเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ.1883 (พ.ศ.2426) ที่ประเทศอิตาลี
เขาเป็นเด็กที่ฉลาดและช่างซักถาม โดยช่วงแรกนั้น เขาตั้งใจจะเป็นอาจารย์ ก่อนที่จะเปลี่ยนใจในภายหลัง
มุสโสลินีในวัยเด็ก
เมื่ออยู่ในวัย 20 กว่า มุสโสลินีได้ออกหนังสือพิมพ์ของตนเอง โดยเน้นไปที่การโปรปากันด้า โฆษณาชวนเชื่อ และถ่ายทอดแนวคิดทางการเมือง อีกทั้งยังสนับสนุนความรุนแรงเพื่อการเปลี่ยนแปลงอีกด้วย
มุสโสลินีถูกจับและคุมขังในเวลาต่อมา เนื่องจากเขาเป็นผู้ส่งเสริมและปลุกระดมให้เกิดความรุนแรงในเวทีต่างๆ อีกทั้งยังสนับสนุนการประท้วงหยุดงานของคนงานในสวิตเซอร์แลนด์เมื่อปีค.ศ.1903 (พ.ศ.2446)
มุมมองทางการเมืองของมุสโสลินีก็รุนแรงสุดขั้ว มากซะจนแม้แต่พรรคสังคมนิยมเองก็ยังไล่เขาออกจากพรรค
ปลายปีค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) สงครามโลกครั้งที่ 1 ได้เริ่มต้นขึ้น มุสโสลินีก็ได้ออกหนังสือพิมพ์ที่ชื่อว่า “The People of Italy”
หนังสือพิมพ์ฉบับนี้มีเพื่อเผยแพร่ปรัชญาทางการเมืองของลัทธิชาตินิยมและลัทธิทหาร รวมทั้งลัทธิการปกครองโดยความรุนแรง
ภายหลังจากทำงานเป็นนักข่าวและมือปืนในกองทัพในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 มุสโสลินีก็ได้ก่อตั้ง “พรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ (National Fascist Party)” ในปีค.ศ.1921 (พ.ศ.2464)
สัญลักษณ์ของพรรคชาตินิยมฟาสซิสต์
ผู้คนจำนวนมากได้เข้าร่วมและสนับสนุนพรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ อีกทั้งมุสโสลินีก็ตั้งกองกำลังที่มีเครื่องแบบเป็นเสื้อสีดำ ทำให้มุสโสลินีเริ่มโด่งดัง เป็นที่รู้จักจากสปีชที่เผ็ดร้อนและมุมมองทางการเมืองที่รุนแรง
กลุ่มเชิ้ตดำก็กระจายไปทั่วทางภาคเหนือของอิตาลี และได้วางเพลิงสถานที่ราชการต่างๆ รวมทั้งสังหารศัตรูของมุสโสลินีอีกนับร้อย
ค.ศ.1922 (พ.ศ.2465) มุสโสลินีได้เรียกให้มีการประท้วงหยุดงานของคนงาน และเดินขบวนสู่กรุงโรม
กองกำลังฟาสซิสต์กว่า 30,000 คนได้เข้ามาถึงกรุงโรม และเรียกร้องให้เกิดการปฏิวัติ ทำให้ผู้นำอิตาลีไม่มีทางเลือกนอกจากมอบอำนาจให้พรรคของมุสโสลินี
29 ตุลาคม ค.ศ.1922 (พ.ศ.2465) “พระเจ้าวิคเตอร์ เอ็มมานูเอลที่ 3 แห่งอิตาลี (Victor Emmanuel III of Italy)” พระประมุขแห่งอิตาลี ได้ทรงแต่งตั้งมุสโสลินีเป็นนายกรัฐมนตรี
มุสโสลินีวัย 39 ปีกลายเป็นนายกรัฐมนตรีที่อายุน้อยที่สุด และก็มีฐานผู้สนับสนุนเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
พระเจ้าวิคเตอร์ เอ็มมานูเอลที่ 3 แห่งอิตาลี (Victor Emmanuel III of Italy)
ช่วงกลางยุค 30 (พ.ศ.2473-2482) มุสโสลินีได้หาทางขยายอำนาจของอิตาลี โดยในปีค.ศ.1935 (พ.ศ.2478) กองทัพของมุสโสลินีได้เข้ารุกรานเอธิโอเปีย และศึกนี้ก็จบลงด้วยชัยชนะของอิตาลี และประกาศให้เอธิโอเปียเป็นอาณานิคมของอิตาลี
ห้าปีหลังการบุกเอธิโอเปีย มุสโสลินีก็จับตาดู “อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler)” ผู้นำพรรคนาซีเยอรมัน ซึ่งกำลังรุกรานฝรั่งเศส
มุสโสลินีคิดว่าผู้ที่ควรจะได้บุกฝรั่งเศสควรเป็นอิตาลี หากแต่กองทัพเยอรมันนั้นใหญ่กว่า แข็งแกร่งกว่า อาวุธก็ทันสมัยกว่า
สิ่งที่ทำได้ คือเข้าเป็นพันธมิตรกับเยอรมนี และทำสงครามต่อศัตรูของเยอรมนี
มุสโสลินีและฮิตเลอร์
ยิ่งนานวัน อิตาลีก็ยิ่งถลำลึก เป็นศัตรูกับแทบทุกประเทศทั่วโลก มีเพียงเยอรมนีที่คอยหนุนหลัง
มุสโสลินีก็เริ่มตระหนักว่ากองทัพของตนนั้นอ่อนด้อย หากอยากครองอำนาจในฐานะเผด็จการ เขาจำเป็นต้องมีกองทัพที่เข้มแข็ง
ในไม่ช้า อิตาลีก็ได้ใช้กำลังทางทหารรุกรานกรีซ หากแต่คราวนี้ไม่ประสบความสำเร็จและไม่เป็นที่ยอมรับของประชาชน
ในเวลานั้น ผู้คนจำนวนมากในอิตาลีนั้นตกงานและอดอยาก เริ่มต่อต้านรัฐบาล และหากไม่ได้กองกำลังของฮิตเลอร์ช่วยเหลือ ก็น่าจะเกิดรัฐประหาร
ด้วยแรงกดดันจากหลายฝ่าย ทำให้มุสโสลินีถูกปลดออกจากตำแหน่งในปีค.ศ.1943 (พ.ศ.2486) อีกทั้งกองทัพสัมพันธมิตรก็ได้ยึดคืนแอฟริกาเหนือจากอิตาลี รวมทั้งซิซิลีก็ตกอยู่ในมือของสัมพันธมิตร
กองกำลังขององค์กษัตริย์ได้จับกุมตัวมุสโสลินี และนำไปคุมขังในโรงแรมบนภูเขาอบรุซซี
กองทัพเยอรมัน ในทีแรกก็ไม่คิดจะช่วยมุสโสลินี หากแต่ก็เปลี่ยนใจ ส่งกองกำลังมาช่วยมุสโสลินีออกไป และให้มุสโสลินีนั่งเครื่องบินกลับมายังมิวนิก เยอรมนี เพื่อพูดคุยกับฮิตเลอร์
ฮิตเลอร์เสนอให้มุสโสลินีก่อตั้งรัฐฟาสซิสต์ในบริเวณภาคเหนือของอิตาลี โดยใช้มิลานเป็นศูนย์บัญชาการ ซึ่งจะทำให้มุสโสลินียังคงครองอำนาจ และมีฮิตเลอร์เป็นพันธมิตร
มุสโสลินีทำตาม และก็ได้รับชัยชนะ และได้ทำการกวาดล้างศัตรู
สมาชิกพรรคฟาสซิสต์ได้ทำการทรมานและฆ่าคนที่เห็นต่าง อีกทั้งยังขับไล่ชาวต่างชาติ โดยทั้งหมดนี้ กองทัพเยอรมันคอยให้การสนับสนุน
วันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ.1944 (พ.ศ.2487) พรรคฟาสซิสต์ได้ทำการกวาดต้อนกลุ่มผู้ต่อต้านฟาสซิสต์จำนวน 15 คน กวาดต้อนมายัง Piazzale Lereto ซึ่งเป็นจัตุรัสในเมืองมิลาน และยิงผู้ต่อต้านฟาสซิสต์ทั้ง 15 คนจนเสียชีวิต
ฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) สงครามโลกครั้งที่ 2 ในยุโรปได้จบลง โดยอิตาลีนั้นพ่ายแพ้ และหลายคนก็โทษว่าเป็นความผิดของมุสโสลินี
แต่การจะจับมุสโสลินีก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรเสี่ยง ถึงแม้ว่าฮิตเลอร์จะพ่ายแพ้ แต่หลายคนก็ยังเกรงฮิตเลอร์อยู่
25 เมษายน ค.ศ.1945 (พ.ศ.2488) มุสโสลินีตกลงที่จะพบกับกลุ่มผู้ต่อต้านฟาสซิสต์ในมิลาน และครั้งนี้ เขาก็ได้รู้ว่าเยอรมนีได้เริ่มต่อรองให้มุสโสลินียอมแพ้ สร้างความโกรธแค้นให้มุสโสลินีเป็นอย่างมาก
มุสโสลินีได้พา “คลารา เพทัคชี (Clara Petacci)” ผู้ซึ่งเป็นชู้รักของเขา มุ่งขึ้นเหนือ ไปต่อขบวนเรือ มุ่งไปยังชายแดนสวิตเซอร์แลนด์
มุสโสลินีคิดว่าอย่างน้อย การที่เขาหลบหนีออกจากอิตาลี เขาก็จะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบ
แต่ความหวังของมุสโสลินีก็ไม่อาจเป็นจริง โดยขณะอยู่บนเรือ มุสโสลินีซึ่งได้ปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่นาซี ด้วยการนำหมวกและเสื้อโค้ตนาซีมาใส่ แต่ก็ไม่เป็นผล เนื่องจากมีคนจำเขาได้ เนื่องจากที่ผ่านมา ผู้คนล้วนคุ้นหน้าเขาผ่านโปสเตอร์โฆษณาโปรปากันด้า
กลุ่มผู้ต่อต้านซึ่งได้บทเรียนจากคราวที่นาซีบุกมาช่วยเหลือมุสโสลินี ตัดสินใจกุมตัวมุสโสลินีและเพทัคชี และนำตัวไปยังหมู่บ้านห่างไกล
วันต่อมา มุสโสลินีและเพทัคชีถูกสั่งให้หันหน้าเข้าหากำแพง ก่อนที่กลุ่มผู้ที่จับกุม จะยิงปืนใส่มุสโมลินีและเพทัคชีจนทั้งคู่ขาดใจตาย
ศพของมุสโสลินีและเพทัคชี
แต่ถึงมุสโสลินีจะตายไปแล้ว กลุ่มต่อต้านก็ยังไม่พอใจ
ได้มีการจับตัวผู้ต้องสงสัยว่าจะเป็นสมาชิกฟาสซิสต์ และทำการสังหาร
ไม่เพียงแค่นั้น ค่ำคืนหลังจากที่มุสโสลินีถูกสังหาร ก็ได้มีรถบรรทุกวิ่งเข้ามายังลานกลางเมืองมิลาน และเทศพจำนวน 18 ศพลงมาจากหลังรถ โดยศพทั้งหมดนั้น คือครอบครัวมุสโสลินี ครอบครัวเพทัคชี และผู้ต้องสงสัยว่าเป็นสมาชิกฟาสซิสต์
ที่สำคัญก็คือ บริเวณนี้คือจุดเดียวกับที่มุสโสลินีสังหารผู้ต่อต้านฟาสซิสต์ในปีค.ศ.1944 (พ.ศ.2487)
ประชาชนซึ่งกำลังโกรธแค้น ต่างเอาผักเน่ามาเทลงบนศพ และถีบ เตะศพอย่างโกรธแค้น โดยหญิงรายหนึ่ง ยิงปืนใส่หัวของศพมุสโสลินีอีกห้านัด โดยแต่ละนัดนั้นแทนลูกชายแต่ละคนที่เธอต้องสูญเสียไปในสงครามที่ไม่ได้เรื่องของมุสโสลินี
แต่เท่านี้ยังไม่สะใจ ได้มีการนำศพแต่ละศพมามัดขา และแขวนไว้กับคาน ท่ามกลางเสียงเชียร์ของประชาชน
ศพที่ถูกประชาชนแขวน
ข่าวการตายที่น่าสังเวชของมุสโสลินีหลุดไปถึงฮิตเลอร์ ทำให้ฮิตเลอร์ถึงกับกล่าวว่า
“เรื่องแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นกับฉัน”
สุดท้ายแล้ว กองทัพอเมริกันก็ไปนำศพลงมา และจัดการฝังให้เรียบร้อย
การตายของมุสโสลินี สะท้อนอะไรหลายๆ อย่าง
จากจุดที่รุ่งเรืองที่สุดในชีวิต เป็นผู้นำคนทั้งประเทศ หากแต่ด้วยการบริหารและตัดสินใจที่ผิดพลาด รวมถึงการไม่ยอมรับความผิดพลาดของตน ก็ทำให้จุดจบของเขา กลายเป็นศพที่ห้อยอยู่กับคาน ไม่ต่างอะไรจากสัตว์ในโลงเชือด และเต็มไปด้วยเสียงก่นด่าสาปแช่งของ “ประชาชน”
- 30
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
