หลักการ คือ สิ่งที่ใครก็ไม่รู้ เคยทำไว้ จะประสบความสำเร็จ หรือผิดพลาด เราเองก็ไม่รู้ หลักการก็ยังคงเป็นหลักการอยู่วันยังค่ำนั่นละ มันก็เป็นเช่นนั้น หรืออาจจะให้มันเป็นเหมือนแรงโน้มถ่วงก็ได้ที่ถ่วงให้เราตอนที่เรายังยืนทรงตัวได้ไม่แข็งแรงพอและเมื่อเรายืนได้แล้วเราก็ต้องก้าวเดินหรือว่าเราจะยืนอยู่แบบนั้นไม่ก้าวเดินไปข้างหน้าเหรอ?
... และเมื่อถึงวันที่เราก้าวเดินได้ก้าวแรกนั่นแหละคุณจะรู้สึกว่าเริ่มจะรำคาญหลักการขึ้นมา…
ไม่ต้องงองูเต็มไปหมดหรอก เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังใจเย็นๆกัน ในมุมมองของแนนเช่น หลักของการตลาด ที่ไม่รู้ใครบอกไว้ว่าต้องเป็นแบบนั้น ต้องเริ่มอย่างนี้ ใันจะดี ต่างๆนาๆ สุดท้ายแล้วสูตรสำเร็จของมันอาจะเป็นสัมการที่ไม่ต้องหารลงตัวด้วยซ้ำ แล้วอะไรละ อะไรที่ใช้ทำการตลาด ไม่ต้องใช้เหรอ 4P5M SWOT และอีกเยอะแยะไปหมด แนนเองก็เรียนมาและพยายามลองเอามาใช้เอามาปรับจนสมงสมองบ้ากันไปเลย แต่นั่นมันทำให้เราตัดขาดบ่วงบาปบ่วงหลักการออกมา โดยการจับหลักการมาวางและตั้งไว้เฉยๆ
เริ่มต้นด้วยการมองไป ตอนนั้นแนนตั้งคำถามตัวเอง อุปโหลก " แล้วเปนเหี้ยไร กูต้องซื้อละ ?" มองให้คำถามนั้นเป็นเชิงลบมากที่สุดละกัน
เอ้าถามว่าทำไม ทำไมต้องเป็นลบ ละมึงจะเป็นคนทำการตลาดมึงจะถามงี้ทำไม “มึงไม่ต้องทำการตลาดไปเพื่อใครหรอก ทำให้มันตอบตัวมึงเองแต่มึงรักในแบรนด์ที่มึงทำได้ นั่นละการตลาดสูตรสำเร็จ”
สิ่งที่มาตัดสินการตลาดนั้นไม่ใช่ยอดขาย ไม่ใช่จำนวนปริมาณ หรือการถูกแพง แต่มันคือ "ความประทับใจของลูกลูกค้าที่มีต่อแบรนด์ มันคือvalue ที่เพิ่มได้ด้วยการใส่ใจเล็กๆน้อย ลายเอียดที่น่ารักเหล่านี้ มันจะวัดผลออกมาเป็นความอบอุ่นทางการตลาด”
และถามว่าเราจะรู้หลักการไปทำไมไม่รู้ก็ทำได้สิ ผิด คุณต้องรู้ เพราะสิ่งเหล่านั้นมันคือ สิ่งที่ส่วนแบ่งทางกสรตลาดเรานำไปใช้ รู้เขามาแนวนี้ แต่เค้าอาจจะมองเหมือนกัน ฉนั้นมองต่าง มองย้อนกลับ อาจได้รับความสำเร็จเหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
