Jambalaya
Hank Williams
เพลงนี้ประพันธ์โดย Moon Mullican มี Hank Williams ขับร้องเป็น version แรก จากนั้นก็มีอีกมากหน้าหลายตาที่นำเพลงนี้ไปขับร้อง บันทึกลงอัลบั้มจนจำได้ไม่หมด เอาเป็นว่าโยนก้อนหินไปกลางกลุ่มนักร้องอเมริกัน โดนหัวใครก็คนนั้นแหล่ะ แต่ที่เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายในบ้านเรา นอกจาก แฮ้งค์ วิลเลียมส์แล้วก็มี version ของCarpenters ที่ออกโทนอ่อนหวาน ตามสไตล์ของ Caren Carpenter
ชื่อเพลงเป็นชื่ออาหารชนิดหนึ่งของชาวชุมชนฝรั่งเศสที่เรียกกันว่า Cajun ในรัฐหลุยเซียน่า จึงมีภาษาฝรั่งเศสปะปนอยู่ในเนื้อเพลง ส่วนใหญ่ก็น่าจะเป็นชื่ออาหาร เพราะในเนื้อเพลงบรรยายถึงความสนุกสนานในงานเลี้ยง. Jambalaya หลายคนให้ความหมายว่าเป็นข้าวผัด ก็ใกล้เคียงกับข้าวผัดของไทย เพราะมีข้าวเป็นส่วนผสมอยู่ด้วย แต่เป็นส่วนน้อย ส่วนใหญ่จะเป็นกุ้ง และพืชผัก เครื่องเทศในปริมาณที่มากกว่า หรืออาจจะครึ่งต่อครึ่ง
ชุมชนชาวฝรั่งเศส ( Cajun ) นั้น อาศัยอยู่ใกล้กับบึงน้ำที่มีหญ้าขึ้นอยู่เต็ม เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำขนาดกว้างใหญ่ มีกระจัดกระจายอยู่ทั่วรัฐทางใต้ ที่เป็นที่รู้จักกันดี คือบึง Everglade ในรัฐฟลอริดา บนต้นไม้ใหญ่ก็มีพืชจำพวก เคราฤาษี ห้อยอยู่ตามกิ่งก้าน สัญจรเดินทางไปไหนมาไหนกันด้วยเรือท้องแบน ที่มีพัดลมตัวใหญ่อยู่ด้านท้ายเป็นตัวขับเคลื่อน เหมือนอย่างที่เห็นกันในภาพยนตร์หลายๆเรื่อง
มีถ้อยคำวรรคหนึ่งในเพลง คือ คำว่า Son of a gun เป็นที่สงสัยกันมากว่า แปลว่าอะไรกันแน่ หลายที่หลายแห่งก็ให้ความหมายกันแตกต่างออกไป ที่จริงคำนี้เป็นคำที่แผลงมาจาก Son of a bitch ซึ่งเป็นคำด่าที่หยาบคาย ถูกแผลงให้มีความหมายที่เบาลง ก็จะแปลได้ความว่า “ ให้ตายเถอะ เราคงจะสนุกกันชิบหายเลย “ ( Son of a gun , we’ll have big fun in the bayou )
มีเรื่องเล่ากันสนุกๆในหมู่คนไทยที่เดินทางไปทำงานในอเมริกาใหม่ๆ ยังไม่ค่อยคุ้นกับสำเนียงฝรั่งมากนัก ต่างก็ถกเถียงกันว่า ในภาษาอังกฤษมันมีคำด่าแบบ ไอ้เหี้ย , ไอ้ห่า แบบบ้านเรามั้ยจะใด้เอาไว้ด่ามันใด้บ้าง มีคนหนึ่งก็บอกว่า มีสิ คำว่า ไอ้ห่า ก็คือ ซาลาบากัม ไอ้เหี้ยก็คือ ซาลาบาบิช ซึ่งก็คือ Son of a gun และ Son of a bitch นั่นเอง
ในยุคซิกตี้ส์ มีคนไทยหลั่งไหลไปทำงานในอเมริกามากมาย ส่วนใหญ่ก็จะถือวีซ่านักเรียน งานที่ทำก็ประเภทล้างจานในร้านอาหาร , พนักงานลานจอดรถ ฯลฯ ซึ่งนายจ้างก็ชอบ เพราะค่าแรงถูก พอวีซ่าหมดอายุก็หลบลี้หนีหายเป็นโรบินฮู้ดในป่าคอนกรีต ระแวดระวังอย่าให้ อิมมิเกรชั่น(กองตรวจคนเข้าเมือง)จับได้ จะถูกส่งกลับสถานเดียว บางคนก็อยู่ได้นาน มีครอบครัวแต่งงานกับสาวอเมริกัน จนได้กรีนการ์ด สิทธิอยู่ทำมาหากินได้ตลอดชีพ ร่ำรวยมีกิจการเป็นของตนเองก็มากราย
เรื่องราวของโรบินฮู้ดในอเมริกาในยุคโน้น “ รงค์ วงษ์สวรรค์ “ นักเขียนใหญ่ผู้ได้ฉายา พระยาอินทรีแห่งสวนอักษร ผู้ล่วงลับ บันทึกไว้ในงานเขียนชุด “ ใต้ถุนป่าคอนกรีต “ ได้อย่างน่าสนใจ ในฐานะผู้ร่วมอยู่ในเหตุการณ์ ( แต่ไม่ได้อยู่อย่างโรบินฮู้ด ทางการอเมริกาเชื้อเชิญให้เกียรติในฐานะนักเขียน พำนักอยู่ได้นานเท่าที่ต้องการ ) แนะนำให้หามาอ่านกันครับ ผ่านไปที่แผงหนังสือ เห็นทางสำนักพิมพ์นำงานเขียนของท่านหลายๆชุดมารวมเล่มเข้าด้วยกัน เล่มหนาเตอะ ก็น่าจะมีเรื่องนี้รวมอยู่ด้วย แต่พอเห็นราคาแล้วต้องรีบวาง เพราะคงต้องเก็บหอมรอมริบจากเบี้ยสงเคราะห์คนชราหลายเดือนเชียวแหล่ะ กินข้าวผัดกุ้ง Jambalaya ไปพลางๆก่อนละกัน.
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
