23 ก.ค. 2021 เวลา 18:08 • ปรัชญา
คุณเคยทำงานที่ได้เงินครั้งแรกในชีวิตตอนไหน ?
นี่ไงงานเรา เราเคยทำงานครั้งแรกในชีวิต ตอน ป.5
ตอนนั้นเห็นพ่อนั่งปักชื่อนักเรียน ช่วงใกล้เปิดเทอม
แล้วได้เงิน อาจจะไม่มากถ้าเทียบกับรายได้ครอบครัวอื่น
แต่สำหรับครอบครัว เรานั้นมันมากจริงๆ
วันละ 1-3 ร้อยบาท ช่วงนี้แหละ เป็นช่วงที่มีตังค์กินขนม
ปักชื่อนักเรียนบนเสื้อ
ช่วงป.5 จำได้ เพราะเป็นช่วงที่กำลังเรียนรู้
พยายามจับอุปกรณ์เหล่านี้มาเรียนรู้ด้วยตัวเอง
หาเสื้อนักเรียนเก่าๆ มานั่งฝึก นั่งปัก
หวังว่า สักครั้ง จะช่วยพ่อทำงานได้ จะได้มีรายได้เยอะขึ้น
ตอน ป.5 ช่วงนั้น อายุ ประมาณ 11 ขวบ
ให้พ่อ เขียนชื่อลงบนเสื้อให้ แล้วมานั่งลองปักเอง
พ่อไม่ได้สอนเลย แม้แต่นิดเดียว แต่ซึมซับ
จากการดูตัวอย่าง มาตลอด เลยลองผิด ลองถูก ไม่เข้าใจค่อยถามพ่อ
กระนั้น ครั้งแรก ก็ยังไม่สามารถ ที่จะลงสนามจริงได้
ยังคงอยู่ในช่วงฝึกหัดอยู่ หลายคนอาจจะท้อ หรืออาจจะไม่ทำแล้วก็ได้ แต่เราไม่ เราพยายามที่จะทำมันต่อ จนสามารถปักได้สวยด้วยมือตัวเองซึ่งคงมีคู่แข่งมากมายแหละ ที่เขาใช้เครื่องจักรมาปักเราเคยพูดกับพ่อว่า “พ่อ ถ้าเราซื้อเครื่องจักร ต้นทุนที่เราลงทุนจะสูงขึ้น แต่รายได้มันจะได้เท่าเดิมน่ะ เพราะราคาปัก แต่ละตัว คงไม่ต่างอะไรกันมาก
เรามากินเล็กๆ น้อยๆ แต่สบายใจดีกว่า”บางทีเราต้องเจอ ปัจจัยซ่อมเครื่อง บ้าง อะไรบ้าง วุ่นวายไปหมด
เลยเปลี่ยนความคิดว่า งั้นเราพยายาม พยายามที่จะปักมือนี่แหละ ให้มันเร็วขึ้นเอาเนอะ หลังจากนั้นก็คำนวณ ค่าปักต่อตัว
แล้วบรรจงเร่งปักให้ได้ วันหนึ่ง มากกว่า 4 ตัว ให้ได้
ตกตัวละ 30-40 บาท ก็ได้หลายร้อยแล้วนะ
จากวันนั้น ป.5 จน จบ ม.6 เป็นสิ่งหนึ่งที่เรามีรายได้ และทำช่วยพ่อจนเรียนจบมัธยมปลาย และมีเงินจ่ายค่าบำรุงการศึกษาเอง
เสื้อทุกตัวแต่ก่อนพ่อเขียนเอง ทุกตัว ลายมือพ่อสวยมาก
แต่พอเรามีความรู้เรื่องคอมเยอะ บวกกับพ่อก็อายุมาก
คงเขียนสวยเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว เราเลยพยายามหา Font ลายมือจากนั้นก็ปริ้นมาเขียนทับเอา แต่ยังคงไม่เลิกปักด้วยมือ แต่ทุกวันนี้เลิกทำไปละ ไม่มีใครสานต่อ จ็อบเล็กๆ น้อยๆ แต่มันเป็นจ็อบที่คุ้มค่ามากที่สุดอีกจ็อบหนึ่งในชีวิต
คงไม่มีอาชีพ อะไร ที่สวยหรู ไปมากกว่า อาชีพสุจริตและความพยายาม
#ฝีมือเราเองในรูป
#เรื่องจริงที่ไม่มีการแต่งเติมแต่อย่างใด
#บทหนึ่งของชีวิต
เพราะชีวิตมีเรื่องเล่า
โฆษณา