เวลาที่เราให้คำแนะนำคนอื่น เรายืนอยู่นอกวงกลมของปัญหา ปราศจากตัวเรา(ตัวกู ของกู) และเรามองจากภายนอกเข้าไป ทำให้เรามองปัญหานั้นได้กว้างกว่า รอบด้านกว่า เราจึงมองเห็นวิธีการจัดการกับปัญหานั้นๆได้ดีกว่า เราจึงให้คำแนะนำได้
แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นกับเรา เรายืนอยู่ในวงกลมของปัญหา และที่สำคัญมี(ตัวกู ของกู)อยู่ ทำให้เราไม่เห็นวิธีจัดการ เพราะมัวแต่คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและผลกระทบกับตัวกู และของกู
เวลาเรายืนอยู่ในวงรอบของปัญหาและมีตัวกู ของกู เราจะไม่เห็นวิธีการจัดการที่รอบด้านและรอบคอบ เราจะมองเห็นแต่ปัญหารอบตัวเราเท่านั้น วิธีคิด วิธีแก้ปัญหาก็จะแคบลงค่ะ
