ความรักของฉันเหมือนปลาที่อยากอยู่บนต้นไม้?
สวัสดีค่ะทุกคน 🙏🏻 วันนี้เราจะพูดถึงมุมมองความรักของเรากันค่ะ
เรากับแฟนเราคบกันมาได้เกือบประมาณ 2 ปีแล้วค่ะ กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ก็แทบแย่อยู่เหมือนกัน เพราะเราทั้งคู่ต่างกันคนละขั้วเลยล่ะค่ะ 5555
ต่างกันยังไงนะเหรอคะ? ก็คือสาวเซนซิทีฟ กับหนุ่มโลกส่วนตัวสูงยังไงล่ะคะ
คนนึง.... ชอบอยู่กับตัวเอง ไม่ชอบแสดงออก
อีกคน... ต้องการความสนใจ แสดงออกทุกอย่าง
พออ่านถึงตรงนี้หลายคนอาจจะยังงงว่ามันจะไปกันรอดได้ยังไง ใช่ค่ะ เราก็งง แต่พอเราตั้งสติ และพยายามเข้าใจเข้าใจในกันและกันจริงๆ มันกลายเป็นว่า เราสองคนต่าง'เติมเต็ม'ในกันและกัน
อันนี้ขอพูดในมุมมองของเรานะคะ ด้วยเพราะแฟนเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออก หลายครั้งเราจะรู้สึกเหมือนถูกละเลยมากๆ เลยค่ะ ก็จะนอยเองหายเองไปตามระเบียบ แต่พอเราเปิดใจ พยายามเข้าใจเขามากขึ้น เราถึงได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ใส่ใจเรามากกว่าที่เราคิด แต่เป็นในแบบ 'ฉบับผู้ชายซึนๆ'
"เหมือนการรักเขา มันทำให้เราพัฒนาตัวเองขึ้นมากเลยค่ะ" (เป็นปลาในเวอร์ชั่นที่อยู่บนต้นไม้ได้บ้างแล้ว)
เขาทำให้คนที่กลัวการขับรถอย่างเรา กล้าที่จะขับรถ โดยการสนับสนุนทั้งความรู้สึก และค่าเรียนขับรถ (ไม่สอนเอง เพราะกลัวตุบตับกัน)
เขาทำให้เรามีกำลังใจในการทำอาหาร โดยการซื้อหม้อทอดไร้น้ำมันให้ เพื่อให้เรารู้สึกว่าการทำอาหารง่ายกว่าที่คิด
เขาทำให้เราใช้เหตุผลในการใช้ชีวิตมากขึ้น สอนมุมมองในการมองโลกอีกแบบให้เราเห็น
เขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีคำหวาน หรือเซอร์ไพรส์ใดๆ แต่ตอนที่เราลำบาก เขาไม่เคยทิ้งเราเลยย
เวลาที่เขาให้เราอาจจะดูน้อยมากในสายตาคนทั่วไป (รวมถึงสายตาเราแรกๆ) แต่ถ้ามองดีๆ จะรู้ว่าเวลาเหล่านั้น คือเป็นเวลาของเราจริงๆ แบบเต็มๆอ่ะค่ะ ตามใจทุกอย่าง พาไปกินของอร่อยๆ ใช้เวลาด้วยกัน
ที่สำคัญเลยนะคะ "การรักเขา ทำให้เรารักตัวเองมากขึ้น" เราว่าสิ่งนี้หล่ะค่ะที่ทำให้เวลาเรานอยในการกระทำบางอย่างของเขา แล้วเราเลือกที่จะไม่ปล่อยมือ
เขียนมาซะยาวเลย ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้ ก็ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ เราแค่อยากเสนอให้เห็นว่า เวลาเรารักใคร เราอยากให้ใช้ 'ความเข้าใจ' ในการรัก เข้าใจทั้งในตัวเขา และตัวเรา
เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้ แล้วคุยกันว่าเขา... ปรับ.. ให้เราได้แค่ไหน ถ้าเรารู้สึกว่ามันยังไม่ตรงกับความต้องการของเรา มันก็จำเป็นนะคะที่จะต้องปล่อยมือแยกย้ายกันไปคนละทาง เพราะมันเป็นความจริงที่ว่า 'เราเปลี่ยนใครไม่ได้ แม้แต่ตัวเราเอง'
อย่าใช้ความอดทนในการรักใครเลยนะคะ เพราะเมื่อไหร่ที่คุณใช้ความอดทน คนทุกคนมีขีดจำกัดในความอดทน พอวันหนึ่งมันหมดลงแล้ว คงจะแย่กันหน้าดู
เป็นกำลังใจให้ปลาที่อยากอยู่บนต้นไม้ทุกคนนะคะ และหวังว่าเจ้าต้นไม้ต้นนั้นของคุณจะโน้มกิ่งลงมาใกล้แหล่งน้ำของคุณเหมือนกันนะคะ
แด่ เธอ ที่ฉันรักมากกว่าท้องทะเล
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
