Action = Reaction ดูเหมือนสำคัญ แต่ที่จริงสำรอง?
มานั่งนึกย้อนดู เหตุผลที่ยอมปล่อยมือจากใครนี่เป็นเหตุผลคล้ายๆ กันเลยนะ ด้วยเวลานี่อยู่ในความสัมพันธ์อะไรก็ตาม ก็จะพยายามเข้าใจใน'ตัวตน' ของเขา ไม่ว่าทางด้านบวก รึด้านลบ โดยเฉพาะด้านลบอ่ะ ฟิลแบบเข้าใจนะ ไม่โกรธไรเลย แต่วันนึงรู้ว่าสิ่งที่เขาบอกว่าทำให้เราไม่ได้ กลับทำกะคนอื่นได้ คือ ความรู้สึกมันหมดเลยวันที่รู้ เพราะมันมีตัวมาเปรียบเทียบว่า 'อ้อที่จริงเขาทำได้นะ แต่ไม่ทำกับแกแค่นั่นเอง งงไร' 5555555555555
ยกตัวอย่างนะ เคยเลิกคบเพื่อนคนนึงเพราะว่า คบกันมาหลายปีไม่เคยซาบซึ้งหรือขอบคุณอะไรเราเลยย เราเข้าใจว่าเป็นนิสัยเขา ก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร แต่มาวันนึงเห็นเขาขอบคุณเพื่อนที่เพิ่งสนิทกัน แบบเล่นใหญ่โต... คนทางนี้ก็คือ เหมือนระเบิดอ่ะ ตู้มเดียว บล็อคทุกช่องทาง
งี่เง่าเนอะ ถ้ามองในมุมคนปกติอ่ะ แต่ถ้าลองมามองในมุมคนๆนึง ที่ให้เหตุผลของการกระทำที่ละเลยเหล่านั้นตลอดมาว่ามันเป็นนิสัยเขา มองแต่สิ่งดีๆที่เขาทำ ยินดีกับสิ่งเล็กน้อยที่เข้าให้ พอมาวันนึงพบว่าอ้อ ตัวเราแค่ไม่สำคัญพอที่จะให้เขาทุ่มเทให้แค่นั้น เลยสมเพชตัวเองละเดินออกมา
เอาง่ายๆ ก็คือ อย่ามาทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองสำคัญ ที่จริงแค่สำรอง ตั้งแต่นั้นมาก็เลย ใช้หลัก Action = Reaction สบายใจขึ้นเยอะ แต่เอาจริงนะ เพื่อนที่เหลือตอนนี้ก็คือเหลือน้อย แต่เป็นน้อยที่เต็มไปด้วยคุณภาพจริงๆ
เพราะทุกคนเข้าใจในประโยคที่ว่า "ยิ่งสนิท ยิ่งต้องเกรงใจ ยิ่งใกล้ ยิ่งต้องใส่ใจ"
เออ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งไปไหน ขอบคุณจริงๆที่ยังอยู่ตรงนี้
คิดถึงพวกมึงมากเบยยยย นังโควิตตัวดี!
Until we meet again, ❤️
Until we meet again...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
