1.
ชายคนหนึ่งถามอาจารย์ของเขาว่า.. "ฉันทำบาปและฉันก็เตาบะฮฺ(การกลับเนื้อกลับตัวไปสู่อัลลอฮฺ) จากนั้นฉันก็ทำบาปอีก และฉันก็เตาบะฮฺอีก ฉันควรจะเตาบะฮฺไปถึงเมื่อไหร่ ? " | ที่มา : หนังสือจนกว่าชัยฏอน(มารร้าย) จะยอมแพ้ -คุณครู ขนมปัง-
"ในความเป็นจริงชัยฏอนไม่มีวันยอมแพ้เราหรอก และเราก็จะไม่มีวันยอมแพ้ในการกลับเนื้อกลับตัวไปสู่อัลลอฮ เช่นกันจ้ะ" ..แม่พูดกับลูกสาวคนโตและปิดหนังสือที่อยู่ในมือ
พระองค์ให้อภัยเราเสมอจนกว่าลมหายใจของเราจะถึงลูกกระเดือก พระองค์ไม่ดูที่อดีต ทรงมองที่ปัจจุบัน
"ในเมื่อพระองค์ทรงเมตตาเราขนาดนี้ แล้วยังมีเหตุผลอะไรอีกล่ะที่เราจะไม่เมตตาต่อตัวเอง นิว่าจริงมั้ยจ๊ะ? "
2.
การไม่ให้อภัยและไม่เมตตาต่อตัวเองก่อให้เกิดการคิดมาก เรายิ่งคิดมาก คิดวกไปวนมาเหมือนพายเรือในอ่าง อารมณ์เหล่านั้นมันยิ่งควบคุมพฤติกรรมเรา ทำให้เราไม่ยอมพาตัวเองออกจากหลุมหล่ม หรือปัญหาเหล่านั้น
การคิดมากก็เหมือนคนที่ติดอยู่ในหลุมหล่ม ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ หลุมหล่มที่ติดอยู่ก็ยิ่งลึกลงไปมากเท่านั้น
การให้อภัยในความผิดพลาด หรือความไม่สมบูรณ์แบบของตัวเอง จะเป็นพลังขับเคลื่อนให้เราเดินหน้าเพื่อทำในสิ่งที่ดีกว่าหรือมีประโยชน์มากกว่าต่อไปจ้ะ
3.
"ให้อภัยแต่ไม่ลืม"
..คือการให้อภัยในความผิดพลาดของตัวเอง และไม่ลืมในความผิดนั้นเพื่อที่จะไม่ย้อนกลับไปทำความผิดแบบเดิมอีก
"เมื่อคุณทำซ้ำความผิดพลาดมันไม่ใช่ความผิดพลาดอีกต่อไป มันเป็นการตัดสินใจ" | เปาโล โคเอลโญ่(นักเขียนชาวบราซิล)
ธีม : การให้อภัยตัวเองและไม่ลืมในความผิดนั้น!
photo : pinterest
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
