สวัสดีวันเสาร์ แรม ๗ ค่ำ เดือน ๘/๒ ครับ
สถานการณ์ สร้าง วีรบุรุษ ได้ฉันได
ก็สามรถสร้าง โมฆะบุรุษ ได้ฉันนั้น.
ผู้กล้าที่มีคุณธรรมย้อมยอมเสียสละเพื่อคนส่วนใหญ่
เรื่องเล่าจากมหากาพย์ มหาภารตะ
ตอนต่อสงครามวันที่ สิบห้า วันตายของโทรณาจารย์
จะว่าไปแล้วสงครามครั้งนี้ ถ้าไม่ได้พระกฤษณะ เป็นกุนซือ พวกปาณฑพคงแพ้ไปนานแล้ว เมื่อคราวสังหารท้าวภีษมะ ก็คราวหนึ่ง
คราวสังหาร ท้าวชยัทรถ น้องเขยของทุรโยธน์
ก็คราวหนึ่ง ล้วนมาจากการแนะนำและจัดการ
ของพระกฤษณะ ทั้งสิ้น
และคราวนี้ก็เช่นกัน คำแนะนำ ที่จะหาวิธีสังหาร
โทรณาจารย์ แม้จะไม่ถูกต้องนัก เพราะต้อง
มุสาวาทา อันเป็นเรื่องผิดคุณธรรม แต่ถ้าปล่อยต่อไป เหล่าทหาร อาจตายหมดเพราะ อรชุนเอง
ก็ไม่สามารถต้านทาน โทรณาจารย์ ได้
แม้การแนะนำครั้งนี้ มีอรชุน เพียงคนเดียวที่ไม่เห็นด้วย แต่มติส่วนใหญ่ เห็นว่าควรเพราะอะไร
นะหรือครับ เพราะพวกปาณฑพ เองมีพรจากสวรรค์ว่าจะไม่ตายในสงคราม แต่เหล่าทหารที่
รบเพื่อ พวกปาณฑพ เป็นแค่คนธรรมดาสามัญ
มิได้มีพรวิเศษอันใดแต่รบอย่างทุ่มเทเพื่อพวกปาณฑพ และ สามารถตายได้ทุกเมื่อ มิได้มีพร
วิเศษรับประกัน
มีแต่เพียง คำที่เสมือนความเชื่อว่า ถ้าตายในสงคราม อย่างกล้าหาญ จะได้ขึ้นสวรรค์แค่นั้น
ปฏิบัติการ สังหารโทรณาจารย์ เริ่มจาก ภีมะ
ที่ฆ่าช้าง ที่มีชื่อว่า อัศวถามา ก่อน แล้วไปบอก
โทรณาจารย์ ว่าอัศวถามา ตายแล้ว
โทรณาจารย์ แกอึ้งไปพักนึง แล้วแกก็มุ่งหน้า
ทำลายล้าง ชีวิตไพร่พลของฝ่ายปาณฑพต่อ
เล่นเอาตายเป็นเบือ คือเก่า แผนยังไม่สำฤทธิผล
พอดีแกมาปะเข้ากับ ยุษธิฐีระ ที่เข้ามาปะทะ
เพื่ิอ ชลอความร้อนแรงของแก
แกเลยถาม ยุษธิฐีระ ว่า อัศวถามา ตายแล้วจริง
หรือเปล่า
เอาละครับ เรียกว่าถามถูกที่ถูกคนกับสถานการณ์เลยทีเดียว เพราะ คนอย่าง ยุษธิฐีระ
ได้ชื่อว่า เป็นผู้ ที่ไม่กล่าว มุสาวาทา และเป็นที่ยอมรับและรู้กันทั้ง ภารตะวรรษ ในคุณงามความดี เรื่องนี้
เอาไงดีล่ะ ยุษธิฐีระ คุณธรรมที่รักษามาจะยอม
เสียสัจจะ เพื่อรักษาชีวิต ของไพร่พลไหม
ยุษธิฐีระ ตอบกลับ โทรณาจารย์ ไปว่า
อัศวถามา ตายแล้ว อย่างชัดถ้อยชัดคำ แล้วตาม
ด้วยเสียงเบาๆ ที่ถูกกลบด้วยเสียงการรบของสงคราม ว่า แต่เป็นช้างนะ.
และการโกหกครั้งนี้ มีผลต่อยุษธิฐีระ มากเช่นกัน ว่ากันว่า รถม้าของ แกล้อจะวิ่งสูงกว่าพื้นสมรภูมิ สี่นิ้ว เรียกว่าไม่ต้องกลัวติดโหล่ม
แต่ครั้งนี้ รถม้าของแก ตกกระแทกพื้น และต้อง
วิ่งบนพื้นสมรภูมิ แฉกเช่นทุกคน
ไอ้คำเบาๆที่กล่าวมาทีหลังว่า แต่เป็นช้างนะ
เพื่อเลี่ยงบาลี ไม่มีผลครับ เจตนา สำเร็จแล้ว
ครบองค์ และยังผลต่อผู้รับฟังหรือถามแล้ว
การกระทำกรรมนี้สำเร็จ แล้ว ผมชื่นชมผู้แต่ง
ที่มองมุมนี้ มันละเอียดอ่อน ไม่เข้าข้างฝ่ายได
ฝ่ายหนึ่ง(อาจเป็นฤาษีวยาสหรือผู้เรียบเรียงในเวลาต่อมาในศาสนาฮินดู)
และผลของคำพูดของยุษธิฐีระ ที่กล่าวออกไป
แสดงผล เพราะความเชื่อถือของผู้รับสารคือโทรณาจรย์ ที่เชื่อถือ ในความเป็นคนไม่มุสา ของ
ยุษธิฐีระ จึงเชื่อด้วยหัวใจ
ขนาดฤาษีภรัชวาท พ่อแกมาขอร้อง ให้หยุด
แกยังไม่หยุด ภีมะ มาบอกในคราวแรก แกยัง
ไม่หยุด คราวนี้มาเจอ คำตอบ จากคนที่น่าเชื่อ
ถือ ที่สุด เท่าที่มีในสมรภูมิ ผลเป็นยังไงล่ะครับ
อาการของแกไม่ต่างจาก ตะขาบ หรืองู ที่ถูกตัดขาดครึ่งตัวครับ คือแทนที่จะหยุด แกปะฉะดะ
ไปหมด เหมือนคนครองสติไม่อยู่ จากข่าวสาร
ที่สะเทือนใจ
ทายสิว่าใครที่ สามารถพูด จนอาจารย์โทรณะ
วางอาวุธ ยอมตาย ละทิ้งชีวิตได้
ใครคือคนตอกย้ำ ให้แผนการนี้สำเร็จในบั้นปลาย แล้วอัศวถามา ที่ว่ากันว่า ปัจจุบันนี้
แกยังมีชีวิตอยู่ จะทำอย่างไร กับการตายของพ่อแก ติดตามต่อตอนต่อไป นะขอรับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่าน และติดตาม ขอรับ
ขอบคุณ แหล่งข้อมูล
เรื่องเล่ามหากาพย์ มหาภารตะ
ของ อาจารย์ วีระ ธีรภัทร ครับ
ดูสวนเพ่อผ่อนคลายบ้างนะ
7ถูกใจ
242รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
