9 ส.ค. 2021 เวลา 12:25 • ปรัชญา
โลกขนาน
คุ้นไหมครับ ในหนังหรือการ์ตูนวิทยาศาสตร์ มักจะมีการพูดถึงโลกขนาน
คือมีอีกโลกหนึ่ง ที่เหมือนโลกเราทุกอย่าง แถมมีตัวเราเหมือนกัน และก็ต่างดำเนินไปเป็นคู่ขนาน
ต่างคน ก็เดินชีวิตต่างกันไป พอเกิดมีเหตุให้ข้ามมาเจอกัน ก็อลเวงสับสนๆกัน
..ตัดมาอีกเรื่อง เวลาเราฝึกสติ เราจะพยายามรู้ตัว มีสติระลึกรู้ตลอด
ขณะเรารู้ตัว เราก็รวมเป็นหนึ่ง สติอยู่กับสิ่งที่เป็น
แต่ขณะเผลอ หรือเหม่อ เราจะเหมือนแยกเป็นสอง คือสติไปทาง กายใจไปอีกทาง
ผมสังเกต ว่ามันก็เหมือนโลกขนานดีๆนี่เองนะครับ
ตัวเรานี่แหละ แต่มี 2 คน และต่างคนก็ต่างดำเนินไป ในเวลาเดียวกัน
1
เราประชุม แต่เหม่อคิด - ร่างกายก็ประชุมไป แต่สมองก็คิดเรื่องอื่น
เราดูหนัง แต่นึกกังวลที่บ้าน – ตาก็ดูจอ แต่ใจก็ไปอยู่บ้าน
เรากินข้าว แต่ใจโกรธหมอนั่น - ปากก็เคี้ยวไป แต่ใจก็นึกหน้าเขา
ดูเหมือนจะคุ้มดีนะครับ เราหนึ่งคน ทำได้ตั้งสองอย่างพร้อมกัน
แต่ความเป็นจริง ไม่น่าใช่น่ะครับ เพราะเราจะรู้ตัวได้แค่ขณะละเรื่องเท่านั้น
ดูผลรวมๆ เหมือนเราได้ประชุม ได้ดูหนัง ได้กินข้าว อย่างสมบูรณ์
แต่ความเป็นจริง คือเรากลับได้คิด ได้กังวล และได้โกรธ เสียส่วนใหญ่
ส่วนที่ตั้งใจไว้ กลับไม่ได้ดีนัก ประชุมก็ไม่ค่อยเข้าใจ ดูหนังก็ปะติดปะต่อ และกินข้าวก็ไม่ค่อยรู้รสชาติ
ความไม่มีสติ จึงส่งโทษ ให้เราอยู่ในโลกคู่ขนาน ที่เหมือนฝันๆ อยู่นั่นทีนี่ที ไม่ได้ดีสักอย่างครับ
แต่กลับกันถ้าเรามีสติ มั่นอยู่กับสิ่งตรงหน้า
เราก็จะได้ประชุมที่สรุปเข้าใจ ดูหนังสนุกลึกซึ้ง และติชมรสชาติอาหารได้ตามจริง
แล้วจะคิดเรื่องอะไร ก็มาตั้งใจคิดเอา ก็น่าจะคิดออกได้ดีกว่า
สติ ทำให้เรามุ่งเน้นแต่ว่า ตัว ตา ลิ้น ความคิด อยู่ที่ใด ก็ให้ใจอยู่ที่นั้น เป็นคนเดียว โลกใบเดียว ผลก็จะเป็นชิ้นเป็นอันกว่า
1
..จึงขอเป็นกำลังใจ ให้ตั้งใจมีสติ หรือฝึกสติกันนะครับ
1
จะได้มีโลก เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับตัวเอง
1
ขาดสติทีไร เผลอเข้าโลกขนานเหมือนในหนัง
แต่ส่งผลร้าย เป็นโทษทุกทีครับ
ภาพถ่ายโดย Tom Fisk จาก Pexels
โฆษณา