สนุกมาก
สมัยเด็กนั้นผมชอบดูหนังจีนต่อสู้มาก ดูเสร็จก็เอาไปเล่นต่อสู้กับเพื่อนๆ จินตนาการว่าตัวเองมีพลัง ปล่อยลำแสงได้ มีวิชาตัวเบา เหาะเหินไปในอากาศ มีวิชาฝ่ามืออรหันต์
พวกผมจะแบ่งฝ่ายเท่ากัน สมมุติอีกฝ่ายเป็นพรรคมาร ฝ่ายตัวเองเป็นพรรคสวรรค์ จากนั้นก็เข้าห้ำหั่นกัน เตะบ้าง ต่อยบ้าง แต่ก็ยั้งมือไว้ เพราะเคยเกิดการแลกหมัดกันจริงๆอยู่บ่อยครั้ง
พอเล่นจนเหนื่อย หรือสู้ไม่ไหว ก็จะมานั่งขัดสมาด หันหลังให้เพื่อน แล้วเพื่อนก็จะอัดฝ่ามือเข้ากลางหลัง คล้ายเหมือนถ่ายทอดกำลังภายในให้ จากนั้นก็จะมีแรงสู้ต่อ จุกแต่ก็สนุก
หลังจากเล่นเสร็จตามตัวก็จะมีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว แต่ก็ไม่เคยเข็ด จะกลับไปดูหนังต่อและจำวิชาที่พระเอกใช้ เอามาต่อสู้กับเพื่อนในวันถัดไป
นั่นเป็นความสุขจากการดูหนังจีนต่อสู้เมื่อสมัยเด็ก
พอโตมา แล้วกลับไปดูอีกรอบ ก็ได้มุมมองใหม่
พบว่าพระเอกมีความอดทนและบากบั่นฝึกวิทยายุทธ์ซึ่งกว่าจะสำเร็จใช้เวลาหลายสิบปี (ตอนเด็กผมใช้เวลาวันเดียว)
ชาวยุทธ์มีความจริงใจและซื่อสัตย์ มีคุณธรรมข้อหนึ่งที่พวกเขาชอบพูด คือ "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน"
ชาวยุทธ์มักจะต่อยตีกันในโรงเตี๊ยม ทำร้านเขาพังหมดและไม่ได้บอกด้วยว่าภายหลังชดใช้เขาไหม
ชาวยุทธ์ชอบท้าปะลอง และนัดกันทีก็อีกหลายปีข้างหน้า ที่เห็นนานสุด 18 ปี (นานไปป่ะ)
ชาวยุทธ์มีมารยาท ก่อนสู้ จะพูดว่า "ข้าขอล่วงเกินท่านละนะ" จากนั้นก็พุ่งไปถีบเขา
นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยเท่านั้น ยังมีมุมมองอีกมากมายที่ได้จากเรื่องนี้
และมุมมองที่สำคัญที่ได้จากหนังเรื่องนี้ก็คือ อยากเก่งก็ต้องฝึก ต้องขยัน อยู่เฉยๆจะเก่งไม่ได้ เหมือนพระเอกที่ขยันฝึกวิชาจนเก่งกาจ
ขอตัวไปฝึกวิชาตัวเบาแพร๊พ
https://ch3plus.com/interseries/776
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
