ตามมารยาทควรจะเป็นแบบนั้นค่ะ
เพราะความสนิทรู้ไส้รู้พุงนี่ล่ะ จะสามารถสร้างปัญหา ทำอะไรก็โดยขาดความยั้งคิด ส่งผลให้เกิดการเบียดเบียนจนทำร้ายจิตใจกัน
เหมือนคนส่วนใหญ่ในครอบครัวที่รู้ธาตุแท้ของกันและกัน สื่อสารปฏิสัมพันธ์กันเปิดเผย แสดงตัวตนจริงๆ ทำอะไรได้ทุกอย่างทั้งดีและไม่ดีออกมาแบบไม่ต้องกั๊ก！ ทำให้หลายครั้งลืมคิดถึงความรู้สึกของคนในครอบครัว เกิดล้ำพื้นที่ส่วนตัว กลายเป็นผิดใจระหองระแหงเป็นทุกข์ในบ้าน
ทุกคนเรียนรู้ประโยคที่ว่า "ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี" ส่วนหนึ่งก็ทำได้แต่บางเรื่องก็ทำไม่ได้ หรือ ลืมคิดไป ขึ้นอยู่กับอุปนิสัยความตระหนักรู้ของแต่ละคน
เพื่ออยู่ร่วมกันด้วยความสุขสวัสดี เราจึงควรเกรงใจซึ่งกันและกันทั้งต่อคนในและคนนอกครอบครัว
อย่าใช้เพียงคำพูดแต่ว่า "เกรงใจๆ"แต่ขอความช่วยเหลือซ้ำซาก แสดงพฤติกรรมที่สวนทางกับคำพูด แบบนี้ไม่เรียกว่าเกรงใจค่ะ
"ความเกรงใจต้องเป็นไปทั้งวาจาและการกระทำคู่กัน"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
