The Lost Horizon ดินแดนสงบในความฝัน สวัสดีครับ…เล่าไปอ๋อไป ยังอยู่ในมณฑลยูนนาน จากลี่เจียงสู่เมืองจงเตี้ยน !!! ไม่ค่อยคุ้นใช่ไหมครับ แต่ถ้าหากบอกว่าแชงกรีล่า คงอ๋อตามชื่อเพจเลย😆
หุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน แชงกรีล่า ภาพถ่ายจากคณะลูกค้า เดือนมกราคม 2017
ความเดิมจากตอน “หลงรักลี่เจียง” ทีเที่ยวยังมีอีกเยอะมาก ปักหมุด📌 ไว้เมืองจงเตี้ยนนะครับ ผมไม่ได้เก่งแต่ด้วยอาชีพทำให้ได้มาเมืองนี้กว่า 8 รอบในฤดูที่แตกต่างกัน เลยอยากจะแชร์ไอเดียกับไฮไลท์ที่เที่ยวต่างๆไว้ให้แบ่งปันประสบการณ์กันฮะ
จากลี่เจียงเราเดินทางต่อสู่เมืองจงเตี้ยน ราวๆ 4-5 ชั่วโมงได้ ระหว่างผมมั่นใจว่าสมาชิกกว่าครึ่งไม่หลับเพราะเส้นทางไต่เขาสวยงามปนหวาดเสียว ให้พวกเราๆได้ตื่นตาตื่นใจตลอด ถามว่าระหว่างทางมีจุดแวะพักไหม มีครับ อยู่ในโปรแกรมด้วยนั่นคือ บันทึกภาพกับโค้งแรกแม่น้ำแยงซีเกียง แค่ชื่อก็น่าตื่นตาแล้ว (ม.แยงซีเกียง-สาละวินและแม่น้ำโขงคือแม่น้ำเดียวกันแต่เรียกชื่อต่างกันตามประเทศนั้นนั้น)
โค้งแรกแม่น้ำแยงซีเกียง
แต่จะสะดุดตามากกว่าเมื่อผ่านครึ่งทางไปนั่นคือ “ช่องแคบเสือกระโจน” โตรกน้ำไหลเชี่ยวในฤดูที่แตกต่างกัน เป็นภาพที่ Amazing มาก ผมเคยลงคลิปไว้
ช่องแคบเสือกระโจน ฝั่งจงเตี้ยน(แชงกรีลา) ในฤดูที่แตกต่าง 😀
ภาพบนสุดเดือนมกราคม ถ่ายโดยลูกค้าที่ชอบถ่ายภาพ ส่วน 3 รูปด้านล่างฝีมือผมเองโดยกล้องธรรมดา🤣 เมื่อปี 2010 และ 2016 ในฤดูน้ำหลากเดือนกรกฎาคมครับ เพื่อนๆ พี่ๆ จะเห็นว่า แต่ละเดือนแตกต่างกันมาก เลือกเอาเลยว่าจะเดินฝั่งลี่เจียงที่เดินราบทางตรง 3-4 กิโล หรือจะลงขึ้น-ลงลาดชันเกือบกิโลของฝั่งจงเตี้ยน ความสวยงามเหมือนแค่คนละวิว แต่ที่แน่ๆ ท่านไหนที่ดูท้วมๆ 80 กิโลขึ้นขากลับจะมีรถลาก….พร้อมกับเดินมาใกล้เราแล้วก็…เกี้ยว เกี้ยว เกี้ยว เกี้ยว 100 หยวน ร้อยหยวน พอเราบอก “ปู๋เย่า” เดินไปอีก 50 เมตร 80 หยวน 80 หยวน เดินไปอีกหน่อย 50หยวน 50 หยวน เอาไม่เอา…ฮ่าฮ่าฮ่า สร้างสีสรรกับการท่องเที่ยวอย่างดี
ช่องแคบฝั่งลี่เจียงซึ่งอยู่ตรงข้ามกัน เดือนกรกฎาคม ผมว่าน้องๆ แกรนด์แคนยอน นะครับ
ขึ้นรถเดินทางไปอีกร่วม 2 ชมก็มีจุดพักระหว่าง ถามว่ามีอะไรซื้อไหม ตามภาพด้านล่างเลยฮะ… แก้วินแก้เวียนหัวอย่างดี วิวแต่ละวิวก็สุดเหนือคำบรรยาย ส่วนห้องน้ำตอนนี้น่าจะดีขึ้นระครับ ผมไปตั้งแต่ปี 2005 😆 ไม่นานแค่ 16 ปีเอง เห็นมาตั้งแต่ดั้งเดิมจนพัฒนาแล้ว และแล้วเราก็มาถึงเมืองจนเตี้ยน หรือนักท่องเที่ยวรู้จักในนามแชงกรีล่า มันมีที่มาจากปากไกด์ท้องถิ่นเอง
จุดพักระหว่างทางกับของขบเคี้ยวเพลินๆ ตามภาพเลย ฮิตที่สุดที่เห็นลูกค้าซื้อน่าจะเป็น วอลนัท ส่วนวิวแค่แวะเข้าห้องน้ำยังสวยเลยครับ
The Lost Horizon หรือแชงกรีล่า ดินแดนที่สงบสุขในจินตนาการจากปลายปากกานวนิยายของเจมส์ ฮิวตัน สู่ภาพยนตร์ชื่อดัง ก่อนจะตามหากันว่าแท้ที่จริงมัน…คือที่ไหน แต่ละที่หลังจากนิยายดินแดนลี้ลับนี้ ก็บอกว่านี่มันคือธิเบต มันคือจิ่วจ้ายโกว ไม่ๆ มันคือไห่โหลวโกว Nono มันคือย่าติง สุดท้ายสิ่งที่ไม่มีในหนังสือแต่เป็นจากปากจากไกด์ท้องถิ่นที่รับทัวร์ฝรั่งสมัยยังไม่มีการตั้งชื่อเมือง บอกเดินทางมาถึงจงเตี้ยน เฮ้ยที่นี่!!!! แชงกรีล่า มีตัวจามรี มีภูเขาหิมะและมีลานทุ่งหญ้าบวกกับผู้คนที่แสนสงบสุข ไม่นานไกด์คนนั้นก็ไปแจ้งทางการจีน ไม่นานนักก็ได้ตั้งเมืองจงเตี้ยนเป็นแชงกรีล่า ที่คือที่มา อ๋อไหมครับ…
และไกด์ที่รับนักท่องเที่ยวคนนั้นปัจจุบันคือ “รองผู้ว่าการเมืองแชงกรีล่า” คำพูดนี้อ้างอิงจากอาจารย์สมศักดิ์ (Chen Laoshi) ไกด์ท้องถิ่นที่พูดภาษาไทยที่รับคณะคนไทยคณะแรกๆหลังจากเปิดประเทศให้ท่องเที่ยว รวมถึงเป็นล่ามคณะรัฐบาลไทยหลายครั้ง และเค้า…ก็คือเพื่อนของรองผู้ว่าการเมืองแชงกรีล่าคนนั้น ที่ผมทราบเพราะทำงานร่วมกับอ.สมศักดิ์บ่อยครั้ง รวมถึงได้พักอาศัยคอนโดแกตอนไปเรียนที่คุนหมิง 😏
ถามว่าแชงกรีล่ามีอะไรน่าเที่ยว??? ต้องเรียนตรงๆ ความน่าสนใจมีไม่มีจุด โดยส่วนตัวและถามสมาชิกคณะทุกคณะหลังเสร็จทัวร์ 80% จะประทับใจเมืองลี่เจียงมากกว่าเพราะมาเมืองนี้ หายใจไม่ค่อยออก อากาศเบาบางมาก ลูกค้าราวๆ 30% จะเกิดอาการเวียนหัว หายใจไม่ค่อยออกและอาการถัดมาก็คืออาเจียน เวียนหัว แรกๆที่มาคิดว่าอาหารเป็นพิษต่อมาครั้งที่2,3,4,5 เริ่มรู้ เนื่องจากพื้นที่ราบสูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 3,200 เมตร (ดอยอินทนนท์จุดที่สูงที่สุดในไทย 2,525 ม.) อากาศเบาบาง เคลื่อนไหวอย่างช้าช้าก่อนพักเอาแรง โดยที่พักจะมีฮิตเตอร์และเครื่องทำความร้อนไว้กับทุกเตียง (โรงแรม4ดาวขึ้นไป)
ส่วนไฮไลท์ที่เที่ยว ทุกท่านอาจจะได้ยินว่าวันลามะ จงซ้านหลิง ที่จำลองการสร้างมาจากพระราชวังโปตาลาก็ธิเบตมา นั่นสวยจริงครับ แต่ผมกลับประทับใจที่สุดเป็นหุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน (The valley of Blue Moon) กลับเป็นสถานที่ที่พลาดไม่ได้ แนะนำให้ไปเช้าเช้า ผู้คนไม่พลุกพล่าน
ภาพจากคณะลูกค้าในทริป Travel Wonders บนหุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน
ห่างจากตัวเมืองราว 20 นาที เราก็ถึงที่หมาย เรื่องประวัติผมไม่ต้องอธิบายเหมือนโพสที่แล้ว…ให้ภาพเล่าเรื่อง….สั้นๆ หุบเขาที่ซ่อนตัว สงบสูงราว 4,400 เมตร อาจเพราะเราผ่านภูเขาหิมะมังกรหยกทีสูง 4,680 เลยเริ่มคุ้นและปรับสภาพได้ จังหวะที่ขึ้นแต่ละทริปก็ไม่เหมือนกัน ถ้าฟ้าเปิดแบบปราศจากเมฆ แดด 100% ช่วงเวลาที่ไปได้ก็จะเป็นตามชื่อมันน้ำเงินจริงๆฮะ แต่ถ้ามีหมอกเมฆฝนก็สวยงามอีกแบบ
อีกหลายๆมุม จากทริปหลายๆเครื่องบริเวณหุบเขาพระจันทร์ฯ
ส่วนวัดลามะอยู่ห่างไม่ไกลจากเมือง โดยเมื่อเดินทางไปถึงต้องเปลี่ยนเป็นรถสาธารณะที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเสียเพิ่มอีกคนละ 10 หยวน จะไปส่งหน้าวัดแล้วเราก็เดินเดินเดิน ผมว่ามากับทัวร์อาจจะถูกจำกัดด้วยเวลาบ้าง แต่หากได้ไกด์บรรยายสนุกๆ จะทำให้อรรสรถการท่องเที่ยวเพิ่มอีกเยอะเลยฮะ
วัดลามะกับหลากหลายช่วงเวลา ภาพขวาสุดเห็นกระป๋องไหมครับ เที่ยวไปซู๊ดไป ฮ่าฮ่า
กลับมาพักในตัวเมืองหาอะไรเพลินเพลินตาดีกว่า ชอบการแช่เครื่องดื่มหรือเบียร์ที่นี่ เนื่องจากอากาศเฉลี่ยทั้งปีเย็นมากก เป็นไอเดียที่ดีเนื่องจากใช้สายน้ำไหลผ่านแล้วเอาลังน้ำ ตามภาพเลยครับ อาจไม่เย็นเท่ากับใส่น้ำแข็ง แต่มันได้อารมณ์มากๆ และก็ไม่พลาดกับหมาล่า ภาพนี่ผมถ่ายนี่คือปี 2005 (ขุดหารูปนานมาก) ไม่คิดว่าวันนึงมันจะฮิตระเบิดในไทย ส่วนผักสดๆแปลกๆ อร่อยเยอะนะครับ
เบียร์ในสายน้ำและหมาล่าสุดฮิตแบบต้นตำหรับ
ถามผมว่าที่เที่ยวในจงเตี้ยนมีเท่านี้หรอ? จริงๆมีเยอะแต่อืม…ผมมองว่าอาจจะยังไม่น่าสนใจมากอย่างเมืองเก่าหรือทะเลสาบน่าพาไห่ ซึ่งห่างไปราว 20 นาทีจากเมือง เอาเป็นว่าถ้ามีเวลาเหลือก็ไปชิวถ่ายภาพได้ อ้าว!! แล้วที่ไหนละที่ ลูกค้าหรือคนที่ไปประทับใจ…โพสหน้าเจอกันนะครับเหนือแชงกรีลาขึ้นไป…ยังมีอีกเมืองฮะ…เต๋อชิ่ง เมืองนี้เป็นอีกเมืองที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลในพื้นที่ราบ 4,400 เมตร 😅 แล้วจะไปไหวไหม…ติดตามกันใหม่ในโพสหน้านะครับ)
จามมรีระหว่างเดินทางไปสุดชายแดนจีน…เต๋อชิง
เล่าไปอ๋อไป ชูใจออนทัวร์
จงเตี้ยน แชงกรีลา ยูนนาน เมืองจีน :
มกราคม,กรกฎาคม 2560 // พฤศจิกายน 2548
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
