13 ส.ค. 2021 เวลา 08:33 • นิยาย เรื่องสั้น
#​Chapter​ 3.​ แอบรักเพื่อนสนิท...
 
อย่างที่ผมบอกไปเมื่อตอนที่แล้ว ความรักของผมกับเธอมันคงเป็นได้แค่ความฝัน​ เพราะเธอคนนั้นดันมีแฟนอยู่แล้ว
จากนั้นจะเป็นยังไงล่ะ​ ถึงกลับเศร้าเลยทีเดียว
ผมจำได้ว่าครั้งนั้นผมเหงาหงอยไปหลายวันเลย
ทำไงได้​ "เธอมีแฟนอยู่แล้ว"
แต่เดี๋ยวก่อน​ ผมกับเธอไม่ถึงขั้นเลิกคุยกันนะ
แต่เราก็ยังคุยกันในฐานะเพื่อนคนนึง
ที่หวังดีต่อกัน.....
มันอาจจะเป็นทางออกที่ดีนะ​ เพราะอย่างน้อยผมก็ไม่เสียเธอไป​
ถึงแม้ว่าผมจะเป็นได้แค่เพื่อนก็ตาม...
ผมก็ไม่คิดล้ำเส้นเกินคำว่าเพื่อนอยู่แล้ว
วันๆนึงหากเธอว่างเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย
คอยถามสารทุกข์สุกดิบ​ของกันและกัน
แต่ผมลืมบอกอะไรไปอย่างหนึ่ง...
เมื่อตอนที่ผมแอดเพื่อนเธอไป​ เธอถามว่าผมรู้จักเธอหรอ​ ผมดันไปโกหกเธอว่า
"อ๋อ​ เราผ่านหน้าโรงเรียนเธอ​ เห็นเธอนั่งอยู่น่ะ"
ฮ่าๆๆๆ​ เป็นการโกหกที่ไม่เนียนเลย
แต่ก็เอาเหอะ​ อย่างน้อยก็รักษาฟอร์มเอาไว้ก่อน😁😁😁
ผมไปอยู่เชียงใหม่ก็หลายปีนะ​
ด้วยความที่ไปอยู่ตัวคนเดียว​ ถึงจะมีเพื่อนมากมายหลายคนก็ตาม​ แต่ความรู้สึกที่จากบ้านมาไกลมันก็รู้สึกเหงาๆเหมือนกัน
แต่นอกจากเพื่อนๆที่คอยเติมเติมความรู้สึกของผมคนนี้แล้ว​ ยังมีเธอคนนี้อีกคนที่คอยรับฟังผมอยู่เสมอ
เวลาที่เราสองคนคุยกันแต่ละครั้ง
มันทำให้ผมรู้สึกว่า"ผมตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว"
บางที​ เธออาจจะเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุดแล้วก็ได้...
แล้วเหมือนกับว่า​ โอกาสของผมมันใกล้จะกลับมาอีกครั้ง..
ตลอดเวลาที่เราคุยกัน เธอไม่เคยเห็นหน้าผมนะ
ฮ่าๆๆๆ
ส่วนมากจะมีแต่เธอที่กล้าเปิดกล้อง
ส่วนผม​ ไม่เคยเปิดหน้าให้เธอดูเลยสักครั้ง
นี่มันยังกับละครไม่มีผิด​ โรแมนติกจัง😅😅
จากนั้นมาเราสองคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตลอด..
จนกระทั่ง​เวลาตลอดหลายปีที่เชียงใหม่ของผมหมดลงไป...
ผมเรียนจบกลับมาช่วยงานแม่ที่จังหวัดประจวบอีกครั้ง​ แต่เราก็ยัังทักทายพูดคุยกันอยู่เสมอ​ โดยมีตัวเชื่อมความสัมพันธ์​ของผมกับเธอ
นั่นก็คือ
"หลานตัวเล็กของเราทั้งคู่นั่นเอง"
เราชอบเอาหลานมาเปิดกล้องคุยกันอยู่ตลอด
เพราะตอนนั้นเธอก็เรียนจบแล้ว​ ต้องคอยช่วยแม่เลี้ยงหลาน​ แต่ก็เพราะหลานนี่เองที่ทำให้
"ผมกล้าเปิดเผยใบหน้าตนเองให้เธอเห็น"
"ว้าว​ หล่อขนาดนี้เลยเหรอ​ ดูเท่จังเลย"
เธอคงคิดในใจแบบนี้่​ แต่เธอก็ไม่เคยพูดออกมาเลย(สงสัยผมหลงตัวเองไปหน่อย​ ฮ่าๆๆๆ)
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น​ คอยเล่าเรื่องที่เราสองคนคอยพบเจอในแต่ละวันให้กันและกันฟัง
จนกระทั่ง​ สวรรค์​มอบโอกาสอันมีค่ามาให้ผม
... เธอเลิกกับแฟนแล้ว
แล้วผมควรจะทำยังไงต่อ..??
ควรจะบอกความรู้สึกที่ผมมีให้เธอได้ฟังไหม..??
แล้วถ้าบอกไปแล้ว​ สิ่งที่จะเกิดขึ้นมันจะเป็นอย่างไร..??
คำถามมากมายวนเวียนเข้ามาในหัว...
ความสัมพันธ์​ของผมกับเธอจะเป็นไปได้มากกว่าคำว่า"เพื่อน" หรือไม่
ไม่มีใครรู้ได้​ เพราะผมยังไม่ได้บอก😅😅
ตอนต่อไป....
ถึงเวลารวบรวมความกล้าไปบอกรักเธอ...
ภัทรภูมิ....
โฆษณา