อรุณรุ่งนั้นงามนัก ฉันจึงรักหาดริ้นนอก เกาะพงัน
“ตื่นเช้าขึ้นมาได้ดูพระอาทิตย์ขึ้น ถือเป็นความโชคดีของชีวิต” ..
... จำไม่ได้ว่าได้ยินคำๆนี้มาจากไหน แต่สำหรับคนที่ชอบดูพระอาทิตย์ขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบนยอดดอย ริมทะเล หรือที่ไหนๆ ทุกครั้งที่มีโอกาส ฉันจะตั้งใจตื่นแต่เช้า มาดูแสงแรกของดวงสุริยันเสมอ
ฉันลุกออกมาเดินที่ชายหาด ก่อนที่สีหม่นของท้องฟ้ากำลังจะถูกสีทองเฉิดฉายของแสงอาทิตย์เข้าครอบงำ
ฉันนั่งรอคอยอยู่ในความสลัวยามเช้าได้ไม่นาน สิ่งที่ฉันรอคอยก็เริ่มปรากฏขึ้น …
แสงแรกของพระอาทิตย์ค่อย ๆโผล่จากขอบฟ้าอย่างตระการตา ส่องทะลุเมฆ ขับความมืดให้เป็นความสว่าง ... แสงสีเหลืองทอง แดง ส้มอาบไปทั่วขอบฟ้าด้านตะวันออก .. ริ้วสีสันที่แปลกและสวย สาดส่องไปทั้งเวิ้งอ่าว
... วินาทีนั้นช่างเป็นภาพงดงามที่สุดในชีวิตครั้งหนึ่ง เป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่เกิดขึ้นทุกวัน
แม้ภาพของพระอาทิตย์ขึ้นในแต่ละเช้านั้นจะไม่เหมือนกันทุกเช้า ทั้งๆที่เป็นพระอาทิตย์ดวงเดียวกัน หากแต่แสงสี และเมฆจะไม่ซ้ำกันเลยแม้สักวันเดียว .. แต่การได้ตื่นขึ้นมาดูพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า จึงเป็นเหตุผลสำคัญหนึ่งของการมีชีวิตอยู่
หาดริ้นนอกเช้านี้เงียบสงบ .. มาพร้อมกับความงดงามยามรุ่งอรุณที่คอยต้อนรับให้เราเดินทางสู่วันใหม่ด้วยความอบอุ่นใจ
กลิ่นอายของทะเลยามเช้า .. หาดทรายขาวเนียน หยุ่นไหวยามก้าวเท้าไปบนผืนทรายข้างหน้า บรรยากาศรอบๆในยามนี้สวยงามมากมาย และความสดชื่นที่โอบกอดเรานั้น เป็นความงดงามที่ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ และมอบเป็นของขวัญให้กับคนที่ตื่นเช้า
เที่ยวชมสะพานไม้ หาดศรีกันตัง
หาดศรีกันตัง ... เป็นอีกหนึ่งชายหาดที่มีความสวยงามมาก หาดทรายสีขาวละเอียด กับน้ำทะเลใสๆ เงียบสงบ บริเวณชายหาดมีต้นมะพร้าวเรียงรายอยู่เป็นระยะ เหมาะกับการมานั่งเล่นนอนเล่น เป็นหาดที่โรแมนติคอยู่ไม่น้อยเลย
อาทิตย์อัสดง ณ หาดแห่งนี้เป็นอีกหนุ่งจุดที่งดงาม น่าประทับใจ .. บางคนจึงเลือกที่จะมานั่งดื่มด่ำกับแสงสีสวยๆ ยามที่ดวงสุริยันกำลังจะกล่าวลาโลก และเปิดทางให้จันทราเข้ามาโอบกอดสรรพชีวิตในโลกแทน
หาดศรีกันตัง ... มีจุดที่น่าสนใจอีกอย่าง คือ สะพานไม้ที่สร้างลัดเลาะหินผาอ้อมไปยังอีกด้านหนึ่งของภูเขา
สะพานไม้ทอดตัวยาวไปตามความโค้งของภูเขา
เมื่อหันกลับมามองชายหาด .. ภาพมุมกว้างเผยให้เห็นตัวหาดที่ทอดยาวไปตามเวิ้งอ่าว ในส่วนที่ใกล้ตัวเรานั้น มีโขดหินหลายขนาด และกรวดผสมหิน ตรงนี้จึงอาจจะไม่เหมาะหากคิดจะลงไปเล่นน้ำ
เราเดินเรื่อยๆมาตามความยาวของสะพานไม้ .. ตรงกึ่งกลางมีศาลาให้นั่งพัก
สะพานทอดตัวยาวไปเบื้องหน้า .. แต่มาหยุดอยู่ที่ประตูกั้น ไม่สามารถเข้าไปได้ หากไม่ใช้ลูกค้าของที่พักหลังประตู
… แต่โขดหินในทะเลที่อยู่ไม่ห่างออกไปนักนั้นน่าสนใจ รูปร่างเหมือนหญิงสาวนอนหงายบนโขดหิน ตามองตรงไปยังท้องฟ้า
*******************
เที่ยวทั่วไทย ไปทั่วโลกกับพี่สุ … รวม link บทความที่เขียนในเพจ ..
***เมืองไทย ไดอารี่ by Supawan
***Supawan’s colorful world
***สถานีอร่อย by Supawan
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
