• ไท่ผิงเทียนกว๋อ | กบฎครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของจีน
ถ้าหากนึกถึงเหตุการณ์ก่อกบฏครั้งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์จีนนั้น เชื่อเลยว่าทุกคนจะต้องนึกถึงเหตุการณ์กบฏไท่ผิงเทียนกว๋อ (Taiping Rebellion | 太平天國) ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงปี 1851 จนถึง 1864 ในสมัยราชวงศ์ชิงอย่างแน่นอน
สำหรับในบทความนี้ แอดมินก็จะมาเล่าแบบคร่าว ๆ ว่า เพราะเหตุใดการกบฎครั้งนี้ จึงเป็นการกบฎครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของจีน
โดยบุคคลสำคัญที่จะไม่พูดถึงไม่ได้ หากพูดถึงกบฎไท่ผิงเทียนกว๋อ ชื่อของเขาก็คือ หงซิ่วเฉวียน (Hong Xiuquan)
หงซิ่วเฉวียน
หงซิ่วเฉวียน (เกิดในปี 1814) เป็นชาวจีนแคะที่เกิดและโตที่มณฑลกวางตุ้งทางภาคใต้ของจีน
ในช่วงวัยหนุ่มหงซิ่วเฉวียนมีความฝันไม่ต่างอะไรจากชายหนุ่มชาวจีนคนอื่น ๆ ที่มีความฝันอยากจะเป็นขุนนางในราชสำนัก ดังนั้นหงซิ่วเฉวียนจึงตั้งใจอ่านตำรับตำรา โดยเฉพาะแนวคิดของลัทธิขงจื๊อ เพื่อที่จะให้เขาสามารถสอบผ่านขุนนางได้
แต่ปรากฏว่า หลังจากที่สอบขุนนางหลายต่อหลายครั้ง หงซิ่วเฉวียนกลับไม่ประสบความสำเร็จสักครั้งเลย
ในสภาวะที่หงซิ่วเฉวียนกำลังท้อแท้กับชีวิตนั้น เขาก็ได้มีโอกาสพบเจอกับนักบวชในศาสนาคริสต์ที่เข้ามาเผยแพร่ศาสนาในจีน
เมื่อหงซิ่วเฉวียนได้อ่านหลักธรรมคำสอนของศาสนาคริสต์ในคัมภีร์ไบเบิล ก็ได้ทำให้เขาเกิดแรงศรัทธาในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน และด้วยแรงศรัทธานี้เอง จึงทำให้หงซิ่วเฉวียนตัดสินใจเข้ารีตเป็นชาวคริสต์
แต่หารู้ไม่ว่า แรงศรัทธาของการเป็นชาวคริสต์ของหงซิ่วเฉวียน กลับมีมากจนเกิดไป จนทำให้เขาได้เรื่องแปลกประหลาดขึ้น
นั่นก็เพราะในค่ำคืนหนึ่ง หงซิ่วเฉวียนได้เกิดฝันเหตุนิมิตขึ้น โดยภายในความฝันเขาได้อ้างว่า เขาได้พบเจอกับพระเยซูคริสต์ ผู้เป็นพระศาสดาของศาสนาคริสต์
ด้วยความฝันนี้เอง จึงทำให้หงซิ่วเฉวียนเกิดเชื่ออย่างสนิทใจว่า ตัวเขาคือพระอนุชาของพระเยซูคริสต์ และได้รับหน้าที่จากสรวงสวรรค์ ให้มาช่วยเหลือเหล่าอาณาประชาราษฎร์จากพวกทรราชย์ ซึ่งทรราชย์ที่ว่านี้ ก็คือราชวงศ์ชิงของชาวแมนจูที่ปกครองแผ่นดินจีนในตอนนั้น
ดังนั้นหงซิ่วเฉวียนจึงเริ่มป่าวประกาศต่อผู้คนที่บ้านเกิดของเขาว่า เขานี้แหละคือผู้ปลดปล่อยเหล่าอาณาประชาราษฎร์จากมารทั้งหลาย และนำพาชาวฮั่นกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง โดยการขับไล่พวกแมนจูให้ออกไปจากผืนแผ่นดินจีน
ปรากฏว่าสิ่งที่หงซิ่วเฉวียนพูดนั้น กลับมีคนที่หลงเชื่อเป็นจำนวนมาก ชนิดที่ว่าเป็นหลักแสนเลยทีเดียว
ดังนั้นในปี 1851 หงซิ่วเฉวียนพร้อมด้วยผู้ติดตามและสาวกเป็นจำนวนมาก จึงประกาศก่อตั้งอาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์ของตนขึ้นมา ซึ่งก็คืออาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อ หรือเมืองแมนแดนสันติ
หงซิ่วเฉวียนประกาศสถาปนาอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อ
โดยในปี 1853 กองกำลังของหงซิ่วเฉวียนสามารถบุกยึดเมืองหนานจิงนครสำคัญทางตอนใต้ได้ หงซิ่วเฉวียนจึงสถาปนาเมืองนี้เป็นนครหลวงของอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อ และเปลี่ยนชื่อนครนี้เป็น เทียนจิง (Tianjing) อันมีความหมายว่านครแห่งสวรรค์แทน
นอกจากนี้ หงซิ่วเฉวียนยังประกาศสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ในฐานะของ เทียนหวาง (Tianwang) หรือกษัตริย์แห่งสรวงสวรรค์อีกด้วย โดยมีการสั่งให้สร้างพระราชวังอยู่ภายในนครเทียนจิง
การเป็นกษัตริย์แห่งสรวงสวรรค์ของหงซิ่วเฉวียน และนโยบายหลายอย่างที่หงซิ่วเฉวียนประกาศออกมา ไม่ว่าจะเป็นนโยบายปฏิรูปที่ดินและแจกจ่ายที่ดินให้กับคนยากจน รวมไปถึงนโยบายที่ให้หญิงชายเท่าเทียมกัน ก็ได้ยิ่งทำให้มีผู้สนับสนุนอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อมากยิ่งขึ้นจนถึงหลักหลายล้านคน
เมื่ออาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อครองครองพื้นที่ทั้งในมณฑลกวางตุ้งและกว่างซี รวมไปถึงดินแดนตะวันออกเฉียงใต้ของจีนทั้งหมด จึงทำให้ราชวงศ์ชิงภายใต้การนำของจักรพรรดิเสียนเฟิง ต้องส่งกองทัพจำนวนหลายล้านนาย เพื่อปราบกบฏของหงซิ่วเฉวียนให้สิ้นซาก
เขตยึดครองของอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อ (สีแดง)
ในช่วงแรก ๆ กองทัพของไท่ผิงสามารถเอาชนะกองทัพชิงได้ในหลายสมรภูมิ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฝ่ายไท่ผิงก็กลับกลายเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ และล้มตายมากขึ้นเรื่อย ๆ
สาเหตุสำคัญที่ทำให้อาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋ออ่อนแอนั้น ก็เป็นเพราะความแตกแยก และความล้มเหลวไม่เป็นท่าภายในอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อเอง
เริ่มจากตัวของหงซิ่วเฉวียน ที่เดิมทีเขาก็ทำตัวเป็นกษัตริย์แห่งสรวงสวรรค์ผู้เปรียบเสมือนเป็นพระผู้มาโปรดโลกมนุษย์ แต่เมื่อเขามีเงินและมีอำนาจ สุดท้ายหงซิ่วเฉวียนก็กลายสภาพเป็นทรราชย์ซะเอง
หงซิ่วเฉวียนแต่งตั้งญาติและคนสนิทของตนให้เป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ โดยคนเหล่านี้ต่างก็เอาแต่กดขี่ และหากินกับความทุกข์ยากอาณาราษฎร มีการเกณฑ์แรงงานหลายหมื่นคนให้สร้างพระราชวังใหญ่โต ทำให้มีแรงงานล้มตายเป็นจำนวนมาก
หงซิ่วเฉวียนยังสั่งกวาดล้างคนที่คิดต่อต้านเขา รวมไปถึงขุนนางและแม่ทัพหลายคนที่เคยร่วมเป็นร่วมตายกับเขามา เพราะหงซิ่วเฉวียนหวาดระแวงคนเหล่านี้จะย้อนกลับมาทรยศหักหลังเขาได้ (การกวาดล้างนี้ ทำให้คนดีมีฝีมือของอาณาจักรไท่ผิงล้มตายจนหมด)
นอกจากนี้ยังมีการบันทึกว่า หงซิ่วเฉวียนมีนางสนมอยู่ภายในพระราชวังมากถึง 88 คน ซึ่งจำนวนที่ว่านี้ มีมากกว่าจำนวนนางสนมที่อยู่ในพระราชวังของจักรพรรดิจีนซะอีก (ซึ่งเรื่องนี้ก็ถือเป็นตรงข้ามกับสิ่งที่หงซิ่วเฉวียนเคยพูดไว้ ที่เขาได้บอกว่าหญิงชายเท่ากัน แต่สุดท้ายผู้หญิงก็กลายเป็นที่บำเรอให้กับเขา)
ในช่วงปี 1864 กองทัพราชวงศ์ชิงบุกล้อมนครเทียนจิง ผู้คนล้มตายมหาศาลเพราะขาดแคลนเสบียง ซึ่งสิ่งที่หงซิ่วเฉวียนสั่งให้ราษฎรทำนั้น ก็คือบังคับให้ทุกคนกินหญ้าแทนอาหาร (หงซิ่วเฉวียนเรียกหญ้าว่า น้ำค้างหวาน)
เมื่อเห็นว่าอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อของตนใกล้จะถึงอวสาน หงซิ่วเฉวียนจึงไม่มีทางเลือก นอกจากกินยาพิษฆ่าตัวตาย บุตรชายของเขาครองราชย์เป็นกษัตริย์เทียนหวาง แต่ก็เป็นเวลาไม่นานนัก
การศึกระหว่างราชวงศ์ชิงกับไท่ผิง
เพราะสุดท้ายในเดือนสิงหาคม 1864 กองทัพราชวงศ์ชิงก็สามารถยึดนครเทียนจิง และโค่นล้มอาณาจักรไท่ผิงเทียนกว๋อได้สำเร็จ ปิดฉากการกบฎในท้ายที่สุด
มีการบันทึกว่า การกบฏไท่ผิงเทียนกว๋อนี้ ทำให้มีผู้คนล้มตายทั้งหมดมากถึง 20 ล้านคน (ส่วนใหญ่ก็คือราษฎรที่ล้มตายจากความอดอยากและจากการสงคราม) ดังนั้นเหตุการณ์นี้ จึงถือเป็นเหตุกบฎครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของจีนนั่นเอง
*** Reference
• หนังสือมังกรสยายเกร็ด โดยคุณสมชาย จิว สำนักพิมพ์ยิปซี
#HistofunDeluxe
- 57
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
