มีแต่คนที่จากบ้านไปไกล ๆ จึงเข้าใจว่าความโดดเดี่ยวในต่างแดนปวดร้าวเพียงไร
ทว่าในบางห้วงยาม ผมจินตนาการภาพพ่อของผมลงเรือเดินทางสองมือเปล่าตัวคนเดียวจากเมืองจีนไปตายดาบหน้าที่เมืองไทย ทิ้งครอบครัวไว้เบื้องหลัง เทียบกับพ่อแล้ว ชีวิตของผมสบายกว่าหลายเท่า เมื่อคบหาเพื่อนใหม่ ๆ ท่องพื้นที่ใหม่ ๆ ที่ไม่เคยไป อาการ ‘หวัดโฮมซิค’ ก็ลดลง