20 ส.ค. 2021 เวลา 07:27 • สุขภาพ
ความกลัวที่สั่งสมมาเป็นแรมปี
อาจกลายพันธุ์ไม่ต่างจากไวรัสเลยแม้แต่นิด แต่แตกต่างตรงที่เป็นโรคทางจิตและไม่ติดต่อ..
ภาพในอดีตรักสวยแต่เป็นโรคแบกความกังวลตลอดเวลา😅
จากย้ำคิดย้ำทำ วิตกกังวลจนเกินเหตุ กลัวไปก่อนเกิดเรื่องจริง จนกระทั่งท้ายสุดคือ
ขาไม่กล้าก้าวเดินออกจากบ้าน นอนเป็นผักอยู่บนเตียง สมองเชื่องช้าลง เพราะความกลัวขาดแคลนขึ้นสมอง
จนกระทั่งกลายเป็นซึมเศร้าในที่สุด กลางคืนไม่นอน มาเข้านอนได้ตอนฟ้าเริ่มสาง
ฉันให้โอกาสตัวเองเข้ารับการรักษาทางจิตเวชครั้งแรกที่ญี่ปุ่นค่ะ
คุณหมอซักประวัติอย่างละเอียด และส่งฉันเข้า MRI เพื่อเช็คระบบสมองว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า เป็นอาทิตย์ก็ไม่ยอมหลับยอมนอน ผลออกมา สมองฉันปกติดีทุกส่วนค่ะ
แต่ไอ้ที่ไม่ปกติคือ "จิต" ระบบความคิด มันไม่รู้จักปล่อยวาง มีความอยากได้ตลอดเวลา..
อยากในที่นี้คือ อยากมีเงินส่งบ้านเยอะๆ อยากๆๆๆตลอดเวลา ห่วงหน้าพะวงหลัง
จนลืมรักตัวเองแบบทุกวิธี ฉันอยากให้เรื่องราวของฉันเป็นอุทาหรณ์ค่ะ ไม่ได้หวังเป็นอย่างอื่นเลย อยากให้คุณผู้อ่านกลับมาให้ความสำคัญกับคำว่า "ปล่อยวาง วางใจ"
ฉันแบกรับภาระหนักอึ้งมาร่วมยี่สิบกว่าปี
คิดว่าการหยิบยื่นเงิน คือการแก้ไขได้หมดทุกปัญหา แท้ที่จริงแล้ว นอกจากเงินตราควรควบคู่กับคำว่า "ให้พร้อมสติปัญญา"
ฉันได้รับยามากินเพื่อช่วยให้นอนหลับ กลับมาเมืองไทย
ยิ่งได้รับยาหลายชนิดมากขึ้น ทั้งยาช่วยให้พักผ่อน
ยาต้านเศร้า ส่งผลทำให้ฉันไร้เรี่ยวแรง แขนขายกแทบไม่ขึ้น..
Sertraline ยาต้านเศร้าของผู้ป่วย(โรคซึมเศร้า)
ถ้าขืนต้องใช้ชีวิตแบบนี้ ตื่นมาตายังปิด หนังตาที่หนักอึ้ง แต่มือไม้ต่องค่อยๆเกาะผนัง เพื่อพาตัวเองไปเข้าห้องน้ำ เห็นจะไม่เข้าท่าแล้ว ฉันยังสาวยังมีเรื่องให้ลงมือทำอีกเยอะ
เมื่อได้พบรักกับสามีต่างวัย ฉันตัดสินใจเด็ดเดี่ยว "หักดิบ" ค่ะ ไม่แนะนำให้ทำตามนะคะ *ยาต้านเศร้าควรได้รับคำปรึกษาจากแพทย์ก่อน!! ห้ามหยุดยาเองนะคะ!!!
ในกรณีของฉัน เมื่อมีความรัก เมื่อมีเรื่องให้หวังอีกครั้ง ได้รับพลังใจและเป็นที่รักของสามีอย่างอิ่มเต็ม ฉันจึงเริ่มหยุดยาเอง*
ชีวิตพบคำตอบ พบกับคนที่รอคอยมาทั้งชีวิต และปัจจุบันฉันมีลูกสาวที่แสนน่ารัก
ฉันจะมัวจมปัก พึ่งแต่ยานอนหลับและยาต้านเศร้าไม่ได้ ฉันใช้ธรรมะ สมาธิ เริ่มจากฝึกหายใจเข้าลึกหายใจออกยาว ในระยะเวลาสั้นๆไม่ฝืนตัวเองให้เครียดดั่งแต่ก่อน
ความทรงจำที่งดงามเมื่อเกือบ5ปีที่แล้ว💗
พอกันที..
กับความกลัว
วันนี้คือวันประกาศอิสรภาพ
ปลดทุกพันธนาการที่ร้อยรัด
ตัวฉันให้ห่างไกลจากความสุข
ฉันตื่นมากับความหวาดกลัว
ในทุกๆวัน รอยฝังซ้ำของจิต
กลัวว่าทรัพย์สมบัติจะหมดไป
กลัวว่าจะต้องกลับมาอยู่เมืองไทย
กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
กำหนดชีวิตตนด้วยคำพูดของคนอื่น
ขีดเส้นใต้ชีวิตให้ตัวเอง สะกดอนาคตด้วยความกลัว
ระแวงระวัง..
ใครได้อ่านถึงตรงนี้..
ผู้เขียนขอคอนเฟิร์ม
เรากลัวแบบไหน เราได้แบบนั้นทุกประการ
ไม่หนีเป็นอย่างอื่นได้
เราสร้างกรรมทางความคิดและจิตให้กับตัวเอง หล่อหลอมความกลัวในใจ
จนกระทั่ง ทรานฟอร์มเป็นรูปร่างปรากฏ
เป็นรูปธรรม..
เมื่อทราบอย่างนี้แล้ว..
ไม่เคยมีคำว่าสาย
ที่จะเริ่มต้นใหม่
อดีตล้างไม่ได้ แต่ใช้ปัจจุบันและปัญญาทั้งหมด ฝึกสร้างใหม่
ฝึกความคิด ฝึกจิต ให้อภัยตัวตนคนเก่า
หนอนน้อยค่อยๆหลุดลอกออกมาจากดักแด้แห่งความหวาดกลัว..
เปลี่ยนเป็นผีเสือปีกสวย โบยบินคืนสู่ฟ้าสดใส
ด้วยหน้าตาชีวิตใหม่ที่เกิดจากการฝึกจิต
อยากเปลี่ยนหน้าตาชีวิต เริ่มจากจิตดวงน้อยแต่ทรงพลัง
อย่ายอมให้ความจริงหรือวิกฤติตรงหน้า
มาฉุดรั้งศักยภาพในตัวคุณ
คุณคือผู้สร้าง คุณคือผู้สำเร็จ คุณคือตัวแทนของความสุข
เอาสิ..สังเวียนชีวิตนี้ต้องเป็นของฉัน
มาลองกันดูสักตั้ง ฉันจะน็อคเอาท์ความกลัวให้ดู!!!
#เพื่อลูกแพ้ไม่ได้
นิ ษ ฐ์ ฐ า
上野駅。。2014
UENO Station 2014 สมัยพึ่งแต่ยานอนหลับเป็นอาจิณ
*ยาต้านเศร้าต้องทานติดต่อกันอย่างน้อย 6 เดือน หรืออยู่ในความควบคุมของแพทย์ ห้ามหยุดยาเอง!!
ข้อมูลอ้างอิง
ติดตามไลฟ์และคลิปบริหารยกหน้า👇👇
โฆษณา