เป้าหมายคือ 70 ปี ถ้าอยู่ถึงก็ถือว่าเข้าเส้นชัยแล้ว 😂
คำตอบอื่น
- ไม่ทิ้งภาระใดๆไว้ข้างหลังครับขอตายแบบ สุขใจดีกว่าต้องมาคิดก่อนตายว่าคนข้างหลังจะอยู่อย่างไร(สร้างให้เสร็จก่อนตาย)
- เคยนะ เราคิดขณะที่ทำภารกิจสำคัญแต่กำลังจะหมดแรง ตอนอาหารเป็นพิษขณะทำธีสิส ตอนนั้นภาพตรงหน้าวิบแล้ว ทุกอย่างนิ่งมาก เลยชัดมากว่า ช่วงชีวิตก่อนตาย ขอให้เราไม่ติดค้าง สบายๆ พร้อมมรณานุสติตั้งแต่วันนั้นเลย
- ตั้งแต่อายุ 3ขวบค่ะ (เราเป็นคนที่สามารถจำเรื่องราวในวัยเด็กได้ตั้งแต่ยังพูดไม่ได้ด้วยซ้ำค่ะ ไม่รู้มันพิเศษมั้ย)ครั้งแรก ตาตาย เพราะตกต้นมะพร้าว เราอยู่ในเหตุการณ์นั้นตอน3ขวบ ทุกคนร้องไห้ระงมตอนหมอเข็นรถพาตาไปห้องฉุกเฉิน ตาตัวแดงทั้งตัว แต่ไม่มีเลือด แล้วก็ไม่เห็นตาอีกเลย... อ่านต่อ
- ตอนอายุ28ครับ เห็นเด็กที่เกิดหลัเราตายก่อนเรา คนที่อายุมากกว่าตายก่อนเรา คุยกับเราดีๆพรุ่งนี้ตายก่อนเราแล้ว อ้อนะ คนเราตายกันได้ง่ายๆอย่านี้เลยนะเลยคิดว่า เราก็เหมือนกัน ไม่รู้อยู่คจงพรุ่งนี้เช้าได้หรือเปล่ายังไม่รู้.
- ถ้าคิดถึงเรื่องความตายก็ตั้งแต่ ป.2 ค่ะอายุ 6 ขวบ แต่ตอนนั้นกลัวตายมากจากนั้นเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่าเราเป็นใครใครกันที่อาศัยอยู่ในร่างนี้ ทำไมเราต้องรู้สึกตัว ถ้าโลกนี้ไม่มีเราไม่ได้เหรอ?...
- ตอน อายุ 13 ม.1 ค่ะมันเกิดจากคำถามที่ว่า เกิดมาทำไม?เพราะสุดท้ายก็ตายอยู่ดีเกิดมาก็มีทุกข์...
- คุณเริ่มคิดถึงความตายเมื่อไร?- เอาจริงๆ คือคิดตั้งกะเข้าสู่ช่วงวัยทำงานและครับ แต่มาตระหนักแบบจริงๆ จังๆ ตอนที่เสียน้องสาวไปแบบยังไม่ทันตั้งตัว (เตรียมใจไม่ทัน)... อ่านต่อ
- เมื่อได้เห็นคนฆ่ากันตายต่อหน้าต่อตา เป็นพยานในเหตุฆาตรกรรม ก็ได้รู้ว่า เราจะตายวันไหนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงฆาตตั้งแต่นั้นจากชีวิตที่ไม่เคยตั้งเป้าหมาย ก็มีเป้าหมายที่อยากทำมากมาย และพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุดเพื่อวันที่เราจากไปจะได้ไม่เสียดายว่าเราไม่ได้ทำสิ่งที่อยากทำ...
- ตั้งแต่เด็กเลยค่ะ เพราะเคยเกิดอุบัติเหตุรถชน(ตอนนั้นคงกลัวมากกว่า) แต่เริ่มมาคิดจริงจังก็ตอนม.3ได้มั้งค่ะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีแผนอะไรเลยค่ะ แต่เตรียมใจไว้แล้ว มีพบก็ต้องมีจาก ไม่ว่าตัวเราหรือคนรอบข้างค่ะ(แต่ยังไงแค่การเตรียมใจก็คงไม่พอ) ถ้ามีวิธีเตรียมตัววางแผนช่วยแนะนำกันด้วยนะคะ 🙇🏻♀️
