คิด และก็มีการเตรียมการอย่างดี คิดว่าเราควรออกจากคอนเซปที่กลัวความตายได้แล้ว ความตายควรได้รับการดูแลเอาใจใส่เฉกเช่นเดียวกับเรื่องสำคัญอื่นๆในชีวิต
คำตอบอื่น
- ตลอดเวลาครับ...นั้นคือไม่ประมาทในชีวิตครับ...ไม่ช้าก็เร็ว ก็ ถึงเรา ทุกอย่างล้วนมีลักษณะ ทั่วไป คือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตนที่แท้จริงครับ.แต่จะทำอะไรที่เป็นประโยชน์ก่อนตายกันล่ะ นั้นคือสิ่งสำคัญ...
- เมื่ออายุเข้าเลข 4 เพราะเคยเห็นว่าคนอายุ 80 ได้นี่เก่งมากแล้วครับ และไม่ใช่ทุกคนที่จะสมบูรณ์มันทำให้คิดว่า เราก้าวมาสู่กลางชีวิตแล้ว ให้ความรู้สึกว่าหลังจากนี้คือการเริ่มนับถอยหลัง...
- ส่วนตัวผมเกิดในครอบครัวที่นับถือพระเจ้าหรือเรียกว่าคริสเตียนนั่นแหละครับ ผมเลยได้ยินเรื่องนี้ (ชีวิตหลังความตาย) ตั้งแต่ยังเด็กทั้งจากพ่อแม่และที่โบสถ์ ว่ามีพระผู้สร้างได้สร้างทั้งสวรรค์และนรกตามที่พระคัมภีร์เขียนไว้ (ปฐมการ 2:4, เนหะมีย์ 9:6, มัทธิว 10:28) และใครที่เชื่อพระเจ้าด้วยใจ ยอมรับด้วยปากของตนเองก็จะได้ความรอ...
- ครั้งแรกที่คิดถึง ตาย คือ ตอนมีลูกคนแรกคะ คิดถึงคือกลัวจะตาย เพราะห่วงลูกว่าถ้าเราตายใครจะดูแลลูกได้เหมือนเรา พอลูกโต กลัวตายที่2 คือ ไม่อยากให้ผู้ใหญ่ที่เรารักและเคารพเสียใจ มี พ่อแม่ อาม่า อากู๋ อาอี้ ฯลฯ ถ้าเราตายก่อน ถ้าหมด 2 เงื่อนไขนี้เราคงจะทำใจตายได้อย่างนิ่งๆคะ มันคือสัจธรรมที่มีเกิดและมีดับคะ ไม่ได้วางแผนอะ...
- คิดที่สุดว่าต้องบอกกล่าวธรรมะ .ให้ได้เยอะที่สุด....จนกว่าจะหมดลมหายใจ....แต่ถ้ามาตายกับโรคร้ายปัจจุบันนี้แย่แน่ๆทรมาร...เดียวนี้โลกเปลี่ยนไปหมด....เมื่อก่อนบำเพ็ญอายุ13.....ตอนนี้26ก็บำเพ็ญคะ...บำเพ็ญจิตนะ...เดียวที่คนฆ่าคนโอ้ยน่ากลัวแต่ก็ย้อนไปราชการไหนก็ฆ่ากัน....อยู่ที่กฎแห่งกรรมด้วยนะอย่าลืม...ชาติที่แ...
- คิดมาตลอดค่ะ ตั้งแต่เริ่มทำงาน วางแผนตามขั้นตอนของชีวิต ไม่ห่วงถ้าต้องตายวันนี้หรือพรุ้งนี้ เพราะพร้อมแล้ว
- การคิดถึงความตายส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันของเรามากกว่าที่คิดครับ podcastของผมเหมือนเกิดมาเพื่อคุณเลยครับ
- (ขออนุญาตตอบยาวนิดนึงนะคะ)ตอนอายุ 14 ค่ะ อยู่ๆ แม่ก็ตายแบบไม่ได้ร่ำลา เช้ามามีแม่ยืนส่งขึ้นรถโรงเรียน เย็นมาคือไม่มีแล้ว แม่นอนอยู่ รพ. และจากไปในคืนนั้นเลย มันทำให้เรากลายเป็นผู้ใหญ่ไปซะเฉย ๆ ไม่มีช่วงวัยรุ่นหัวเลี้ยวหัวต่อ แต่เราก็เดินต่อได้อย่างดีนะ (คิดว่า 555)...
