อึ้งย้ง ภาคปฐมบท
นางมารน้อยแห่งยุทธภพ
ขงเบ้งหญิงแห่งมังกรหยก
เหน็บหนาวทะลุม่านแพร โอบล้อมดวงแขเมฆเลือนราง🌝
ผิวน้ำแข็งยังเบาบาง หีบเครื่องแป้งส่งหวีสาง
คิดพอแป้งแต่งแต้มความงาม
ยากประทินโฉมสุรางค์
เรือนร่างหยกซูบผ่ายผอม
ผ้าผ่อนแพรไหมเสริมขับอนงค์
ใต้ลมวสันต์แย้มบานเฉิดฉัน
🌹หมื่นบุปฝาพรูพรั่งสะเทิ้นอาย🌷
ขุนเขามาตุภูมิอยู่หนใด
พันธุ์พฤกษ์หลังหิมะโปรยปราย☃️
เก๋งศาลาริมกระแสสินธุ์สาย
คำนัดหมายริมทิพยสถาน
ฝากฝังใครขานส่งข่าวให้
🐝ภมรเพียงซอนซอนปุทมมาลย์
กิ่งก้านใต้แรกบานมิรู้ตัว
ฤดีหมองเศร้าใต้สนธยา🌅
ทอดถอนรำพันมุมเคหา
*ซิงคี่จิบ ชาวเมื่องจี่น้ำมณฑลชานตุง
นักแต่งลำนำผู้รักชาติแห่งราชวงศ์ซ้องเหนือ*
เป็นบทประพันธ์ในเรื่องก๊วยเจ๋ง ยอดวีรบุรุษ
หากกล่าวถึงลำนาบทนี้ ข้าพเจ้าพลันคำนึงถึง
นางเอกแห่งมังกรหยกภาคก๊วยเจ๋ง ยอดวีรบุรุษนี้เอง ซึ่งมีนามว่า
“ อึ้งย้ง ” 👩
ผู้มีชะตากำพร้ามารดา และมีบิดาที่มีนิสัยแปลกประหลาด
หากแต่นางนั้นฉลาดปราดเปรื่อง เจ้าเล่ห์แสนกล แต่บางคราก็มีนิสัยร่าเริง ซุกซน อีกทั้งยังดำรงตำแหน่งประมุขพรรคใหญ่อันดับหนึ่งตั้งแต่เยาว์วัย…
ในทัศนะของข้าพเจ้า ในเรื่องมังกรหยกนี้ นางเป็นตัวเอกที่เพิ่มสีสันให้กับไตรภาคมังกรหยกเป็นอย่างมาก
ข้าพเจ้านั้นมีข้อสังเกตเกี่ยวกับอึ้งย้งคือ อึ้งย้งกับคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งกล่าวได้ว่ามีความเกี่ยวพันกันอย่างมาก
...อึ้งย้งกำพร้ามารดาเนื่องจากคัมภีร์เก้าอิม หลังจากมารดาอึ้งย้งตั้งครรภ์นางได้ 8 เดือนเค้นสมองครุ่นคิดถึงคัมภีร์เก้าอิม
เขียนตัวหนังสือออกมาได้ 7-8 พันตัว หลังจากเค้นสมองครุ่นคิด
จนพลังหมดสิ้น พลันคลอดบุตรเป็นทาริกานามว่า
“ อึ้งย้ง ”👧 ต่อมานางจึงถึงแก่ความตาย
อึ้งย้งนับว่ามีชะตาอาภัพที่ต้องกำพร้ามารดาตั้งแต่เด็ก
ภูตบูรพา อึ้งเอี๊ยะซือ มีจึงบุตรีเพียงคนเดียวที่อยู่ร่วมกับตนเอง
มาตรแม้นอึ้งเอี๊ยะซือให้ความรักเวทนาอึ้งย้งอย่างที่สุด
แต่พฤติการณ์และถ้อยร้อยวาจาของอึ้งเอี๊ยะซือล้วนประหลาดพิกล
ยามปรกติอยู่ด้วยกัน กลับคล้ายเป็นสหายรุ่นเดียวกัน
เนื่องเพราะอึ้งเอี๊ยะซือซุกงำความรักฉันพ่อลูกไว้ไม่แสดงออก
ทำให้อึ้งย้งจึงโตมาด้วยขาดความนุ่มนวลของมารดาเป็นอย่างยิ่ง
ต่อมาด้วย
ความซุกซน และความเหงา
อึ้งย้งไปเล่นกับเฒ่าทารกจิวแป๊ะทงพร้อมกับนำสุราอาหารเลิศรส
ไปด้วยอึ้งเอี๊ยะซือทราบเรื่องจึงดุด่าอึ้งย้ง
สร้างความคับแค้นขุ่นเคืองใจแก่อึ้งย้งเป็นอย่างมาก
อึ้งย้งจึงหลบหนีออกจากเกาะดอกท้อ...
แรกพบประสบชายคนรัก👩❤️👨
อึ้งย้งเมื่อหลบหนีจากเกาะดอกท้อจึงปลอมตัว
เป็นเด็กหนุ่มขอทานสกปรกผู้หนึ่งสวมใส่เสื้อผ้าซอมซ่อ
พักพิงอาศัยอยู่ ณ เมืองเตียแกเค้า
ซึ่งเป็นชุมทางสำคัญที่เชื่อมระหว่างภาคเหนือและภาคใต้
เป็นศูนย์รวมสินค้าเครื่องหนังนอกกำแพงใหญ่
ตลาดการค้าของเมืองนี้เจริญรุ่งเรืองยิ่ง
อึ้งย้งแม้ปลอมตัวเป็นขอทานแต่ยังไม่ละทิ้งนิสัยซุกซน
เอาแต่ใจ จึงวิวาทกับผู้รับใช้สองคนของเหลาสุราร้านหนึ่ง
ซึ่งมีชายหนุ่มอีกผู้หนึ่ง นามว่า “ก๊วยเจ๋ง”👲 นั่งรับประทานอาหารอยู่
เมื่อก่อเรื่องวุ่นวาย พร้อมขโมยหมั่นโถว
ซึ่งปรากฏรอยเปื้อนดำของนิ้วมือ
ทำให้ผู้รับใช้คนหนึ่งบันดาลโทสะ😡
พุ่งหมัดต่อยใส่ อึ้งย้งย่อกายหลบเลี่ยงได้
ก๊วยเจ๋งเห็นเด็กหนุ่มน่าเวทนาจึงกล่าวว่า
“ อย่าได้ลงมือ จดบัญชีไว้กับข้าพเจ้าเถอะ ”
พร้อมชวนอึ้งย้งในคราบเด็กหนุ่มคล้ายขอทานไปทานอาหารด้วยกัน
อึ้งย้งจึงสั่งอาหารอย่างเลิศหรู ก๊วยเจ๋งก็มิได้ว่ากล่าวกระไร
เมื่อเห็นก๊วยเจ๋งดูเป็นคนสัตย์ซื่อ จึงชวนก๊วยเจ๋งสนทนา
อย่างกว้างขวางบอกเล่าขนบธรรมเนียมประเพณี
ทัศนียภาพของแดนใต้ ก๊วยเจ๋งได้ยินอึ้งย้งช่างเจรจามีภูมิรอบรู้กว้างไกล อดนับถือเลื่อมใสมิได้
ก๊วยเจ๋งความจริงไม่ช่างเจรจา ปราศจากคารมคมคาย
ที่แล้วมาเป็นคนถนอมถ้อยคำดั่งทองคำ
ยามนี้กลับกล่าววาจาไม่ขาดปาก
ถ่ายทอดเรื่องราวโง่เขลาเบาปัญญาของตน
ยามกล่าวอย่างลืมตัว
ต้องยึดกุมมือซ้ายของอึ้งย้งไว้🤝 พอยึดกุมมือของอึ้งย้งรู้สึกว่า
ฝ่ามือของอีกฝ่ายหนึ่งเรียบลื่นละมุนนุ่มนิ่ว
ราวไร้กระดูก ต้องงงงันวูบหนึ่ง
อึ้งย้งยิ้มเล็กน้อย😇 ก้มศีรษะลง แล้วชักมือออกเบาๆ
เมื่อออกจากเหลาสุรา ลมเหนือโชยมาปะทะหน้า 🌬
อึ้งย้งพลันหนาวเย็น หดคอคราหนึ่ง
ก๊วยเจ๋งเห็นอึ้งย้งคล้ายสวมเสื้อผ้าเบาบาง
บังเกิดจิตเวทนา เปลื้องชุดหนังเตียว
ที่สวมใส่ออก คลุมลงบนร่างเด็กหนุ่มซึ่งตนยึดถือเป็นน้องชาย กล่าวว่า
“ เฮียตี๋ (น้อง) เราท่านพอพบหน้าก็ถูกชะตา โปรดสวมใส่เสื้อผ้าชุดนี้เถอะ ”
อึ้งย้งเดินไปหลายสิบก้าว พอเหลียวหน้ามา
เห็นก๊วยเจ๋งยืนจูงอาชาแดง บนท้องถนน
มองมาอย่างซึมเซา ทราบว่าก๊วยเจ๋งไม่อาจตัดใจแยกจาก
จึงกวักมือเรียกก๊วยเจ๋ง
พลางกล่าวกับก๊วยเจ๋งว่า
“ข้าพเจ้าแซ่ อึ้ง มีนามเดียวว่า “ ย้ง ” (แปลว่า พุดตาน)
พลางลองใจก๊วยเจ๋งออกปากขอม้าเหงื่อโลหิต🐎
ซึ่งเป็นอาชาวิเศษยากพบในแดนดิน
ก๊วยเจ๋งกล่าวโดยไม่ขบคิดใคร่ครวญว่า
“ ตกลง ข้าพเจ้ายกให้แก่ท่าน ”
....อึ้งย้งความจริงกล่าวล้อเล่น
หวนนึกถึงก๊วยเจ๋งรักหวงแหนม้าวิเศษที่พันปียากพบพานตัวนี้ราวชีวิต
ตนเองกับก๊วยเจ๋งเพียงแรกพบโดยบังเอิญ
ต้องการดูคนซื่อสัตย์ผู้นี้จะบอกปัดปฏิเสธอย่างไร⁉️
หาคาดไม่ว่าก๊วยเจ๋งมีใจกว้างยิ่ง เป็นที่เหนือคาดหมายของอึ้งย้งนัก
อดตะลึงตะลานมิได้ สุดจะหักห้ามความรู้สึกไว้
พลันฟุบหน้าสะอื้นไห้ออกมา
....อึ้งย้งหาคาดไม่ว่า บุรุษที่นางแรกพบหน้าโดยบังเอิญ
ผู้นี้จักเป็นคู่ชีวิตที่นางอยู่ร่วมจนมอดม้วยมรณา
ต่อมาหลังจากแยกทางกัน
อึ้งย้งจึงส่งจดหมายหาก๊วยเจ๋งว่า💌
...
“ ข้าพเจ้ารอคอยท่านที่รึมบึงน้ำนอกเมืองตะวันตกสิบลี้ มีเรื่องสำคัญคิดบอกต่อท่าน รีบมา..”
....
ท้ายจดหมายวาดรูปขอทานผู้หนึ่งในท่ายิ้มแย้มแจ่มใส หน้าคล้ายอึ้งย้งยิ่ง
ก๊วยเจ๋งเดินทางเกือบลี้ ที่เบื้องหน้าปรากฏประกายน้ำพร่างพราย
เป็นหนองบึงเล็กๆ แห่งหนึ่ง
เรือน้อยลำหนึ่งลอยล่องออกจากในพุ่มไม้🛶
เห็นท้ายเรือมีดรุณสาวนางหนึ่งถือไม้พายเรือ นางปล่อยผมยาวสายประบ่า
สวมใส่อาภรณ์ชุดขาวบนผมเผ้ารัดสายรัดสีทองเส้นหนึ่งภายใต้หิมะขาวขับสะท้อนยิ่งอร่ามเรืองรอง
ก๊วยเจ๋งเห็นหญิงสาวนี้แต่งกายงามงด
ประดุจเทพธิดาจุติลงจากฟ้า อดชมดูจนตะลึกตะลานมิได้
อึ้งย้งเรียกก๊วยเจ๋ง “ก๊วยกอกอ ลงเรือมาเถอะ”
ก๊วยเจ๋งใจหายวาบ เหลียวหน้ากลับมา เห็นหญิงสาวงามเฉิด
ขอทานน้อยที่สกปรกมอมแมมผู้หนึ่ง
ไฉนพลันกลับกลายเป็นเทพธิดาหยาดฟ้านางหนึ่ง👸
อึ้งย้งพลันชวนก๊วยเจ๋งดื่มสุราชมหิมะ พลางบอกก๊วยเจ๋งว่า
“ท่านก็อย่าได้เรียกข้าพเจ้าเป็นอึ้งเฮียงม่วย
(น้องสาวอันประเสิรฐแซ่อึ้ง) เรียกข้าพเจ้าว่า
...ย้งยี้ เถอะ ที่แล้วมาบิดาล้วนเรียกหาข้าพเจ้าเช่นนี้ ”
เป็นอึ้งย้งที่ปลอมตัวเป็นขอทานน้อยหลอกลวงผู้คน
รวมถึงก๊วยเจ๋ง ซึ่งต่อมาจักเป็นชายคนรักของตน
แต่อึ้งย้งเองคงไม่คาดคิดว่าวันหนึ่งจากขอทานน้อยตัวปลอมนางกลับกลายเป็นขอทานใหญ่ตัวจริง..‼️
พานพบอาจารย์กลายเป็นขอทานใหญ่
..กาลต่อมาอึ้งย้งขณะฉีกแบ่งไก่ให้ก๊วยเจ๋ง พลันได้ยินเสียง
“ฉีกไก่แบ่งเป็นสามส่วน ตูดไก่ให้แก่เรา”🍗
เป็นยาจกอุดรอั้งฉิกกง ประมุขพรรคกระยาจก
และเป็นอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาให้แก่นาง เป็นผู้ร้องบอก
อึ้งย้งเพื่อสนับสนุนชายคนรักของตนให้ได้ร่ำเรียนวิชา
👐18 ฝ่ามือพิชิตมังกร 🐉จึงลงมือทำอาหารอย่างสุดฝีมือ
👩🍳
อั้งฉิกกง เป็นคนชอบทานอาหารเลิศรส
เมื่ออึ้งย้งรินสุรา พร้อมวางอาหาร
อั้งฉิกกงพลันเห็นอาหารมิทันดื่มสุรา
หยิบตะเกียบคีบเส้นเนื้อวัวสองเส้นส่งเข้าปาก 🍜
รู้สึกหวานสดไปทั่วทั้งปากขบเคี้ยวแต่ละครั้งให้รสชาติที่แตกต่าง
บางครั้งลื่นนุ่มบางครั้งกรอบสด
ประสาทลิ้นที่รับรู้เกิดการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
คล้ายกับยอดฝีมือชาวบู๊ลิ้มใช้กระบวนท่าติดตามต่อกันยอกย้อนสุดหยั่งคาด อั้งฉิกกงทั้งแตกตื่นทั้งยินดียิ่ง
อาหารชนิดนี้มีชื่อว่า
“ขลุ่ยหยกบ้านใดสดับเหมยร่วง”
(เง็กเต็กซุยแกเทียเล๊าะบ๊วย)
คำว่า “#ซุ้ยแก” (บ้านใด) มีเจตนาทดสอบนักชิมอาหารอย่างอั้งฉิกกงเอง
ในรายการอาหารมื้อนั้นยังประกอบด้วย
“🍵#น้ำแกงมุ่งหมายปอง” (#เฮ้าคิ้วทึง)
....
มาจากบทแรกของกวีนิพนธ์ซีเก็งที่กล่าวว่า
“ จุยคิ้วร้องขับขาน ย่านกลางสินธุสาร 🌊
นงคราญระงามหง วิญญูชนุม่งหมายปอง ”
....
เหตุการณ์เป็นดั่งนี้ผู้หนึ่งเป็นนักชิมอาหารชิวหาเป็นเอก
ผู้หนึ่งเป็นนักปรุงอาหารชั้นเลิศ ศิษย์อาจารย์คู่นี้
จึงเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยตลอดเวลา
กาลต่อมาแม้นอึ้งเอี๊ยะซือหาคู่ให้บุตรี
อั้งฉิกกงด้วยรักศิษย์ผู้นี้เป็นอย่างยิ่ง
จึงตามไปขัดขวางถึงเกาะดอกท้อถิ่นของภูตบูรพา
ในด้านวิชาฝีมืออึ้งย้ง ได้รับถ่ายทอดยอดวิชาจากบิดามาหลายแขนง
เช่น
✋ฝ่ามือเทพกระบี่บุปฝาร่วง🌸🗡
ในเพลงฝ่ามือชุดนี้มีคำ “เทพกระบี่”
สืบเนื่องจากอึ้งเอี๊ยะซือดัดแปลงจากท่าเพลงกระบี่
อึ้งย้งยามใช้กวัดแกว่งแขนสองทาง ทั้ง 4 ทิศ 8 ทางล้วนเป็นเงาฝ่ามือ
บัดเดี๋ยวห้าหล่อกล่อหนึ่งจริงจัง
บัดเดี๋ยวแปดหลอกล่อหนึ่งจริงจัง
🌸คล้ายกับในป่าท้อบังเกิดพายุก่อหวอด หมื่นเทพบุปฝาร่วงพรั่งพรู🌸
โดยพร้อมเพรียง ความพิสดารอยู่ที่อิริยาบถงดงาม
ปานประหนึ่งกรีดกรายร่ายรำ เพียงแต่พลังการฝึกปรืออึ้งย้งยังต่ำต้อย
ไม่สามารถใช้ฝ่ามือด้วยความเกรี้ยวกราดราวกระบี่
กาลต่อมาอั้งฉิกกงถูกพิษประจิมอาวเอี้ยงฮง
ใช้พิษจากไม้เท้าหัวงูลอบทำร้าย ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส
ชีวิตตกอยู่ในอันตราย ด้วยตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกของยาจกอุดร
ส่งผลให้หากตายไปอย่างปัจจุบันทันด่วน
ประมุขพรรคกระยาจกย่อมไร้ผู้สืบทอด
อั้งฉิกกงจึงส่งต่อตำแหน่งให้อึ้งย้งโดยปัจจุบันทันด่วน
อั้งฉิกกงน้อมหายหันหน้าหาทิศอุดรพลางกล่าวว่า
“ โจ้วซื้อเอี้ย (ท่านปรมาจารย์)
ท่านก่อตั้งพรรคกระจยาจกตกทอดถึงมือศิษย์
ศิษย์ไร้บารมีความสามารถ ไม่อาจจรรโลงพรรคเราให้เกริกไกร
วันนี้สถานการณ์รีบร้อนคับขัน ศิษย์มิอาจไม่ปลดถ่ายภาระอันหนักอึ้งนี้
ขอดวงวิญญาณบนสรวงสวรรค์แห่งโจวซือเอี้ย
โปรดดลบันดาลให้เด็กหญิงนี้แคล้วคลาดปลอดภัย
ผ่านพ้นอันตรายทั้งปวง
สวรรค์สร้างความสุขให้แก่เหล่าพี่น้องที่ตกทุกได้ยากแก่พรรคเรา”
พลางสั่งอึ้งย้ง “ เด็กน้อยเจ้าคุกเข่าลง ”
เมื่ออึ้งย้งงอเข่าลง อั้งฉิกกงหยิบฉวยไม้เท้าตีสุนัข
จากข้างกายยกชูขึ้นเหนือศีรษะ เทิดทูนคารวะ
จากนั้นส่งมอบแก่มือนาง ในทันใดนั้นเองอึ้งย้งจึงทราบว่า
ตนเองต้องเป็นขอทานใหญ่ประมุขพรรคกระยาจกแล้ว❗️
อั้งฉิกกงกล่าว่า “เราเป็นหัวหน้าพรรคกระยาจกรุ่นที่ 1️⃣8️⃣
เมื่อตกทอดถึงเจ้าเจ้าเป็น ปังจู้ (หัวหน้าพรรค) รุ่นที่ 1️⃣9️⃣
ตอนนี้พวกเรากราบโจ้วซือเอี้ยกัน”
อึ้งย้งพลันไขว้มืออยู่เหนืออก น้อมคำนับต่อทิศอุดร
อั้งฉิกกงพลันกระแอมไอ ถ่มเสมหะที่ข้นเหนียว
ออกมาคำหนึ่งตกลงที่ชายเสื้ออึ้งย้ง...
เป็นอันจบพิธีส่งมอบตำแหน่งประมุขพรรคยาจก
นับแต่นั้นมาพรรคกระยาจกจึงมีประมุขเป็นดรุณีวัยเยาว์
หากแต่เฉลียวฉลาดเจ้าเล่ห์เเสนกลยิ่ง
นามว่า “อึ้งย้ง”
การถ่ายทอดวิชาอั้งฉิกกงให้แก่ศิษย์นั้น
อั้งฉิกกงมิเพียงถ่ายทอดเพียงวิชา
แต่ย่อมเน้นสอนปรัชญาความคิดแก่ศิษย์รักของตน
ดั่งเช่นที่เคยถ่ายทอดปรัชญา 18 ฝ่ามือพิชิตมังกรแก่ก๊วยเจ๋ง
อั้งฉิกกงจึงกล่าวแก่ศิษย์รักว่า
“ตอนนี้เจ้าเป็นหัวหน้าขอทาน ต้องนึกคิดเรื่องราวเช่นขอทาน
เจ้าสวมเสื้อผ้าสีสันสดใสลักษณะรูปกายคล้ายเสี่ยวเจี๊ยะตระกูลใหญ่
สุนัขพอพบเห็นเจ้าคงต้องกระดิกหางประจบเอาใจ ไหนเลยให้เจ้าต้องตีมัน?
แต่ขอทานอันยากไร้พอเผชิญสุนัขก็ย่ำแย่แล้ว
คำโบราณว่าไว้ #คนยากจนไร้ไม้กระบองถูกสุนัขรังแก เจ้าไม่เคยเป็นคนยากไร้ไม่ล่วงรู้ถึงความคับข้องใจของคนยากไร้ "
อึ้งย้งปรบมืออย่างแย้มยิ้มพลางกล่าวว่า
“ ครานี้ซือแป๋กล่าวผิดแล้ว ”
..
“เดือนสามของปีนี้ ข้าพเจ้าหลบหนีออกจากเกาะดอกท้อขึ้นเหนือไปท่องเที่ยว ตัวเองปลอมเป็นขอทานน้อย
ตลอดรายทางมีสุนัขดุคิดกัดข้าพเจ้า 🐕
ถูกข้าพเจ้าเตะใส่ก้น จบหรุบหางวิ่งหนีไป ”
อั้งฉิกกงจึงกล่าวเสริมว่า
“ใช่แล้ว หากแม้นสุนัขดุร้ายเกินไป
เจ้าเตะมันไม่ได้ก็ต้องใช้ไม้กระบองทุบตีมัน”
อึ้งย้งพลันคิดว่า “มีสุนัขอันใดชั่วร้ายถึงเยี่ยงนี้”⁉️
พลันคิดออกว่า “ใช่แล้ว คนชั่วร้ายก็เป็นสุนัขดุ”
อั้งฉิกกงยิ้มเล็กน้อย เก็บกิ่งไม้แห้งขึ้นจากพื้นท่อนหนึ่ง
เอนร่างพิงผนังศิลา ปากท่องบอกเคล็ดวิชา
มือกรีดวาดประกอบ ถ่ายทอด 36ท่าเพลงไม้เท้าตีสุนัขต่ออึ้งย้ง
อั้งฉิกกงทราบว่าอึ้งย้งเฉลียวฉลาดหลักแหลมทั้งกริ่งเกรง
ตัวเองไม่มีชีวิตยืนยาว
จึงถ่ายทอดให้แก่อึ้งย้งหมดสิ้นในคราวเดียว...
..นี่เป็นเหตุการณ์ที่อึ้งย้ง รับตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกรุ่นที่ 19
ต่อจากอั้งฉิกกง
ซึ่งข้าพเจ้าขอเล่าเรื่องราวเพลงไม้เท้าตีสุนัขเป็นอีกบทหนึ่งต่างหาก
เพื่อให้ชาวยุทธทุกท่านได้อรรถรสอย่างครบถ้วน
ในเพลงไม้เท้าตีสุนัขนี้
นอกจากวรยุทธแล้วอึ้งย้ง นั้นยังได้เรียนรู้สรรพศาสตร์
มากมายหลายแขนงจากบิดาของตน
ในตอนหน้าภาคปัจฉิมบทจึงเป็นเรื่องราวของอึ้งย้งกับศาสตร์ต่างๆ รวมทั้งบทสรุปของความรักของอึ้งย้ง บุตรีผู้ได้รับการตามใจจากบิดาอย่างภูตบูรพา อึ้งเอี๊ยะซือด้วยครับ
🎋🎋🌺
ขอคารวะชาวยุทธทุกท่าน🍶
.
อนันตทวิ☯️
.
.
🙏ขอบคุณภาพอึ้งย้งจากอินเทอร์เน็ตครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
