31 ส.ค. 2021 เวลา 05:00 • ปรัชญา
เก็บอดีตไว้เป็นบทเรียน…ผิดเป็นครู เพราะเราย้อนเวลากลับไปแก้ไขไม่ได้แต่เราย้อนเพื่อเรียนรู้นำมาแก้ไขปัจจุบันเพื่ออนาคตที่ดีกว่า
ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง…..ความไม่แน่นอนมีอยู่ทุกช่วงชีวิต เราเพิ่งตระหนักรู้ เมื่อเราผ่านจุดที่เรียกว่า……..ความล้มเหลว
:
:
จากดาว สู่ดิน เริ่มต้น
❣️จากความรัก ที่แปรเปลี่ยนไปเป็นความชัง…….จากความโลภทำให้สายสัมพันธุ์ ขาดสะบั้น
เหมือนพล๊อตนิยายที่เราเคยอ่านมีเงิน มีกิเลส มีความรักและความชัง…….แต่ท้ายที่สุด เราย้อนมองกลับมา เราคิดว่า ทุกสิ่งเกิดจากตัวเราเองทั้งนั้น เราใช้ชีวิตที่ผ่านมาด้วยความประมาท…….คิดว่าสิ่งตรงหน้าจะไม่แปรเปลี่ยน คิดว่าของๆเราย่อมเป็นของเรา
สามีเป็นเจ้าของกิจการตามชื่อในใบทะเบียนการค้า….นอนมาเลย ใช่ไหม😂 เราก็ใช่ชีวิตแบบสบายๆ เลี้ยงลูก ทำกับข้าว ช่วยดูแลการค้า ซึ่งเป็นระบบกงสี เงินทุกบาท พ่อสามีเป็นคนบริหารจัดการ….เรื่องคงไม่สดุดหากว่าแม่สามียังคงมีชีวิตอยู่……..นึกภาพออกแล้วสิน่ะ……แม่เลี้ยงลูกเลี้ยง….ตามนั้น
ธุรกิจเปลี่ยนมือ ความสัมพันธุ์พ่อ-ลูกสั่นคลอน จนแตกหัก
ครอบครัวเราสามคนพ่อแม่ลูกออกจากอาคารพานิชสี่ชั้นสองคูหา ..ไปอยู่บ้านอีกหลังที่เคยใช้เป็นบ้านรับรองเพื่อน เป็นบ้านที่ได้มาจากทรัพย์สินทั้งหมด ที่มีมากกว่านี้
เราเอาบ้านไปจำนองกับธนาคารเพื่อเริ่มการค้า เพราะที่ผ่านมา เราไม่เคยมีเงินออมไม่มีเงินเก็บ …เงินสินสอด ก็เอาไปลงในธุรกิจครอบครัว มีเพียงทองหยองไม่กี่เส้น
บทเรียนที่ 1 ทำธุรกิจโดยใช้เงินกู้ โอดี หมุนเงิน ยังไงก็ไม่ทัน
บทเรียนที่ 2 ลงทุนในการค้าที่ใช้ต้นทุนสูง และคู่แข่งเยอะ
และปัจจัยอื่นๆ เช่น ค่าเช่าสถานที่…เศรษฐกิจที่ถดถอย ลูกเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัย สิบปีที่เรายื้อ กัดฟันส่งดอกแบงค์ ท้ายที่สุด….ไม่รอด
กอดแน่นแค่ไหนถึงเวลาก็ต้องปล่อย ….การค้าปิดตัว บ้านถูกยึดขายทอดตลาด กลายเป็นคนไร้บ้าน แต่เลือดนักสู้ยังอยู่เต็มตัวและหัวใจ❣️❣️❣️
อดีตที่ผิดพลาดจะเป็นบทเรียนเราในวันนี้….สายลมแห่งโชคชะตาพัดพาเรามาไกลขนาดนี้….ต้องสู้แล้วล่ะ
โฆษณา