สุนัขกับแมว ใครฉลาดกว่ากัน ?
#ในทางวิทยาศาสตร์
(เรียบเรียงโดย ยิ่งยศ ลาภวงศ์)
สุนัขและแมว คือ สัตว์เลี้ยงคู่ใจ ที่ถูกมนุษย์นำมาเลี้ยงตั้งแต่ยุคโบราณแล้ว นอกจากขนนุ่มนิ่มน่าสัมผัส และดวงตาออดอ้อน สัตว์ทั้งสองมีความฉลาดโดดเด่นที่ทำให้พวกเรารักมันมากขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม สุนัขและแมวกลับมีนิสัยที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ทำให้เกิดการแบ่งขั้วระหว่างผู้ที่รักพวกมัน จนบางครั้งลุกลามไปเป็นการถกเถียงเพื่อช่วงชิงตำแหน่ง สัตว์เลี้ยงที่ฉลาดที่สุด
เว็บไซต์ statista.com ให้ข้อมูลว่า ในปี ค.ศ. 2018 มีสุนัขที่เป็นสัตว์เลี้ยงประมาณ 471 ล้านตัว ในขณะที่มีแมวที่เป็นสัตว์เลี้ยงเพียงแค่ 373 ล้านตัว ซึ่งดูเผิน ๆ แล้วอาจจะตีความได้ว่าในโลกนี้มีคนรักสุนัขมากกว่าคนรักแมว
อย่างไรก็ตามสมมุติฐานนั้นอาจจะไม่ได้ถูกต้อง 100% เนื่องจากเป็นไปได้ว่าจำนวนสุนัขในแต่ละบ้าน อาจจะมากกว่าจำนวนแมว นอกจากนี้สุนัขยังถูกเลี้ยงเพื่อจุดประสงค์หลายอย่าง นอกจากเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนแล้ว พวกมันยังถูกเลี้ยงไว้เพื่อใช้งานต่าง ๆ เช่น ต้อนฝูงปศุสัตว์ ช่วยล่าสัตว์ ช่วยคนตาบอด ลากเลื่อน หรือแม้แต่มีหน้าที่ในกิจการตำรวจและทหาร ในขณะที่แมวไม่ได้ทำหน้าที่อย่างอื่นเลยนอกจากเล่นกับคน(ซึ่งบางทีมันก็ไม่ค่อยเล่นกับเรา) นั่นแปลว่าในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว จำนวนคนรักสุนัข และคนรักแมว อาจจะมีจำนวนไม่ต่างกันซักเท่าไหร่นัก
ที่มา : https://resources.bestfriends.org/article/how-introduce-dog-cat
ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจกับพฤติกรรม และความฉลาดของสัตว์ โดยใช้พฤติกรรมและความสามารถในการสื่อสารเป็นตัวชี้วัด ในปี ค.ศ. 1998 ทีมนักวิจัย นำโดย Adam Miklosi จาก EötvösLoránd University พบว่า สุนัขสามารถเข้าใจ “การชี้” ได้ ซึ่งความสามารถนี้เป็นความสามารถในการเข้าใจการสื่อสารที่ไม่พบในสัตว์ชนิดอื่น แม้แต่กลุ่มวานรซึ่งเป็นญาติสนิทของมนุษย์เรา การค้นพบนี้เป็นเหมือนเป็นการจุดชนวนให้เกิดการศึกษาความฉลาดของสุนัขอย่างมากมายในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ซึ่งการทดลองส่วนใหญ่นั้นได้ข้อสรุปไปในแนวทางเดียวกันที่ว่า "สุนัขฉลาดกว่าแมว"
Adam Miklosi นักพฤติกรรมวิทยา ที่มา : Wikipedia
อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 2005 ทีมวิจัยเดิมจาก EötvösLoránd University ได้ค้นพบว่า อันที่จริงแล้ว แมวก็สามารถเข้าใจการชี้ของมนุษย์ เหมือนกับสุนัข แต่สิ่งที่ต่างกันก็คือ แมวมักไม่มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการทดลอง พวกมันนึกอยากจะไม่สนใจขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ นั่นทำให้เกิดคำถามว่า หากเอานิสัยเอาแต่ใจของแมวมาพิจารณาด้วย การทดสอบความฉลาดที่ผ่าน ๆมาจะชี้วัดความฉลาดของแมวได้จริงหรือ?
ย้อนกลับไป ในปี ค.ศ. 1963 นักวิทยาศาสตร์ชื่อ Glen D. Jensen ได้ค้นพบพฤติกรรมที่น่าสนใจอย่างหนึ่ง เขาพบว่าสัตว์บางชนิดนั้นชอบที่จะทำงานเล็ก ๆ น้อย เช่น การกดปุ่ม หรือการเปิดฝา เพื่อแลกกับของกิน มากกว่าที่จะได้ของกินมาแบบฟรี ๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ซึ่งพฤติกรรมการทำงานแลกของกินนี้เรียกว่า Contrafreeloading พฤติกรรมดังกล่าวถูกพบในสัตว์มีกระดูกสันหลังจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็น ปลา นก หนู สุนัข วานร หรือมนุษย์ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าพฤติกรรมทำงานแลกของกินนี้ทำให้สัตว์เกิดความตื่นเต้น หรือสนุก เปรียบเหมือนกับการได้รางวัลตอบแทน นั่นทำให้การศึกษาความฉลาดของสัตว์มักจะใช้รางวัลซึ่งเป็นอาหารมาเป็นเครื่องล่อใจ เพื่อให้สัตว์แสดงออกถึงความสามารถในการแก้ปัญหา
ที่มา ： https://dogdiscoveries.com/glossary/what-is-contra-freeloading
อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 2021 ที่ผ่านมานี้เอง ทีมนักวิจัย นำโดย Mikel M. Delgado จาก University of Californiaพ บว่าแมวนั้นเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเพียงชนิดเดียวที่ชอบกินของฟรี โดยไม่ทำงานแลก พวกมันเลือกที่จะหาความสนุกและตื่นเต้นได้เองเมื่อมันต้องการ ดังเช่นที่เราเห็นแมวล่าเหยื่อเล่น ๆ โดยไม่ได้กินเป็นอาหาร การค้นพบนี้อาจนำไปสู่การทบทวนวิธีการวัดความฉลาดของแมว ซึ่งในที่สุดแล้วเราอาจจะพบว่าแมวนั้นไม่ได้ฉลาดน้อยกว่าสุนัขเลย
สุนัขนั้นมีบรรพบุรุษที่เป็นสัตว์สังคม พวกมันจึงมีปฏิสัมพันธ์และเอาใจมนุษย์ แต่แมวนั้นเป็นสัตว์ที่สันโดษกว่า มันจึงจะทำตามที่พวกจ้าวมานู้ดต้องการก็ต่อเมื่อมันอยากได้สิ่งแลกเปลี่ยน เมื่อสมใจแล้วก็สะบัดตูดหนี .
ลองคิดดูแล้วกันว่าใครฉลาดกว่ากัน ?
ที่มา : Wikipedia
คำเตือน: บทความนี้อาจมีอคติเข้าข้างแมว เนื่องจากผู้เขียนเป็น #ทาสแมว
Delgado, M. M., B. S. G. Han, and M. J. Bain. 2021. Domestic cats (Feliscatus) prefer freely available food over food that requires effort. Animal Cognition.
Jensen, G. D. 1963. Preference for bar pressing over "freeloading" as a function of number of rewarded presses. J ExpPsychol65:451-454.
Miklosi, A., R. Polgárdi, J. Topál, and V. Csányi. 1998. Use of experimenter-given cues in dogs. Animal Cognition 1:113-121. https://doi.org/10.1007/s100710050016
Miklosi, A., P. Pongracz, G. Lakatos, J. Topál, and V. Csányi. 2005. A comparative study of the use of visual communicative signals in interactions between dogs (Canisfamiliaris) and humans and cats (Feliscatus) and humans. Journal of comparative psychology (Washington, D.C. : 1983) 119:179-186. https://doi.org/10.1037/0735-7036.119.2.179
- 15
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
