5 ก.ย. 2021 เวลา 08:43 • ปรัชญา
Chapter 8 : ความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด
ทุกคนเคยเป็นไหมคะ เวลาซื้อของที่เรารู้สึกว่าแพงชิ้นนึง จะบอกกับตัวเองว่า นี่จะเป็นชิ้นสุดท้ายของสินค้าแบบนี้ ที่เราจะซื้อ เราจะไม่ใฝ่หาอีกแล้ว เพราะเรามีแล้ว
แต่ไม่กี่เดือนถัดมา กลับต้องการสินค้านี้อีก แต่ดีขึ้น ราคาแพงขึ้น Premium มากขึ้น
ก็เพราะว่า เวลาที่เราได้สิ่งที่ต้องการในอันดับแรกแล้ว มนุษย์มักมีความต้องการใหม่ ในเลเวลที่สูงขึ้นไปอีก สูงขึ้นไปเรื่อยๆ ...
ตัวอย่างเช่น แต่ก่อนเราฟังเพลงจากการเปิด Ipad ก็มีความสุขแล้ว แต่วันนึงกลับอยากได้ลำโพงเพื่อเปิดให้มันดังขึ้นอีก ในราคา 1,XXX บาท ที่ตอนนั้นก็รู้สึกแพงแล้ว และเราก็มีความสุขมากขึ้น จากการได้ลำโพงนี้มา
แต่ไม่กี่เดือนถัดมา เรากลับสนใจเรื่องลำโพงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นลำโพงที่คุณภาพดีขึ้น ราคาแพงขึ้น เป็น 6,XXX บาท ทั้งที่ตอนแรกบอกกับตัวเองว่าจะไม่ซื้อแล้ว มีแค่นี้ก็พอแล้ว
ก็กิเลสมนุษย์มันสูงขึ้นเรื่อย ๆ เวลาบรรลุเป้าหมายแรกแล้วไง
คงไม่มีใคร (หรือมีแต่น้อยมาก) ที่บรรลุเป้าหมายแรกแล้ว เป้าหมายถัดไปดันคาดหวังต่ำลงมา
และถ้ามันสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ แล้วทำยังไง เรายังจะต้องการอะไรอีก
ในมุมมองของทรายคิดว่า คง Back to Basic กลับสู่ความเรียบง่าย มีความสุขได้จากอะไรธรรมดา ๆ ที่ไม่ยึดติดกับสิ่งของแล้ว
แต่ไอความกิเลสเนี่ย มันก็มีดีอยู่บ้าง เพราะมันทำให้เราทะเยอทะยาน ทำให้เราตื่นเต้นในการอดทน พยายามทำอะไรก็ตาม เพื่อให้ได้มันมา เพื่ออยากจะบรรลุเป้าหมายนั้น
ทุกคนลองจินตนาการดูนะ ชีวิตที่ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความต้องการอะไรเลย คงน่าเบื่อไม่น้อย
มนุษย์ถูกสร้างมาแบบนั้นแหละ ทะเยอทะยาน อดทน ฝ่าฝัน บรรลุเป้าหมาย และพยายามขึ้นอีก เพื่อบรรลุเป้าหมายที่สูงกว่า
แต่เมื่อถึงจุดนึง ที่รู้สึกเราได้ความตื่นเต้นนั้นมากพอแล้วในขีวิต เราอาจจะกลับต้องการแค่ความเงียบสงบ ความธรรมดา และให้มันผ่านไปในแต่ละวันพอ นั่นคือเป้าหมายสูงสุด
โฆษณา