5 ก.ย. 2021 เวลา 13:10 • ปรัชญา
🌺ความแก่ ทำให้เบาสบาย🌺
รูปจาก pixabay
เมื่ออายุเข้าหลัก 5 แบบผู้เขียน น่าจะสามารถพูดได้เต็มปากแล้ว ว่าความแก่นั้นทำให้เราเบาสบาย
ตอนก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี มีคนเริ่มเรียกเรา "ป้า ๆ" มีความสะดุ้งเกิดขึ้น เหตุเกิดกลางตลาดนัดประจำหมู่บ้าน ที่คนล้อมวงกันหนาแน่น รอคอยคิวแกงถุง จากพ่อค้าผัวเมีย หน้าใหม่
ด้วยความที่แกงน่ารับประทานมาก และขายดีมาก ทำให้คนมุงล้อม แทรกคิวกันเละเทะ ผัวเป็นคนตักแกง เมียคอยเหลือบดูคิว ว่าถึงใครคนไหน แล้วจะเอ่ยปากดังๆเรียก
ยืนรออยู่สักครู่นึง เมียตะโกนเสียงดังลั่นวง นี่ๆๆ เอาถุงมานี่ ถึงคิวป้าคนนี้ แล้วมองมาทางทิศที่เรายืน
วงแหวกออก เราคิดในใจ ใครฟระป้า สตั๊นกันไปทั้งวง สัก 5 วินาที เราไม่ได้ยื่นมือไปรับ มองซ้ายมองขวา ใครอ่ะ เขาหมายถึงใคร
มาถึงบางอ้อ ก็รอบๆตัวเรามันเป็นหนุ่มๆ สาวๆ คงไม่มีใครชิงตำแหน่งป้ากับเรา อืม... ป้าก็ป้าฟระ เอาแกงชั้นมา รีบจ่ายสตางค์ แล้วเดินออกไปด้วยความเซ็ง
คิดเข้าข้างตัวเองว่า คนที่รออยู่ก็ต้องค้านในใจ ว่าคนที่ได้แกงเขาไม่ได้ป้าสักหน่อย
ใจย้อนคิดถึงตอนเราอยู่มหาวิทยาลัย วันนึงกลับบ้านมา แล้วแม่เล่าให้ฟังว่า แม่คงแก่แล้ว วันนี้มีแม่ค้าเรียกแม่ว่าป้า ตอนนั้นเราแอบขำเบาๆ มาวันนี้รู้สึกถึงความรู้สึกของแม่แบบเข้ากระดูก
ต่อมาอีกหลายปี ถึงรู้สึกว่า คำว่า "ป้า" นั้นช่างอบอุ่น ก็ลูกเราเองก็โตเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว และเหล่าหลานๆ ก็โตเป็นสาวหมดแล้ว ตัวสูงกว่าเรา ต่างเรียก เราป้าส้มๆ ก็เริ่มรู้สึกอบอุ่นกับคำว่า "ป้า" อย่างประหลาด
ความแก่ชรา อย่างไรมันต้องมาเยือนทุกคนอยู่แล้ว แม้ภายนอก สมัยนี้เรามีนวัตกรรม​ช่วยมาก ทั้งโบท่อก ไฮฟู่ เทอมาท และอื่นๆอีกมากมาย ทำให้เราผิวตึง ดูอ่อนกว่าอายุจริงได้ แต่ที่สำคัญคือ จิตใจภายในของเรา
จิตใจภายในของเรา มันแก่ตามร่าง หรือเป็นอย่างไรกัน?
เราค้นพบว่า เมื่ออายุมากขึ้น จิตใจมันเบาขึ้นอย่างประหลาด สมัยสาวๆ เหมือนเราจะลงไปเป็น "ผู้เล่น" ในเหตุการณ์ เช่น เมื่อเจอความไม่ยุติธรรม เราต้องลงไปบู๊
หรือเมื่อเจอเรื่องขัดใจ เราจะโมโหมาก ต้องไปลุย เมื่อหลงรักใคร จะรักมาก เมื่อใครทำให้เจ็บแสบ จะแค้นมาก ต้องไปแก้แค้น ไม่ยังงั้นจะไม่หาย
แต่เมื่อเวลาผ่านไป จาก "ผู้เล่น" กลับกลายเป็น "ผู้ดู" ดูใจตัวเอง ว่ากำลังโกรธ กำลังเดือด กำลังจะตะโกนด่าแล้วนะ แต่ทำไมมันไม่ด่าออกไป ทำไมมันใจเย็นลงกว่าเดิม
คงเป็นเพราะผ่านชีวิตมานาน เราเห็นความไม่แน่นอนของชีวิต มองสาเหตุออกว่า ทำไมคนที่ทำให้เราโกรธ เขาถึงประพฤติ​ออกมาอย่างนั้น ทุกอย่างมีที่มา มีเหตุ จึงมีผล
มันทำให้เราเห็นใจเพื่อนมนุษย์​มากขึ้น มีจิตใจอ่อนโยนมากขึ้น
มีความละ ยอม และเสียสละได้มากขึ้น
แล้วใจรู้สึก เบาสบาย กว่าตอนวัยรุ่น วัยสาวเลือดร้อนมาก
ชีวิตเป็นกระบวนการ ของมันไปตามธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บตาย
เราเลือกได้ว่าจะเป็นคนแก่แบบใด แบบโวยวาย เรื่องมากมายให้ลูกหลานเอือม หรือแบบใจเย็น สุขุม ให้เขาสบายใจอยากเข้ามาคุยมาปรึกษา
ไหนๆก็หนีความแก่ไม่พ้น เราพบข้อดีของมัน และสุขใจไปกับความคิดที่เปลี่ยนไปค่ะ
ถ้าชีวิตไม่ผ่านวันเวลามายาว ๆ คงไม่คิดได้แบบนี้ จริงๆนะเออ
โฆษณา